عنوان :

مقاله مقابله با کودک‌آزاری (مروری بر راهکارهای موجود)

تعداد صفحات : ۲۲

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

کودک آزاری آسیب اجتماعی است و به عنوان یکی از اولویتها و مسائل اجتماعی،  بهداشتی و درمانی در کشور های مختلف جهان مطرح است. همچنان کودکان زیادی در اقصی نقاط جهان درگیر جنگ، تجاوز جنسی، خشونت های خانگی و قاچاق اعضاء هستند. کودک آزاری از هر نوع آن ( جسمی، جنسی، بی توجهی و غفلت، عاطفی ) در جوامع مختلف مذموم است  و در بسیاری از کشورها جرم تلقی شده  و برای مرتکب آن عواقب قانونی در نظر گرفته شده است.  به همین دلیل است که این کشورها در زمینه حقوق کودک به اندازه ما دچار مشکل نیستند.اگر چه آمار شفاف و روشنی در مورد شیوع کودک آزاری در یک دوره زمانی مشخص موجود نیست تا بتوان روند این مشکل اجتماعی را نشان داد اما در عین حال رشد عوامل مهم زمینه ساز این آسیب از جمله فقر، اعتیاد، طلاق و بزهکاری می تواند نشان دهنده  شیوع  و بروز این آسیب اجتماعی  طی سالهای اخیر باشد.

واژه های کلیدی: کودک آزاری، تنبیه و خشونت، قانون، را ههای مقابله

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
انواع کودک آزاری    ۴
آثار و تبعات کودک آزاری    ۶
آمار کودک آزاری    ۸
تنبیه و خشونت در فرهنگ  مردم    ۹
علل بروز کودک آزاری    ۱۰
کودک آزاری در قانون    ۱۳
راههای مقابله با کودک آزاری    ۱۵
نتیجه گیری    ۱۹
منابع    ۲۱

منابع

انجمن حمایت از حقوق کودکان. گزارش کودک آزاری سه ماهه اول سال ۸۳٫

پورناجی، بنفشه. مرگ خاموش : نگاهی به پدیده کودک آزاری. تهران : انتشارات همشهری، ۱۳۷۰

حسینی نیک، عباس. قانون مدنی ( گردآوری ). تهران :مجد، ۱۳۷۸٫ مواد ۱۱۷۷، ۱۱۷۹، ۲۲۰ و ۵۹

خادمی، ملوک و حسین اسدبیگی. کودک آزاری در خانواده های مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر. ژرفای تربیت شماره بیست و یکم.

ذوالفقاری، علیرضا. کودک آزاری. پیوند شماره ۳۷٫

رشیدی فر، ناصر و محمد تقی براهنی و اصغر الهی. ارتباط عوامل جمعیت شناختی و ویژگیهای شخصیتی با کودک آزاری و بی توجهی در گروهی از نوجوانان اهر. مجله اندیشه و رفتار. شماره ۶۷ سال سوم شماره ۴ بهار ۱۳۷۷٫

شرفی، محمد رضا. تحلیلی تربیتی و روانشناختی از پدیده ناهنجار کودک آزاری. درد شماره ۳۰ سال سوم شهریور ۱۳۸۲٫

نوروزی، فاطمه. بررسی پیشینه کودک آزاری و بی توجهی در دانش آموزان ۱۴ تا ۱۸ ساله تهرانی. پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی. انستیتو روانپزشکی بالینی، ۱۳۷۲٫

هفتانی، پروانه. کودک آزاری : تاملاتی بر آسیب شناسی پدیده اجتماعی. فرهنگ و پژوهش شماره ۹۱

کمیته حمایت از کودکان خیابانی. خبرنامه کودکان خیابانی.

یاریگر روش، محمد. تنبیه و کودک آزاری. تهران :دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی ایران، ۱۳۷۸٫

Carm , A. & others( 1984) Child Abuse. Berlin: Springer

۱۳٫ Finkelhor, D. &Araji,Sharon( 1986) A Coursebook on Child Sexual Abuse.

مقدمه

کمتر کسی را می توان یافت  که در کودکی  مورد آزار و اذیت این وآن قرار نگرفته و به نوعی تنبیه نشده  باشد. کودکان همواره آسیب پذیر ترین اقشار جامعه هستند که به دلائل مختلف از جمله پایین بودن سن و نداشتن مهارتهای  کافی قادر به حفاظت و حمایت کامل از خود نبوده و نیازمند حمایت بزرگسالان و به خصوص والدین خود هستند. اینان انسانهایی هستند که اغلب با حقوق خود آشنا نیستند و نمی توانند در برابر انواع بدرفتاریها در خانواده از خود  محافظت کنند. این معضل بزرگ اجتماعی که از آن به عنوان کودک آزری یاد می شود  همه جوامع چه پیشرفته و چه در حال توسعه را در بر گرفته وآثار کوتاه مدت و بلند مدت متعددی  را هم در شرایط فعلی و هم بر آینده او یعنی دوران بزرگسالی بر جای می گذارد ؛ اثراتی که گاه بسیار جبران ناپذیر است.

کودک آزاری یعنی هرگونه فعل یا ترک فعلی که باعث زیان  روحی و جسمی و ایجاد آثار ماندگار در وجود یک طفل شود. شکل های متعددی از کودک آزاری وجود دارد که آثار آن می تواند آشکار یا مخفی باشد و تنبیه بدنی و تجاوز جنسی به کودک هم از انواع کودک آزاری است که علائم آن قابل ردیابی است. ممانعت از حاضر شدن کودک در کلاس درس، محروم کردن او از غذا، حبس در حمام یا زیرزمین از اشکال مخفی کودک آزاری است. طبق تعریف پیمان نامه جهانی حقوق  کودک، افرادی کودک محسوب می شوند که زیر  ۱۸ سال سن داشته باشند (۲۰). اما از نظر سازمان بهداشت جهانی  انسان از بدو تولد تا سن ۱۵ سالگی کودک نامیده می شود( ۱۰ ) و کودک آزاری  از نظر این سازمان عبارت از  هرگونه آسیب و یا تهدید سلامت جسم، روان، سعادت، رفاه و بهزیستی کودک یا هرگونه کوتاهی و غفلت و انجام هر نوع عملی است که موجب آزار جسمی، ذهنی، عاطفی و روانی کودک شده و به رشد و سلامتش ضربه بزند. معمولا کودکان بیمار, نارس، بدخلق، بازیگوش و بهانه گیر و کودکانی که ناخواسته به دنیا می آیند در معرض آزار هستند.

انواع کودک آزاری

به طورکلی آزار و شکنجه کودکان به چهار دسته تقسیم می شوند:

آزار جسمی : شامل کبود شدگی، سوختگی، خراشیدگی، جراحت، ورم و آثار کمربند، دست و لگد،  چنگ و دندان و ناخن است.  کودک آزاری جسمی و بدنی  اولین نوع کودک آزاری است که بیشتر در خانواده های نیازمند و در معرض از هم پاشیدگی اتفاق می افتد. کار پیش از موعد کودکان  در مزرعه  و کارگاههای زیر زمینی  و  خیابانها پیش از۱۵ سالگی  و نیزکودک ربایی که  به منظور انتقام گرفتن از والدین و یا باج خواهی مالی  صورت می گیرد از مصادیق عمده کودک آزاری جسمی در تمام کشورهای جهان  است. در مواردی کودک آزاری های جسمی  منجر به مرگ می شود  که اغلب در خانواده های از هم پاشیده و به دلیل اعتیاد و یا زندانی بودن یکی از والدین اتفاق می افتد.

آزار جنسی : شامل تجاوز به عنف و استثمار جنسی است. آزار جنسی یکی از اشکال کودک آزاری محسوب می شود که متاسفانه سیر فزاینده و نگران کننده ای  به ویژه در کودکان دختر دارد. نمایش رفتارهای جنسی، تجاوز و تماس و هر گونه بهره برداری از کودکان جهت کسب لذایذ و ارضای میل جنسی، آزار جنسی محسوب می شود. در سراسر جهان بیش از ۳۰۰ هزار دختر و پسر جوان به عنوان کودکان سرباز وجود دارد که بسیاری از کودکان در سن زیر ۱۰ سال قرار دارند و در این میان اکثر دختران سرباز مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند. در همین ارتباط، یکی از سیاستهای به خصوص در جنگ بالکان وادار کردن دختران سرباز به بارداری و حفظ فرزند دشمن بود که در نهایت در بسیاری موارد به خودکشی این دختران منجر شد.

آزار عاطفی : شامل آزار روحی، کلامی و آسیب ذهنی است که منجر به اختلال رفتاری، شناختی، عاطفی و یا فکری در کودک می شود. کودک آزاری روانی همانند فحش، توهین، تبعیض،  تحقیر،  سرزنش  و خدشه دار کردن شخصیت کودک است که علاوه بر خانواده های  مشکل دار در خانواده های نسبتا مرفه جامعه نیز دیده می شود . متاسفانه  بسیاری از والدین این موارد را کودک آزاری به شمار نمی آورند( ۴)

قصور در حق کودکان : همان غفلت و بی توجهی همه جانبه به کودک است که او را از رشد و پیشرفت انسانی محروم می سازد. قصور در حق کودکان بر سه نوع می تواند باشد :

قصور جسمی : شامل عدم مراقبت پزشکی، گرسنگی و خواب آلودگی، کثیف بودن و عدم پوشاک مناسب، ضعف در مراقبت و شرایط ناسالم وغیر بهداشتی خانه می باشد. هر عمل که به علت غفلت  موجب وارد آمدن آسیب جسمی به یک کودک شود از طرف افراد بالغ و به صورت صدمه به پوست و بافتهای سطحی سر، بخشهای داخلی و سیستم استخوانی نمایان شود کودک آزاری جسمی نام می‌گیرد.

قصور آموزشی : همان  باز داشتن کودکان از تحصیل به دلیل مشکلات اقتصادی است. یکی از مفاد پیمان نامه حقوق کودک بر تحصیل کودکان تاکید دارد و به همین دلیل ممانعت از تحصیل کودکان نیز نوعی کودک آزاری به شمار می رود. هم در قانون اساسی و هم در مفاد آیین نامه حقوق کودک آموزش کودکان تا سنینی اجباری است.

قصور عاطفی : شامل غفلت و بی توجهی به نیاز های روحی و عاطفی و شخصیتی کودکان و آفرینش و خلاقیت توسط آنها است که آخرین مورد آن شایع ترین نوع کودک آزاری محسوب می شود(۱۶).

 آثار و تبعات کودک آزاری

حقوق کودکان هر روزه توسط عده ای نادیده گرفته می شود و هر روز کودکانی در چهار دیواری خانه هایشان مورد شکنجه و آزار قرار می گیرند، بی آنکه در جامعه انعکاسی یابد و یا مورد کوچکترین حمایت اجتماعی قرار گیرند. در بسیاری از موارد زمانی که کودک مورد آزار قرار می گیرد خانه را ترک می کند و در این میان ممکن است مسائلی پیش آید که نتوان جبران کرد. بی شک یکی از تاثیرات کودک آزاری عواقبی است که در سنین بعدی کودک و بر ذهن او به عنوان عضوی در جامعه بر جای می ماند. کودکانی که مورد آزار قرار می گیرد در بزرگسالی همواره احساس خلاء، ناامنی عاطفی و روانی خواهند کرد ، مسئولیت پذیریشان کم شده و معمولا منزوی و مردم گریز، نامهربان و پرخاشگر از آب در می آیند ؛ که اگر به این معضل رسیدگی نشود  اینان همان جوانان عاصی و بزهکار ناخواسته آینده خواهند بود. زیرا کودکانی که آزار می بینند لاجرم خود آزار رسان می شوند. به تعبیر دیگر کودکانی که در دوران طفولیت بی هیچ حمایت اجتماعی مورد اذیت و آزار عضوی از خانواده یا شخص خارج از خانواده قرار گرفته باشد، نمی تواند در بزرگسالی به خدمت جامعه ای در آیند که رنج و آرامش کودکی آنها را نادیده گرفته است.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .