عنوان :

مقاله اثر مایکوتوکسینهای استروژنیک در اختلالات باروری

تعداد صفحات : ۱۸

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

زیرالنون(ZEA)  یک مایکوتوکسین استروژنیک غیراستروئیدی است که بوسیله بسیاری از گونه‏های قارچ فوزاریوم و به طور عمدهFusarium graminearum و F.culmorum تولید می‏شود. این قارچها عمدتاً بر روی غلات، بویژه ذرت، جو، جودوسر ، گندم، برنج و ذرت خوشه‏ای رشد می‏کنند.

زیرالنونها قادر به بروز تغییراتی در دستگاه تولیدمثلی حیوانات آزمایشگاهی و حیوانات اهلی می‌باشند که تحت عنوان سندرم استروژنیک شناخته می‏شود. همچنین شواهدی از توان تومورزایی زیرالنون در انسان بدست آمده است و بنظر می‏رسد که این مایکواستروژن، می‏تواند تکثیر سلولی و ایجاد سرطان را در بافتهای هدف استروژنها از جمله اندومتر و سرویکس تحریک کند.

کلمات کلیدی: مایکوتوکسین، استروژن، زیرالنون، ذرت، باروری

فهرست مطالب

چکیده    ۴
مایکوتوکسین زیرالنون    ۶
زیرالنون به عنوان یکی از استروژنهای محیطی    ۶
نقش ساختمان شیمیایی در فعالیت بیولوژیکی زیرالنونها:    ۱۱
سمیت تولیدمثلی    ۱۲
اثرات ایجاد شده در انسان    ۱۴
میزان آلودگی به زیرالنون در غلات ایران    ۱۶
منابع    ۱۷

منابع

Pittet A. Natural occurrences of mycotoxins in foods and feeds: an updated review. Rev Med Vet. 1998;149:479-92.

Opinion of the Scientific Committee of European Commission on Food: fusarium toxins: Zearalenone (ZEA). 2000.

Shier W.T. Estrogenic mycotoxins. Rev Med Vet. 1998;149:599-604.

Shier W.T., Shier A.C., Xie W., et al. Structure activity relationships for human estrogenic activity in zearalenone mycotoxins. 2001;39:1435-8.

Hussein H. S., Brasel J. M. Toxicity, metabolism and impact of mycotoxins on human and animals. Toxicol. 2001;167:101-34.

Kuiper-Goodman T., Scott P.M., Watanabe H.Risk assessment of the mycotoxin zearalenone. Regulatory Toxicol Pharmacol. 1987;7:253-306.

Eriksen G.S., Alexander J. Fusarium toxins in cereals: a risk assessment. Nordic Council of Ministers.Tema Nord. 1998;502:7-27,45-58.

Kuiper G.G., Lemmen J.G., Carlsson B., et al. Interaction of estrogenic chemicals and phytoestrogens with estrogen receptor beta. Endrocrinol. 1998;139:4252-63.

JECFA: Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives. 53th Report. Safety evaluation of certain food additives. WHO Food Additives series 44. 2002.

Edwards S., Cantley T.C., Rottinghaus G.E., et al. The effects of zearalenone on reproduction in swine I. The relationship between ingested zearalenone dose and anoestrus in non-pregnant, sexually mature gilts. Theriogenol. 1987;28:43-9.

مایکوتوکسین زیرالنون

زیرالنون(ZEA) یا F-2 toxin (شکل۱) یک مایکوتوکسین استروژنیک غیراستروئیدی است که بوسیله بسیاری از گونه‏های قارچ فوزاریوم و به طور عمدهFusarium graminearum و F.culmorum تولید می‏شود. این قارچها عمدتاً بر روی غلات، بویژه ذرت، جو، جودوسر ، گندم، برنج و ذرت خوشه‏ای رشد می‏کنند. زیرالنون و چند ترکیب وابسته به آن، تنها گروهی از مایکوتوکسینهای استروژنیک هستند که تاکنون شناسایی شده‏اند. این سموم، با وجود دارا بودن سمیت حاد اندک، در بسیاری از مسمومیتهای قارچی حیوانات اهلی بویژه خوک و گوسفند نقش دارند. دوزهای بالای آن، در این حیوانات ایجاد ناباروری و اختلالات جنسی می‌کند و لذا حضور آن در خوراک حیوانات، از مدتها پیش به عنوان معضلی در صنعت پرورش دام مطرح بوده است(۲و۱).

زیرالنون به عنوان یکی از استروژنهای محیطی

زیرالنون و مشتقات آن، در زمره استروژنهای محیطی یا اکواستروژنها محسوب می‏شوند. این واژه، به گروهی از مواد شیمیایی طبیعی یا سنتزی اطلاق می‏شود که بطور ناخواسته وارد بدن انسان و حیوان می‌شوند و توانایی اتصال به گیرنده‏های استروژنی را دارند. عاملی که قابلیت برقراری چنین اتصالی را فراهم می‌کند، وضعیت درهم آمیخته‌ گیرنده‌های استروژنی در سیتوپلاسم سلولهای جانوری است که باعث می‌شود ترکیباتی که در مقایسه با هورمونهای جنسی از تمایل کمتری برای اتصال به گیرنده‌های استروژنی برخوردارند نیز توانایی دسترسی و برقراری پیوند با این گیرنده‌ها را بیابند و از این طریق بتوانند پاسخهای استروژنیک را تحریک نمایند(۳).

استروژنهای محیطی با نامهای مترادف دیگری از قبیل: اکواستروژنها، استروژنهای زینوبیوتیک و زینواستروژنهای محیطی نیز شناخته می‏شوند. این ترکیبات را می‏توان به سه گروه عمده استروژنهای صنعتی، فیتواستروژنها و مایکوتوکسینهای استروژنیک تقسیم کرد.

الف ـ استروژنهای صنعتی: در این گروه، بعضی از آلاینده‏های شیمیایی قرار می‏گیرند که به علت پایداری زیاد در محیط زیست، وارد زنجیره‏های غذایی می‏شوند. نمونه آن، دیوکسین(TCDD) است که در جریان ساخت DDT و به مقدار کمی نیز طی احتراق ترکیبات آروماتیک کلره بوجود می‏آید. از موارد دیگر می‌توان حشره‌کش DDT و ترکیبات حاصل از تجزیه آن، لیندن و سایر حشره‏کشهای کلره، بعضی از پلاستیسایزرها مثل دی (۲ـ اتیل هگزیل) فتالات، علف‏کشهای تریازین و پلی‏کلروبی فنیل‏ها(PCBs) را نام برد.

همچنین فاضلاب کارخانه‏های کاغذسازی نیز از منابع بزرگ استروژنهای صنعتی است، که اشکال تجزیه شده میکروبی سیتواسترول و سایر فیتواسترولهای موجود در درختان مخروطی را در خود دارند(۳).

ب ـ فیتواستروژنها: ترکیباتی که به طور طبیعی در گیاهان وجود دارند. بسیاری از گیاهان، از جمله سویا، حاوی مقادیر قابل توجهی فلاوونوئید با خاصیت استروژنیک می‏باشند. فیتواستروژنها خود به دو گروه ایزوفلاوونها و کامستانها تقسیم می‌شوند. از ایزوفلاوونها، می‏توان جنیستئین را نام برد که در انواع خاصی از شبدر وجود دارد و در بعضی از مناطق استرالیا عامل کاهش باروری و سقط جنین خودبخود گوسفندان است. همچنین دیازئین ، به عنوان یک گلیکوزید در سویا، مثال دیگری از این گروه است. از کامستانها نیز می‏توان به کامسترول اشاره کرد که در شبدر و یونجه وجود دارد(۳).

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .