عنوان :

مقاله طبقه بندی راه های شهری

تعداد صفحات : ۴۴

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

مقاله حاضر به بررسی طبقه بندی راههای شهری، دسترسی و تنظیم آن، سرعت، ترافیک، ظرفیت، ایمنی و تأثیرات نامطلوب زیست محیطی راه می پردازد.

ایمنی راههای شهری با ایمنی راههای بین شهری اساساً متفاوت است . علت این تفاوت آن است که توجه به ایمنی پیاده‌ها محور اصلی ملاحظات ایمنی در داخل شهرها است . این توجه به این دلیل است که خطر آسیب دیدن پیاده‌ها در خیابانهای شهر بسیار بیشتر از سرنشینان وسایل نقلیه است . به علاوه همه ما به نحوی در طول رفت‌و آمدهای خود پیاده هستیم و شهری که شهروندان آن در رفت و آمدهای خود احساس ایمنی و اطمینان نکنند ، محل مناسبی برای ارتباطها و فعالیتهای اجتماعی نیست . افزایش احساس ایمنی به همان اندازه اهمیت دارد که کاهش واقعی احتمال تصادف‌ها .

طرح یکپارچه راه و اطراف آن ، به فراهم کردن امکانات توسعه همزمان و هماهنگ راه و مناطق اطراف گفته می شود . بلکه مناطق اطراف نیز به طرز مناسبی ، هماهنگ با عملکرد راه مورد استفاده قرار می گیرد . علاوه براین ، طرح یکپارچه ، به دلیل تنظیم قاطع دسترسیها ، کارآیی راه را حفظ می‌کند . در طرح یکپارچه ، احداث راه در خدمت هدفهای اصلی توسعه و نوسازی محل و منطقه قرار گیرد .

 با اجرای طرحهای یکپارچه ، طرح ریزی شهر و شبکه با هم انجام می‌شود و به این ترتیب از منابع موجود استفاده بهینه به عمل می‌آید و عوارض زیست محیطی به حداقل می رسد.

    احداث راه سبب دسترسی به زمینهای دور افتاده و افزایش قیمت آنها می شود. از طریق طرحهای توسعه یکپارچه ، این ارزش افزوده بالقوه را می توان به سرمایه‌ای جهت احداث راه و سایر بناهای مورد نیاز شهر تبدیل کرد.

    با به کارگیری طرحهای یکپارچه ، می توان مناطق اطراف راههای شهری را به مناطق شهری زیبایی که به شهر هویت می دهند ، تبدیل ساخت . همچنین می توان خرابه ها و مناطق کم ارزش و یا متروک داخل شهرها را به فضاهای مطلوب شهری تبدیل کرد.

 واژه های کلیدی: طبقه بندی راههای شهری، دسترسی ، سرعت، ترافیک، ظرفیت، ایمنی و تأثیرات نامطلوب زیست محیطی راه

فهرست مطالب

۱ طبقه بندی راههای شهری    ۳
۱ – ۱ تعریفها    ۳
۱ – ۲ برخی از مشکلات ساختن شبکه راههای شهری    ۴
۱ – ۳ نقشهای اصلی راههای شهری    ۵
۱ – ۴ راههای شریانی درجه ۲     ۵
۱ – ۵ خیابانهای محلی    ۶
۱ – ۵ – ۱ نقش جابه‌جایی    ۶
۱ – ۵ – ۲ نقش دسترسی    ۶
۲ دسترسی و تنظیم آن    ۷
۲ – ۱ تعریفها    ۷
۲ – ۲ اصول و سیاستها    ۸
۲ – ۳ روشهای مختلف تنظیم دسترسیها    ۱۲
۲ – ۳ – ۱ طراحی یکپارچه شهر وشبکه    ۱۲
۲ – ۳ – ۲ جاده‌های کناری    ۱۲
۲ – ۳ – ۳ اصطلاحات جزئی شبکه و مدیریت ترافیک    ۱۲
۳ سرعت    ۱۳
۳ – ۱ تعریفها    ۱۳
۳ – ۲ اصول    ۱۴
۳ – ۳ سرعت مجاز    ۱۵
۳ – ۳ – ۱ راههای شریانی درجه ۱     ۱۵
۳ – ۳ – ۲ راههای شریانی درجه ۲     ۱۶
۳ – ۳ – ۳ خیابانهای محل    ۱۶
۳ – ۴ سرعت طرح    ۱۶
۴ ترافیک    ۱۷
۴ – ۱ تعریفها    ۱۷
۴ – ۲ اطلاعات ترافیکی لازم برای طراحی    ۲۰
۴ – ۳ تغییرات زمانی ترافیک    ۲۱
۴ – ۴ توزیع جهتی ترافیک     ۲۱
۴ – ۵ ترکیب ترافیک    ۲۲
۵ ظرفیت    ۲۳
۵ – ۱ مقدمات     ۲۳
۵ – ۲ ظرفیت آزادراهها و بزرگ‌راهها     ۲۵
۵ – ۲ – ۱ تعریفها     ۲۵
۵ – ۲ – ۲ ظرفیت قسمتهای اصلی آزادراهها و بزرگ‌راهها    ۲۶
۵ – ۳ ظرفیت راههای شریانی درجه ۲     ۲۸
۵ – ۳ – ۱ اصول     ۲۸
۵ – ۳ – ۲ کیفیت ترافیک    ۲۹
۵ – ۴ ظرفیت زیست محیطی    ۲۹
۶ ایمنی    ۳۰
طبقه بندی راهها     ۳۰
توجیه در شهر و سادگی راهیابی    ۳۱
۷ محیط زیست    ۳۱
۷ – ۱ تأثیرات نامطلوب زیست محیطی راه    ۳۱
۷ – ۲ کنترل تأثیرات راه بر محیط شهری    ۳۱
۷ – ۳ کنترل تأثیرات راه بر محیط طبیعی‌و توسعه پایدار    ۳۵
۷ – ۴ طرح یکپارچه راه و اطراف آن     ۳۷
منابع    ۳۸

منابع

   آیین نامه طراحی راههای شهری وزارت مسکن وشهرسازی ایران

 زیر نظر مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران

 – ۱ تعریفها

  راه و خیابان – مجموعه ای است که برای عبور وسایل نقلیه موتوری ، دوچرخه و پیاده ساخته می‌شود. به راه ، در داخل آبادانیها ، خیابان نیز اطلاق می شود مگر در مورد راههایی که عملکرد برون شهری دارند ولی از داخل این مناطق می‌گذرند. ( راههای شریانی درجه ۱ )‌ که اطلاق خیابان به آنها معمول نیست.

راه شریانی – راهی است که در طراحی و بهره برداری از آن ، به نیازهای وسایل نقلیه موتوری برتری می‌دهند. برای رعایت این برتری ، عبور پیاده‌ها از عرض راه کنترل و تنظیم می شود .

خیابان محلی – خیابانی است که در طراحی و بهره برداری از آن نیازهای وسایل نقلیه موتوری ، دوچرخه‌سوار ، و پیاده با اهمیت یکسان رعایت می‌شود. برای رعایت حال پیاده و دوچرخه ، سرعت وسایل نقلیه موتوری در این خیابانها پایین نگه داشته می‌شود.

هسته شهری – قطعه‌ای از شهر است که هیچ راه شریانی از داخل آن نمی‌گذرد.

راه شریانی درجه ۱ – راهی است که در طراحی و بهره برداری از آن ، به جابه‌جایی وسایل نقلیه موتوری برتری داده می‌شود . برای رعایت این برتری ، دسترسی وسایل نقلیه موتوری و همچنین عبور پیاده‌ها از عرض راه تنظیم می‌شود . راههای شریانی درجه ۱ ارتباط با شبکه راههای برون شهری را تأمین می‌کنند . با اعمال درجات مختلفی در کنترل دسترسی ، راههای شریانی درجه ۱ به آزادراه ، بزرگراه . راه عبوری دسته‌بندی می‌شوند.

آزادراه – راهی است که در تمام طول آن ترافیک دو طرف به طور فیزیکی از یکدیگر جداست و جریان ترافیک در آن بدون وقفه ( آزاد ) است ؛ یعنی ، وسایل نقلیه موتوری ، جز در تصادفها و راه بندانها ، ناچار به توقف نمی‌شوند . برای تأمین چنین وضعیتی ، تقاطع همسطح اجازه داده نمیشود و نحوه صحیح ورود و خروج وسایل نقلیه طراحی می‌شود.

بزرگراه – راهی است که ترافیک دو طرف آن به طور فیزیکی از یکدیگر جداست، و در طولهای قابل ملاحظه‌ای از آن می‌توان جریان ترافیک را پیوسته فرض کرد . برای تأمین چنین وضعیتی ، نحوه صحیح ورود و خروج وسایل نقلیه طراحی می‌شود . بزرگراه می‌تواند معدودی تقاطع همسطح داشته باشد به شرطی که فاصله تقاطعها از یکدیگر زیاد ( بیش از حدود ۵/۲ کیلومتر ) باشد.

راه عبوری – ادامه راههای برون شهری دو خطه دو طرفه در داخل شهر ها (ی معمولاً کوچک و متوسط ) یا روستاهاست به شرط آن که عملکرد عبوری آنها در داخل شهر یا روستاها نیز حفظ شود . برای حفظ این عملکرد ، ورود و خروج وسایل نقلیه به آن کاملاً تنظیم و طراحی می‌شود و فاصله تقاطعهای همسطح آن از یکدیگر کمتر از حدود ۵/۲ کیلومتر نیست .

راه شریانی درجه ۲ – راهی است که در طراحی و بهره برداری از آن ، به جابه جایی و دسترسی وسایل نقلیه موتوری برتری داده می‌شود. برای رعایت این برتری ، حرکت پیاده‌ها از عرض خیابان کنترل می‌شود . راههای شریانی درجه ۲ دارای عملکرد درون شهری‌اند و شبکه اصلی راههای درون شهری را تشکیل می‌دهند.

۱ – ۲ برخی از مشکلات ساختن شبکه راههای شهری که باعث ترافیک می‌شود :

طراحی شبکه راه‌های شهری و طرح‌ریزی یا ساماندهی آبادانیهای اطراف آن باید به صورت یکپارچه انجام گیرد. بدون رعایت این یکپارچگی ، آبادانیهای جدید گرفتار مشکلات ترافیکی بافتهای پر خواهند شد و طرحهای ساماندهی بافتهای پر به نتایج مورد نظر دست نخواهد یافت .

طرح ریزی با هم شهر و شبکه را نباید با همزمان و هماهنگ بودن این مطالعات یکی دانست . در طرح ریزی یکپارچه ، وسعت منطقه ، موقعیت انواع کاربریها نسبت به یکدیگر ، همچنین میزان تراکم آنها بر اساس امکان پذیری فنی و اقتصادی توسعه شبکه ارتباطی صحیح در منطقه تعیین می شود. .

طرح ریزی با هم شهر و شبکه به طبقه‌بندی نیاز دارد که بی آنکه وارد جزئیات شهرسازی و مهندسی ترافیک شود ، بتواند این دو تخصص متفاوت را بر پایه مفاهیمی مشترک به یکدیگر مرتبط کند.

علاوه بر این ، طبقه‌بندی باید برای رانندگان وسایل نقلیه موتوری گویا باشد . طبقه‌بندی روشن به رانندگان آموزش می‌دهد که سرعت وسیله نقلیه خود را با عملکرد ترافیکی راه متناسب کنند.

 ۱ – ۳ راه‌های شهری شش نقش اصلی ، به شرح زیر به عهده دارند :

فراهم آوردن امکان جابه جایی برای وسایل نقلیه موتوری ( نقش جابه‌جایی)

فراهم آوردن امکان دسترسی وسایل نقلیه موتوری به بناها و تأسیسات ( نقش دسترسی )

ایجاد بستری برای ارتبا‌ط‌های اجتماعی نظیر کار ، گردش ، بازی و ملاقات (نقش اجتماعی)

شکل دادن به ساختار معماری ( نقش معماری شهری)

تأثیر در آب و هوای محیط اطراف راه ( نقش تأثیرات آب و هوایی )

  تأثیر در اقتصاد شهر ( نقش اقتصادی )

 ۱ – ۴ راه‌های شریانی درجه ۲ ( خیابانهای شریانی )

       در راههای شریانی درجه ۲ ، جابه‌جایی یک نقش اصلی است . ولی بر خلاف راههای شریانی درجه ۱ ، تنها نقش اصلی نیست و باید با نقش دسترسی که آن هم اصلی است رقابت کند . به دلیل تعارضی که بین نقشهای دسترسی و جابه‌جایی وجود دارد ، هر چه دسترسی بیشتری فراهم شود ، از کارایی راه در جابه جا کردن وسایل نقلیه کاسته می شود . سرعت مجاز حرکت وسایل نقلیه در راههای شریانی درجه ۲ ، بین ۴۰ تا ۶۰ کیلومتر در ساعت تعیین می‌شود.

  راههای شریانی درجه ۲ ، شبکه اصلی ارتباطی درون شهری راههای شریانی درجه ۲ تشکیل می دهند . چنین شبکه‌ای ، تاحدی که برای محدود نگه داشتن تعداد دسترسیها در این راهها ضرورت دارد ، می تواند ساختاری سلسله مراتبی داشته باشد .

  شبکه راههای شریانی درجه ۲ ، به راههای شریانی درجه ۱ و بین شهری ، شبکه خیابانهای محلی و سایر جاذبه های مهم ترافیکی متصل می شوند .

 ۱- ۵ خیابانهای محلی

   حرکت وسایل نقلیه موتوری در خیابانهای محلی باید به نحوی تنظیم شود که این خیابانها به صورت عامل جداکننده‌ای در نیایند .

 ۱ – ۵ – ۱ نقش جابه‌جایی

   سرعت حرکت وسایل نقلیه در خیابانهای محلی باید کم و به اندازه ای باشد که خیابان بتواند به نقش اجتماعی خود عمل کند . حداکثر مجاز برای خیابانهای محلی واقع در مناطق مسکونی و تجاری و سایر مناطق پر رفت‌و آمد  پیاده‌ها ، ۳۰ کیلومتر در ساعت تعیین می‌شود.

 ۱ –  ۵ – ۲ نقش دسترسی

  یکی از نقشهای اصلی خیابانهای محلی فراهم آوردن دسترسی برای وسایل نقلیه موتوری است . اما این نقش ، باید با توجه به نقش اجتماعی خیابان و نیازهای محیطی هسته شهری تنظیم شود . برای این منظور ، شبکه خیابانهای محلی باید طوری طراحی شود که وسایل نقلیه موتوری که کاری در محل ندارند ، از پارکینگ حاشیه‌ای این خیابانها استفاده نکنند.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .