عنوان :

پایان نامه سیستم آتشباری نانل معدن

تعداد صفحات : ۹۲

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

این پروژه عنوان بررسی سیستم آتشباری نانل را به خود اختصاص داده است. ابتدا مواد منفجره صنعتی (مواد منفجره معمول در معادن) بطور مختصر شرح داده شده است و مواد منفجره صنعتی را به دسته های زیر تقسیم گردیده اند:

۱-  مواد منفجره دانه ای مثل باروت و نیترات آمونیوم: باروت  مخلوطی مکانیکی از نیترات سدیم یا پتاسیم زغال و گوگرد است. در حالی که هیچکدام از آنها ماده منفجره نیستند. باروت از مواد منفجره کند سوز است و سرعت سوختن آن در مقایسه با مواد منفجره قوی خیلی کمتر از آنهاست

۲-    مواد منفجره ژله ای

۳-دینامیت ها: اساس دینامیتها را نیتروگلیسیرین تشکیل می‎دهد. تنها تعداد معدودی از کارخانه های سازنده، به جای استفاده از نیتروگلیسیرین ازنشاسته استفاده می کنند. علت جایگزینی  این است که معمولاً نیتروگلیسیرین به هنگام مصرف موجب سردرد می‎شود.

و از آنجا که اکثر مواد منفجره مورد استفاده در کارهای معدنی از حساسیت پایینی برخودارند، عوامل انفجاری مورد بررسی قرار گرفته اند. فتیله اطمینان که اولین سیستم انفجاری غیرالکتریکی بود توسط ویلیام بیکفورد انگلیسی درسال ۱۸۳۱ به ثبت رسید. استفاده از دینامیت در سال ۱۸۶۷ سبب اختراع چاشنی شد که به فتیله اطمینان متصل می شد چون همانطور که می دانیم فتیله اطمینان به تنهایی قادر به انفجار مواد منفجره نیست. اختراع چاشنی حاوی فولمینات جیوه ازسوی آلفرد نوبل در ۱۸۶۷ انفجار انواع مواد منفجره را ایمن تر و موثرتر کرد. و بعد از آن در سال ۱۹۱۳ فتیله انفجاری اختراع شده و همزمان با گسترش دینامیت، تحقیقاتی در مورد روشهای جدید آتش زدن مواد منفجره صورت گرفت تا در اوایل قرن بیستم، سیستم الکتریکی آتش زدن ارائه شد واز سال ۱۹۲۲، اولین چاشنی الکتریکی تاخیری عملا مورد استفاده قرار گرفت. ارائه چاشنی با تاخیرات کوتاه مدت (۱۰ تا ۱۰۰ میلی ثانیه) در اواخر سالهای ۱۹۴۰ بیشترین اهمیت  را در تکمیل فن آوریهای جدید آتشباری داشت. در اواخر سالهای ۱۹۷۰ سیستم آتش زدن نانل تکمیل گردید.

 مقایسه انجام گرفته بین عوامل انفجاری، نشان دهنده این است که سیستم نانل دارای برتری هایی نسبت به دیگر عوامل می‎باشد. شرح کامل جزییات این سیستم بدنه اصلی این پروژه را تشکیل می‎دهد. سیستم نانل روش آتشباری غیرالکتریکی است که بوسیله کمپانی نیترو نوبل سوئد در سالهای اخیر ابداع و تکمیل شده است. تیوپ نانل از جنس پلاستیک محکم ساخته شده است که قطر خارجی آن mm 3 و قطر داخلی اش mm 2 می‎باشد وزن لوله gr/m 5/5 است. داخل لوله اندودی از مواد منفجره به میزان gr/m 02/0 است. موج انفجار داخل این لوله با سرعت m/sec 2000 منتقل می‎شود که این تیوپ از یک طرف بسته است و از طرف دیگر به چاشنی نانل متصل است.

بدنبال بررسی این سیستم، شرح نتایج بدست آمده از استفاده نانل در معدن مس ماگما سوپریور، سوپریور آریزونا، معدن طلای هارمونی و معدن سنگ آهن گل گهر ارائه شده است.

 واژه های کلیدی: مواد منفجره، باروت، آنفو، مواد منفجره ژله ای ، دینامیت ها، فتیله اطمینان، چاشنی، سیستم آتشباری نانل، استارتر، معدن

فهرست مطالب

فصل اول: مواد منفجره مصرفی در معادن
۱-۱- مقدمه    ۱
۱-۲- باروت    ۲
۱-۳- آنفو (ANFO)    ۳
۱-۴- آنفوی مقاوم درمقابل آب (Akvanol)    ۴
۱-۵-  آنفوی سنگین (Heavu ANFO)    ۵
۱-۶- مواد منفجره ژله ای (Slurry)    ۵
۱-۷- مواد منفجره امولسیون (Emulsion)    ۶
۱-۷-۱- امولیت (Emulite)    ۸
۱-۸- امولان (Emulan)    ۸
۱-۹- دینامیت (Dynamite)    ۹
فصل دوم: عوامل انفجاری
۲-۱- مقدمه    ۱۰
۲-۲- فتیله اطمینان (Safety Fuse)    ۱۰
۲-۲-۱- آتشکاری با فتیله اطمینان و چاشنی    ۱۱
۲-۲-۲- مزایا و معایب فتیله اطمینان    ۱۱
۲-۲-۲-۱- مزایا    ۱۱
۲-۲-۲-۲- معایب    ۱۲
۲-۳- فتیله انفجاری (Detonating Cord)    ۱۲
۲-۳-۱- مزایا و معایب فتیله انفجاری    ۱۳
۲-۳-۱-۱- مزایا     ۱۴
۲-۳-۱-۲- معایب    ۱۴
۲-۴- چاشنی برقی    ۱۴
۲-۴-۱- مزایا و معایب آتشباری برقی    ۱۵
۲-۴-۱-۱- مزایا    ۱۵
۲-۴-۱-۲- معایب     ۱۶
۲-۵- سیستم هرکودت (چاشنی گازی)    ۱۶
۲-۵-۱- مزایا و معایب سیستم هرکودت    ۱۷
۲-۵-۱-۱- مزایا    ۱۷
۲-۵-۱-۲- معایب     ۱۷
۲-۶- سیستم نانل    ۱۸
۲-۶-۱- مزایای سیستم نانل    ۱۸
۲-۷- پرایمر    ۱۹
۲-۸- بوستر    ۱۹
۲-۹- تأخیر و نقش آن در پارامترهای انفجار و خردشدگی سنگها    ۲۰
فصل سوم: بررسی سیستم نانل و استفاده از آن در چند معدن
۳-۱- مقدمه    ۲۳
۳-۲- فرآیند ساخت نانل    ۲۴
۳-۳- اجزاء تشکیل دهنده واحد نانل    ۲۵
۳-۳-۱- تیوپ نانل    ۲۵
۳-۳-۲- چاشنی    ۲۶
۳-۳-۳- رابط    ۲۷
۳-۳-۴- استارتر    ۲۸
۳-۳-۵- برچسب مشخصات نانل    ۲۹
۳-۳-۶- گیره    ۲۹
۳-۴- آزمایشهای انجام شده در روی تیوپ نانل    ۲۹
۳-۴-۱- بررسی مقاومت تیوپ نانل    ۲۹
۳-۴-۲- حساسیت در مقابل عوامل شیمیایی    ۳۰
۳-۵- انواع چاشنی نانل    ۳۰
۳-۵-۱- چاشنی NONLE GT/MS    ۳۲
۳-۵-۲- چاشنی NONEL GT/T    ۳۲
۳-۵-۳- چاشنی NONEL  UNIDET    ۳۳
۳-۶- انواع رابط    ۳۴
۳-۶-۱- رابط نوع UB0    ۳۴
۳-۶-۲- رابطهای نوع UNIDET    ۳۴
۳-۶-۳- رابط خوشه ای     ۳۵
۳-۷- تحلیل مراحل آتشباری با نانل    ۳۵
۳-۷-۱- اتصالات با استفاده از رابط UB0    ۳۶
۳-۷-۲- اتصال تیوپ نانل به فتیله انفجاری (کرتکس)    ۳۸
۳-۷-۳- اتصال توسط رابط خوشه ای    ۳۹
۳-۸- آتش کردن مدار نانل    ۴۰
۳-۸-۱- ماشین انفجار دستی HN1    ۴۰
۳-۸-۲- ماشین انفجار پنوماتیک از راه دور PN1    ۴۲
۳-۸-۳- انفحار با چاشنی الکتریکی    ۴۳
۳-۹- چند نمونه از نحوه اتصال مدار با استفاده از چاشنی و رابط های نانل    ۴۳
۳-۹-۱- مدار انفجار کوچک پلکانی    ۴۳
۳-۹-۲- مدار انفجار بزرگ پلکانی    ۴۴
۳-۹-۳- انفجار جهت حفر ترانشه    ۴۵
۳-۹-۴- اتصال با استفاده از رابط های NONEL UNIDET  برای معادن روباز    ۴۶
۳-۹-۵- اتصال با استفاده از رابط های NONEL UNIDET برای حفر ترانشه    ۴۹
۳-۹-۶- آتشباری تونل    ۵۰
۳-۱۰- استفاده نانل برای آتشباری معدن ماگما سوپریور سوپریور آریزونا    ۵۱
۳-۱۰-۱- آزمایش نانل در حفر راهروها    ۵۱
۳-۱۰-۲- آزمایش نانل در کارگاههای استخراج معدن ماگما سوپریور    ۵۱
۳-۱۰-۳- تاثیرات خرجگذاری نانل و بهم بستن آن     ۵۲
۳-۱۱- استفاده از نانل برای آتشباری معدن طلای هارمونی    ۵۳
۳-۱۲- استفاده از نانل در معدن گل گهر     ۶۰

فصل چهارم: تجزیه و تحلیل و نتایج بدست آمده از استفاده نانل
۴-۱- معدن ماگما سوپریور    ۷۴
۴-۱-۱- چال منفجر نشده (Misfire)    ۷۴
۴-۱-۲- مطالعه زمانی    ۷۴
۴-۱-۳- استاندارد کردن الگوی حفاری    ۷۵
۴-۱-۴- نتایج بدست آمده از استفاده نانل در معدن ماگما سوپریور    ۷۵
۴-۲- معدن طلای هارمونی    ۷۶
۴-۲-۱- نتایج بدست آمده از بکارگیری سیستم نانل در معدن طلای هارمونی    ۷۸
۴-۳- معدن گل گهر    ۸۱
۴-۴- مراحل قبل از خرج گذاری     ۸۲
۴-۵- هنگام خرجگذاری     ۸۲
۴-۶- وصل کردن مدار    ۸۳
۴-۷- کنترل اتصالات     ۸۳
۴-۸- مهلت نگهداری در انبار    ۸۴
۴-۹- محصولات آسیب دیده     ۸۴
۴-۱۰- نتایج     ۸۵
فهرست منابع    ۸۷
پیوست    ۸۹

فهرست منابع

منابع خارجی:

۱-     Peter p. Harvy; “THE USE ON NONEL PRIMADETS FOR BLASTING INITION AT THE MAGMA SUPRIOR MINE , SUPRIOR ARIZONA” Southwest Regional Bickford , co. las vegas, Nevada (1978).

۲-     K F EICK- General Managager; “Harmony Gold Mining Company Limited, Virginia , Orange Free State Republic Of South Africa (1990)

۳-     Charles M. Curtin; “NONEL PRIMADETS SAFETY AND SIMPLICITY IN A WORLD OF ELECTRICAL HAZARDS” Manager Of Sales Development Ensing Bickford Company Simsbury , Connecticut (1976)

۴-     Nitro Nobel; “NONEL User’s Manual”

۵-     Nitro Nobel; “Plantes for NONEL Detoneator”

۶-     Nitro Nobel; “Product Catalogue” (1993)

منابع داخلی:

۷- استوار، رحمت الله: آتشکاری در معادن (شناخت مواد منفجره حفرچال ، خرجگذاری) انتشارات دانشگاهی صنعتی امیرکبیر ، چاپ سوم (۱۳۷۵)

۸- استوار، رحمت الله: آتشکرای در معادن (تئوریهای انفجار ، معادن روباز ، حفر تونل) انتشارات دانشگاهی صنعتی امیرکبیر، چاپ اول (۱۳۷۸)

۹- استیک- الفسون مترجم: محمدی، محمدعلی: فن اوری مواد منفجره در ساختمان و معدن، شرکت خدمات استخراج و آموزش معادن ایران (۱۳۷۷)

۱۰- فرامرزی: علرضا؛ بررسی مواد منفجره مصرفی در مجتمع مس سرچشمه وتحلیل نتایج انفجار پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه کرمان (۱۳۷۷)

۱۱-افشار، جمشید؛ یادداشت ها و تجارب شخصی در بخش انفجار معدن گل گهر.

۱۲- یادداشت ها و تجارب شرکت خدمات استخراج و آموزش معادن ایران نماینده رسمی نیترونوبل سوئد

فصل اول: مواد منفجره مصرفی در معادن

۱-۱- مقدمه

در اوایل قرن هفدهم باروت سیاه تولید گردید و برای لق کردن سنگ در صنعت معدن، انفجار جایگزین روش اصلی یعنی حرارت دادن  شد. با ورود به قرن هیجدهم باروت بطور گسترده ای در کارهای ساختمانی مورد استفاده قرار گرفت تا زمانی که ویلیام بیکفورد انگلیسی فتیله اطمینان را در سال ۱۸۳۱ به ثبت رساند. این فتیله یک وسیله مطمئن و ایمن برای آتش زدن باروت در اختیار آتشکاران قرار گرفت.

درسال ۱۸۴۶، اسکانیوسوبره رو که یک ایتالیایی بود نیتروگلیسیرین را کشف کرد. آلفرد نوبل برای ایمن کردن نیتروگلیسیرین به هنگام حمل و نقل در سال ۱۸۶۷ آنرا جذب Kieselguhr (نوعی خاک دیاتومه) کرد که نه تنها سه برابر وزن خود نیتروگلیسیرین را جذب می کرد بلکه از حساسیت آن نسبت به ضربه می کاست و پس از خمیر شدن و شکل گرفتن به صورت فشنگ در داخل کاغذ پیچانده می شد بدین ترتیب دینامیت اختراع شد.

آلفرد نوبل در سال ۱۸۷۵، نیتروگلیسیرین حل کرد و بدین ترتیب ژلاتین انفجاری (نوعی دینامیت) که مخلوطی ژلاتینی شکل از ۹۲% نیتروگلیسیرین و ۸% نیتروسلولز بود ساخت. و در سال ۱۸۷۹ از مخلوط کردن نیترات سدیم و سایر مواد به ژلاتین انفجاری مواد منفجره ضعیفتر بدست آمد. در سال ۱۹۲۰، نیتروگلیکول به دینامیت اضافه شد که نقطه انجماد آن را بطور قابل ملاحظه ای پایین آ‎ورد.

در سال ۱۹۵۶، آنفو (نیترات آمونیوم و گازوئیل) وارد بازار آمریکا شد. در سال ۱۹۸۵ نیترونوبل، آنفوی جدیدی را که مقاومت بیشتری در برابر آب داشت به نام Akvanol عرضه کرد.

و در سال ۱۹۶۰، اسلاری و مواد منفجره با گرانروی بالا تولید شدند  ودر سال ۱۹۷۰ امولسیونهای انفجاری (امولیت) و در سال ۱۹۸۰، آنفوی تقویت شده جدید (امولان) تکمیل و عرضه شدند که تحول جدیدی را در چالهای آبدار بوجود آوردند. (۹)

مواد منفجره صنعتی را به دسته های زیر تقسیم گردیده اند: (۷)

۱-   مواد منفجره دانه ای مثل باروت و نیترات آمونیوم

۲-   مواد منفجره ژله ای

۳-   دینامیت ها

 ۱-۲- باروت

باروت  مخلوطی مکانیکی از نیترات سدیم یا پتاسیم زغال و گوگرد است. در حالی که هیچکدام از آنها ماده منفجره نیستند. باروت از مواد منفجره کند سوز است و سرعت سوختن آن در مقایسه با مواد منفجره قوی خیلی کمتر از آنهاست. ترکیب انواع باروت در جدول (۱-۱) آمده است.

جدول (۱-۱): ترکیب انواع باروت (۷)

حساسیت به ضربه و سرعت سوختن باروت نیترات سدیم دار (B) کمتر از باروت نیترات پتاسیم دار (A) است. ازدیاد زغال سبب کمتر شدن سرعت سوخت می‎شود. مقدار رطوبت کمتر از ۲% و تغییر مختصر گوگرد اثری در سرعت سوختن باروت ندارد. باروت درفضای باز با سرعت ۱cm/sec می سوزد و چنانچه شرایط سوختن سریع فراهم شود سرعت سوختن آن به ۴۵۰m/sec می رسد. باروت را می‎توان به صورت فله در چال ریخت یا به صورت فشنگهای ساخته شده به شکل استوانه مصرف کرد. (۷)

۱-۳- آنفو (ANFO)

آنفو حروف اول کلمات (Ammonium Nitrate Fuel Oil) به معنی مخلوط نیترات آمونیوم و سوخت مایع است. نیترات آمونیوم در اکثر مواد منفجره بعنوان اکسید کننده مصرف دارد.

آنفو به علت ارزانی و ایمنی زیاد بمقدار وسیعی در کارهای معدنی مصرف می‎شود. بطور کلی آنفو شامل ۹۴% نیترات آمونیوم است که دانه های آن با مواد ویژه ضد کلوخه شدن (Anticake) پوشیده شده و ۶% سوخت مایع هم جذب آن  گردیده است.

در پیرامون مواد ضد کلوخه شدن باید گفت که این مواد از این جهت به نیترات آمونیوم افزوده می‎شود که اولا از بهم چسبیدن دانه های نیترات و کلوخه شدن آنها جلوگیری نماید و در مرحله بعد باعث گردد که دانه های نیترات آمونیوم از استحکام کافی در برابر تغییرات درجه حرارت و تغییرات درصد رطوبت برخوردار شوند.

البته لازم به ذکر است که میزان افزودن مواد ویژه ضد کلوخه شدن باید به اندازه ای باشد که روی جذب گازوئیل اثر منفی نگذارد. حساسیت آنفو به انفجار مربوط به ترکیب، خواص فیزیکی ، ابعاد دانه ها و وزن مخصوص آن می‎باشد. سرعت انفجار آنفو با ازدیاد قطر خرج اضافه می‎شود و به حداثر ۴۳۰۰m/sec در قطر ۱۳cm می رسد. محصور بودن نیز سرعت انفجار آنفو را بالا می‎برد ماکزیمم انرژی از انفجار آنفوزمانی است که مقدار سوخت به ۷/۵ % برسد. اضافه کردن فلزات سوختی نظیر آلومینیوم سبب ازدیاد انرژی آنفو می‎باشد.

آنفو دارای مقاومت بسیار ضعیفی در برابر آب است. بنابراین در چالهایی که آب وجود داشته باشد آنفو را درون بسته های پلاستیکی ریخته و سپس درون چال فرستاده می‎شود. ایجاد دود نارنجی قهوه ای پس از انفجار، نشانه فاسد شدن آنفو به وسیله آب است که باید آنفو را درون کیسه های پلاستیکی بهتر بسته بندی کرد و یا از محصولات مقاوم در برابر آب استفاده نمود. معمولاً اختلاط نیترات آمونیوم و سوخت با نسبتهای مورد نظر در سر چال در کامیونهای ویژ ه خرجگذاری صورت می‎گیرد و به داخل چال پمپ می‎شود. (۷)

۱-۴- آنفوی مقاوم در مقابل آب (Akvanol)

همانطور که اشاره شد یکی از مشکلات اصلی آنفو هنگام استفاده مقاومت ضعیف آن در برابر آب است. شرکت نیترونوبل، آنفوی مقاوم در برابر آب با عنوان تجارتی آکوانول (Akvanol) عرضه کرده است. آکوانول ازترکیب نیترات آمونیوم بخصوص وسوخت نفت (گازوئیل) ساخته می‎شود. و درمجموع وقتی که در معرض آب قرار گیرد شکل ژل به خود می‎گیرد. خاصیت آکوانول در آب بستگی به توانایی غلیظ شدن عوامل جهت تورم و تشکیل ژل دارد. خرجگذاری آکوانول ترجیحا در دل  چال با ماشین خرجگذار از انتها تا سر چال انجام می‎گیرد. (۹)

۱-۵- نیترات آمونیوم سنگین (Heavy ANFO)

همانطور که می دانیم هر چه وزن مخصوص ماده منفجره بیشتر باشد انرژی واحد وزن آن بیشتر است بعلاوه با ازدیاد وزن مخصوص، سرعت انفجار نیز بالا می رود که هر دوی اینها در کارآئی ماده منفجره موثرند. اما فضای خالی بین دانه های نیترات آمونیوم به ۳۰ تا ۴۰ درصد می رسد. برای بالا بردن وزن مخصوص بهتر است دانه هایی با ابعاد متفاوت را با هم مخلوط کنیم تا فضای خالی بین دانه ها کم شود و سرعت انفجار بالا رود. این پدیده تا جایی ادامه دارد که وزن مخصوص نیترات آمونیوم به ۲۵/۱ برسد ادامه دارد و پس از آن سرعت انفجار شدیدا پایین می‎آید. (۷)

۱-۶- مواد منفجره ژله ای (Slurry)

از سال ۱۹۵۰، مخلوط نیترات آمونیوم و سوخت بعنوان ماده منفجره بکار گرفته شد. این ترکیب مخصوصا از نظر ایمنی و ارزانی بسیار ایده آل است. اما نقایص عمده آن شامل: عدم مقاومت دربرابر آب، وزن مخصوص کم و قطر بحرانی زیاد برای جبران این نقایص در سال ۱۹۶۰، مواد منفجره ژله ای بر پایه ترکیب آب و نیترات آمونیوم ساخته شد. ترکیب عمده این مواد ناریه در جدول (۱-۲) آورده شده است.

مقدار TNT در ترکیب بسته به قطر بحرانی و درجه حرارت محیط کار تغییرمی کند. در بین مواد ژله ای آنها که آلومینیوم دارند قوی ترند. این مواد در شرایط مرطوب و معادن روباز به مقدار زیاد استفاده می‎شوند. وزن مخصوص خرجگذاری بالا سیال بودن و ایمنی کاربرد این نوع مواد را زیاد می‎کند. مواد ژله ای را می‎توان با دست یا پمپ به داخل چال فرستاد. مواد منفجره ژله ای به دو صورت فشنگی و فله ای ساخته می‎شود. آنهایی که به صورت فشنگ ساخته می‎شود هر چه قطر آنها بیشتر باشد حساسیتشان کمتر می گردد. هر جا که مواد منفجره ژله ای به صورت فله ای خرجگذاری شوند، برای حساس کردن آن، مواد گاز زا (مثل میکروبالنها) را همراه با ماده منفجره به داخل چال می فرستند. (۷)

۱-۷- مواد منفجره امولسیون  (Emulsion)

نوعی از مواد منفجره سیال است که در اوایل ۱۹۷۰ ، وارد بازار گردید امولسیون مخلوطی از اکسید کننده و سوخت است. در ساختمان شیمیایی این ماده ذرات اکسیدکننده در سوخت مایع شناورند. (شکل ۱-۱).

 جدول (۱-۲): فهرست و میزان مواد مورد استفاده در ساخت مواد ژله ای (۷)

امولسیون بصورت جامد ، ژله و مایع ساخته می‎شود. اما برای بسته بندی نوع جامد آن مناسب تر از سایر انواع می‎باشد. در درجه حرارت ۷ – تا ۳۲+ درجه سانتیگراد خواص خود را حفظ می‎کند. پایداری مواد منفجره امولسیون در برابر مرور زمان زیاد است و به ضربه کمتر از مواد ژله ای و دینامیتها حساسند و در مقایسه با اسلاری ها سرعت انفجار امولسیونها بیشتر است. در شرایط مرطوب مواد منفجره ژله ای و امولسیون هر دو مناسبند اما مواد امولسیون حتی در زیر آب هم قابل استفاده اند. بعلت بالا بودن سرعت انفجار، فشار موج ضربه مواد امولسیون نیز زیاد است چرا که فشار موج ضربه با سرعت انفجار نسبت مستقیم دارد. لذا اینگونه مواد برای شکستن سنگهای سخت و یا ساختن بوستر و پرایمر برای انفجار آنفو استفاده می‎شود. اسلاریها و مواد امولسیونی از یک خانواده اند اما دو تفاوت عمده بین آنها وجود دارد. اول اینکه امولسینها به علت اینکه در ترکیب آنها TNT وجود ندارند، حساسیت کمتر و ایمنی بیشتری دارند. تفاوت دیگر این است که سرعت انفجار امولسیون از اسلاری بیشتر است (بعلت ریز بودن ابعاد دانه های اکسید کننده ها سرعت انفجار آنها زیاد است) افزودن آلومینیوم به مواد امولسیونی سبب پایین آمدن سرعت انفجار و بالا رفتن انرژی ماده منفجره می‎شود. (۷)

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .