عنوان :

مقاله حقوق بین الملل

تعداد صفحات : ۱۶

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

واژه جهانی شدن در سال‌های اخیر یکی از پرکاربردترین واژه‌های عرصه سیاستگذاری اقتصادی،فرهنگی و سیاسی داخلی و بین المللی کشورها و نیز موضوع بحث‌های آکادمیک و ژورنالیستی بوده است.

حقوق بین الملل حاکم بر موضوع مسئولیت دولت در مقابل خسارت وارده به بیگانگان ،یکی از توسعه یافته ترین تقسیمات مربوط به حقوق پایه گذاری شده توسط کمیسیون های ویژه می باشد .

حل و فصل « مقطوع »، «یکجا »، متضمن موافقتنامه ای است که بدون توسل به داوری بین المللی و از طریق مذاکره سیاسی بین دولت های مربوطه برای حل و فصل دعاوی موجود با پرداخت وجه معینی ،منعقد می گردد. چنین مصاحبه ای این امکان را به دولت دریافت کننده می دهد که وجه اخذ شده را میان مدعیانی که مراجع داخلی استحقاق آنها را تائید نموده باشند ،توزیع نماید … گاهی ،پرداخت وجه المصالحه سالها به طول می انجامد . تعریف مذکور همچنین می تواند در برگیرنده موافقتنامه هایی باشد که پرداخت در آنها به صورت غیر نقدی انجام می گیرد . یا مواردی که با رضایت طرفین ،دعاوی تهاتر می شوند و یا در جایی که دولت مدعی به عنوان بخشی از مصالحه سیاسی که حیطه شمول آن از دعاوی مزبور وسیع تر است ،خود تمام یاقسمتی از وجوهی را که باید توزیع گردد، فراهم می آورد .

بنابراین در در بررسی طرق حل و فصل دعاوی بین المللی به منظور رهنمودهایی در خصوص نحوه حل و فصل وفصل اختلافات بین المللی ، موافقتنامه های مقطوع را که طرفین دعوی جزو امضاء کنندگان آن نیستند ، نباید متفاوت از دیگر معیارهای کلی بین المللی تلقی کرد. به عبارت دیگر ، آنرا نباید متفاوت از دیگر رویه هایی دانست که طبق ماده ۳۸ ( ۱ )( ب )اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری به عرف منجر می شود.

مسلم است که این نکته با نتیجه حاصل در قضیه بارسلونا تراکشن که انعقاد این قبیل موافقتنامه ها را صرفاً درــ وضعیت قانون خاص ــ منحصر به فرد پیش بینی کرده است ، هماهنگی ندارد.

اما به طور طبیعی ، از یکنواخت بودن تصمیمات ذکر شده در بحث فوق ،ناشی می شود . زیرا در مواردی که نتایج حاصله از تصمیمات (نظریه ها ،اصول ،ضوابط و قواعد ) بدون تاثیر از نحوه شکل گیری آنها ظاهر می شوند ، یعنی صرف نظر از این که چگونه یا توسط چه مرجعی صادر کردند ، اساساً با یکدیگر فرقی ندارد ،ئدر این حالت دیگر دلیلی وجود ندارد که صرفاًبه لحاظ تفاوتی که در شکل ظاهری آنها است با آنها برخوردهای گوناگونی صورت گیرد . چنانکه در قضیه بارسلونا تراکشن برخورد متفاوتی با موافقنامه های مقطوع شده است .

معذالک ،در آخرین نکته تحلیلی باید افزود که اثبات این موضوع ضرورتی ندارد ،که چون موافقنامه های مقطوع می توانند راهنمای کلی قرار گیرند یا از ارزش رویه ای برخوردار باشند ،اکثر حقوقدانان از آن طرفداری می کنند . همان گونه که به طور مفصل مستنداً بیان شد ،رویه قضایی مبتنی بر موافقنامه های مقطوع از خود مصالحه نامه ها و تفسیرات آنها توسط کمیسیون های دعاوی داخلی که نوعاً با تمسک به رویه دولتها تفسیر می شوند ناشی می گردد . به عبارت دیگر گام برداشته شده در این زمینه از سوی دیوان بین الملل دادگستری به موافقتنامه های مزبور ارزش رویه قضایی را داده است و بالنتیجه این امر همچنان استمرار خواهد داشت . در واقع ،انکار رویه قضایی چنین موافقتنامه هایی نه فقط نا دیده انگاشتن توسعه این بخش از حقوق بین الملل ،بلکه حتی رد خود آن نیز می باشد .

در عوض ،تصدیق ارزش راهنمای کلی موافقتنامه های مقطوع ،کمکی به تحول حقوق مربوط به دعاوی بین المللی محسوب می گردد ،چرا که در حقیقت پاسخ مثبتی به تقاضا های روز افزون جامعه جهانی است .

واژه های کلیدی: حقوق بین الملل، جهانی شدن، رویه قضایی، موافقت نامه های مقطوع، حل و فصل دعاوی بین المللی

فهرست مطالب

حقوق واژه جهانی شدن چیست؟    ۱
۱ ـ تاریخچه    ۴
۲ ) تعریف    ۵
۴) چگونگی مساله در رویه قضایی    ۶
بنابر نظر دیوان ،دلیل اساسی چنین موافقتنامه هایی این است که :    ۷
۶) ارزیابی    ۱۱
منابع:    ۱۳

منابع:

ریچارد لیلیچRichard B.Lillich استاد حقوق بین الملل دانشگاه ویرجینیا می باشد مقاله حاضر در نشریه ذیل به چاپ رسیده است :

Encyclopedia pudlic International law .vol8, 1985,north –holland A mesterdem. New york , oxford. Pp.367-372 1.lump sum Agreements. 2. Traditioonal international Law.

شایان ذکر است که امروزه سازمانهای بین المللی و واتیکان هم موضوع حقوق بین الملل عمومی هستند .(م)

vattelian fiction. 5.Diplomatic 6.Continuous nationality

of the claimant. 7. Exhausion local remedics 8.Ad Hoc international claims commissions. 9.Jay Trcaty of 1794

International court of justice.

Barcelona Traction, L ijht and power Company.

P.Jessup.Amodern Law of nations, 1948,P.94.

حقوق واژه جهانی شدن چیست؟

واژه جهانی شدن در سال‌های اخیر یکی از پرکاربردترین واژه‌های عرصه سیاستگذاری اقتصادی،فرهنگی و سیاسی داخلی و بین المللی کشورها و نیز موضوع بحث‌های آکادمیک و ژورنالیستی بوده است.

برغم کاربرد گسترده ای که واژه جهانی شدن (Globalization)در بیش از یک دهه گذشته پیدا کرده،هنوز معنا و مفهوم آن همچنان مناقشه آمیز است و بسته به اینکه از چه زاویه و با چه نگرشی به آن نگریسته شود معنا و مفهوم متفاوت پیدا خواهد کرد که ظهور واژه های مختلفی همچون “جهانی شدن”،”جهانی  سازی”،”جهانگرایی”،”غربی شدن” و “آمریکایی” شدن در بسیاری از جوامع از جمله ایران بیانگر این امر می باشد.

این اختلاف دیدگاهها باعث شده تا در حالی که گروهی از جوامع و افراد با نگاه کاملا مثبت به پدیده جهانی شدن می نگرند و آن را یک فرایند می دانند که در بردارنده فرصت های زیادی برای جوامع است گروه دیگری از افراد و جوامع این پدیده را یک امر منفی تلقی می کنند و آن را پروژه ای می دانند که از سوی صاحبان قدرت در جهان در جهت منافعشان طراحی شده است که طرفداران این دیدگاه در مقابله با جهانی شدن از جنبش مخالفان جهانی شدن که طیف متنوعی از افراد و گر وهها را در خود دارد حمایت می کنند.البته در بین این دو دیدگاه یک دیدگاه بینا بینی هم بر این باور است که جهانی شدن همچون هر پدید دیگری در ذات خود فرصت و چالش هایی دارد و کشورها و جوامع باید با شناخت دقیق آن از فرصت های آن به نفع خویش سود جویند و از چالش های احتمالی آن بدور مانند.

صرف نظر از این اختلاف نظرها،پدیده جهانی شدن شامل طیف گسترده ای از روندهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است که در کاربرد عمومی خود بر معانی مختلفی همچون تعقیب سیاست  های لیبرالی کلاسیک (سیاست های بازار آزاد)در عرصه اقتصاد جهان(آزادسازی اقتصادی)، سیطره روزافزون اشکال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی غربی (و حتی آمریکایی) (غربی شدن یا آمریکایی شدن)، گسترش تکنولوژیهای جدید اطلاعاتی (انقلاب اینترنتی) و نیز این که بشریت در آستانه تحقق یک جامعه واحد متحد که در آن عوامل عمده منازعه اجتماعی از بین رفته اند (همبستگی جهانی) قرار گرفته، دلالت می کند.

در خصوص این که چه عاملی باعث ایجاد وضعیتی که از آن به وضعیت جهانی شدن یاد می شود شده، بین نظریه پردازان اختلاف نظر است. همچنین این اختلاف نظر در مورد زمان آغاز فرآیند جهانی شدن نیز وجود دارد. این اختلاف نظرها در خصوص ماهیت جهانی شدن موجب شده تا بحث ها بیشتر بر آثار جهانی شدن همچون افزایش تجارت کالاها و خدمات، توسعه نقل و انتقال نیروی انسانی،  گسترش جابه جایی سرمایه، تقویت نفوذ شرکت های چند ملیتی و سازمانهای بین المللی، تأثیر فزاینده تکنولوژی و در مجموع وابستگی متقابل بیشتر نظام بین المللی متمرکز شود تا جهانی شدن به مثابه یک نظریه.

جهانی شدن در عرصه سیاست هم تحول جدی ایجاد کرده است. به طور سنتی سیاست های هر کشور در چارچوب نظام های سیاسی داخلی آن ترسیم می شده است و دولت های ملی مسئولیت نهایی برای حفظ امنیت و رفاه اقتصادی شهروندان و نیز حفظ حقوق بشر و محیط زیست در درون مرزهای خود را داشته اند. تحولات ناشی از روند جهانی شدن به نوعی تصمیم گیری های سیاسی کشورها را به کارکرد نظام بین الملل نزدیک کرده و نقش نهادها و سازمانهای بین المللی را پر رنگتر کرده و به نوعی حاکمین ملی کشورها را فرسایش داده است.

در عرصه فرهنگی نیز نوآوری های تکنولوژیکی همچون اینترنت، دستگاههای فاکس، تلویزیون های ماهواره ای و کابلی، شبکه اینترنت و ظهور رسانه های جهانی موجب شده تا مرزهای فرهنگی کشورها درنوردیده شود.

گستردگی زوایای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی فرآیند جهانی شدن از جهات مختلف بر زندگی اجتماعی و فردی شهروندان کشورهای مختلف تأثیر گذاشته است. این امر طی چند سال گذشته موجب شده که برخی مؤسسات برای سنجش جایگاه کشورها در فرآیند جهانی شدن یک شاخص ترکیبی ایجاد کنند و براساس آن به ارزیابی بپردازند.

اگر چه مجموع این روندها موجب شده تا کارشناسان سیاستمداران و اندیشمندان این وضعیت را، «جهانی شدن» بنامند، اما همچنان این پرسش مرکزی مطرح است که معنی «جهانی شدن» واقعاً  چیست؟ و در مرحله بعدی اهمیت، برندگان و بازندگان جهانی شدن به عنوان یک روند واقعی چه کسانی هستند و چگونه می‌توان حرکت این روند را هدایت کرد؟

یکی از بحث انگیز ترین مباحث حقوق بین المللی ، حقوق مربوط به دعاوی بین المللی است که مجموعه ای از قواعد ماهوی راجع به مسئولیت دولت در قبال خسارات وارده به بیگانگان را شامل می گردد. در حقوق بین المللی سنتی ، دولت صرفاً می تواند موضوع حقوق بین الملل باشد و اشخاص خصوصی که از چنین وضعیتی برخوردار نیستند در مواقعی که از ناحیه دولتی به آنها خسارتی وارد شود ، حق اقامه دعوی بین المللی علیه آن دولت را ندارند . لیکن براساس «فرض باطل » اگر فردی به کسی زیانی برساند ،در واقع به طور مستقیم به دولت مطبوع وی خسارت وارد کرده و فرد زیان دیده با متقاعد کردن دولت خود به قبول ادعای خوصوصی اش و حمایت از آن از طریق اقامه دعوی بین المللی علیه دولت مختلف خارجی در صدد اخذ غرامت بر می آید . بدون چنین حمایتی ،فرد زیان دیده هیچ گونه دسترسی مستقیمی به مراجع حقوق بین المللی ندارد .

۱ ـ تاریخچه

در پی عهد نامه جی که نوعاًبه منزله آغاز داوری مدرن بین المللی تلقی می گردید ، ایالات محده آمریکا و انگلستان مکرراًبه منظور فیصله دادن به تعداد زیادی از دعاوی علیه دولتهای خارجی به کمسیون های مختلط دعاوی متوسل می شدند . طولی نکشید که سایر دولتها نیز به آنان تاسی کرده و روش فوق را در خاتمه بخشیدن به دعاوی پیش گرفتند . و در نتیجه آرای صادره از کمسیون های مزبور تا حد زیادی قواعد ماهوی حقوق بین الملل در این زمینه را تحت تاثیر قرار داد . اگر چه دیوان بین المللی دادگستری در قضیه بارسلونا تراکشن سعی نمود تا به عطف نمودن به گذشت ،به رویه قضایی چنین کمیسیون هایی بهای کمتری بدهد ،اما اهمیت آرای این کمیسیون ها از سال ۱۷۹۴ تا جنگ جهانی دوم بود که این امکان به پی جیساپ داد که چنین نتیجه گیری کند :

«حقوق بین الملل حاکم بر موضوع مسئولیت دولت در مقابل خسارت وارده به بیگانگان ،یکی از توسعه یافته ترین تقسیمات مربوط به حقوق پایه گذاری شده توسط کمیسیون های ویژه می باشد ».

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .