964 views
عنوان :
تعداد صفحات : ۱۳
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
اهمیت توجه به زراعت برنج امر بدیهی است چون برنج بعد از گندم غذای اصلی مردم کشور ماست . بنظر می رسد زراعت برنج در ایران با چالشهای متعددی مواجه است که می توان به تخریب منابع طبیعی ، عدم عمران و توسعه روستاها ، عدم مشارکت کشاورزان در تصمیم گیری و سیاست گذاری ، وجود نظامهای سنتی ، بالا بودن ریسک تولید در زراعت برنج و عدم توسعه صنایع جانبی و تسریع در عملیات تسطیح اراضی شالیزاری اشاره نمود. در این مقاله بطور اجمالی موارد گفته شده مورد بحث قرار میگیرد .
تسطیح اراضی شالیزاری یکی از برنامههای ضروری در منطقه شمال کشور محسوب می شود که توسط دولت تصویب شده است ولی نیاز دارد با سرعت بیشتری صورت گیرد و کشاورزان را در برنامه ریزی و طراحی مشارکت داده تا نتیجه بهتری عاید شود. بنظر میرسد دولت بایستی بودجه بیشتری به این امر اختصاص دهد تا حداکثر ظرف ده سال کلیه اراضی شالیزاری تسطیح شده تا از جاده و کانال آبیاری مناسب برخوردار شوند. درضمن ایجاد سیستم زهکشی پیوسته در هر منطقه ضروری است و نیاز است طراحان یک حوضه آبریز را لحاظ کنند. ایجاد کانالهای بتونی درجه دو و سه نیز در شالیزارها ضروری است .
واژه های کلیدی: برنج، نیروی انسانی، سرمایه، ریسک تولید، اراضی شالیزاری
چکیده : ۱
مقدمه : ۲
تخریب منابع : ۳
عدم عمران و توسعه روستاها : ۵
عدم مشارکت کشاورزان در تصمیم گیری و سیاست گذاری: ۵
وجود نظامهای سنتی : ۵
بالا بودن ریسک تولید در زراعت برنج ۷
عدم توسعه صنایع جانبی : ۸
عدم تسریع در عملیات تسطیح اراضی شالیزاری : ۸
منابع مورد استفاده : ۱۰
۱- جابری ، ۱٫ی مفهوم ریسک در بیمه محصولات کشاروزی. فصل نامه بیمه مرکزی ایرن – شماره ۱۴٫
۲- طهماسبی سروستانی ، ز. ۱۳۷۹ . توانمندیها و چالشها ی تحقیق و توسعه . علوم زراعی ایران .
۳- مظاهری و همکاران (۱۳۷۶) . گزارش نهایی طرح آینده غذا. گروه علوم کشاورزی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
من وجدماء و تراباً ثم افتقر فابعده الله
«کسی که آب و خاک داشته باشد و نیازمند باشد خداوند او را از رحمت خود دور خواهد نمود»
بدیهی است توجه به زراعت برنج در کشور از اهمیت ویژهای برخوردار است . برنج غذای اصلی مردم کشور ماست و هر خانوار ایرانی در روز حداقل یک وعده غذایی برنج مصرف می کند. روند رشد جمعیت در کشور و نیاز جامعه به برنج ما را بر آن میدارد برای سال ۱۴۰۰ هجری شمسی که جمعیت کشور در حدود ۱۰۰ میلیون نفر خواهد شد برنامه ریزی کرد و برای رسیدن به هدف باید چالشهای پیش رو را شناسایی کرد.
عوامل و منابع مؤثر در تولید یا زراعت محصول کشاورزی شامل ، نیروی انسانی ، زمین ، سرمایه و منابع طبیعی است . تخریب منابع طبیعی ، عدم عمران و توسعه روستاها ،عدم مشارکت کشاورزان در تصمیم گیری و سیاست گذاری ، وجود نظامهای سنتی ، بالا بودن ریسک تولید در زراعت برنج و عدم توسعه صنایع جانبی و تسریع در عملیات تسطیح اراضی شالیزاری از جمله عواملی هستند که روند افزایش و ثبات تولید برنج در کشور را دچار دستخوش نوسانات می کند. در این مقاله بصور اجمالی موارد گفته شده مورد بحث قرار میگیرد .
محققان واندیشمندان عقیده دارند عوامل و منابع مؤثر در تولید یا زراعت محصول کشاورزی شامل نیروی انسانی ، زمین ، سرمایه و منابع طبیعی است . بنظر می رسد نبود استراتژی مشخص و معین در زمینههای فوق ، وضعیت موجود را دچار چالش و حتی بحران می کند.
یکی از منابع مهم توسعه درهر کشوری ، نیروی انسانی آن کشور می باشد. فقر و غنای هر جامعه ناشی از کیفیت نیروی انسانی آن است . شأن و منزلت انسان مسئله مهمی است که بنظر میرسد مورد توجه برنامه ریزان و سیاستمداران جامعه قرار گیرد . در فرآیند توسعه زراعت برنج در کشور ، محور اصلی نیروی انسانی است ، چون ارتقاء در هر زمینه مدیون منابع انسانی آگاه و با تجربه و فعال می باشد . اندیشه و تفکر مهمترین عامل تعالی و پیشرفت جامعه انسانی است . کشاورزی در واژه عام و زراعت برنج در واژه خاص زمانی بهبود می یابد که نیروی انسانی در سطوح مختلف از متخصصان،کارشناسان، مروجان تا کارگر مزرعه منزلت واقعی خود را بازیابند. بویژه کشاورزان که سنگربان تولید و امنیت غذایی کشور هستند به شغل خود افتخار کند. چنانچه در جامعهای کشاورزان از لحاظ اجتماعی در پایین ترین مرتبه قرار بگیرند و مردم نگاه تحقیرآمیز به آنها داشته باشند از کشاورزی و زراعت برنج استقبال نمی شود .
بدیهی است زراعت بدون زمین مقدور نیزست . هر چند وجود کشت آبی یا هیدروپونیک در دنیا وجود دارد ولی در سطح نیاز جهانی نیست و اگر روزی دنیا به سمت کشت هیدروپونیک برود با اینحال نیاز به حداقل زمین می باشد . در حال حاصر سطح زیر کشت برنج در شمال کشور در حدود ۴۶۰ هزار هکتار می باشد که تغییر کاربری و تبدیل اراضی شالیزاری به باغات کیوی و آپارتمان و ویلا معضل جدی در منطقه شمال کشور محسوب میشود در نتیجه زراعت برنج را در شمال کشور دستخوش بحران می کند. وجود شالیزار در منطقه شمال علاوه بر ارزش افزوده در بخش کشاورزی و تأمین غذا از منابع داخلی ، باعث بهبود صنعت توریسم در شمال میشود. تخریب جنگل نه تنها باعث تغییر اکوسیستم کشاورزی شمال می شود و امکان افزایش محصول برنج را کاهش میدهد، بلکه در درازمدت باعث تغییرمنابع طبیعی و کاهش جاذبههای توریستی شمال کشور می شود و از طرف دیگر سبب جاری شدن سیل ، فرسایش خاک ،تخریب زراعتهای منطقه می شود. بنابراین توجه به حفظ محیط و پایداری شرایط فعلی منطقه شمال کشور ، ما را در حفظ و توسعه برنج یاری می کند. لذا ضرورت داشتن استراتژی بلندمدت در این زمینه امر یدیهی است.
یکی از منابع مهم در زراعت سرمایه است. بدیهی است بدون سرمایه هیچ فردی قادر به زراعت نمی باشد. شکی نیست که سرمایه گذاری یکی از عوامل توسعه در زراعت محصولات کشاورزی است . در سال ۱۳۷۷ سرمایه گذاری در بخش کشاورزی نسبت به سایر بخشها در کشور ، در حدود ۶-۷/۵ درصد بوده است . بدیی است با چنین روند سرمایه گذاری در بخش کشاورزی امکان بالفعل کردن پتانسیلهای بالقوه موجود در این بخش به نحو مطلوب وجود نخواهد داشت ، زراعت برنج در کشور نیز از این قاعده مستثنی نیست . اهدای وامهای بلندمدت با بهره بانکی کم به شالیکاران جهت تسطیح اراضی و خرید ادوات کشاورزی و نهادههای کشاورزی یکی از راهکارهای مثبت دولت در این زمینه است و خواهد بود .
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .