عنوان :

مقاله تاثیر عوامل داخلی در فتنه ۸۸

تعداد صفحات :۲۳

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

بررسی آثار و پیامدها، به خاطر آموزه‌ها و عبرت‌هایی که پیش روی ما قرار می دهد، بسیار حائز اهمیت هستند.

از میان آسیب‌ها، چالش‌ها و تهدیدات سی و چند ساله گذشته، فتنه ۸۸، از حیث ماهیت، ابعاد، گستره و عمق، عناصر و بازیگران، شیوه‌ها و ابزار، آثار و پیامدها، منحصر به فرد بوده است.

فتنه سال ۸۸ آزمونی بزرگ برای ملت ایران بود که درس‌ها و عبرت‌های زیادی را آموخت؛ در کنار فواید و آثار مثبتی که به دنبال داشت، تبعات و پیامدهای منفی نیز بر جای گذاشت و هزینه‌های بسیاری را تحمیل کرد که برخی از آنها جبران‌ناپذیر هستند.

در فتنه ۸۸ در واقع سه گروه و سوژه اصلی داشتیم. گروه اول همان عوامل اصلی یعنی فتنه‌گران و فتنه‌انگیزان بوده که عوامل و جریان‌ خارجی و استکباری هستند. دسته دوم ابزارها و افرادی بودند که ابزار فتنه شدند و با فتنه هماهنگ بوده و به گونه‌‌ای عوامل اجرایی فتنه قرار گرفتند. دسته سوم در فتنه هم کسانی بودند که بستری برای فتنه شدند؛ شاید هم به صورت ناخودآگاه بستر شدند و با تصمیم و اراده خود و با هماهنگی با فتنه‌گران نبوده است ولی در عین حال به صورت جریان ناخودآگاه و جریان انفعالی بستری برای فتنه قرار گرفتند.

این سه دسته را باید از یکدیگر جدا دانست؛ چرا که حتی مقام معظم رهبری هم برخوردشان با این سه دسته متفاوت بوده و به صورت یکسان با آن‌ها برخورد نکردند.

فتنه ۸۸ به مثابه تردیدهایی که برای بسیاری از خواص جامعه ایجاد کرد و شکاف و دو دستگی در آنها را دامن زد، در ابتدای فراخوانی‌های خود بین اقشار مختلف مردم نیز همین کارکرد را به نوعی برجای گذاشت

یکی از کارکردها و آثار این شکاف در بین ملت، مخدوش کردن روحیه و وحدت ملی و خراش دادن اعتماد عمومی نسبت به نظام و کارآمدی آن بود و بدیهی است که هزینه‌ای که جریان فتنه از این ناحیه تحمیل کرد، بسیار سنگین بوده و بازسازی آن کار راحتی نخواهد بود. این دقیقا نادیده گرفتن وصیت آن عبد صالح خداوند و معمار بزرگ انقلاب است که فرمودند: «بی تردید رمز بقای انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است و رمزپیروزی را ملت می داند و نسل‌های آینده در تاریخ خواهند خواند که دو رکن اصلی آن: انگیزه الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی؛ و اجتماع ملت درسراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه و مقصد».(فرازی از وصیت نامه سیاسی الهی امام خمینی(ره))

 کلیدواژگان:  فتنه- استکبار- انتخابات

فهرست مطالب

چکیده    ۴
مقدمه    ۵
تاثیر عوامل داخلی در فتنه ۸۸    ۷
زمینه‌ها و عوامل داخلی    ۷
نقد عملکرد نظام در طی سالیان گذشته    ۱۱
۱- تدوین مانیفست براندازی در حزب مشارکت    ۱۲
۲- زیر سؤال بردن پیشاپیش سلامت انتخابات با مطرح کردن احتمال وقوع تقلب    ۱۳
۳- حذف احمدی‌نژاد به هر قیمت    ۱۴
۴- سیاه نمایی و تخریب کلیت نظام و ارائه فضای یاس‌آلود توسط کاندیداهای معترض    ۱۵
۵- برنامه‌ریزی منسجم جهت ایجاد جنبش‌های اجتماعی فراگیر و خیابانی کردن آنها    ۱۵
تحلیل محتوای مواضع و اقدامات مجرمانه جریان فتنه و راهبرد آنها    ۲۰
نتیجه گیری    ۲۱
منابع    ۲۳

منابع

۱- محمدتقی مصباح، پرسشها و پاسخها، ج ۱، چاپ دوم، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، ۱۳۷۹، ص ۲۱٫

۲- مصطفی ناصص، ولایت فقیه و تفکیک قوا، چاپ اول، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۸، ص ۶۵٫

۳- محمد هاشمی، حقوقی اساسی جمهوری اسلامی، ج ۱، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۷۴، ص ۹۰٫

مقدمه

پیروز انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷ را باید سرآغاز یک تغییر و تحول اساسی در وضعیت و روند تحولات سیاسی در نظام بین‌الملل دانست.

پدیده‌ای که رژیم‌های سیاسی بشری موجود و مدعی حاکم بر نظام بین‌الملل را به چالش کشید و این پدیده، راه سوم و مدلی جدید را عرضه کرد و با فطرت الهی و پاک انسان، منطق رفتاری و غایت خلقت بشری سازگار است که همان مردم سالاری دینی است.

در عین حال با مختصات مادی‌گرایانه و انسان محوری رژیم‌های بشری ناسازگار و در تعارض بوده است؛ راز اصلی مناقشات و کشمکش‌های موجود بین آنها را نیز باید در همین خصوصیت جستجو کرد.

اکنون سی و چهار سال است که ملت بزرگ ایران در تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی شکوهمند خود و پیمودن فرآیند تکاملی آن، محکم و استوار ایستاده است و برای ارتقای نظام “مردم سالاری دینی” خود با حفظ همه مبانی و مختصات اصیل آن می‌کوشد و در واقع، با نگاهی به این دوران سخت و گاهاً پرالتهاب، باید گفت که تجربه مردم سالاری دینی در ایران، محصول عبور عزتمندانه و افتخار آمیز از چالش‌ها و تهدیدات عدیده سخت، نیمه سخت و نرمی است که بیش از سه دهه با آنها دست و پنجه نرم می کند.

البته باید اذعان داشت که هر کدام از آنها، به نسبت سطح و عمقی که داشتند، آسیب‌هایی را به نظام و مردم وارد و هزینه‌هایی را نیز تحمیل کردند. برخی آسیب‌ها و هزینه‌ها، دامنه‌ای محدود داشته و برخی نیز آثار و پیامدهای دراز مدتی برجای گذاشتند که در تهدیدات و فتنه‌های بعدی ایفای نقش کرده و به نوعی تاثیر گذار بودند.

اینکه گفته‌اند: «گذشته چراغ راه آینده است»، توصیه‌ای حکیمانه با نگرشی واقع‌بینانه به پدیده‌ها است برای کسانی که آموزه‌های آن را مدنظر قرار دهند و از عبرت‌های آن پند بگیرند. براین اساس، بررسی آثار و پیامدها، به خاطر آموزه‌ها و عبرت‌هایی که پیش روی ما قرار می دهد، بسیار حائز اهمیت هستند.

از میان آسیب‌ها، چالش‌ها و تهدیدات سی و چند ساله گذشته، فتنه ۸۸، از حیث ماهیت، ابعاد، گستره و عمق، عناصر و بازیگران، شیوه‌ها و ابزار، آثار و پیامدها، منحصر به فرد بوده است.

فتنه سال ۸۸ آزمونی بزرگ برای ملت ایران بود که درس‌ها و عبرت‌های زیادی را آموخت؛ در کنار فواید و آثار مثبتی که به دنبال داشت، تبعات و پیامدهای منفی نیز بر جای گذاشت و هزینه‌های بسیاری را تحمیل کرد که برخی از آنها جبران‌ناپذیر هستند.

اعمال مجرمانه‌ای از سوی برخی عناصر که خود را متعلق به انقلاب و نظام می پنداشتند، اتفاق افتاد که در محکمه عدالت قابل بخشش نیست که بازخوانی هر کدام می‌تواند برای اهل بصیرت عبرت آموز باشد؛ در این گفتار، صرفا به برخی آثار و پیامدهای منفی فتنه در ابعاد داخلی و خارجی اشاره خواهد شد.

 تاثیر عوامل داخلی در فتنه ۸۸

زمینه‌ها و عوامل داخلی:

اما در صحنه‌ داخلی، پیشینه وقایعی را که منجر به فتنه پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم شد باید حداقل در ۲۰ سال قبل جست‌وجو کرد. پس از رحلت حضرت امام خمینی‌(ره) بعضی عدالت را پیش پای توسعه قربانی کردند و سپس با ترویج روحیه مصرف‌گرایی و تجمل، از ادبیات و آرمان‌های انقلاب فاصله گرفته و زمینه را برای حمله وسیع فرهنگی و اعتقادی دشمن علیه ایران اسلامی آماده ساختند.

با وجود تصریح مکرر مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) مبنی بر شدت تهاجم فرهنگی دشمن، مرعوبین غرب با اعمال برخی سیاست‌های مشکوک فرهنگی و امنیتی – سیاسی، زمینه برای بازگشت بسیاری از عناصر ضد انقلاب گریخته از کشور، مهیا شد و با افزایش زاویه‌گیری از اهداف نظام، همان‌گونه که خاتمی در اولین نطق خود پس از ریاست جمهوری مطرح کرد، دولت کارگزاران مسیر روی کار آمدن دولت اصلاحات را هموار ساخت.

زاویه‌گیری از اهداف نظام توسط افراطیون دوم خردادی به اوج خود رسید و حالتی بسیار صریح‌تر و علنی‌تر پیدا کرد. مدعیان گفتمان توسعه سیاسی نیز در عرصه‌های مختلف سیاست، امام‌زدایی و انقلاب‌زدایی را در دستور کار خود قرار دادند و با حاکم شدن نوعی لیبرالیسم جزمی و منحط عرصه فرهنگی کشور، بسیار از منابع دولتی، در اختیار منحرف‌ترین جریان‌های مدعی روشنفکری قرار گرفت، تا آنجا که به تعبیر رهبر معظم انقلاب (مدظله‌العالی)، انبوهی از مطبوعات کشور به پایگاه‌های دشمن تبدیل شد.

تلاش وسیع برای هتک و هدم مبانی ارزشی و باورهای انقلابی مردم نتیجه حضور همین عناصر در عرصه‌های تولید فکر و حمایت و پشتیبانی بی‌دریغ دولت از آن‌ها بود.( ناصص، ولایت فقیه و تفکیک قوا، چاپ اول، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۸، ص ۶۵)

 به این ترتیب برای نخستین بار در تاریخ انقلاب اسلامی، دولت و دستگاه اجرایی در قامت اپوزیسیون نظام ظاهر شد.

در عرصه سیاست خارجی نیز در این دوران قبح رابطه با کشورهایی که دشمنی آن‌ها با انقلاب اسلامی و میراث امام ثابت شده بود، مورد نفی و انکار قرار گرفت. و حتی کسانی از مشاوران دولت به صراحت گفتند باید هژمونی آمریکا را پذیرفت و به آن عادت کرد و سودای ایستادن در مقابل آمریکا را از سر بیرون برد؛ چرا که اساساً امکان پیروزی بر آمریکا در جهان کنونی وجود ندارد. در این برهه یکی از مشاوران دبیر شورای عالی امنیت ملی این ایده را حتی به اسرائیل هم بسط داد و گفت باید مسئله رابطه با اسرائیل را از سطح ایدئولوژیک فروتر آورد و آن را در سطح منافع ملی ارزیابی کرد! همین طرز تفکر بود که باعث شد در مقطعی کل برنامه هسته‌ای فقط به خاطر خوشایند غرب تعطیل شود.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .