عنوان :
تعداد صفحات :۱۹
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
جو نقش مهمی در تامین پروتئین حیوانی و خوراک دامها داشته و به همین لحاظ برای نیل به خوداکتفایی در تامین پروتئین حیوانی و رهایی از وابستگی به واردات جو برای علوفه دامهای کشور ، پرداختن به کشت و کار آن از اهمیت خاصی برخوردار است.
جو بعلت مقاومتش در مقابل ناسازگاری های محیطی و نیز به سبب نیاز کمتر به رطوبت و تطابق با محیط کشت ، در بسیاری از نقاط جهان کشت میشود.
جو دوره رشد کوتاهی دارد. هرگاه رطوبت یک عامل محدود کننده در مناطق خشک و نیمه خشک باشد ، جو از سایر غلات سردسیری در شرایط یکسان حاصل بیشتری تولید میکند.
جو برای سبز شدن احتیاج به رطوبت کمتری نسبت به گندم دارد. حداقل باران مورد نیاز جو ۲۵۰-۲۰۰ میلی متر در طول دوره رشد گیاه می باشد. جو درجات حرارت بالاتر از ۳۲ درجه سانتیگراد را در شرایط هوای خشک تحمل می کند. لیکن در درجات حرارت زیاد و هوای مرطوب دامنه بردباری کمتری دارد.
بطور کلی جو برای باروری خود آب و هوای خنک و مرطوب را بیشتر از آب و هوای گرم و مرطوب می پسندد. ضمنا در مقابل سرما نسبت به گندم حساستر است.
واژه های کلیدی: جو، کاشت، آبیاری، جو بهاره، جو پاییزه
زراعت جو آبی در استان زنجان ۱
مشخصات گیاه شناسی : ۱
موارد اختلاف بوته سبز جو و گندم : ۲
طبقه بندی زراعی جو : ۲
۱٫ جو آبی پاییزه : ۲
توان عملکرد : ۳
مشخصات زراعی جو ماکویی : ۳
مقاومت نسبت به بیماری ها : ۳
توصیه های زراعی : ۳
جو بهاره پاییزه : ۴
توصیه های زراعی برای کشت جو والفجر : ۵
جو بهاره : ۵
مشخصات زراعی رقم ریحان : ۶
مقاومت نسبت به بیماری ها : ۶
مناطق کشت : ۶
توصیه های زراعی این رقم : ۶
تاریخ کاشت : ۶
میزان بذر : ۶
ضدعفونی بذر : ۷
میزان کود : ۷
مبارزه با علفهای هرز : ۷
مراحل فنولوژی رشد جو : ۸
سازگاری جو با محیط کشت : ۸
خاک مناسب کشت جو : ۸
نیاز غذایی جو : ۹
زمان مصرف کودهای شیمیایی : ۹
نحوه مصرف کودهای شیمیایی : ۱۰
میزان مصرف کودهای شیمیایی در جو آبی : ۱۱
توصیه های کودی ازت برای جو آبی : ۱۱
آبیاری: ۱۱
عوامل نامساعد رشد : ۱۲
۱٫ سرما و یخبندان : ۱۳
۲٫ ورس ( خوابیدگی ) : ۱۳
۳٫ ریزش باران : ۱۳
۴٫ زردی Chlorose : ۱۳
زمان برداشت جو : ۱۴
منابع : ۱۵
جو نقش مهمی در تامین پروتئین حیوانی و خوراک دامها داشته و به همین لحاظ برای نیل به خوداکتفایی در تامین پروتئین حیوانی و رهایی از وابستگی به واردات جو برای علوفه دامهای کشور ، پرداختن به کشت و کار آن از اهمیت خاصی برخوردار است.
استان زنجان ، با داشتن معادل ۳۵ هزار هکتار سطح زیرکشت جو آبی و دیم ( آبی ۱۰ هزار هکتار و دیم ۲۵۰۰۰ هکتار ) ، یکی از استانهای مستعد زراعت این محصول می باشد.
ریشه جو مانند گندم افشان است و اکثر ریشه های آن تا فاصله ۴۰ سانتیمتری در اطراف پراکنده می شوند. البته ممکن است برخی از ریشه ها به عمق هم نفوذ کنند.
ساقه های جو از میان گره های استوانه ای توخالی تشکیل شده اند. طول میان گره ها از قاعده بطرف ساقه بتدریج زیاد میشود طول ساقه در اکثر واریته ها حدود ۱۵۰-۱۲۰ سانتیمیر است ثابت شده است که بین ارتفاع ساقه و توسعه ریشه همبستگی مثبت وجود دارد.
بنابراین در شرایط دیم و کم آبی ساقه هاییکه مرتفع تر باشند عملکرد بیشتری دارند. جو نیز مانند گندم از محل گره های واقع در سطح خاک ریشه و ساقه ثانویه ( پنجه ) تولید میکند که این پنجه ها در جوهای دو ردیفه بیشتر از جوهای شش ردیفه میباشند. ( البته تحت شرایط یکسان )
جو نیز مانند گندم دارای گل آزین سنبله است. هر سنبله از یک گل که مستقیما بر روی گره های اتصال دارند تشکیل شده است. پس بر روی هر بند سه گل و در دو طرف سنبل ۶ گل وجود دارد. در برخی از انواع جو شش گل تبدیل به دانه میشوند و تشکیل سنبله های شش ردیفه میدهند که به جوهای شش ردیفه موسومند. در بعضی دیگر فقط گلهای میانی بارور میشوند و تشکیل سنبلهای دو ردیفه میدهند که به جوهای دو ردیفه موسومند.
رنگ برگهای جو معمولا سبز روشن و رنگ برگهای گندم سبز تیره است.
انتهای برگ جو گرد ( مدور ) است درصورتیکه انتهای برگهای گندم تیز می باشد.
عرض پهنک برگها در جو بیشتر و طول برگهای آن کمتر از گندم است.
ریشکها در جو معمولا بلندتر از گندم و در یک امتداد و تقریبا بر روی هم قرار دارند درصورتیکه ریشکهای گندم نسبت ب محور سنبل با زاویه حاده قرار گرفته و متفرق می باشند.
جوهای پاییزه نیازمند به یک دوره طولانی سرما در مراحل اولیه زندگی خود هستند که این سرما موجب میشود که گیاه در موقع معینی ( بهار ) به سنبل رفته و حاصل بدهد.
اگر این نوع جوها در بهار کاشته شوند به سنبل نخواهند رفت و فقط رشد علفی خواهند داشت.
جوهای پاییزه ( زمستانه ) بدلیل اینکه مدت زمان بیشتری برای استفاده از مواد غذایی و رطوبت خاک داشته و عملکرد بیشتری دارند. طول دوره زندگی آنها زیادتر (۲۷۰-۲۴۰ روز ) و غالبا از نوع شش پری هستند.
رایج ترین رقم مورد کشت در مناطق سرد و معتدل استان ، رقم ماکویی است. این رقم مقاوم به سرما بوده و مناسب کشت در مناطق مرتفع دارای زمستان سرد میباشد.
متوسط عملکرد این رقم در ایستگاه های مختلف مناطق سرد کشور بین ۵/۶-۵/۵ تن در هکتار برآورد شده است و بالاترین میزان برداشت ۹ تن در هکتار نیز از بعضی ایستگاههای تحقیقاتی کشور گزارش شده است.
جو ماکویی رقمی نیمه پا بلند بوده و متوسط ارتفاع آن ۱۰۵ سانتیمتر و نسبت به خوابیدگی مقاوم است. این رقم دیررس و نیمه حساس به ریزش دانه بوده و رنگ دانه آن روشن با وزن هزار دانه ۴۲-۴۰ گرم است.
نتایج بررسی های بعمل آمده در ایستگاه های تحقیقاتی مناطق سرد گشور نشان می دهند که این رقم نسبت به بیماری سفیدک جو مقاوم است.
تاریخ کاشت : مناسبترین تاریخ کاشت در مناطق سرد استان در نیمه اول مهر ماه است و کشت باید در تاریخی صورت گیرد که قبل از بروز سرما ، گیاه به حالت ۴-۳ برگه یا روزت درآید.
میزان بذر : مصرف ۱۳۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم بذر در هکتار ، در کشت ماشینی توصیه شده است. این مقدار بسته به نحوه تهیه بستر بذر ، نوع خاک ، تاریخ کاشت و سایر عوامل متفاوت است. در استان زنجان در مناطق مختلف از ۱۵۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم بذر در هکتار کاشته شده و نتایج خوبی ( ۱۰-۷ تن در هکتار ) بدست آمده است.
ضد عفونی بذر : ضد عفونی بذر قبل از کاشت با سم ایپیریدون + کارباندازیم کنترل موثری بر روی بیماری لکه قهوهای و سیاهکهای آشکار و پنهان جو دارد.
میزان کود : به عنوان یک توصیه عمومی میزان ۱۲۰ کیلوگرم فسفات آمونیم و ۱۵۰ کیلوگرم اوره در دو نوبت ۱۰۰ کیلوگرم در هنگام کاشت و ۵۰ کیلوگرم به صورت سرک پیشنهاد می شود. ولی بهتر است قبل از کاشت نسبت به تجزیه خاک اقدام نمود و بعد طبق توصیه اقدام به کودپاشی کرد.
برای مبارزه با علف های هرز پهن برگ از علف کشهای گرانستار به میزان ۲۰ کیلوگرم در هکتار و برای مبارزه با علفهای هرز نازک برگ از علفکش پومااکسترا به میزان ۲/۱ لیتر در هکتار استفاده می شود. این دو س قابل اخلاط می باشند. لازم به توضیح است که این توصیه ممکن است با انواع سموم موجود در بازار تغییر نماید و بهتر است با کارشناسان اداره حفظ نباتات مدیریت های جهاد کشاورزی شهرستانها مشورت نمود.
مهمترین رقم مورد کشت در مناطق معتدل استان رقم والفجر میباشد که یک رقم بینابین است. این رقم نیمه مقاوم به سرما ، نیمه مقاوم به لکه قهوهای و سفیدک و نیمه حساس به خوابیدگی است. جو والفجر رقمی است نیمه دیررس و نیمه حساس به ریزش دانه. ارتفاع بوته آن ۱۱۰ سانتیمتر و وزن هزار دانه آن ۴۴-۴۰ گرم و روشن میباشد. خوشه آن شش ردیفه ، نیمه خمیده و نیمه فشرده است.
تاریخ کاشت : مناسبترین تاریخ کاشت در مناطق معتدل از اول نیمه دوم مهر تا نیمه اول آبان می باشد. کشت باید در تاریخی صورت گیرد که قبل از بروز سرما گیاه به حالت ۴-۳ برگه یا روزت درآید.
میزان بذر : مصرف ۱۲۰ تا ۱۴۰ کیلوگرم بذر در هکتار در کشت ماشینی توصیه می شود. این مقدار بسته به نحوه تهیه بستر بذر نوع خاک ، تاریخ کاشت و سایر عوامل متاوت است.
طول دوره زندگی جوهای بهاره کمتر از انواع پاییزه و حدود ۱۲۰-۱۰۰ روز است و بهمان سبب احتیاجات آن از نظر سرما ، گرما ، نور ، مواد غذایی و غیره کمتر ، سیستم ریشه های آن ضعیفتر و مقدار محصول آن نیز کمتر از جوهای پاییزه می باشد. جوهای بهاره از نوع دوپر هستند و اکثرا دارای دانه های سفید و پروتئین کم می باشند.
این ارقام برای مناطق معتدل و نیمه گرمسیری استان مانند طارم مناسب هستند. یکی از ارقام بهاره برای کشت در منطقه طارم علیا رقم ریحان است.
توان عملکرد این رقم ۷-۶ تن در هکتار است ولی بالاترین میزان برداشت ۱۰ تن در هکتار نیز توسط کشاورزان استان اصفهان گزارش شده است.
جو ریحان رقمی با ارتفاع متوسط بوده و میانگین ارتفاع آن ۹۰ سانتیمتر و نسبت به خوابیدگی نیمه مقاوم است. این رقم زودرس و نیمه مقاوم به ریزش دانه بوده و رنگ دانه آن روشن با وزن هزار دانه ۴۶-۴۲ گرم میباشد.
نتایج بررسی های بعمل آمده در ایستگاه های مناطق معتدل کشور نشان داده که این رقم نسبت به سفیدک حقیقی نیمه مقاوم میباشد.
این رقم دارای تیپ رشد بهاره بوده و نیمه حساس به سرما و رقم مناسبی برای کشت در مناطق معتدل گرم دارای زمستان ملایم و بهار و تابستان نسبتا کوتاه مدت میباشد.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .