عنوان :

مقاله تأثیر جنبش اصلاح طلبی در ایران بر اتخاذ سیاست تنش زدایی با

عربستان سعودی

تعداد صفحات : ۴۳

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

هدف اصلی پژوهش حاضر مطالعه علمی تأثیر جنبش اصلاح طلبی در ایران بر آغاز و افزایش سیاست تنش زدایی جمهوری اسلامی ایران بر روابط با عربستان سعودی بعد از روی کار آمدن آقای خاتمی میباشد. در فصل اول تحقیق چگونه جنبش اصلاح طلبی با اصول و مبانی آن در سیاست داخل و خارجی ایران توانسته است تحول و تغییر اساس و خط مشی سیاست داخلی و خارجی کشور را ایجاد نماید و  بعداً عوامل تأثیرگذاری بر بروز و قوت گرفتن این جنبش در زندگی عمومی مردم ایران و بدست گرفتن هواداران زیادی که منجر به رسیدن آن به حکومت جمهوری اسلامی ایران شد. را مورد بررسی قرار دادیم. از جمله عوامل تأثیرگذار در بالا آمدن این جنبش افزایش مشکلات اقتصادی درمانی و رفاهی مردم می باشد که مردم بر این عقیده برآمدند که این وضعیت تنها با تغییر و اصلاح همه جانبه میتوان بهبود بخشید. عامل دیگر مهمی در این راستا این بود که مخالفت و عدم رضایت مردم از کیفیت اداره کشور از طرف انحصار طلبان یکسان انگار حاکم مذهبی بود که مردم خواستار تغییر چشمگیری در زندگی اقتصادی – اجتماعی خودشان شده بودند. تمام این عوامل در به حکومت رسیدن اصلاح طلب در ایران مساعد بود که با طرفداری و حمایت شدید مردم همراه بود. بعداً جنبه انتقال سیاست خارجی ایران از رفتار سیاسی خصمانه ایدئولوژیک به رفتار واقع گرایانه و تشنج زدایی را بررسی کردم. و به این نتیجه رسیدم که مهمترین عامل در رفع تنشهای سیاسی و عوامل بحران زا از سیاست خارجی و رفتار سیاسی جمهوری اسلامی ایران به سوی همکاری و اعتماد سازی و نشان دادن جلوه همکاری و تفاهم از طرف ایران بود که نشان داده شد به نتایج سیاسی، اقتصادی تجاری، فرهنگی مثبتی برای ایران حاصل شد.

در فصل دوم تحقیق  به این نتیجه می رسیم که اعمال سیاست تنش زدایی از سوی دولت آقای خاتمی موجب بهبود و گسترش مناسبات و تقویت وجوه مشترک و همکاریهای بین ایران و عربستان سعودی شده است و تأثیرات مثبتی در سطح منطقه از خود به جای گذاشته است.

واژه های کلیدی: جنبش اصلاح طلبی ، ایران ، سیاست تنش زدایی ، روابط با عربستان سعودی

فهرست مطالب

– مقدمه     ۵
– هدف پژوهش     ۶
– فرضیه و متغیرهای مستقل و وابسته     ۶
– شاخصهای عملیاتی متغیرها     ۷
– چارچوب نظری     ۸
– فصل اول: جنبش اصلاح طلبی در ایران و تأثیر آن بر سیاست داخلی و خارجی کشور       ۱۱
– مبحث اول:     ۱۱
تأکید بر اصلاحات، مردم سالاری دینی، آزادیهای سیاسی و مشارکت عمومی
– مبحث دوم:     ۱۴
افزایش مخالفت مردم با حکومت انحصار طلبان و راست گرایان مذهبی
-مبحث سوم:     ۱۸
نیازها و مشکلات اقتصادی و ضرورت تعدیل ساختار اقتصادی کشور
بند الف – تورم و گرانی     ۲۲
بند ب – بدهی خارجی     ۲۳
– مبحث چهارم:
واقع گرایی و تغییر در سلسله مراتب اهداف و منافع ملی کشور
بند الف – عمده کردن منافع ملی در روابط خارجی
بند ب- بدهی خارجی
– مبحث چهارم     ۲۴
واقع گرایی و تغییر در سلسله مراتب اهداف و منافع ملی کشور
بند الف – عمده کردن منافع ملی در روابط خارجی     ۲۵
بند ب-  آمادگی قدرتمندانه برای رویارویی با تهدیدات خارجی     ۲۶
بند پ – احساسات زدایی در روابط خارجی     ۲۷
– مبحث پنجم:     ۲۸
همزیستی میان مذاهب و ادیان مختلف (گفتگوی تمدنها)
فصل دوم: افزایش تنش زدایی و گسترش روابط ایران و عربستان سعودی       ۳۱
– مبحث اول:     ۳۱
تنش زدایی و بهبود روابط سیاسی و دیپلماتیک بین تهران و ریاض
– مبحث دوم:     ۳۵
اعتماد سازی و مشارکت فعال در سازمان اوپک و سازمان کنفرانس اسلامی ایران
– مبحث سوم:     ۳۶
پیمان مشترک دفاعی – امنیتی بین ایران و عربستان سعودی
– مبحث چهارم:     ۳۷
توسعه روابط اقتصادی و تجاری بین ایران و عربستان
– مبحث پنجم:     ۳۸
تحکیم مناسبات فرهنگی و علمی بین دو کشور
– جمع بندی مطالب     ۳۸
– نتیجه گیری     ۴۰
– فهرست منابع تحقیق     ۴۲

منابع تحقیق:

۱- روزنامه های فتح و عصر آزادگان – ۸/۱۲/۱۳۷۸

۲- روزنامه اخبار – ۱/۲/۱۳۷۹

۳- R.K.Ramazani , Iran foreign policy 1992

۴- روزنامه اینترنشنال هرالد تریبیون ۱۵ دسامبر ۱۹۹۹

۵- بیژن اسدی – ایران و خلیج فارس – فصلنامه سیاست خارجی – زمستان ۱۳۷۹

۶- روزنامه عصر آزادگان – ۸/۱۲/۱۳۷۸ – جنب اصلاح طلبی در ایران

۷- همان

۸- همان

۹- انوشیروان احتشامی – سیاست خارجی ایران در دوران سازندگی (ترجمه)

۱۰- همان

۱۱- Gawdat. Bahgat. Geoecomy. Vrs geostrategy 1999

۱۲- نماگراهای بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران – بدهیهای خارجی ایران – ۹۷-۱۹۸۰

۱۳- R.K.Ramazani: the shifting of foreign

 Policy toward: middle east journal. 1998

۱۴- هوشنگ امیر احمدی «سیاست خارجی منطقه ای ایران» اطلاعات سیاسی – اقتصادی

۱۵- Shahram – chubin Iran and it nehghbours – Diplomatic – ۱۹۹۳

۱۶- ابراهیم متقی – مجله راهبردی دفاعی و امنیتی – زمستان ۱۳۸۱

۱۷- ابوالقاسم – قاسم زاده «تنش زدایی در روابط بین الملل» روزنامه اطلاعات – ۱۳۷۷

مقدمه:

هدف اصلی پژوهش حاضر مطالعه علمی تأثیر جنبش اصلاح طلبی در ایران بر آغاز و افزایش سیاست تنش زدایی جمهوری اسلامی ایران بر روابط با عربستان سعودی بعد از روی کار آمدن آقای خاتمی میباشد. به منظور پایان دادن به دوران تیرگی روابط در ایجاد تفاهم و اعتماد میان جمهوری اسلامی ایران با کشورهای حوزه خلیج فارس و بویژه با عربستان سعودی، برنامه کار دولت خاتمی که مبتنی بر تغییر در سیاست داخلی و خارجی که این برنامه متأثر از اصول احزاب اصلاح طلبی در ایران از جمله حزب مشارکت و احزاب همسو با تکتل سیاسی آقای خاتمی است که به هدف اتخاذ سیاست تنش زدایی و گفتگوی تمدنها جهت بازگشایی در روابط خارجی و ایجاد اعتماد پس از گذشت دو دهه تشنج در روابط خارجی بعد از انقلاب اسلامی در راستای تحقق اهداف ملی جمهوری اسلامی ایران است. در آغاز این پژوهش با بحث نظر مختصر درباره سه مفهوم جنبش اصلاح طلبی در ایران و تنش زدایی و همکاری در روابط بین الملل پرداخته شد. در قسمت های بعدی فرضیه یعنی تأثیر جنبش اصلاح طلبی در ایران بر افزایش سیاست تنش زدایی و نقش آن در بهبود و گسترش روابط دو جانبه اقتصادی، تحولات نظامی بین الملل، محیط ناامنی منطقه بعنوان عوامل و زمینه های مؤثر در اتخاذ سیاست تنش زدایی از سوی دولت های مورد بحث و بررسی قرار گرفت. و در نهایت تحقیق به نتیجه گیری کلی چشم انداز زمینه های همکاری میان ایران و عربستان اشاره شده است.

هدف پژوهش:

با توجه به اینکه سیاست خارجی هر کشور تابع شرایط و تغییرات داخلی و بین المللی می باشد، در این راستا داشتن شناخت دقیق از عوامل که باعث به حکومت رسیدن اصلاح طلبان در ایران شد که به نوبت خود چه عواملی هم باعث اتخاذ سیاست تنش زدایی و همکاری از طرف ایران و چه پیامدهای برای تهران و ریاض داشته است.

– سؤال اصلی: چه عواملی باعث شد جنبش اصلاح طلبی در ایران سیاست تنش زدایی اتخاذ شود و چه تأثیری داشته است.

– فرضیه اصلی: جنبش اصلاح طلبی در ایران باعث افزایش تنش زدایی بین عربستان و ایران شد.

– متغیر مستقل: جنبش اصلاح طلبی در ایران

– متغیر وابسته: افزایش تنش زدایی بین ایران و عربستان

– شاخصه های عملیاتی مستقل:

۱- تأکید بر اصلاحات و مردم سالاری دینی، آزادیهای سیاسی و مشارکت عمومی.

۲- افزایش مخالفت مردم با حکومت انحصاری راست گرایان مذهبی.

۳- نیازهای و مشکلات اقتصادی و ضرورت تعدیل ساختار اقتصادی.

۴- واقع گرایی و تغییر در سلسله مراتب اهداف و منافع ملی.

– عمده کردن منافع ملی در  تنظیم روابط خارجی.

– آمادگی قدرتمندانه برای رویارویی با تهدیدات خارجی.

– احساسات زدایی از سیاست خارجی.

۵- همزیستی میان مذاهب و ادیان مختلف (گفتگوی تمدنها)

– شاخص های عملیاتی متغیر وابسته

۱- تنش زدایی و بهبود روابط سیاسی و دیپلماتیک با عربستان سعودی

۲- اعتماد سازی و مشارکت فعال در محافل جهانی (سازمان اوپک – سازمان کنفرانس اسلامی).

۳- پیمان مشترک دفاعی – امنیتی بین ایران و عربستان سعودی

۴- توسعه روابط اقتصادی و تجاری دو جانبه

۵- تحکیم مناسبات فرهنگی و علمی

– لازم است سه عوامل بین المللی از قبیل فروپاشی شوروی و حضور گسترش نفوذ آمریکا در خلیج فارس و تهدیدات امنیتی برای ایران و منطقه که بعد از فصل دوم به آن بطور مختصر پرداخته شود.

– چارچوب نظری پژوهش:

– روانشناختی جنبش اصلاح طلبی در ایران

ایران در طول صد سال گذشته پنج جنبش اجتماعی و اصلاح طلبی را داشته است. (مشروطیت، جنبش ملی شدن نفت، ۱۵ خرداد، انقلاب اسلامی و جنبش اصلاحات، در یک نگاه روانشناختی می توان گفت هر جریانی که به سلطه می رسد تلاش دارد تا امتیازات ویژه خود را تحکیم و گسترش بخشد و بر دامنه آن بیافزاید. هر طبقه سلطه جوی اجتماعی که قدرت را فرا جنگ می آورد به طور طبیعی سنگرهایی را که برای دفاع از موضع خود در اختیار دارد چندین برابر ساخته تا خود را از کنترل توده ها برهاند. آنان که به قدرت رسیده اند دیگر به آسانی حاضر به ترک مواضع خود و بازگشت به مواضع پائین گذشته نیستند. پس از این یک تعریف کلی از اصلاح طلبی ارائه می دهیم. (۱)

اصلاح طلبی حرکتی سیاسی سازمان یافته داخلی جهت تغییر و اصلاح همه جانبه جهت بهبود وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی کشور برای جلوگیری از تشنج فراگیر داخلی و خارجی، اطلاق میشود.

پس جنبشی که تحت عنوان اصلاح طلبی در ایران معروف شده است جنبش است، آزادی خواهانه، عدالت جویانه و استقلال طلبانه، نیازهای چنین جنبشی اقتضا می کند که رهبران آن با درک خواستهای بنیادین جنبش مردم، از منش انقلابی برخوردار بوده و با پیگیری و صداقت و وفاداری به توده های زحمتکش را، سرلوحه اعمال خود قرار دهند. (۲)

– سیاست تنش زدایی:

تنش زدایی در مجموع میتوان بارزترین نکته سیاست خارجی دولت اصلاح طلب ایران دانست. این سیاست به محض برقراری توازن در شرایط متعارض با یک واحد سیاسی و ایجاد نظم جدید پس از یک دوره چالش است و این سیاست را مهمترین اصل در روابط بین الملل دانسته که با توسل به شیوه های مسالمت آمیز و نوسازی روانی در سطح بین المللی و فعال کردن دیپلماسی برای رسیدن به اهداف و منابع ملی میباشد.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .