عنوان :

مقاله برنامه ریزی شهری

تعداد صفحات : ۳۸

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

سیستم برنامه ریزی ، توسعه و کاربرد زمین در علاقه و توجه عمومی نظارت می کند . به طور کلی سیستم ، و مخصوصا آمادگی و تهیه طرح های توسعه روش بسیار موثر تطبیق تقاضا برای توسعه و حفاظت محیط زیست می باشد .

بنابراین ، نقش مهمی برای ایفا کردن در نسبت دادن به روش و سیاست دولتی برای توسعه حفاظتی با کمک به فراهم آوردن توسعه ضروری در موقعیتها دارد که توانایی نسل های آینده را برای بر آوردن نیازهایشان را شامل نمی شود .

یک ویژگی مهم برنامه ریزی این است که به طور اصلی یک فعالیت بخش عمومی می باشد . یک فرآیندی است که توسط ایالت برای تحت تاثیر قرار دادن فعالیتهای شرکت ها و سهامداران در توجه و علاقه عمومی ، جستجو و بررسی می شود . ویژگی برنامه ریزی ، درجه بندی – گسترده می باشد و یک تعداد حوزه های سیاسی همانند حمل و نقل ، شهرهای داخلی ، توسعه خرده فروشی ، خانه سازی و آلودگی را پوشش می دهد ، هر کدام از آنها ممکن است در معرض سیاستهای دیگر بخش عمومی قرار گرفته باشند . متضمن این می باشد که اگرچه برنامه ریزی به طور اصلی به توسعه و کاربرد زمین مربوط شده است ، فعالیتهای آن ممکن است با حوزه های دیگر سیاست عمومی تداخل یا تکمیل شده باشد . فرصت برنامه ریزی به عنوان یک خیمه زدن بر روی حوزه سیاسی وابسته به محدودیتهای مطلوب برای مداخله بخش عمومی در مکانیسم های بازاریابی و دوم ، سیاست برجسته ارائه شده به موارد مختلف برنامه ریزی در هر زمان داده شده می باشد .

استان تازه تأسیس خراسان جنوبی یکی از محرومترین استان های کشور است. در مناطق شرق این استان، بخصوص مناطق مرزی آن روستاها و نقاطی عشایری از محرومیت بالایی برخوردارند. این مناطق محروم استعداد بالایی در زمینه های مختلف برای جلب سرمایه گذاری را دارا هستند. سرمایه گذاری در بخش های شبکه ارتباطی و ترانزیتی، دامداری گردشگری و کشاورزی و صنعت در این مناطق می تواند نقش فقر و محرومیت را از این روستا ها بزداید و شکوفایی اقتصادی را برای این مناطق به ارمغان آورد. این کار از یک سو موجب بالا رفتن ضریب امنیت در این مناطق شده و از سوی دیگر به از بین رفتن بیکاری، رونق کشاورزی و دامداری این مناطق کمک می کند.

واژه های کلیدی: برنامه ریزی شهری، استان خراسان جنوبی، نقاط مرزی، محدودیت های توسعه، محدودیت منابع آب،

فهرست مطالب

برنامه ریزی شهری    ۴
طبیعت ( حالت ) برنامه ریزی    ۱۰
سیستم بازیگرها در مرحله برنامه ریزی    ۱۲
استان اردبیل    ۲۲
استان خراسان جنوبی    ۲۵
ویژگی های کلان شرق کشور    ۲۶
بررسی برخی ازنقاط محروم مرزی و شناخت پتانسیل های توسعه آنها    ۲۹
امکانات و محدودیت های توسعه مناطق مرزی خراسان جنوبی    ۳۲
محدودیت های توسعه    ۳۳
محدودیت منابع آب    ۳۵
راهکارهای پیشنهادی    ۳۵
نتیجه گیری    ۳۷
منابع    ۳۸

منابع:

۱ابراهیمبای سلامی،غلامحسین،۱۳۷۸، چشم انداز توسعه پایدار شرق، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی،ش۷۷

۲پاپلی یزدی،محمدحسین،۱۳۷۵، ژئوپولوتیک با اهمیت ژئوپولوتیکی شرق ایران، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره پیاپی۴۳و۴۴

۳شکورزاده، میرزا،۱۳۸۱، تاجیکستان، آریائیها و فلات ایران، انتشارات سروش.

۴جلالی، احمد، ۱۳۸۳، تقسیم خراسان اشتباهی بزرگ در سطح ملی، روزنامه ایران، اردیبهشت ۱۳۸۳٫

۵سالنامه آماری استان خراسان جنوبی، معاونت آمار و اطلاعات، ۱۳۸۴٫بیرجند.

۶شایان، حمید،۱۳۸۰، تنگناهای توسعه در استانهای مرزی، پژوهش های جغرافیایی، ش۴۷،ص۸۰٫

۷عندلیب، علیرضا،۱۳۸۰، نظریه پایه و اصول آمایش مناطق مرزی جمهوری اسلامی ایران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تهران

۸ گزارش شفاهی، فرمانداری درمیان، ۱۳۸۶٫

۹گزارش طرحها و پیشنهادات امنیتی حوزه معاونت سیاسی امنیتی استان خراسان جنوبی، دبیرخانه شورای تأمین استان، مهرماه ۱۳۸۴

۱۰مظاهری، علی، ۱۳۷۳، جاده ابریشم،جلد۱ و ۲ موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی پژوهشگاه تهران

۱۱محلاتی، صلاح الدین،۱۳۸۱، آمایش جهانگردی، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، تهران.

برنامه ریزی شهری

مشکل اینک زمانی ظاهر می شود که تلاش کنیم این توصیف را در مورد نوع مشخصی از برنامه ریزی ،که موضوع این کتاب است .یعنی برنامه ریزی شهری و منطقه ای (یا همانطور که هنوز غالبا خوانده می شود برنامه ریزی شهرک و حومه ) به کار بگیریم .در بسیاری از کشورهای پیشرفته مثل بریتانیا ،ایالات متحده ،آلمان یا ژاپن عبارت برنامه ریزی شهری یا برنامه ریزی شهرک اکیدا یک مکرر گویی است.یعنی از آنجا که اکثریت عظیمی از جمعیت در آمارها به عنوان جمعیت شهری طبقه بندی می شوند و در مکان هایی زندگی می کنند که به معنی عنوان شهری تعریف می گردند. برنامه ریزی شهرک به نظر می رسد که به سادگی به معنی هرنوع برنامه ریزی باشد .درواقع همانطورکه به خوبی مشهور است .برنامه ریزی شهری به شکل معمول و متعارف معنی محدودتر و دقیقتری دارد ،یعنی بع برنامه ریزی با یک عنصر فضایی یا جغرفیایی اشاره دارد که در آن هدف کلی تمهید یک ساختار فضایی از فعالیتها یا کاربری اراضی است به نحوی از شکل موجود بدون برنامه ریزی بهتر است .این نوع برنامه ریزی همچنین به عنوان برنامه ریزی کالبدی مشهور است ،شاید برنامه ریزی فضایی اصطلاحی خنثی تر و دقیق تر باشد.

اگر این نوع برنامه ریزی به شکل مرکزی دارای یک عنصر فضایی است ،بنابراین آشکارا تنها در صورتی معنی دار است که در اوج خود به یک بیان فضایی منجر شود .چه این یک نقشه بسیار دقیق و با جزییات باشد ،یا کلی ترین نمودار، به معنی اول و دقیق تر اصطلاح مزبور تا اندازه ای یک طرح است .به عبارت دیگر به نظر می رسد که برنامه ریزی شهری (یا برنامه ریزی منطقه ای ) حالت خاصی از برنامه ریزی عمومی است که جدا شامل عنصر طرح سازی یا نمایشی است .

عموما در عمل همین حالت جدا صادق است .به سادگی تفکر در مورد این نوع برنامه ریزی بدون نوعی نمایش فضایی ،به عبارت دیگر بدون یک نقشه غیر ممکن است .و سلسله مراحل سازمانی دقیق این نوع برنامه ریزی هرچه می خواهد باشد در عمل به جلو رفتن از نقشه های بسیار کلی (و به عبارت بهتر نموداری)  به سمت نقشه های بسیار دقیق یا طرح های کلی ،متمایل است .زیرا نتیجه نهایی یک چنین فرایندی عمل توسعه کالبدی است (یا در برخی موارد تصمیم گیری مبنی بر عدم توسعه و بلکه رها کردن زمین همانطور که هست ) .و توسعه کالبدی به شکل ساختمان ها یک طرح دقیق را لازم خواهد داشت .در سالهای اخیر مباحث و مشاجرات بسیار زیادی به مبهم کردن این واقیت متمایل بوده اند در بیشتر کشور ها برنامه ریزی فضایی یا شهرب ،آنطور که سالهاست ممارست می شود .هم پیش از جنگ جهانی دوم و هم بعد از آن بسیار دقیق و با جرییات بود .یعنی نتیجه آن مشتمل بود بر نقشه های بسیار دقیق بزرگ مقیاس که وضعیت تمام کاربری های اراضی و فعالیتها و توسعه های پیشنهادی را نشان می داد .درخلال دهه ۱۹۶۰ چنین برنامه های دقیقی مورد حمله بسیار قرار گرفتند .یعنی استدلال شد که برنامه ریزی به عوض تمرکز روی جزییات به تمرکز خیلی بیشتری روی اصول کلی نیازمند است: برنامه ریزی به عوض عرضه وضعیت مطلوب نهایی با جزییات کامل می باید روی آن فرایند یا توالی زمانی تاکید کند.که به وسیله آن مقرر است به هدف تائل شد : برنامه ریزی می باید از یک تصویر بسیار کلی شده و نموداری از توزیعات فضایی در هر برهه زمانی آغاز نماید و صرفا جزییات را هرگاه لازم شد تکه به تکه پر کند .این همانطور است که بعدا  خواهیم دید تفاوت اساسی در بریتانیا بین نظام محلی برنامه ریزی شهرک و حومه که به وسیله قانون تاریخی برنامه ریزی شهرک و حومه سال ۱۹۴۷ آغاز شد .و نظامی است که تحت قانون برنامه ریزی شهرک و حومه سال ۱۹۶۸ جانشین آن شد .

با این وجود نکته مرکزی این است که این نوع برنامه ریزی کماکان اساسا فضایی است مقیاس و سلسله مراحل هرچه می خو.اهد باشد. این نوع برنامه ریزی دلمشغول تاثیر فضایی بسیاری از انواع مشکلات متفاوت و هماهنگی فضایی بسیاری از خط مشی های متفاوت است .مثلا برنامه ریزیان اقتصادی دلمشغول پیشرفت کلی اقتصاد ،معمولا در سطح ملی و گاهی اوقات در سطح بین المللی هستند .یعنی به ساختار در حال تکوین اقتصاد برحسب صنایع و مشاغل به عوامل تولید که به جریان کالاها و خدمات منجر می شود و به درآمدی که در نتیجه حاصل می شود و تبدیل مجدد آن به عوامل تولید و به مشکلات تبادل مب نگرند. برنامه ریزان اقتصاد منطقه ای به همان چیزها ،اما همواره از دیدگاه تاثیر فضایی خاص آن ها خواهند نگریست .آنها تاثیر متغیر فضا و فاصله جغرافیایی را روی این پدیده ها در نظر می گیرند . به شکلی مشابه برنامه ریزان اجتماعی دلمشغول نیازهای فردی و گروهی خواهند بود : آنها با ساختار اجتماعی متغیر جمعیت ، تحرک شغلی و تاثیرش بر سبک های زندگی و اسکان ،خانوار خانواده در رابطهبا عواملی مثل سن و ضغل و سابقه تحصیلاتی،در آمد خانوار و و تنوعاتش و عوامل اجتماعی و روانشناختی که به از هم پاشیدگی خود یا خانوار منجر می شوند دلمشغول خواهند بود. برنامه ریزان اجتماعی در دفتر برنامه ریزی شهری در همان علائق و دلمشغولی ها شریک هستند. اما همواره آن ها را با عنصر متشکله فضایی می بینند ؛  به عنوان مثال آن ها دلمشغول تاثیر تحرک شغلی روی نواحی درونی شهر – در مقایسه با حومه جدید – روی ساختار متغیر خانوار آن طور که بر بازار مسکن نزدیک مرکز شهر تاثیر می گذارد ،روی درآمد خانوار در رابطه با مولفه هایی مثل هزینه سفر برای خانواده کم درآمدی هستند که اشتغال در دسترس او ممکن است در حال انتقال به حومه های شهر باشد.

ربطه بین برنامه ریزی شهری و منطقه ای و انواع متنوع برنامه ریزی های تخصصی در این مثالها به شکل جالب توجهی شبیه رابطه جغرافیا ،به عنوان یک رشته دانشگاهی با سایر علوم اجتماعی ذیربط است . زیرا جرافیا نیز دارای وجوه متفاوتی است که هریک از آنها بر رابطه فضایی در یکی از این علوم مربوط تاکید می کند :جغرافیای اقتصادی تاثیر فضا و فاصله جغرافیایی را روی سازو کارهای تولید ، مصرف و تبادل تحلیل می کند : مشابها جغرافیای اجتماعی تاثیر فضایی روی اشکال رابطه اجتماعی را بررسی می نماید ،جغرافیای سیاسی به تاثیر مکان روی اقدامات سیاسی می نگرد .می توان از این مطالب استدلال کرد که برنامه ریزی فضایی یا برنامه ریزی شهری و منطقه ای ،اساسا جغرافیای انسانی در این جنبه های متنوع است که برای وظیفه مثبت اقدام جهت نیل به یک هدف فرعی مشخص تجهیز و از آن بهره برداری شده است .

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .