عنوان :

مقاله پیشرفت هایی در کاهش آسیب میوه ها و سبزیجات در طول انجماد

تعداد صفحات : ۴۶

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

مقاله حاضر به بررسی یافتن روشهای موثر برای کاهش آسیب حاصل از سرد کردن میوه ها و سبزیجات می پردازد. برای دهه ها فیزیولوژی دانه های پس از برداشت سراسر جهان در تلاش برای یافتن متدهای بهبود آسیب انجماد و محصولات کشت شده بودند. که این بوسیله گزارشات متعدد که در طول ۶۰ سال گذاشته در این باره منتشر شده است تایید می‌شود. دریافت کردن توجهات زیاد نه فقط اهمیت موضوع را نشان می دهد بلکه نشان دهنده مشکلات در حل این معضل است.

تکنیکهای مختلفی که می تواند در طول دوره بعد از برداشت برای کاهش آسیب به کار رود ، می تواند به صورت شرایط دمایی، گرما دادن متناوب، کنترل اتمسفر، کاربرد تنظیم کننده های رشد، دیگر مواد شیمیایی، مومیایی کردن و پوشش دهنده ها و بسته‌بندی طبقه بندی شود.

پاسخهای میوه ها و سبزیجات به درجه حرارتهای انجماد بوسیله تعدیل کردن محیط نگهداری به ویژه اتمسفر احاطه کننده محصولات می تواند تغییر داده شود. بسته به نوع محصول کنترل اتمسفر ممکن است مفید، تعیین کننده یا هیچ اثری روی آسیب انجماد نداشته باشد اغلب محصولات به طور خوشایند به کاهش در سطح O₂ و یا افزایش در غلظت CO₂ پاسخ می دهند با وجود این برای محصولات خاص کنترل اتمسفر باعث افزایش علایم آسیب انجماد می شود.

واژه های کلیدی: میوه ها ، سبزیجات، انجماد، آسیب، شرایط دمایی، گرما دادن متناوب، کنترل اتمسفر، کاربرد تنظیم کننده های رشد، مومیایی کردن و پوشش دهنده ها و بسته‌بندی

فهرست مطالب

I. مقدمه    ۱
II. شرطی کردن دما    ۲
A. شرطی کردن دما    ۴
B. شرطی کردن دمایی دو مرحله ای    ۵
C. تغییرات فیزیولوژیکی القاء شده بوسیله شرطی کردن دما    ۷
D. شرطی کردن دمایی بالا    ۱۰
III. گرما دادن متناوب    ۱۲
A. بهبود از آسیب انجماد بوسیله گرما دادن متناوب    ۱۳
B. مکانیسمهای ممکن گرما دادن متناوب    ۲۰
IV. اتمسفر کنترل شده    ۲۲
A. فواید    ۲۲
B. خطرات    ۲۵
V. تنظیم کننده های رشد گیاه    ۲۶
A. اسیداسکوربیک    ۲۷
B. تری یازولها    ۲۹
C. اتیلن    ۳۱
D. پلی آمین ها    ۳۲
VI. دیگر مواد شیمیایی    ۳۲
A. قارچ کشها    ۳۵
B. کلسیم    ۳۶
C. آنتی اکسیدانتها و پاک کننده های رادیکالهای آزاد    ۳۷
VII. بسته بندی    ۳۷
VIII. موم کردن و دیگر پوشش دهنده ها    ۴۰
نکته های نتیجه گیری شده    ۴۱

I. مقدمه

یکی از اهداف اصلی تحقیق روی آسیب در طول سرد کردن محصولات کشت شده یافتن روشهای موثر برای کاهش آسیب حاصل از سرد کردن است. محصولات تازه حساس به سرد کردن از فواید کلی نگهداری از طریق سرد کردن بهره مند نیستند و سریعاً اگر در یخچال نگهداری نشوند، نابود می شوند. اگر عمل سرد کردن در این بافتهای حساس افزایش داده شود و یا اگر ظهور علائم آسیب در طول سرد کردن به تاخیر بیفتد، در این صورت نگهداری کالاها در دماهای پایین تر برای کاهش میزان نابودی امکانپذیر است.

در طول ۵۰ سال گذشته گزارشات متعددی درباره تکنیکهای مختلفی که می تواند در طول دوره بعد از برداشت برای کاهش آسیب به کار رود منتشر شده است. این تکنیکها می تواند به صورت شرایط دمایی، گرما دادن متناوب، کنترل اتمسفر، کاربرد تنظیم کننده های رشد، دیگر مواد شیمیایی، مومیایی کردن و پوشش دهنده ها و بسته‌بندی طبقه بندی شود.

سه پیشرفت اول دستکاری و تعدیل شرایط محیطی است، در حالی که بقیه شامل درمان مستقیم کالاست. بعضی از این تکنیکها روی کالاهای خاص موثرتر هستند. روشهای پیشگیری و کاهش آسیب در طول سرد کردن در مقالات مروری که قبلاً ذکر شده است. با وجود این تکنیکهای جدید دائماً در حال گسترش هستند. این مقاله مروری بر تکنیکهای مختلف بعد از برداشت برای کاهش آسیب در طول انجماد در خوشه های کشت های مختلف می باشد و آنها را جمع آوری می کند. همچنین برای کمک به خواننده و ارائه مطالب مورد علاقه اطلاعات بصورت جدول در آمده است. در یان جدولها، اجزاء مهم هر اقدام مانند دما، مدت شرطی کردن، دمای نگهداری، گرمای متناوب، مدت گرما دادن ودرجه حرارت و مقادیر CO₂, O₂ در نگهداری اتمسر کنترل شده، تنظیم کننده های رشد برای کاهش آسیب درطول سرد کردن آمده است.

خواننده هایی که به جزئیات بیشتر علاقه مند هستند (در مورد مکانیسمهای ممکن در کاهش آسیب در طول سرد کردن) به مطالعات پارکین و همکاران (۱۹۸۹)، وانگ (۱۹۸۹) ریسون و روت (۱۹۹۰) مراجعه کنند.

II. شرطی کردن دما

دمای پیش از نگهداری اثری مهم بر حساسیت محصولات در برابر آسیب حاصل از انجماد دارد.

جدول ۲-۱ خلاصه ای از دماها و زمانهایی که به کاهش آسیب در طول سرد کردن در خوشه های مختلف کمک می کند را نشان می دهد.

A. شرطی کردن دما

درجه حرارتی که میوه ها و سبزیجات دقیقاً قبل از عمل سرد کردن در تماس با آن قرار می گیرند به طور معنی داری به تحمل سرد کردن این محصولات تاثیر دارد. شرطی کردن در درجه حرارتهای کمی بالاتر از محدوده سرد کردن بحرانی تحمل محصولات را به سرد کردن در طول دمای نگهداریکم متعاقب را افزایش می دهد و ظهور نشانه های آسیب را به تاخیر می اندازد.

فلفلهای شیرین که در درجه حرارت زیر ۷ نگهداری می شوند گودیهای سطحی و پرزهای زائد روی پوست آنها ظاهر می شود. با وجود این فلفلهایی که در ۱۰ برای ۵ روز قبل از شروع نگهداری در ۱، ۴ یا ۷ شرطی شدند، کمتر در برابر سرد شدن آسیب دیدند.

گودی و فساد در کدوی تابستانی در درجه حرارت زیر ۱۰ اتفاق می افتد. شروع علائم آسیب در طول سرد کردن به تاخیر افتاد وقتی کدوها در ۱۰ یا ۱۵ برای دو روز قبل از نگهداری در ۵/۲ یا ۵ شرطی شدند.

خیارها نیز می توانند در ۱۵ یا ۱۸ قبل از نگهداری در ۵ یا ۵/۶ برای پیشگیری از آسیب سرد شدن شرطی شوند.

خربزه های درختی در برابر سرماخوردگی پوستی روی آنها ظاهر می شود. پیش شرطی کردن خربزه های درختی برای ۴ روز در ۵/۱۲ حساسیت به سرد کردن را کاهش می دهد.

فرایند سرد کردن در ۲/۲-۱۰ مورد نیاز برای نگهداری لیمو و کریپ فورتها اغلب باعث آسیب در طول سرد کردن می شود. یکی از راههای کاهش وقوع آسیب در طول سرد کردن در زمان و بعد از فرآیند سرد کردن استفاده از شرطی کردن دمایی است. هاتون و کوبیدج فهمیدند که پیش شرطی کردن کریپ فروتها در ۱۰، ۱۵ یا ۱۶ برای ۷ روز می تواند باعث کاهش آسیب سرد کردن در ۰ یا ۸ شود.

چوآلتز نیز گزارش کرده اند که نگهداری گریپ فروتهای تازه چیده شده برای ۶ روز در ۱۷ قبل از آغاز فرایند سرد کردن باعث کاهش آسیب سرد کردن می شود. شرطی کردن دمایی نیز در بهبود آسیب سرد کردن دیگر مرکبات نیز موثر است.

لیموهای شرطی شده برای یک هفته در ۵ یا ۱۵ قبل از فرآیند سرد کردن در ۲/۲-۰ آسیب سرد کردن کمتری از میوه‌های غیر شرطی شده در طول ۴ هفته نگهداری در ۱۰ بعد از فرآیند سرد کردن نشان دادند. لیموهایی که برای یک هفته در ۷-۲۰ قبل از نگهداری در ۵/۱ برای دو هفته شرطی شدند نیز آسیب کمتری نشان دادند.

B. شرطی کردن دمایی دو مرحله ای

شرطی کردن دمایی دو مرحله از شرطی کردن دمایی یک مرحله ای موثرتر است. ناکامورا فهمید که بادمجانهایی که در ۱۵ برای ۱ یا ۲ روز و بدنبال آن ۱ روز دیگر در ۱۵ شرطی شدند گودیهای کمتری بعد از نگهداری در ۵/۶ برای ۷ روز در مقایسه با آنهایی که برای ۱ یا ۲ روز تنها در ۱۵ شرطی شده بودند از خود نشان دادند. توماس واکی گزارش کردند که انبه هایی در معرض شرطی شدن دمایی دو مرحله‌ای در ۱۵ و ۲۰ برای ۱و۲ رشوز به ترتیب قرار گرفتند مقاومت بیشتری در برابر نگهداری در ۱۰ برای مدت طولانی نشان دادند و در موقع رسیده شدن رنگ بهتر و کیفیت ارگانولپتیک بهتر داشتند.

گوجه فرنگی ها نیز می توانند به نحو تحسین بر انگیزی در درجه حرارت کم بوسیله تماس موفقیت آمیز برای ۴ روز در ۱۲ که بوسیله ۴ روز در ۸۰ و ۷ روز در ۵ دنبال می شود نگهداری شوند. کاهش به تدریج ۳ درجه دما در فاصله ۱۲ ساعت از ۲۱ به ۵ تولید حداقل آسیب سرد کردن را در موزها در مقایسه با دیگر فرآیندها از جمله کاهش ۵ هر ۲۴ ساعت، ۸ هر ۳۶ ساعت با یک تغییر تنها از ۲۱ به ۵٫

کاهش دو مرحله ای دما همچنین در پیشگیری از اختلال قلب سیاه موثر است و یک نشانه از آسیب سرد کردن در زمان نگهداری گلابی های چینی موثر بود. پیشنهاد شده بود که دمای نگهداری ابتدایی برای گلایی های داچ در ۱۰-۲۰ برای ۱۰ تا ۱۵ روز حفظ شود. بنابراین دما باید به ۰ در میزان ۱ برای ۳ روز پایین آورده شود. این فرآیند پیش رونده انجماد گلابی های داچ را برای نگهداری سرد تشویق می‌کند و از توسعه اختلال قلب سیاه جلوگیری کند.

C. تغییرات فیزیولوژیکی القاء شده بوسیله شرطی کردن دما

به طور ظاهر شرطی کردن دمایی یک پاسخ تطبیقی در میوه جات و سبزیها در برابر فشار حاصل از سرد کردن ایجاد می کند. این تطابق به درجه حرارتهای پایین تر در نتیجه تعدیلهای فیزیولوژیکی متعدد القا شده بوسیله فرآیند شرطی کردن است. بسیاری از تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در گیاهان حساس به سرد کردن در ارتباط با شرطی کردن دمایی و یا عملیات سخت کردن است برای مثال اسکوانی و آلدئیدهای بلند زنجیره در گریپ فروت در طول شرطی کردن دما افزایش می یابد.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .