عنوان :

مقاله برنامه ریزی استراتژیک در نظام آموزشی

تعداد صفحات : ۲۸

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

     مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک به معنای دقیق خود با اتخاذ و اجرای تصمیم درباره ی آینده ی سازمان سرو کار دارد. در سالیان اخیر، دلایل متعددی باعث شده تا مدیران به فراست دریابند که برنامه ریزی به شکل سنتی دیگر قادر به حل مشکلات آنها نخواهد بود. از این رو بهره گیری از برنامه ریزی استراتژیک به عنوان ضرورت در دولتها، سازمانها و جوامع مطرح شده است.فرایند برنامه ریزی استراتژیک اساساً فرایندی هماهنگ‌کننده بین منابع داخلی سازمان و فرصتهای خارجی آن می‌باشد. هدف این فرایند نگریستن از درون «پنجره استراتژیک» و تعیین فرصتهایی است که سازمان از آنها سود می‌برد یا به آنها پاسخ می‌دهد. برنامه ریزیهای استراتژیک آموزشی بدان جهت مهم هستند که در راستای استراتژی سازمانی تدوین شده و مورد حمایت مدیریت ارشد سازمان قرار می گیرند و اجرای موثر آنها دستیابی به بهترین منافع سازمانی و نیازهای علمی آینده سازمان را محقق می سازد. در این مقاله بر اینکه برنامه ریزی استراتژیک چیست و کاربرد آن در آموزش (نظام آموزشی)چیست به طور اجمالی پرداخته شده است.

 کلمات کلیدی:  استراتژی، برنامه ریزی استراتژیک، برنامه ریزی استراتژیک آموزشی، فرایند برنامه ریزی استراتژیک آموزشی، بازسازی ساختارها، بازآفرینی، درون داد، فرایند و برون داد

فهرست مطالب

چکیده    ۱
مقدمه    ۲
استراتژی    ۳
برنامه ریزی استراتژیک    ۴
مزایای برنامه ریزی استراتژیک    ۶
ویژگی‌های برنامه ریزی استراتژیک    ۷
استراتژی آموزش    ۸
برنامه ریزی استراتژیک آموزشی    ۸
فرایند برنامه ریزی استراتژیک آموزشی    ۱۳
بازسازی ساختارها:    ۱۵
بازآفرینی:    ۱۷
رویکردهای  اصلی در فرایند برنامه ریزی استراتژیک آموزشی  :    ۱۷
عناصر  سازمانی در برنامه ریزی استراتژیکی آموزشی    ۱۹
فرایند پیشنهادی آموزش    ۲۰
مزایای برنامه ریزی استراتژیک آموزشی    ۲۲
نتیجه گیری    ۲۳
منابع    ۲۵

منابع

۱٫ امیدوار،مجید،(۱۳۸۳_۸۹).” خلاصه‌ای از برنامه ریزی استراتژیک و مدل برایسون”. راهکار مدیریت،

۲٫ برایسون،جان ام،(۱۳۷۲). ” برنامه ریزی استراتژیک برای سازمان های دولتی و غیر انتفاعی”. ترجمه عباس منوریان،تهران،مرکز آموزش مدیریت دولتی

۳٫ جمعی از اساتید مدیریت،(۱۳۷۸). ” برنامه ریزی استراتژیک”. تهران، مرکز آموزش مدیریت دولتی

۴٫ حلاجیان، ابراهیم،(۱۳۷۹).” مجموعه گفتارهای برنامه ریزی آموزشی و استراتژیک”. تهران، وزارت آموزش و پرورش دفتر همکاریهای علمی و بین المللی

۵٫ خوشخبر، عباس،(۱۳۸۶).” مبانی مدیریت آموزشی”. تبریز،ستوده

۶٫ کافمن، راجر و هرمن، جری،(۱۳۷۴). برنامه ریزی استراتژیک در نظام آموزشی، ترجمه فریده مشایخ،تهران، انتشارات مدرسه

۷٫ مشایخ، فریده،(۱۳۸۹).” دیدگاه های نو در برنامه ریزی آموزشی”. تهران،سمت

۸٫ وی، رابرت و آکرمن، گری،(۱۳۸۳).” برنامه ریزی آموزشی (مفاهیم، استراتژیها، اقدامات)”. ترجمه غلامعلی سرمد، تهران، آوای نور

۹٫ هداوند، سعید،(۱۳۸۴).” مقاله رویکردی استراتژیک به فرایند برنامه ریزی آموزشی”.ماهنامه تدبیر،شماره ۱۶۲،

۱۰٫ Haddad, W.D. and T. Demsky (1994); The Dynamics of Education Policy-Making: Washington D. C.: The World Bank

مقدمه

   برنامه های استراتژیک برای مقاطع بلند مدت طراحی می شود و قلمروی بسیار گسترده و جامع را در بر می گیرد. در نگاه اول ممکن است برنامه های راهبردی، جاه طلبانه به نظر برسد. اما در اصل از جنبه های آرمانی قدرتمندی برخوردار است. در سال های گذشته توجه بسیار زیادی به برنامه های استراتژیک معطوف شده است. مخصوصا در حوزه ی آموزش و پرورش، این توجه مضاعف است. شاید این توجه به دلیل ضرورت ایجاد تحول در تمام ابعاد آموزش و پرورش رسمی است که از سوی صاحبنظران احساس می شود. این بسیار عجیب است که جامعه ، دانشجویان ، و سایر وسایل ارتباط جمعی، ارزش ها، هنجارها و باورها در سال های گذشته دچار تغییر و تحولات جدی شده اند، اما بیشتر نظام های آموزشی هنوز همان هایی هستند که برای دانش آموزان و دانشجویان جوامع دهه های گذشته طراحی شده اند.( خوشخبر۱۳۸۶،ص۹۷)

بنابراین ضروری است که تجارب مدیریت، تصمیم گیری و برنامه ریزی آموزشی راهبردی کشورهای توسعه یافته را بیاندوزیم تا در فرایند نظام تعلیم و تربیت بتوانیم انسان، فناوری و محیط زیست جامعه را با نگاهی نظام مند مرتبط کنیم. بدین طریق است که می توان نظام آموزش هر کشور و ویژگی های آموزش آن را با قبول تنوع فرهنگ ها، ایجاد همبستگی ملی، تمرکز زدایی از فرایند تصمیم گیری و استقرار نهادهای آموزشی، تقویت مدیریت مرکزی در امر سیاست گذاری، برنامه ریزی و بودجه بندی، ارزیابی، شفافیت و پاسخگو بودن مدیریت ها، برقراری ارتباط جدید میان نظام آموزش حرفه ای_ کاربردی و بازار کار_ رقابت پذیری نیروی کار، آموزش برای تفاهم ملت، آموزش سواد علمی، آموزش حفظ محیط زیست، آموزش شهروندی و توسعه ی انسانی را پویا، فعال، و خلاق ساخت و آن را به عنوان ابزار مسلم توسعه درآورد.(حلاجیان،۱۳۷۰ ،ص ۸)

 استراتژی

     واژه استراتژی از معادل یونانی آن «استراتگوس» گرفته شده و در اصل به معنای رهبری می باشد. واژه استراتژی به ۴ معقوله استناد می کند:

۱٫ نهادین ساختن خشونت. برای مثال آنچه که در متون کهن و مقدس مانند مهاباراتا، اسطوره های هندی، یا کتاب مقدس مسلمانان، قرآن مجید، درباره ی صلح و جنگ یا بهزیستی و خیر فردی و جمعی آمده است از نوع دستورالعمل های استراتژیک است.

۲٫ فعال سازی ذهن. در مکتب آلمانی مفهوم استراتژی به عنوان فعالیتی در حیطه ی ذهن و اندیشه است. استراتژی به عمل بخردانه ای اطلاق می شود که بتواند مجموع نیروهای بلا استفاده را بسیج کرده،سازمان داده و هدایت کند.این نیروها می تواند منابع ، نظام ها ، اجتماعات و افراد باشد.

۳٫ بهبود بخشیدن به بازنمایی ذهن. افزایش بازنمایی بخردانه از واقعیت ها و در نتیجه به شیوه ای دیگر عمل نمودن برای پیش گیری و پیش بینی حوادث اتفاقی.

۴٫ روش شناسی منفک نبودن از زمان. توجه به عامل زمان و تفکیک آن به دو سطح: زمان تاکتیک، که گردش آن بدون توقف و پیوسته است و انجام امور خرد و بی نهایت مولد در حیات یک بنگاه ، شرکت یا سازمان است. زمان استراتژیک، که گردش آن ناپیوسته است و برای تصمیمات بزرگ و عمده تنظیم می شود.( مشایخ،۱۳۸۹ص ۶۳_۶۴)

 برنامه ریزی استراتژیک

     برنامه ریزی استراتژیک یک فرایند پویاست که با دور نگری نسبت به واقعیت های موجود، راهبردها و تاکتیک های موثری برای رسیدن به فردای بهتر ارائه می دهد. از برنامه ریزی استراتژیک به عنوان روشی برای بهبود نتایج حاصل از کارکرد یک سازمان در رویارویی با رقابت ها، موانع و یا تهدیدها یاد می شود. خاصیت بسیار مهم برنامه های استراتژیکی این است که هرگز به پایان نمی رسد و معمولا در مقاطع مختلف، پیوسته ادامه دارد. (خوشخبر،۱۳۸۶ص ۹۷)

 برنامه ریزی استراتژیک در جهت کمک به سازمان های دولتی و غیر انتفاعی و همچنین جوامع برای ارائه عکس العمل نسبت به موقعیت های جدید طراحی شده است. برنامه ریزی استراتژیک تلاشی سازمان یافته و منظم برای اتخاذ تصمیمات بنیادی و انجام دادن اقدامات اساسی که سرشت و سمت گیری فعالیت های یک سازمان با دیگر نهاد ها را در چارچوبی قانونی شکل می دهند، می باشد. این تصمیمات نوعا تعهدات، رسالت و سطح کالا یا خدمت سازمان را مورد توجه قرار می دهند و هزینه، امور مالی، مدیریت یا طرح سازمانی را ترکیب و تلفیق می نمایند. برنامه ریزی استراتژیک از آغاز برای استفاده به وسیله ی سازمان ها طراحی گردید.( جمعی از اساتید مدیریت،،۱۳۷۸،ص ۳۱)

مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک به معنای دقیق خود با اتخاذ و اجرای تصمیم درباره ی آینده ی سازمان سرو کار دارد. هر سازمان یک ماموریت دارد. سازمان در یک ” محیط ” فعالیت دارد که هم ” تهیه کننده ” و هم ” ارائه دهنده ی امکانات ” است.سازمان دارای نقاط مشخص “قدرت” و “ضعف” است و نیز “محدودیت هایی” دارد.  سازمان ناچار است مرتبا به ” گزینش های استراتژیک ” روی بیاورد تا بتواند با توجه به نقاط قوت و ضعف و محدودیت ها و ماموریت خود پاسخگوی تغییرات واقعی یا قابل پیش بینی محیط باشد. اجرای استراتژیکی با اتخاذ تصمیم درباره ی توسعه ی ساخت سازمان برای نیل به هدفهای منتخب آن و حصول اطمینان از اثر بخشی فعالیتها و اداره ی این فعالیتها در جهت تحقق اهداف سروکار دارد.(وی، گری آکرمن،۱۳۸۳،ص ۱۷۶)

برنامه ریزی استراتژیک، در بهترین شکل خود، نیازمند جمع آوری اطلاعات بسیار وسیع، جست و جوی گزینه های مختلف، و تاکید بر مدلو لهای  آینده ی تصمیماتی که امروز اتخاذ می شوند، خواهد بود.برنامه ی استراتژیک، ارتباطات و مشارکت را سهولت بخشیده، علائق و ارزشهای ناهمگرا را با یکدیگر همسو و منطبق می کند، و تصمیم گیری منظم و اجرای موفقیت آمیز را ترویج و تشویق خواهد کرد.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .