عنوان :

پایان نامه مقایسه تاثیر انواع کنجاله سویای ایرانی و خارجی و افزودن

مکمل کولین

تعداد صفحات : ۱۱۳

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

کنجاله سویا یکی از اجزای اصلی جیره طیور و غنی از پروتیین بوده است. بین انواع مختلف منابع پروتیین گیاهی، کنجاله سویا به فراوانی در صنعت خوراک دام به مصرف می‌رسد زیرا قیمت مناسبی داشته و از لحاظ اسیدهای آمینه وضعیت بهتری نسبت به سایر منابع گیاهی داشته و پروتیین سویا در بین سایر منابع پروتیین گیاهی از موقعیت خاصی برخوردار بوده و قادر است احتیاجات حیوانات تک معده‌ای، ماهی‌ها و به خصوص طیور را به اسید آمینه‌های ضروری تامین نماید.

استفاده از کولین‌کلراید در تغذیه طیور هیچ اثری روی سیستم ایمنی طیور نداشته است. در برخی تحقیقات نشان داده شده است که افزودن مکمل کولین‌کلراید به جیره طیور گوشتی باعث کاهش ضریب تبدیل ‌غذایی و افزایش تولید گوشت سینه شده است .

جوجه‌های تغذیه شده با جیره‏های بر پایه کنجاله سویا حاوی مقادیر بالایی از مکمل کولین‌کلراید بودند، باعث افزایش رشد و کاهش سندرم کبد چرب و فلجی یا پروزیس در این جوجه‏ها شد. بنابراین این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه تاثیر ۳ نمونه کنجاله سویای تجاری (ایرانی، ﺁرژانتین‏، برزیل) و افزودن سطوح مختلف مکمل کولین (۰، ۴۰۰، ۸۰۰ میلی‌گرم در کیلوگرم) بر عملکرد (افزایش وزن، مصرف دان، ضریب تبدیل غذایی) و وزن برخی از احشای داخلی (لاشه، قلب، طحال، پانکراس، کبد) و هم ‏چنین برخی از فراسنجه‏های خونی (پروتیین کل، تری‏گلیسیرید، اسید اوریک، کلسترول، ﺁلبومین،LDL ،HDL ) انجام گرفت. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل ۳×۳ بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار و در هر تکرار ۲۰ قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه (۱۰ قطعه نر و ۱۰ قطعه ماده) در یک دوره‌ کامل پرورشی (۴۲ روزه) در سیستم قفس انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان دادند سطوح مکمل کولین تأثیری روی عملکرد نداشت ولی کنجاله سویا (ایرانی) توانست مصرف خوراک را به طور معنی‌داری افزایش دهد، اثرات متقابل مکمل کولین و کنجاله سویا بر فاکتور‏های عملکرد غیر معنی‏دار بوده است. در مورد پارامتر‏های احشاء نتایج نشان دادند، کنجاله سویا و مکمل کولین هم به صورت مستقل و هم توأم (کنجاله سویای آرژانتین و ۸۰۰ میلی‌گرم در کیلوگرم کولین‌)  بروی قلب معنی‏دار بوده است ولی هم مکمل کولین و هم کنجاله سویا نتوانست بر وزن لاشه، کبد، طحال و پانکراس تأثیر معنی‏داری بگذارد. هم ‏چنین کنجاله سویا (برزیل) توانست کلسترول و تری گلیسیرید  سرم خون را در سطح احتمال ۵%  و ۱% کاهش داده و هم ‏چنین اثر متقابل کنجاله سویا با سطوح مکمل کولین توانست تری گلیسیرید (کنجاله سویای برزیل و ۴۰۰ میلی گرم در کیلو گرم مکمل کولین) و LDL سرم خون (کنجاله سویای برزیل و بدون مکمل کولین) را در سطح احتمال ۱% کاهش دهد. در مورد بقیه پارامتر های خونی (پروتیین کل، اسید اوریک، ﺁلبومین) هم اثرات مستقل و هم اثرات توأم مکمل کولین و کنجاله سویا غیر معنی‏دار می‏باشد. لازم بذکر است که نتیجه اثر جنسیت در کبد، طحال، قلب، تری‏گلیسیرید و HDL و پروتیین کل در سطح احتمال ۱% معنی‏دار می‏باشد. از نتایج این تحقیق چنین استنباط می‏شود استفاده از سطوح بالی مکمل کولین باعث بهبود عملکرد و فاکتورهای خونی خواهد شد.

کلمات کلیدی: کولین، عملکرد، بلدرچین ژاپنی، کنجاله سویا، مصرف خوراک.

فهرست مطالب

مقدمه
فصل اول: مقدمه
۱- بررسی منابع    ۱
۱-۱- تاریخچه پرورش بلدرچین ژاپنی در جهان    ۱
۱-۲- تاریخچه پرورش بلدرچین ژاپنی در ایران    ۱
۱-۳- اهمیت پرورش بلدرچین ژاپنی    ۲
۱-۴- خواص بیولوژیکی بلدرچین ژاپنی    ۳
۱-۵- تلفات دوره جنین    ۵
۱-۶- پرورش و نگهداری بلدرچین ژاپنی    ۶
۱-۶-۱- سیستم بستر    ۶
۱-۶-۲- سیستم قفس    ۶
۱-۶-۳- درجه حرارت سالن    ۷
۱-۶-۴- نوردهی    ۸
۱-۶-۵- شدت نور    ۹
۱-۶-۶- رطوبت    ۹
۱-۶-۷- تهویه    ۹
۱-۶-۸- آبخوری    ۹
۱-۶-۹- دان خوری    ۱۰
۱-۷- تغذیه بلدرچین ژاپنی‌ها    ۱۰
۱-۸- کنجاله سویا    ۱۷
۱-۹- فرایند عمل اوری دانه سویا برای تهیه کنجاله    ۱۷
۱-۹-۱- سیلو کردن    ۱۷
۱-۹-۲- تمیز کردن    ۱۷
۱-۹-۳- خرد کردن و پختن    ۱۷
۱-۹-۴- استخراج    ۱۸
۱-۱۰- کاهش کیفیت کنجاله سویا در شرایط نگهداری    ۱۸
۱-۱۱- عوامل محدود کنجاله سویا    ۱۹
۱-۱۲- ارزش غذایی کنجاله سویا    ۲۰
۱-۱۲-۱- اسید ﺁمینه‏های کنجاله سویا    ۲۲
۱-۱۲-۲- ویتامین‏های موجود در کنجاله سویا    ۲۳
۱-۱۲-۳- مواد معدنی موجود در کنجاله سویا    ۲۴
۱-۱۳- مقایسه چند نوع کنجاله سویای مختلف از نظر ترکیب    ۲۶
۱-۱۴- تست اوره از برای کنجاله سویا    ۲۶
۱-۱۵- کولین و ساختمان بیوشیمیایی ﺁن    ۲۸
۱-۱۶- نقش کولین در اعمال متابولیکی بدن     ۲۹
۱-۱۷- اشکال شیمیایی کولین    ۳۱
۱-۱۸- اثرات متابولیکی استفاده از کولین کلراید در تغذیه طیور    ۳۲
۱-۱۹- سطوح مصرف کولین کلراید در تغذیه طیور    ۳۶
۱-۲۰- بتایین و نقش ﺁن در بدن طیور     ۳۷
۱-۲۱- نقش گروه‏های متیل در بدن طیور    ۳۸
فصل دوم: روش کار
۲-۱- مکان ﺁزمایش    ۴۰
۲-۲- نحوه تهیه مواد ﺁزمایشی و اقلام جیره‏ غذایی    ۴۰
۲-۳- تهیه و فرموله کردن جیره‏های ﺁزمایشی    ۴۱
۲-۴- ﺁماده سازی محل اجرای ﺁزمایش    ۴۴
۲-۵- مدیریت بهداشتی در زمان پرورش    ۴۴
۲-۶- مدیریت تغذیه‏ای در طول دوره پرورش    ۴۵
۲-۷- مدیریت پرورش    ۴۵
۲-۸- اندازه‏گیری فراسنجه‏های عملکردی در طول دوره پرورشی    ۴۶
۲-۸-۱- مقدار مصرف غذا    ۴۶
۲-۸-۲- مقدار افزایش وزن    ۴۶
۲-۸-۳- ضریب تبدیل غذایی    ۴۷
۲-۸-۴- تلفات    ۴۷
۲-۹- اندازه‏گیری فراسنجه‏های مربوط به لاشه    ۴۷
۲-۱۰- اندازه‏گیری فراسنجه‏های مربوط به اندام‏های داخلی بعد از کشتار    ۴۸
۲-۱۱- جمع ﺁوری نمونه‏های خون    ۴۸
۲-۱۲- فراسنجه‏های بیوشیمیای خون    ۴۸
۲-۱۳- روش اندازه‏گیری کلسترول سرم خون    ۴۹
۲-۱۴- روش اندازه‏گیری HDL,LDL سرم خون    ۴۹
۲-۱۵- روش اندازه‏گیری تری‏گلیسیرید سرم خون    ۵۰
۲-۱۶-روش اندازه‏گیری پروتیین کل    ۵۱
۲-۱۷- نوع طرح ﺁزمایشی    ۵۱
فصل سوم: نتایج و بحث
۳-۱- بررسی نتایج صفات عملکردی    ۵۳
۳-۱-۱- افزایش وزن بدن    ۵۷
۳-۱-۲- مصرف خوراک    ۶۰
۳-۱-۳- ضریب تبدیل غذایی    ۶۴
۳-۲- بررسی نتایج تجزیه لاشه    ۶۷
۳-۲-۱- وزن نسبی لاشه    ۶۷
۳-۲-۲- وزن نسبی کبد    ۶۹
۳-۲-۳- وزن نسبی طحال    ۷۲
۳-۲-۴- وزن نسبی قلب    ۷۳
۳-۲-۵- وزن نسبی لوزالمعده    ۷۵
۳-۳- بررسی فراسنجه‏های بیوشیمیایی خون    ۷۷
۳-۳-۱- کلسترول خون    ۷۸
۳-۳-۲- تری گلیسیرید خون    ۸۰
۳-۳-۳- پروتیین کل    ۸۲
۳-۳-۴- HDL,LDL    ۸۴
۳-۳-۵- اسید اوریک    ۸۶
۳-۳-۶- ﺁلبومین خون    ۸۷
۳-۴- بررسی نتایج تست اوره آز    ۸۸
منابع فارسی    ۱۰۶
منابع انگلیسی    ۱۰۸

منابع فارسی

اوحدی نیا، ح. ۱۳۷۵٫ مبانی پرورش طیور، انتشارات دانشگاه تهران، صفحات ۱۴-۹۰٫
بنی اسدی، م. ۱۳۷۴٫ بلدرچین ژاپنی و تغذیه ﺁن. فصل نامه تغذیه دام و طیور. شماره چهاردهم، سال    چهارم، صفحات ۳۴-۴۹٫
بی نام، م. ۱۳۸۵٫ نگاهی نو به بلدرچین ژاپنی، صفحات ۱۴-۱۹٫
پوررضا، ج. ۱۳۷۴٫ اصول علمی و عملی پرورش طیور، چاپ دوم، انتشارات جهاد دانشگاهی     دانشگاه صنعتی اصفهان، صفحات ۳۸-۷۹٫
بی نام، م. ۱۳۸۶٫ مدیریت کنترل و کاهش ضایعات محصولات زراعی، وزارت جهاد کشاورزی، برنامه پنجم سازندگی، صفحات ۲۵-۴۵٫
پوررضا، ج. ۱۳۷۹٫ تغذیه مرغ (ترجمه)، جلد ۱و۲، انتشارات ارکان اصفهان، صفحات ۱۰-۶۸٫
امانلو، م. م.، ۱۳۸۵٫ ارزیابی و مقایسه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مهم دانه ﺁفتابگردان، پایان     نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه ارومیه.
صوفی سیاوش، ر. و ح. جان محمدی. ۱۳۷۹٫ تغذیه‌ دام (ترجمه)، انتشارات عمیدی، صفحات      ۳۸، ۳۹، ۴۰، ۸۰ و۵۳٫
فرخوی، م. ۱۳۷۸٫ راهنمای کامل پرورش طیور (ترجمه)، چاپ چهارم، انتشارات سازمان اقتصادی کوثر، صفحات ۱۱۵-۷۵۰٫
گلزار ادبی، ش. ۱۳۸۵٫ اصول پرورش بلدرچین ژاپنی. دانشگاه ﺁزاد اسلامی واحد میانه.
گلیان، ا. و م. سالار معینی. ۱۳۸۲٫ تغذیه طیور (ترجمه)، واحد اموزس و پژوهش معاونت       کشاورزی، سازمان اقتصادی کوثر، صفحات ۴۵-۹۵٫
ماهری سیس، ن. ۱۳۷۶٫ استفاده از منابع مختلف چربی در دوره‌ رشد بلدرچین ژاپنی‌های نر و ماده و رابطه‌ آنها با سرعت رشد و کیفیت لاشه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، صفحات ۸-۳۰٫
سالار معینی، م. و ا. گلیان. ۱۳۷۵٫ احتیاجات غذایی طیور (ترجمه)، انتشارات سازمان اقتصادی کوثر، صفحات ۱۱۱-۱۴۸٫
مالک، ف. ۱۳۷۹٫ چربی و روغن‏های نباتی خوراکی، انتشارات فرهنگ و قلم، صفحات ۲۲-۳۵٫
ناظر عدل، ک. ۱۳۸۷٫ پرورش پرندگان مفید. انتشارات عمیدی، صفحات ۱۶۶-۱۷۷٫ 

منابع انگلیسی

Anonymans. 2005. Principles  of oil extraction  practical action publishing, formerly the    Intermediate Technology Group, Colchester, Essex, UK.
Attia. Y. A., E. H. El-Ganzory and R. A. Hassan. 2005. Growth, carcass quality and serum constituents of  slow growing  chick’s as affected  by betaine addition to diets  containing one different levels of choline. J. Poult. Sci., 4(11): 840-850.
Berry, E. P., C. W. Carrick, R. E. Roberts and S. M. Hauge. 1943. A deficiency of     available  choline insoybean oil and soybean oil meal. Poult. Sci.,  ۲۲: ۴۴۲-۴۵۲.
Blair, M. E., Potter, L. M., Bliss, B. A. and J. R. Shelton. 1986. Methionine, choline and sulfate supplementation of practical type diets for young turkeys. Poult.  Sci.,  ۶۵: ۱۳۰–۱۳۷٫
Baiao, N. C. and L. J. C. Lara. 2005. Oil and fat in broiler nutrition, Bra. J. Poult. Sci., 7 (3): A129-141.
Caprita, R., A. Caprita. 2010. Protein solubility as quality index for processed soybean. Anim. Sci., 43: 375-378.
Duncan, D. B. 1955. Multiple range and multiple F tests. Biometrics. 11: 1-42.
Desai, B. B., F. M. Ketecha, and D. K. Saunkhe. 1999. Sciene and technology of  groundnut: Biology production, processing and utilization. 524-545.
Fouladi, P., R. Salamat Doust, A. Ahmadzade. (2008). Effect of choline chloride supplement on the internal organs and carcass weight of broilers chickens. Animal and veterinary advances., 7 (9): 1164-1167.
Ghazalah, A. A. 1998. The choline requirements of broiler chicks fed fat supplemente  diets. Poult. Sci., 18:  ۲۷۱-۲۸۹٫
Hassan, R. A., Y. A. Attia,  and E. H. El-Ganzory. 2005. Growth, carcass quality  and serum constituents of slow growing chicks as effected by betaine addition to diets containing. Poult. Sci.,  ۴(۱۱): ۸۴۰-۸۵۰٫
Harms, R. H., and G. B. Russell. 2002. Betain does not improve performance of laying hens when the diet contains adequate cholrine. Poult. Sci., 81: 99-101.
Hamm ,W. and R. J. Hamillton. 2000. Edible oil processing sheffield academic press. 13(3): 221-224.
Harms, R. H. and G. B. Russell. 2002. Betaine does not improve performance of laying  hens when the diet contains adequate cholrine. Poult. Sci., 81: 99-101.
Kidd, M.T. 2004. Nutritional modulation of immune function in broiler. Poult. Sci., 3: 650-657.
Jason, L., E. Timothy, A. Garrow, and D. H. Baker. 1997. Development of an experimental diet for determining bioavailable choline concentration and its application in studies with soybean lecithin. Anim. Sci., 61801.
Kuki, A. L., J. Bachamann, and H. Holly. 2008. Oilseed processing  for small-scale producers. A Publication of  ATTRA Sational  Sustainable  Agricaltare Information Service. Attra. Ncat., 1-800-346-9140.
Kulkarni, D. N., M. S. Rao, and U. M. Ingle. 1988. National and  processing  aspects of edible grade meal from available caltivars of sunflower. National  Seminar on Strategies for Making India Self Reliant in Vegetable Oil, DOR.
Ketola, H. G., C. Malden. 1974.  Influence of dietary protein and methionine  levels on the requirement for choline by chickens. Poult. Sci., 104: 1484-1489.
Latour, M. A. 1994. The effect of dietary fat on growth performance, carcass composition and feed efficiency in the broiler chick. Poult. Sci., 73(9): 23-27.
Marvel, J. A., C. W. Carrick, R. E. Roberts and S. M. Hauge. 1943. The supplementary value of  cholineand methionine in a corn and soybean oil mealchick  ration. Poult. Sci.,  ۲۳:  ۲۹۴-۳۰۴٫
Mishler, D. H., C. W. Carrick, R. E. Roberts and S. M. Hauge. 1946. Synthetic and natural vitamin supplements for corn and soybean oil meal chick rations. Poul. Sci.,  ۲۵:  ۴۷۹-۴۸۹٫
Petronin,  P. G., E. M. Deanglis, P. Borghetti and A. F. Borghetti. 1992. Modulation by betaine of cellular response to osmotic stress.  J.  Biochem.,  ۲۸۲:  ۶۹۷۳-۶۹۸۴٫
Pesti, G. M., N. J. Benevenga, A. E.  Harper, and  M. L. Sunde. 1981.  Effect of  high dietary protein and nitrogen levels on the preformed methyl group requirement and methionine  induced growth depression in chicks. Poult.  Sci.,  ۶۰:  ۴۲۵–۴۳۲٫
Pesti, G. M., A. E. Harper, and M. I. Sunde. 1980.  Choline methionine nutrition of  starting broiler chicks three models for estimating the requirement with economic considerations.   Poult. Sci.,  ۵۹: ۱۰۷۳-۱۰۸۱٫
Rackis, J. J. 1981.Significance of soa trypsin inhibitors in nutrition. American Oil Chemist Society. 58: 95-501.
Saunderson, C. L.,  and  J. Mackinlay. 1990. Changes in body weight, composition and hepatic enzyme activites in response to dietary  methoinine, betaine, and  choline levels in growing chicks. Br. Poult. Sci., 31: 339-349.
Saarinen, M. T., H. Kettunen, K. Polliaine, S. Peuranen., K. Tlihonen and J. Remus. 2000. Novel method to analiyses betaine and cholin supplementation on the hepatic betaine concentration in broiler chicks. J. Agri. Food Chem., 49: 559-563.
SAS Institute. 2000. SAS/STAT User’s Guide: Statistics. Release 6.04 ed. SAS Institut  Inc., Cary, NC.
Siljander- Rasi, H. K. Tiihonen, S. Peuranen and P. H. Simmins. 1999. The effect of eguimolar dietary betain and choline addition on performance and carcass quality of broiler. A. R. C., Animal Production Researches., V(3): 179-185.
Shkla, B. D., P.K. Sriratara, and R. K. Gupta. 1992. Oilseed  processing technology: CIAE, Bhopal, India.
Scharama, J.W. and W. J. J. Gerrite. 2000. Efeect of dietary betaine supplemention energy  partitioning in pigs. Internal report,  Wagening en Agricultural University, the Netherlands    ۲۴P.
Swain, B. K. and T. S. Johri. 2000. Effect supplemental methionine, betaine and their  combinations on the performance and immune response of broilers.  Poult. Sci.,  ۴۱:  ۸۳-۸۸٫
Taylor, F. 2001. The true metabolisable energy contant of canola oil cake meal and full fat canola seed for ostriches. Int. J. Poult. Sci., 2: 201-203.
Workel, H. A., T. B. Keller, A. Reeve and A. Lauwaerts. 1999. Cholin-the rediscovered vitamin.  Poult.  Int., 44-47.
Walddroup, P. W.,  M. A. Motl, F. Yan, and C. A. Fritts. 2006.  Effects  of betaine and cholin on response to methionine supplementation to broiler diets formulated to industry standards. Poult. Sci., 15: 58-71.
Wang, Y. Z., Z. R. Xu and G. Feng. 2004. The Effect of betaine and DL-metthonin  on growth performance and carcass characteristics in meat ducks. Anim. Feed  Sci. Tech., 116: 151-159.
Waldroup, P. W. and C. A. Fritts. 2005. Evaluation of separate and combined effects of choline and betaine in diets for male  broilers. Poult. Sci., 4(7): 442-448.
Workel. H. A., T. H.  Keller. 2005. Choline-the rediscovered vitamin for poultry. Poult. Sci., V(12): 148-168.
Zanini, G. L., S. pessotti. M. R. Bastos. 2006. Body fat of broiler chickens fed diets with two fat sources and conjugated linoleic acid. Int. J. Poult. Sci., 5(3): 241-246.

۱-۱- تاریخچه پرورش بلدرچین ژاپنی در جهان

از لحاظ جانورشناسی بلدرچین ژاپنی به راسته مرغان[۱] و خانواده قرقاول[۲] و زیر خانواده مرغان مزرعه[۳] و بالاخره به گونه بلدرچین ژاپنی[۴] تعلق دارد. ما بین بلدرچین ژاپنی‌های ژاپنی[۵] و بلدرچین ژاپنی اروپایی[۶] رابطه بسیار نزدیکی وجود دارد، در حالی که بلدرچین ژاپنی‌های اروپایی از گسترش وسیعی در اروپا، سیبری، ترکیه، چین و مصر برخوردار هستند (ناظر عدل، ۱۳۸۷). اکثر بلدرچین ژاپنی‌های اهلی ژاپنی از نوع بلدرچین ژاپنی وحشی مشتق شده‌اند که به یک گونه مشخص تعلق دارند.

۱-۲- تاریخچه پرورش بلدرچین ژاپنی در ایران

بنیانگذار پرورش صنعتی بلدرچین ژاپنی در ایران مرحوم دکتر معتمد بود که در ماهی سرای کرج اقدام به پرورش بلدرچین ژاپنی کرد. یکی دیگر از کسانی که به کار پرورش بلدرچین ژاپنی به طور صنعتی پرداخت وتشکیلات وسیعی در شهرستان یزد به همین منظور تاسیس کرد دکتر رادی میبدی می‌باشد که در حال حاضر فعال است (بنی‏اسد، ۱۳۷۴).

صنعت پرورش بلدرچین ژاپنی حدود ۲۲ سال پیش در ایران آغاز و با توجه به سرمایه‌گذاری‌های انجام گرفته در سالیان اخیر پیشرفت قابل ملاحظه‌ای کرده ولی با وجود این پیشرفت‌ها، پرورش بلدرچین ژاپنی هنوز در ایران کاملاً فراگیر نشده که علل آن را می‏توان در موارد زیر خلاصه کرد:

۱- ناشناخته بودن محصولات تولیدی این پرنده برای مصرف‌کنندگان.

۲- حساسیت به عوامل استرس از جمله تغییرات ناگهانی محیطی در دو هفته اول.

۳- بالا بودن قیمت محصولات از نظر مصرف‌کنندگان.

۴- کافی نبودن اطلاعات عملی در مورد بلدرچین ژاپنی.

۵- تردید نسبت به سرمایه‌گذاری در صنعت بلدرچین ژاپنی.

راه حل‌های پیشنهادی برای توسعه این صنعت در کشور:

۱- افزودن منابع علمی و انتشار آنها.

۲- تقویت مراکز تحقیقاتی.

۳- لزوم و تبلیغ محصولات و مزایای پرورش بلدرچین ژاپنی از طریق مطبوعات و مجلات.

۴- حمایت از پرورش دهندگان بلدرچین ژاپنی از سوی مسئولین ذی‌ربط.

۵- کاهش قیمت محصولات تولیدی از طریق کاهش هزینه تولید (ماهری‏سیس، ۱۳۷۶).

۱-۳- اهمیت پرورش بلدرچین ژاپنی

مطالعه روی بلدرچین ژاپنی به عنوان یک پرنده به دلایل متعددی می‌تواند جنبه بنیادی یا کاربردی پیدا کند. هم اکنون از بلدرچین ژاپنی به عنوان حیوان آزمایشگاهی در سطح گسترده استفاده می‌شود، و مزایای فراوان دیگری نیز سبب اهمیت پرورش بلدرچین ژاپنی شده است. بلدرچین ژاپنی با داشتن خصوصیات مناسب جثه کوچک، رشد سریع، بلوغ زودرس، تولید بالای تخم، فاصله کوتاه تخم‌گذاری (حدود ۲۰ ساعت)، فاصله کوتاه ایجاد نسل، نیاز کم به محیط پرورش از نظر مساحت، نیاز به غذای کم، مقاومت به شوری جیره تا حد ۳ درصد نمک (داروین، ۱۹۸۵) دوره انکوباسیون کوتاه، مقاومت به بسیاری از بیماری‌های متداول جوجه‌های گوشتی با کیفیت بالای گوشت و تخم، قیمت بالای تولیدات، هزینه کم مواد غذایی و درمان، بازگشت سریع سرمایه و غیره به عنوان پرنده‌ای با ارزش و اقتصادی شناخته شده و هم اکنون در بسیاری از کشورهای جهان پرورش داده می‌شود و تحقیقات گسترده‌ای در حال انجام می‌باشد (ناظر عدل، ۱۳۸۷)، در منازل از این پرنده به عنوان پرنده تفریحی و آواز خوان نیز نگهداری می‌شود (گلیان، ۱۳۷۵)، بلدرچین ژاپنی در دو ماهگی به ۲۰ برابر وزن تولدش می‌رسد، تخم بلدرچین ژاپنی از کیفیت بالاتری نسبت به تخم مرغ برخوردار بوده، به طوری که ارزش غذایی تخم بلدرچین ژاپنی چهار برابر ارزش غذایی تخم‌مرغ است. تخم بلدرچین ژاپنی خاصیت انبارداری بهتری نسبت به تخم‌مرغ دارد. از تخم بلدرچین ژاپنی جهت مداوا و افزایش نیروی جنسی و تغذیه کودکان استفاده می‌شود. گوشت بلدرچین ژاپنی به دلیل طعم مطبوع، داشتن کلسترول بسیار کم، طرفداران بسیار زیادی را به خود جلب نموده است (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).

۱-۴- خواص بیولوژیکی بلدرچین ژاپنی

در بلدرچین ژاپنی برخلاف سایر طیور، بلدرچین ژاپنی‌های ماده سنگین‌تر از (۲۰ درصد) و جثه بزرگتری نسبت به بلدرچین ژاپنی‌های نر دارند (ناظر عدل، ۱۳۸۷)، طول بلدرچین ژاپنی تقریباً ۱۵ سانتی‌متر و بلدرچین ژاپنی معمولی ۱۸ سانتی‌متر است. سنجش جنسیت بلدرچین ژاپنی‌ها در ۳ هفته اول زندگی بسیار مشکل و توأم با خطای زیادی است ولی بعد از سه هفتگی، شناسایی به طور واضح امکان پذیر می‌باشد. بدین معنی که در بلدرچین ژاپنی نر، پرهای گردن قهوه‌ای و پرهای سینه قرمز مایل به قهوه‌ای روشن (دارچینی یا کرم حنایی) بوده، در حالی که در بلدرچین ژاپنی ماده، پرهای گردن و سینه روشن و با لکه‌های سیاه رنگ به شکل نقطه‌ها یا نوارهایی ظاهر می‌شود. روش دیگر سنجش این است که بلدرچین ژاپنی نر دارای غده‌ای در کلواک بوده‏که به اندازه تقریبی یک فندق در قسمت بالای کلواک قرار گرفته است و کف سفیدی در اثر فشار و تحریکات ترشح می‌نماید که نباید آن را با ترشح اسپرم اشتباه نمود (ناظر عدل، ۱۳۸۷). جوجه‌های بلدرچین ژاپنی در هنگام تولید وزنی حدود ۶ تا ۸ گرم داشته و بسیار پر تحرکند.

بلدرچین ژاپنی در سن ۳۵ تا ۴۵ روز‌گی و در بعضی منابع به طور میانگین در ۴۲ روز‌گی بالغ شده و در بلدرچین ژاپنی ماده در سن ۵ تا ۶ هفتگی شروع به تخم‌گذاری می‌کند. نرها نیز به محض بلوغ،  شروع به خواندن می‌کنند (گلزار ادبی، ۱۳۸۵). تا سن سه هفتگی سرعت رشد نرها و ماده‌ها تقریباً یکسان است ولی از سن سه هفتگی ماده‌ها رشد سریع‌تری پیدا می‌کنند. رشد نرها از ۸ هفتگی و ماده‌ها از ۱۰ هفتگی بسیار کند گشته ولی تا سن ۳ تا ۵/۳ ماهگی رشد به صورت بسیار کم ادامه می‌یابد (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).

باید اشاره شود وزن تخم تاثیری بر وزن نهایی یا سرعت رشد ندارد. وزن بلدرچین ژاپنی نر در ۶ هفتگی بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ گرم و در مورد بلدرچین ژاپنی ماده ۱۵۰ تا ۱۸۰ گرم می‌باشد(ناظر عدل، ۱۳۸۷).

بلدرچین ‌های گوشتی حدود ۲۶۰ و بلدرچین ژاپنی‌های تخمی حدود ۲۸۰ تخم در سال می‌گذارند و در کل بلدرچین ژاپنی‌ها به ازای ۲۷۰ تخم در سال حدود ۸ کیلوگرم غذا مصرف می‌نمایند و تولید وزنی تخم در سال حدود ۲ کیلوگرم می‌باشد (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).

تخم بلدرچین ژاپنی، دارای لکه‌هایی به رنگ‌های متفاوت با زمینه‌ای سبز، قهوه‌ای، و غیره بوده و تقریباً به طور متوسط ۱۰ تا ۱۲ گرم وزن دارند، که حدود ۷ تا ۸ درصد وزن زنده پرنده را شامل می‌گردد.

۷۵ درصد تخم‌ها بین ساعت ۳ تا ۶ بعد از ظهر و ۲۰ درصد در شب گذاشته شده و در هفته اول تخم‌گذاری، درصد تخم‌گذاری چهار درصد  و در پایان دو ماهگی به ۷۲ درصد می‌رسد (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).

در جدول (۱-۱) مشخصات عمومی بلدرچین ژاپنی به طور خلاصه آورده شده است

جدول (۱-۱): مشخصات عمومی بلدرچین ژاپنی (گلزار‏ادبی، ۱۳۸۵)

 ۱-۵- تلفات دوره جنین

تلفات در بین جنین‌ها بیش‌تر در سه روز اول و با مدت کوتاهی قبل از خروج جوجه‌ها از تخم اتفاق می‌افتد. عمده دلایل این تلفات به تلاقی خویشاوندی، داشتن والدین مسن و انبار کردن طولانی مدت تخم‌های با پوسته‌های صدمه دیده مربوط می‌شود. تخم‌های غیر بارور و نیز تخم‌هایی که چنین داخل آنها در سه روز اول جوجه‌کشی تلف شده‌اند در طی هشت روز اول صدمه می‌یابد که علت عمده آن به کمبود مواد مغذی در جیره‏ی ماده‏ها بر می‌گردد. میزان تلفات بلدرچین‏های ژاپنی‌ از سن یکروزگی تا ۱۰ روزگی ۲ درصد، از ۱۰ روزگی تا شروع تخم‌گذاری ۲ درصد و دوره تخم‌گذاری (حدود ۱۰ ماه) ۱۵ درصد می‌باشد (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).

۱-۶- پرورش و نگهداری بلدرچین ژاپنی

اساساً می‌توان بلدرچین ژاپنی را نیز هم چون مرغ به دو روش بستر و قفس نگهداری نمود ولی فعلاً آن چه در عمل استفاده می‌شود، بیش‌تر سیستم قفس می‌باشد.

۱-۶-۱- سیستم بستر

از سیستم بستر در پرورش بلدرچین ژاپنی زیاد استفاده نمی‌شود. چون جوجه‌ها بسیار کوچک بوده و تحرک بیش‌تری دارند و رسیدگی به آنها و تامین شرایط زندگی آنها در این سیستم مشکل بوده ضمناً به فضای بیشتری نیز احتیاج دارند. با وجود این در سیستم بستر در ابتدای دوره پرورش می‌توان ۱۵۰ جوجه را در هر مترمربع نگهداری کرد که این تعداد در ۲ هفتگی به ۶۰ قطعه در هر مترمربع کاهش می‌یابد. در سن ۲ هفتگی برای نگهداری هر بلدرچین ژاپنی بایستی ۱۵۰ سانتی‌مترمربع مساحت و برای هر قطعه بلدرچین ژاپنی بالغ در بستر مساحتی در حدود ۱۹۰ تا ۲۰۰ سانتی‌مترمربع در نظر گرفته شود (ماهری سیس، ۱۳۷۶).

ضخامت بستر باید ۵ سانتی‌متر باشد و از خاک اره، تراشه چوب و شلتوک برنج می‌توان به عنوان بستر استفاده نمود. بستر باید خشک و فاقد کپک باشد. قبل از جایگزین کردن جوجه‌های یک روزه لازم است کاغذهای آج‌دار یا گونی روی بستر پهن نمود (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).

۱-۶-۲- سیستم قفس

نگهداری بلدرچین ژاپنی‌های بالغ و جوجه‌های آنها اصولاً در قفس صورت می‌گیرد. حسن این روش در آن است که کنترل بلدرچین ژاپنی‌های حساس و تب‌دار در مواقع ترس و بیماری در قفس بیشتر میسر است.

ارتفاع قفس‌ها کم و اصولاً برای دوره پرورش از قفس‌هایی به ابعاد ۱۰۰-۶۰۰ سانتی‌متر و ارتفاعی در حدود ۱۶-۱۵ سانتی‌متر استفاده می‌کنند. معمولاً ۱۷۰-۱۴۰ قطعه را در سن یک تا دو هفتگی می‌توان در قفس نگهداری کرد (ناظر عدل، ۱۳۷۸).

کف قفس را در هفته اول با مقوای نازک یا کاغذ می‌پوشانند تا از گیرکردن پای جوجه‌ها در سوراخ‌های کف جلوگیری کنند (ناظر عدل، ۱۳۷۵). بلدرچین ژاپنی تا سن بلوغ (۶ هفتگی) در سالن جوجه و در قفس‌هایی که ابعاد آن معین است نگهداری و پس از آن جهت تخم‌گذاری به قفس‌هایی که در سالن بالغین نصب شده‌اند و ابعاد بزرگتر ‌دارند، منتقل می‌شوند (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).

جدول (۲-۱): سطح لازم در قفس برای هر جوجه بلدرچین ژاپنی در سنین مختلف (ناظر عدل، ۱۳۸۷)

 ۱-۶-۳- درجه حرارت سالن

جوجه بلدرچین ژاپنی‌ها برای گرم نگه داشتن خود به حرارت اضافی نیاز داشته و نسبت به سرما حساس هستند و بایستی در روز اول درجه حرارت سالن نگهداری، حدود ۳۵ تا ۳۷ درجه سلیسیوس باشد که از این حد به ازای هر هفته سه درجه سلیسیوس کاهش می‌یابد تا به درجه ۲۰ تا ۲۵ درجه سلیسیوس که درجه حرارت مطلوب سالن‌های پرورش بلدرچین ژاپنی می‌باشد برسد و تا آخر دوره درجه حرارت در همین دما (۲۰ تا ۲۵ درجه سلیسیوس) ثابت باقی می‌ماند (ناظر عدل، ۱۳۸۷).

هر چند بلدرچین ژاپنی‌های بالغ می‌توانند با دمای کم سازگاری نشان داده و مقاومت کنند ولی نیاز به محلی دارند که حداقل ۱۳ تا ۱۴ درجه سلیسیوس حرارت داشته باشد (گلزار ادبی، ۱۳۸۵).