عنوان :
تعداد صفحات : ۵۳
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
بوردیو جامعهشناسی قدرت نمادین را مطرح میکند، و در آن به موضوع مهم رابطه بین فرهنگ، قشربندی (اجتماعی) و قدرت میپردازد. او معتقد است که مبارزه برای شناسایی اجتماعی، بعدی اساسی از کل حیات اجتماعی است.
بوردیو در رویکرد خود به فرهنگ، اقتصاد سیاسی رسوم نمادین را مطرح میکند که شامل نظریه منافع نمادین، نظریه سرمایه فرهنگی و نظریه قدرت نمادین است. این نظریهها، مباحث نظری منظم و معین نیستند بلکه موضوعاتی توجیهی هستند که با یکدیگر تداخل میکنند و در هم ادغام میشوند. این موضوعات متأثر از مکاتب متنوعی از جمله مارکسیسم، ساختارگرایی، پدیدارشناسی هستند.
بوردیو برای بسط نظریه قدرت نمادین، از مفاهیم کاریزما و مشروعیت وبر کمک میگیرد.(۵) این نظریه بر نقش فعالی که فرضیههای پذیرفته شده در تشکیل و حفظ روابط مبتنی بر قدرت بازی میکنند تأکید میگذارد. بوردیو همچون وبر معتقد است که اعمال قدرت به مشروعیت نیاز دارد. بوردیو استدلال میکند که منطق نفع شخصی که زیربنای همه رسوم ـــ مخصوصاً رسوم حیطه فرهنگی ـــ را تشکیل میدهد به اشتباه به عنوان منطق “عدم نفع” تشخیص داده میشود. از نظر بوردیو سوء تشخیص، همچون ایده “آگاهی کاذب” در سنت مارکسیستی، مفهومی مهم و نشانه “انکار” منافع سیاسی و اقتصادی موجود در مجموعهای از رسوم است. بنابراین بوردیو میگوید که رسوم نمادین، توجه را از این ویژگی که رسوم منافعی دارند منحرف میکنند و در نتیجه به ایفای نقش آنها به عنوان فعالیتهای بدون منافع کمک میکنند.
واژه های کلیدی: قدرت نمادین، بوردیو، وبر، اقتصاد سیاسی، مدرنیسم
اقتصاد سیاسی قدرت نمادین بوردیو ۱
فراگذشتن از آرمانگرایی و مادیگرایی ۲
مارکس ۳
وبر ۴
منافع نمادین ۵
سرمایه فرهنگی ۸
قدرت نمادین ۱۱
درآمدی بر مفهموم سیاست ۱۳
تحلیلی بر دین سیاسی ۱۵
نظر من در باره دین سیاسی ۲۱
تفاوت مدرنیته -مدرنیسم – مدرنیزاسیون در چیست؟ ۲۴
تجددگرایی (مدرنیسم): ۲۴
۱٫ تجددگرایی در یک رویکرد، رویارویی با سنت گرایی به شمار آمده و بدان ۲۴
پست مدرنیسم (پس از مدرنیته): ۲۵
انتقاد از پست مدرنیسم ۳۲
منابع : ۵۰
۱-رهبری در عصر فرانوگرایی
عبدالصمد خدامی
تدبیر – شماره ۱۷۸ – ۱۳۸۵
۲) ارتباط سازمانی (رویکردها و فرایندها) ،کاترین میلر، ترجمه آذر قبادی، انتشارات سازمان مدیریت صنعتی تهران ۱۳۷۷٫
۳) تئوریهای سازمان و مدیریت-ازنوگرایی تا پسانوگرائی. حسین رحمان سرشت. جلد اول. انتشارات فن و هنر، تهران ۱۳۷۷٫
۴) مبانی مدیریت،استفن رابینز- دیودای دی سنزو، ترجمه سیدمحمد اعرابی- محمدعلی حمید رفیعی- بهروز اسراری ارشاد،انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، چاپ دوم، تهران ۱۳۸۲٫
۵) مدیریت عمومی، سیدمهدی الوانی، نشر نی .
۶) عبدالصمد خدامی: کارشناس ارشد مدیریت دولتی از دانشگاه تهران
بوردیو جامعهشناسی قدرت نمادین را مطرح میکند، و در آن به موضوع مهم رابطه بین فرهنگ، قشربندی (اجتماعی) و قدرت میپردازد. او معتقد است که مبارزه برای شناسایی اجتماعی، بعدی اساسی از کل حیات اجتماعی است. در این مبارزه، منابع، فرایندها و نهادهای فرهنگی، افراد و گروهها را در سلسله مراتب رقابتی و دائمی سلطه نگه میدارند. او این ادعای جسورانه را مطرح میکند که همه رسوم و نمادهای فرهنگی از سلایق هنری، سبک لباس و عادات غذاخوردن گرفته تا دین، علم و فلسفه ـــ در واقع تا خود زبان ـــ دربرگیرنده منافع هستند و کارکرد آنها افزایش تمایزات اجتماعی است. بوردیو به اینکه چگونه این مبارزات اجتماعی از طریق طبقهبندی نمادین تجزیه میشوند، چگونه رسوم فرهنگی افراد و گروهها را در مراتب سلسله مقامی و طبقاتی رقابتی قرار میدهند، چگونه میدانهای نسبتاً مستقل تضاد، افراد و گروهها را در مبارزه بر سر منابع ارزشمند به هم متصل میکند، چگونه بازیگران مبارزه میکنند و به دنبال راهبردهایی برای دستیابی به منافع خود در درون این میدانها هستند و چگونه در چنین کنشی، بازیگران ناآگاهانه نظام قشربندی اجتماعی را بازتولید میکنند، بر این اساس فرهنگ عاری از محتوای سیاسی نیست بلکه نمودی از آن است.
بوردیو در رویکرد خود به فرهنگ، اقتصاد سیاسی رسوم نمادین را مطرح میکند که شامل نظریه منافع نمادین، نظریه سرمایه فرهنگی و نظریه قدرت نمادین است. این نظریهها، مباحث نظری منظم و معین نیستند بلکه موضوعاتی توجیهی هستند که با یکدیگر تداخل میکنند و در هم ادغام میشوند. این موضوعات متأثر از مکاتب متنوعی از جمله مارکسیسم، ساختارگرایی، پدیدارشناسی هستند. اما همچنان که بروبیکر۱ (۱۹۸۵) خاطرنشان میسازد بوردیو در آثار خود بیش از همه تحت تأثیر ماکس وبر از مکتب جامعهشناختی کلاسیک است. بررسی تمام پیچیدگی این نظریهها یا پوشش دادن به گستره کامل نوآوریهای مفهومی بوردیو در این مقاله کوتاه امکانپذیر نیست.(۲) با وجود این، میتوان نشان داد که چگونه بوردیو از مارکس و جامعهشناسی دین وبر برای ایجاد و بسط جامعهشناسی رسوم فرهنگی کمک میگیرد.
در کانون طرح فکری بوردیو به مدتی بیش از سی سال، این مسئله اساسی اندیشه اجتماعی غرب از زمان مارکس قرار دارد، یعنی بحث بین آرمانگرایی فرهنگی و مادیگرایی تاریخی، جامعهشناسی بوردیو، با ارائه روایتی مادیگرایانه ولی نه تقلیلگرایانه از حیات فرهنگی، نشاندهنده تلاشی جسورانه برای یافتن راهی از میان دو قطب مخالف و قدیمی یعنی ماتریالیسم – ایدهآلیسم است. اندیشه او ابتدا از مارکس ولی سپس اساساً از وبر تأثیر میپذیرد.(۳)
بوردیو همچون مارکس بر اولویت مبارزه و نابرابری اجتماعی مبتنی بر طبقه در جوامع مدرن تأکید میکند، ولی به شدت منتقد روایتهای تقلیلگرایانه اجتماعی از حیات فرهنگی و مذهبی است. بوردیو یک ماتریالیست است به این معنا که او ریشه آگاهی بشری را در حیات اجتماعی واقعی میجوید. او همچنین نگران اشکال آگاهی کاذب یا به بیان او “شناسایی نادرست” روابط مبتنی بر قدرت است. او این ایده مارکسی را میپذیرد که نظامهای نمادین، کارکردهای اجتماعی سلطه و بازتولید نابرابری طبقاتی را انجام میدهد. اما او از این دیدگاه از ایدئولوژی که عمدتاً به کارکردهای اجتماعی رسوم و کالاهای نمادین میپردازد بدون اینکه نشان دهد چگونه آنها، خصوصیات ضروری قانون رسوم اجتماعیاند، انتقاد میکند.
در حالی که بوردیو این ادعای مارکسیستی را میپذیرد که مذهب، ایدئولوژی است اما به تفکیک بعد نمادین حیات اجتماعی بهعنوان جزیی مجزا و مشتق از اجزای مادی بنیادیتر حیات اجتماعی مخالف است. بهطور خلاصه، او تمایز مفهومی زیرساخت / روساخت مارکسیستی را که ریشه در دوگانگی آرمانگرایی / مادیگرایی قدیمی دارد نمیپذیرد و معتقد است که باید فراتر از این دوگانگی رفت. در اینجاست که بوردیو از مارکسیسم ساختارگرایی لوئی آلتوسر (۱۹۷۰)، که یکی از منابع فکری مهم بوردیو در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۶۰ بود، جدا میشود. بوردیو با نظریه، مادیگرایانه اولیه آلتوسر و تأکید او بر استقلال نسبی دین و فرهنگ از اقتصاد و سیاست موافق است. با این حال، موضع بوردیو اساساً آلتوسری نیست. بوردیو (۱۹۸۴a: 467)، با الهام گرفتن از رساله نخست مارکس درباره فوئر باخ، که تأکید بر وحدت اساسی کل حیات اجتماعی بهعنوان فعالیتی عملی دارد، این ایده را که موجودیت اجتماعی را میتوان تقسیم و بهصورت سلسله مراتبی به عرصههای متمایزی چون عرصههای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی سازماندهی کرد، نمیپذیرد. بوردیو، به جای بررسی اشکال متنوع بیان زیرساخت و روساخت آلتوسریها، استدلال میکند که این دو قلمرو اولاً نباید از هم جدا باشند. بوردیو میکوشد یک علم عمومی از رسوم را به رشته تحریر درآورد که ابعاد نمادین و مادی را به هم بپیوندد و بدینسان بر وحدت بنیادی حیات اجتماعی تأکید میکند. معهذا دغدغه اصلی بوردیو با مسئله روابط بین ابعاد مادی و نمادین حیات اجتماعی و بین ساختار و عامل، تا حدودی ناشی از برخوردهای اولیه او با این سنت مارکسیستی خاص است.
بوردیو بهخاطر استفاده از ابزارهای مفهومی برای بسط نظریهای درباره رسوم و کالاهای نمادین که فراتر از تقلیلگرایی و آرمانگرایی طبقاتی رود از مارکس به ماکس وبر روی میآورد. بوردیو خاطرنشان میکند که این ماکس وبر است “که برخلاف آنچه که عموماً تصور میشود مخالف مارکس است. با نظریهای معنوی از تاریخ، در واقع شیوه مادیگرایانه اندیشه را به میدانهایی میبرد که مادیگرایی مارکسیستی عملاً آن میدانها را به معنویت تسلیم میکند” (۱۹۹۰ b: 17). بوردیو به وبر بهعنوان کسی مینگردکه “اقتصاد سیاسی دین” را مطرح میکند که “توانایی کامل تحلیل مادیگرایانه از دین را آشکار میکند بدون آنکه خصوصیات نمادین واقعی این پدیده را از بین ببرد” (۱۹۹۰ a: 36). یکی از اهداف اصلی جامعهشناسی بوردیو بسط دادن مدل وبر برای اقتصاد سیاسی دین به کل حیات اجتماعی و فرهنگی است. در واقع، بوردیو جامعهشناسی فرهنگ خود را دارای ویژگی جامعهشناسی وبر میداند که از “مدل اقتصادی برای تعمیم دادن نقد ماتریالیستی به قلمرو دین” استفاده کرد (۱۹۹۰ a: 107). این مادهگرایی باید مادهگرایی “عام” یا “رادیکال” باشد، ولی باید ماتریالیستی باشد که از تقلیلگرایی طبقاتی که به اعتقاد بوردیو (۱۹۹۰ b:17; 1993:217) مشخصه مارکسیسم است، اجتناب ورزد. بوردیو بر این باور است که در این مادهگرایی عام، راهی برای فراگذشتن از دوگانگی مادهگرایی / آرمانگرایی قدیمی در علوم اجتماعی یافته است.
اثر بوردیو شرح و بسط مهمی از مفهوم ماکس درباره وبر منافع و کالاهای آرمانی است (Gerth and Mills 1970: 280) ایده “نفع مذهبی” از تأکید وبر بر ویژگی “این جهانی” رفتار ناشی از باور مذهبی گرفته شده است. وبر مینویسد که “ابتدایی ترین اشکال رفتار متأثر از عوامل جادویی یا مذهبی به این جهان گرایش دارند” (۱۹۷۸:۳۹۹). او در ادامه تأکید میکند که “اندیشه یا رفتار جادویی یا مذهبی نباید از دامنه رفتار هدفمند روزمره جدا باشد مخصوصاً با توجه به اینکه اهداف کنشهای جادویی یا مذهبی عمدتاً اقتصادی است” (Weber 1978:400). بوردیو استدلال میکند که با تأکید بر “ویژگی این جهانی” رفتار ناشی از عوامل مذهبی، وبر “طریقی را برای ربط دادن مضامین گفتمان اسطورهای (و حتی نحو آن) به منافع مذهبی کسانی که آن را تولید، ترویج و دریافت میکنند، عرضه میکند (۱۹۹۰ b:4). بنابراین وبر وسیلهای برای اتصال رسوم و باورهای مذهبی به منافع کسانی که آن را تولید و اداره میکنند در اختیار میگذارد.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
ارسال نظر