عنوان :

تحقیق مقایسه  وضعیت سلامت (جسمی و روانی) سالمندان به تفکیک

گروههای سنی ۶۰ سال و بالاتر

تعداد صفحات : ۱۸۲

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است، که طی آن سالمندان درمعرض تهدیدات بالقوه ای نظیر افزایش ابتلا به بیماریهای مزمن، تنهایی و انزوا, عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانی های جسمی و ذهنی در موارد زیادی نیز استقلال فردیشان مورد تهدید قرار می گیرد، لذا توجه به مسایل و نیازهای این مرحله از زندگی یک ضرورت اجتماعی است.

دومین گروه آسیب پذیر را کهنسالان(پیران پیر) در کشور تشکیل می دهند.  از آنجا که امید به زندگی در کشور ایران ۷۲ سال است، پدیده سالمندی در کشور هنوزبه عنوان یک پدیده ضروری مورد توجه قرار نگرفته است.  اما این واقعیت وجود دارد که جمعیت سالمندان با رشدی بیشتر از رشد کل جمعیت رو به افزایش است.  در واقع همراه با رشد جمعیت و افزایش امید به زندگی سیر سالمندی روند صعودی دارد .  ضعف و ناتوانی این گروه مراقبتها و توجهات ویژه ای را طلب می کند.

این مطالعه به بررسی سلامت جسمانی و روانی گروههای مختلف سنی سالمندان در سه گروه سنی سالمندان(۶۰-۶۹ سال، ۷۰-۷۹ سال و ۸۰ سال و بالاتر) در شهر تهران می پردازد.  دست آوردهای این مطالعه میتواند با تعیین تفاوتها واولویت های مراقبتی درگروههای سنی سالمندان به سیاست گذاری های بهداشتی مورد نیاز آنان کمک کند.

روش این تحقیق از تعداد ۴۰۲ سالمند با سن ۶۰ ساله و بیشتر؛ ساکن شهر تهران در منطقه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی شهید بهشتی به عمل آمد. پرسشنامه ها به روش مصاحبه چهره به چهره ودر چند مورد خاص با مصاحبه تلفنی تکمیل شد.

یافته های پژوهش نشان داد که اکثر سالمندان در سطح متوسطی از نظر اختلالات اضطراب و افسردگی قرار داشتند و تقریبا از هر ده سالمند یک نفر همیشه یا اکثر اوقات اختلالات اضطراب و افسردگی(اضطراب و افسردگی) در سطح بسیار بالایی داشت.  از سن ۶۰ تا سن ۷۹ سالگی با افزایش سن سالمند؛ میزان اختلالات اضطراب و افسردگی وی نیز افزایش  می یافت.  لیکن از سن ۸۰ سال به بالا این میزان روند نزولی نشان میداد. به جز گروه سنی اول”۶۹-۶۰ سال” در سایر سنین میزان اختلالات اضطراب و افسردگی زنان بیشتر از مردان بود.  همچنین سالمندان متاهل نسبت به بدون همسران در موقعیت بدتری از این نظر بسر می برند.

نتایج نشان داد سالمندان با تحصیلات دیپلم و بالاتر با شیوع کمتر اختلالات اضطراب و افسردگی مواجه بودند.  در حالیکه سالمندان بیسواد و کم سواد شرایط نامطلوب تری را ازاین نظر داشتند. از نظر نوع شغل؛ بازنشستگان بیشترین و شاغلین بخش آزاد و خانه داران کمترین میزان شیوع اختلالات اضطراب و افسردگی را نشان دادند. همچنین سالمندان شاغل بیشترین و سالمندانی که منبع درآمدشان برای گذران زندگی درآمد همسرانشان بودند کمترین میزان دیسترس را ابراز کردند. همچنین هرچه از میزان کفایت درآمد سالمند کاسته میشد بر میزان اختلالات اضطراب و افسردگی وی افزوده می گردید.

 وضعیت مسکن سالمند متغیری دیگری بود که بر میزان اختلالات اضطراب و افسردگی سالمندان تاثیر داشت. مطلوب ترین وضعیت از این نظرمربوط به سالمندانی بود که در خانه فرزندان و یا اقوام زندگی می کردند.  بیشترین میزان دیسترس مربوط به سالمندانی بود که در خانه های استیجاری ساکن بودند .

وضعیت بیمه سالمند؛ میزان رضایت ازدرآمد برای گذران زندگی و فردی که با سالمند زندگی می کند تاثیری بر میزان دیسترس او نداشت. در نهایت متغیرهای: جنس و وضعیت مسکن و وضعیت اشتغال بیش از سایر متغیرها بر میزان اضطراب و افسردگی سالمندان تاثیر گذار بودند.

در بررسی احساس خوب بودن روانی ،احساس کسالت ، اظهار تنهایی و احساس افسردگی به ترتیب شایع ترین شکایات سالمندان بود.  حدود ۴۰% سالمندان درسطح خوب ومناسب از نظر این شاخص قرار داشتند. تقریبا یک سوم سالمندان در اکثر اوقات روز احساس آرامش داشتند و از هر ۵ نفرسالمند یک نفر احساس شادی داشت.  نتایج مطالعه نشان داد که ” سن؛ جنس؛ وضعیت تاهل؛ شغل ؛ منبع درآمد ؛ وضعیت بیمه؛ رضایت از میزان درآمد و فردی که با سالمند زندگی می کند تاثیری در احساس خوب بودن روانی آنان نداشت. افراد با تحصیلات زیر دیپلم نسبت به افراد با تحصیلات دیپلم و دانشگاهی از نظر احساس خوب بودن روانی وضعیت بهتری را ابراز می نمودند.  علیرغم این که نیمی از سالمندان درآمدشان را کافی نمی دانستند ، از لحاظ احساس روانی خوب بودن دروضعیت مطلوبی قرار داشتند. در حالیکه این میزان برای سالمندانی که میزان درآمدشان را کافی می دانستند کمتر بود. سالمندانی که در خانه اقوام و بستگان زندگی می کردند بیشتر از آنانی که به تنهای در منزل خودشان زندگی می کردند احساس روانی خوب داشتند. بهر حال میزان درآمد سالمندان بیشترین نقش را در احساس روانی خوب بودن آنان ایفا میکرد.

 کلید واژه ها: سالمندان،  احساس خوب بودن روانی، اختلالات اضطراب و افسردگی، عملکرد فیزیکی ، انجام کارهای روزمره زندگی ، عوامل اقتصادی- اجتماعی

فهرست مطالب

چکیده    ۶
بیان مسئله    ۱۵
مروری بر مطالعات انجام شده    ۱۷
پژوهشهای انجام شده در سایر کشورهای جهان     ۳۵
متدولوزی    ۴۰
اهداف کلی     ۴۰
اهداف ویژه توصیفی    ۴۰
اهداف ویژه تحلیلی     ۴۱
اهداف فرعی     ۴۲
اهدف کاربردی طرح    ۴۲
فرضیات     ۴۳
تعریف عملی واژه ها    ۴۳
بیماریها و اختلالات    ۴۳
سلامت روانی    ۴۳
سلامت جسمانی     ۴۵
فعالیت های روزمره زندگی(ADL)    ۴۵
ابزارهای جمع آوری داده ها    ۴۹
روش جمع آوری داده ها    ۴۹
روش اجرا    ۵۰
آنالیز داده ها    ۵۱
مشکلات و محدودیت ها    ۵۲
ملاحظات اخلاقی    ۵۲
یافته ها    ۵۴
یافته های سلامت روانی     ۵۷
اختلالات اضطراب و افسردگی: ((Kessler/K6    ۵۷
ارتباط بین جنس و شاخص Kessler به تفکیک گروههای سنی    ۶۰
ارتباط بین تاهل  و شاخص Kessler به تفکیک گروههای سنی    ۶۲
ارتباط بین تحصیلات و شاخص kessler به تفکیک گروههای سنی    ۶۴
ارتباط بین شغل  و شاخص Kessler به تفکیک گروههای سنی    ۶۸
ارتباط بین منبع درآمد و شاخص kessler به تفکیک گروههای سنی    ۷۱
ارتباط بین کفایت میزان درآمد و شاخص Kessler به تفکیک گروههای سنی    ۷۶
ارتباط بین بیمه و شاخص Kessler به تفکیک گروههای سنی    ۷۹
مدل نهایی رگرسیون مرتبه ای چند متغیره  برای  شاخص اختلالات اضطراب و افسردگی (َ Kessler):    ۸۲
احساس خوب بودن روانی (Psychological wellbeing)    ۸۳
تاثیر سن بر احساس خوب بودن روانی به تفکیک گروههای سنی    ۸۵
تاثیر جنس بر احساس خوب بودن روانی به تفکیک گروههای سنی    ۸۶
تاثیر تاهل بر احساس خوب بودن روانی به تفکیک گروههای سنی    ۸۶
تاثیر تحصیلات بر احساس خوب بودن روانی به تفکیک گروههای سنی    ۸۶
تاثیر شغل بر احساس خوب بودن روانی به تفکیک گروههای سنی    ۸۷
مدل نهایی رگرسیون مرتبه ای چند متغیره برای شاخص احساس خوب بودن روانی    ۹۰
مقایسه شاخص های سلامت روانی در دو گروه سنی ۶۴-۶۰ و ۶۹-۶۵ ساله    ۹۱
متغیر های بیماری های موثر بر سلامت روانی    ۹۲
وضعیت سلامت جسمانی    ۹۳
انجام فعالیت های روزمره ADL)):    ۹۳
تاثیر سن بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۹۵
تاثیر جنس بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۹۷
تاثیر تاهل بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۰۰
تاثیر تحصیلات بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۰۲
تاثیر شغل بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۰۶
تاثیر منبع درآمد بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۰۹
تاثیرکفایت میزان درآمد بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۱۰
تاثیر داشتن بیمه بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۱۰
تاثیر وضعیت مالکیت مسکن بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۱۳
تاثیر رضایت از میزان درآمد بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۱۵
تاثیر متغیر سالمند با چه کسی زندگی می کند بر انجام فعالیت های روزمره زندگی ADL به تفکیک گروههای سنی    ۱۱۶
سلامت جسمانی: عملکرد فیزیکی بر اساس تست  SF36:    ۱۲۲
تاثیر متغیر سن بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۲۳
تاثیر متغیر جنس بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۲۵
تاثیر متغیر تاهل بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۲۷
تاثیر متغیر وضعیت تحصیلی بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۳۰
تاثیر متغیر وضعیت اشتغال بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۳۱
تاثیر متغیر منبع درآمد بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۳۴
تاثیر متغیر کفایت میزان درآمد بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۳۸
تاثیر متغیر وضعیت بیمه بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۳۸
تاثیر متغیر وضعیت مالکیت مسکن بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۴۰
تاثیر متغیر میزان رضایت از درآمد بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۴۳
تاثیر متغیر فردی که با سالمند زندگی می کند بر عملکرد فیزیکی (بر اساس تست (SF36 سالمند به تفکیک گروههای سنی    ۱۴۳
مقایسه میانگین شاخص های سلامت جسمانی سالمندان در سه گروه سنی    ۱۵۲
بحث و نتیجه گیری    ۱۵۵
نتیجه گیری    ۱۶۶
پیشنهادات    ۱۶۷
منابع    ۱۶۹

منابع

۱٫ وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی. برآورد امید زندگی و پیش بینی جمعیت ایران تهران ۱۳۸۵

   ۲٫ خوشبین س, عشرتی ب, عزیزآبادی فراهانی ع. گزارش بررسی وضعیت سالمندان کشور(سال۱۳۸۱). تهران: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی; ۱۳۸۶٫

  ۳٫ خوشبین  س وهمکاران. گزارش وضعیت جمعیت سالمندان کشور-۱۳۷۷٫ تهران: وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی; ۱۳۷۷

 ۴٫ Penhollow TM. Activity, Aging & Sexuality: A Study Of an Active Retirement Community: University of Arkansas, West Florida, New York; 2006.

  ۵٫ سازمان جهانی بهداشت. سالمندی پویا. تهران: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد;  ۱۳۸۲

۶٫  National Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion. Targeting Arthritis: Reducing Disability For 43 Million Americans. 2005; Available from.

۷٫ Avlund K, Damasgaard M, Sakari- Rantala R, Laukkanen P, Schroll M.  Tiredness in daily activities among non-disabled old people as determinant of onset of disability. J Clin Epidemiol. 2002;10(55):965-73.

۸٫ Avlund K. Disability in old age:Longitodinal population- based studies of the disablement process Dan Med Bull. 2004;4(51):315-49.

  ۹٫ .Fried L, Bandeen-roche K, Kasper J, Guralink J. Associatio of comorbidity with disability in older women:The Women’s Health and Aging Study. J Clin Epidemiol. 1999;52:37-27.

 ۱۰٫ .Kremer  E, Atkinson  J. Pain measurement: construct validity of the affective dimensions of the McGill Pain Questionnaire with chronic benign pain patients Pain. 1981;11:110-93.

    ۱۱٫ مروتی شریف آباد م, علی حسینی شریف آباد م. بررسی وضعیت فعالیت های روزمره زندگی در سالمندان ۶۵ ساله و بالاتر شهر یزد. دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی یزد. ۱۳۷۹:۵۴-۴۶٫

   ۱۲٫ سالمندان. ماهنامه مهرنو. ۱۳۸۹ خرداد -۱۳۸۹:۸۳-۷۲٫

 ۱۳٫ وحدانی نیا م, سادات گشتاسبی آ, منتظری ع و همکاران. کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در سالمندان. پایش. [پژوهشی]. ۱۳۸۱;۲:۱۲۰٫

 ۱۴٫ محققی کمال ح, سجادی ح, حسن ز و همکاران. بررسی نیازهای سلامتی سالمندان مستمری بگیر سازمان تامین اجتماعی و بازنشستگی. سالمند. [پژوهشی]. ۱۳۸۷;۳(۷):۱۳٫

۱۵٫ نودهی مقدم ا, احسانی فر ف. بررسی اختلالات جسمی حرکتی سالمندان مراجعه کننده به مراکز توانبخشی سازمان بهزیستی شهر تهران در سال۱۳۸۵٫ سالمند. ۱۳۸۵;۲(۱):۱۲۹-۵٫

  ۱۶٫ ادیب حاج باقری م. بررسی میزان ناتوانی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان شهر کاشان در سال۱۳۸۶ مجله سالمند. ۱۳۸۸;۸(۳):۵۵۲-۴۷٫

  ۱۷٫ حبیبی سولا ع, نیکپور ص, رضایی م, حقانی ح. بررسی ارتباط رفتار های ارتقاء دهنده سلامت باسطح فعالیت های روزمره زندگی و فعالیت های روزمره زندگی با ابزار در سالمندان غرب تهران ۱۳۸۶ مجله سالمند. [پژوهشی]. ۱۳۸۶;۵(۲):۳۳۸-۲٫

  ۱۸٫ نجاتی و, کردی ر, شعاعی ف. عوامل موثر بر فعالیت فیزیکی در سالمندان متطقه ۱۷ تهران. مجله سالمند. [مروری]. ۱۳۸۸;۱۴(۴):۵۷-۲٫

 ۱۹٫ جعفری ز, ملایری س, راشدی پ. بررسی تاثیر سن بر عملکرد شنوایی و سیر پیرگوشی در مراکز ارزیابی شنوایی شهر تهران. مجله سالمند. [پژوهشی]. ۱۳۸۶-۱۳۸۴;۲(۵):۳۶۱-۵۸٫

 ۲۰٫ خوشبین  س وهمکاران. گزارش بررسی وضعیت سالمندان کشور. ۱۳۸۱

 ۲۱٫  آبادمروتی ش. بررسی وضعیت فعالیت های روزمره زندگی در سالمندان ۶۵ ساله و بالاتر شهر یزد. مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی یزد. ۱۳۷۹; ۴۶زمستان ۱۳۷۹ضمیمه شماره ۴٫

۲۲٫Ragozar. RM. Elders’ depression, anxiety and apprehension. HAKIM RESEARCH JOURNAL 1378;2.113-03

 ۲۳٫Alizadeh M. Assessing health factors and utilization of aged care services in Iranian elderly in Metropolitan Sydney. Thesis, faculty of health science The Sydney University. 2008

 ۲۴٫ Sadeghi KH.M. Prevalence of Dementia and depression among residents of elderly nursing homes in Tehran province. QUARTERLY JOURNAL OF ANDEESHEH VA RAFTAR 1383;;36(9:55-49.

 ۲۵٫ Azizi F EH SP, Ghanbarian A, Mirmiran P, Mirbolooki M.  Tehran Cardiovascular risk factors in the elderly:Lipid and Glucose Study (TLGS). : . IRANIAN JOURNAL OF ENDOCRINOLOGY & METABOLISM 1382;1382;17(5):-3.

 ۲۶٫ شهبازی محمدرضا مس, حاتمی زاده نیکتا,رهگذر مهدی ارزیابی میزان ناتوانی در سالمندان شهر تهران – سال ۱۳۸۶٫ سالمند. ۱۳۸۷ پاییز و زمستان ۱۳۸۷;۸۹-۸۱:۹-۱۰٫

  ۲۷٫ شهربانو. م. مراقبت های بهداشتی اولیه در سالمندان ایران. . دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی باهمکاری سازمان بهداشت جهانی. ۱۳۸۵(چاپ اول).

۲۸٫ خوش کنش ه. تأثیر مشاوره گروهی شناختی بر میزان اضطراب و افسردگی سالمندان زن مقیم

۱۳۸۶ – آسایشگاه در شهرستان سبزوار در سال ۱۳۸۷٫ مجله سالمند. ۱۳۸۸ زمستان ۸۸;۱۴:۸٫

 ۲۹٫ دکتر بابک آناهینتا-دکتر مراتی محمدرضا دکترمنظوری ل-. افسردگی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان اصفهانی (سال ۱۳۸۶٫ مجله سالمند. ۱۳۸۸ ۱۳۸۶;۱۴:۱۷٫

  ۳۰٫ نجاتی و, کردی ر, شعاعی ف. عوامل موثر بر فعالیت فیزیکی در سالمندان متطقه ۱۷ تهران. مجله سالمند. [مروری]. ۱۳۸۸;۱۴(۴):۵۷-۲٫

۳۱٫ لیلا صادقی مقدم  دسسب. بررسی تاثیر گروه درمانی بر میزان افسردگی سالمندان مقسم در اسایشگاه کهریزک تهران در سال ۱۳۷۹٫ افق دانش پاییز و زمستان۷۹٫ ۱۳۷۹;۶(۲ )::۱۵-۸٫

۳۲٫ باقردکترسهرابی هم. بررسی مقایسه ای وضعیت شناختی و افسردگی سالمندان مقیم سرای سالمندان و ساکن منازل شخصی. مجله  دانش و تندرستی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شاهرود. ۱۳۸۶;دوره ۳شماره ۲ -۱۳۸۷-:۲۷-۳۲٫

۳۳٫ علیجان اآ. بررسی موارد افسردگی به دنبال سکته های مغزی در شهرستان بابل. فصلنامه علوم مغز و اعصاب ایران. ۱۳۸۶;بهار و تابستان ۱۳۸۶(۶):۳۰-۶

۳۴٫ وحید ن. بررسی وضعیت سلامت سالمندان استان قم در سال ۱۳۸۶٫ مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین   ۱۳۸۶;بهار ۱۳۸۸; ۱۳(۱ (پیاپی ۵۰:۷۲-۶۷٫

۳۵٫ جغتایی محمدتقی نو. بررسی وضعیت سلامت سالمندان در شهرستان کاشان. : سالمند پاییز ۱۳۸۵; . ۱۳۸۵;: ; ۱(۱):۳-: :۳-۱۰٫

۳۶٫ صادقی مجید کح. شیوع دمانس و افسردگی در سالمندان ساکن در خانه های سالمندان استان تهران. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار) ۱۳۸۱; ۱۳۸۳; ۹(۴ (پیاپی ۳۶): :۴۹-۵۵٫

۳۷٫ هادیان فرد محمدجواد* هفح. سلامت روانی سالمندان دارای بیماری های مزمن دستگاه حرکتی مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار. ۱۳۸۲;زمستان ۱۳۸۲; ۹(۳ (پیاپی ۳۵) :۷۵-۸۱٫ .

 ۳۸٫ Salive M, Guralink J. Disability outcomes of chronic disease and their implications for public health. In poblic health and aging. Hickey T, Speers M, Prohaska T, editors. Baltimore and Londan: The Johns Hopkins University press; 1997.

۳۹٫ Heikkinen E. Functional capacity  and health of elderly people -the Evergreen project. scandinavian Jornal of Social medicine supplement. 1997;53:18-1.

  ۴۰٫ Linden M, Horgas A, Gilberg R, Steinhagen – Thiessen E. Predicting health care utilization in the very old. The role of Physical health, mental health, attitudinal    and social factors. J Aging  Health. 1997;1(9):27-3.

۴۱٫  Avlund K, Damasgaard M, Schroll M. Tiredness as determinant of subsequent use of health and social services among nondisabled elderly people. J Aging Health. 2001;2(13):267-86.

۴۲٫ Avlund K, Due P, Holstein B, Heikkinen R, Berg S. Changes in social relations in old age: Are  they influenced by functional ability. Aging Clin Exp Res. 2002(14S):64-5667

۴۳٫ Beland F, Zunzunegui M. predictors of functional status in older people living at home. J Age and Aging  ۱۹۹۹;۲۸:۱۵۳-۹٫

۴۴٫ avlund K, Due P, Holstein B, Heikkinen R, Berg S. Changes in social relations in old age:Are they influenced by functional ability. Aging Clin Exp Res. 2002:64-56.

۴۵٫ The Finnish Centre for Interdisciplinary Gerontology UoJF. Disability in old age, Final Report: Conclusions and Recommendations. Jyvaskyla  University Press; 2004.

۴۶٫ Leveille S, Resnick H, Balfour J. Gender differences in disability: evidence and underlying reasons. Aging 2000;2(12):106-12.

۴۷٫ Goldman N, Koreman S, Weinstein R. Marriage status and health among the elderly  Social Science& Medicine. 1995;40:1717-30.

۴۸ .Hewitt B, Turrell G, Baxter J, Western M. Marriage dissolution and health amongst the elderly: the role of social and economic resources. Journal [serial on the Internet]. Date: Available from wp/ hewitt.pdf.

 ۴۹٫ Unger J, McAvay G, Bruce M, Berkman L, Seeman T. Variation in the impact of social network characteristics on physical functioning in elderly persons:MacArthyr Studies of Successful Aging. gerontol Soc Sci. 1999;54B:245-51.

 .۵۰٫ Everard K, Lach H, Fisher E, Baum M. Relationship of activity and social support to the functional health of older adults. gerontol B Psychol Sci Soc Sci. 2000;4(55):208-12.

۵۱٫ Vogt T, Mullooly J, Ernst D, Pope C, Hollis J. Social net works as predictors of ischemic heart disease, cancer, stroke and hypertension: Incidence, survival and mortali. Clini Epidemiol 1992;45:659-66.

۵۲٫ Michael Y, Colditz G, Coakley E, Kawachi L. Health behaviors, social networks, and healthy aging: cross- sectional evidance from the Nurses’ health study Qual Life Res. 1999;8(8):711-22.

۵۳٫ Avlund K, Holstein B, Osler M, Holm-Pedersen P, Rasmussen N. Social position and health in old age: the relevance of diffrent indicators of social position. Scand J Poblic Health. 2003;2(31):126-36.

   ۵۴٫ Fried L, Guralink J. Disability in older adults:evidence regarding significance, etiology, and risk J Am Geriatr Soc. 1997;1(45):100-92.

۵۵٫ Emami A ES-L. Living in a foreign country in old age: Life in Sweden as experienced by elderly Iranian Immigrants. Journal Health Care in Later life ; 33,1. 1998:83-198.

۵۶٫ Australian Institute of Health and Welfare. . Older Australia at a glance. Australia: Third education, AIHW Press. 2002

  ۵۷٫ Angel RJ AJ, Markides KS. . Stability And Change In Health Insurance Among Older Mexican Americans: Longitudinal evidence From the Hispanic Established Populations for Epidemiologic Study of the Elderly. : . American Journal Public Health ; 92. 2002:1264-71

۵۸٫ Australian national Government. Living in a New Country Understanding Migrants’ Health. Australian: Health Education Systems Pty Ltd,. 1999

 ۵۹٫ Refugee Health Research Centre: .Flinders: Department of Human Services. Health and Wellbeing Needs and Access to Aged Care Health and Support Services. 2006.

 ۶۰٫ karel MJ O-HS, Gatz M. Assessing and treating Late -life depression 2002.

   ۶۱٫ Wilcox V, Kasl S, Idler E. Self-rated health and physical disability in elderly survivors of a major medicalevent. J Gerontol Bpsychol Sci Soc Sci. 1996;2(51):S104-96.

۶۲ .Yount K, Agree E. Social Environment and Gender Differences in Disability in Egypt and Tunisia. 2004 [updated 2004; cited]; Available from:paa2004.princepton.edu/download.asp?submissionld=40131

 ۶۳٫ Parker C, Morgan K, Dewey M. Physical ilness and disability among Elderly in england and wales:the medical research council cognitive function and aging study. J Epidemiol Community health. 1997;5(51):501-494.

 ۶۴٫  Australian Institute of Health and Welfare. Older Australia at a Glance; Third education, AGE 25: AIHW, Canberra, Australia; 2002

۶۵٫ مشعواجو. بررسی نقش حمایت اجتماعی از رضایتمندی از زندگی ،سلامت عمومی و احساس تنهایی در بین سالمندان بالاتر از ۶۰ سال سالمند -کرمان. ۱۳۸۱;۶(۲):۱۱۵-۳۳٫

۶۶٫ Mackenbach jp,Borsboom GJJM,Nusselder WJ,Looman CWN,Schrijvers     CTM.Determinants of levels and changesof physical functioning in chronically ill persons: results from the GLOBE study.J Epidemiol Community Health 200  ;۵۵(۹),۶۳۱-۸٫

 ۶۷٫ Meek S. Contribution of education to health and life satisfaction in older adults mediated by negative effect.Jornal of Aging and Health. 2001;13:92-119

 ۶۸٫ .Parahy.BA, Maria l. Veras- disability among elderly women in brazil. Rev, Saude Publica. 2005;3(39):391-83

 ۶۹٫ مقصودنیا ش با همکاری سازمان بهداشت جهانی. مراقبت های بهداشتی اولیه در سالمندان. تهران: دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی; ۱۳۸۵٫

 بیان مسئله

سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است، که طی آن سالمندان درمعرض تهدیدات بالقوه ای نظیر افزایش ابتلا به بیماریهای مزمن، تنهایی و انزوا, عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانی های جسمی و ذهنی در موارد زیادی نیز استقلال فردیشان مورد تهدید قرار می گیرد(۱)، لذا توجه به مسایل و نیازهای این مرحله از زندگی یک ضرورت اجتماعی است.

دومین گروه آسیب پذیر را کهنسالان(پیران پیر) در کشور تشکیل می دهند.  از آنجا که امید به زندگی در کشور ایران ۷۲ سال است، پدیده سالمندی در کشور هنوزبه عنوان یک پدیده ضروری مورد توجه قرار نگرفته است.  اما این واقعیت وجود دارد که جمعیت سالمندان با رشدی بیشتر از رشد کل جمعیت رو به افزایش است.  در واقع همراه با رشد جمعیت و افزایش امید به زندگی سیر سالمندی روند صعودی دارد (۲).  ضعف و ناتوانی این گروه مراقبتها و توجهات ویژه ای را طلب می کند.

بنابر آمار ارایه شده توسط سازمان بهداشت جهانی تا سال ۲۰۰۰، افراد سنین ۶۰ سال و بالاتر حدود ۶۰۰ میلیون نفر بوده است و این تعداد تا سال ۲۰۲۵ به ۱/ ۲ بیلیون نفر خواهد رسید.  همچنین بیش از دو سوم جمعیت سالمند در کشورهای رو به توسعه به ویژه آسیای شرقی بوده و تا سال ۲۰۲۵ افزایش بیش از ۳۰۰ درصد جمعیت سالمند در این کشورها مورد انتظار است (۳).

اهمیت بررسی حاضر با توجه به اینکه تاکنون در کشور هیچگونه بررسی در زمینه تفاوتهای وضعیت سلامت سالمندان در گروههای سنی مختلف انجام نشده ونیز بررسی مقایسه ایی شاخص های سلامت در گروه های سالمندان جوان و پیر جهت برنامه ریزی های ایجاد خدمات و مراقبت های سالمندی مرتبط در کشور انجام نشده مشهود است. با افزایش جمعیت سالمندان شیوع ناتوانائیهای روانی آنان افزایش می یابد و این مهم سیستم های مراقبتی و بهداشتی و اجتماعی را که هم اکنون تحت فشارهای مادی هستند را نگران ساخته است.  مسلمااین سیستم ها برای تامین خدمات همه جانبه , نیازمند اطلاعات مستند خواهند بود.

شایان ذکر است که تاکنون در کشور هیچگونه بررسی در زمینه تفاوتهای وضعیت سلامت سالمندان در گروههای سنی مختلف(۶۰ سال و بالاتر به تفکیک ۳ گروه سنی) انجام نشده و نیز بررسی مقایسه ایی شاخص های سلامت در گروه های سالمندان جوان و پیر جهت برنامه ریزهای ایجاد خدمات و مراقبت های سالمندی مرتبط در کشور بسیار مورد نیاز است. همچنین اختلاف درارقام مطالعات ذکر شده دلیل دیگری برای ضرورت انجام این مطالعه می باشد.البته این اختلاف می تواند به خاطر متفاوت بودن جمعیت تحت مطالعه و تورش در نمونه گیری هانیز باشد.

مروری بر مطالعات انجام شده

افراد ناتوان همچنان که مسن تر می شوند، احتمال مواجه شدن آنها با موانع مضاعف مربوط به روند پیری افزایش خواهد یافت.  بسیاری از افراد در اثر مسائل و مشکلات مربوط به پیری در اواخر زندگی دچار ناتوانی می شوند و یا اینکه در شروع یک بیماری مزمن که می توان آن را در زمان مناست پیشگیری کرد قرار می گیرند و یا درآغاز یک بیماری مضمحل کننده، ناتوانی به سراغ آنها می آید.  احتمال بروز ناتوانیهای شناختی و فیزیکی به طور قابل توجهی درسنین خیلی بالا افزایش می یابد. (۴) سایر ناتوانیهای مربوط به سن از دست دادن قدرت بینایی و شنوایی است که منجر به مشکلات ارتباطی می شود (۵).

سن بالا اغلب نابرابریهای مبتنی بر نژاد، قومیت یا جنسیت را بدتر می کند.  مواردی که بر اساس جنسیت و نژاد صورت می گیرند، ارتباط مهمی با وضعیت و سلامتی در سنین بالا دارند.  در بسیاری از موارد، راههای موجود برای افراد مسن به منظور دست یابی به عزت، هویت و استقلال، دریافت مراقبت و شرکت در مسائل و فعالیت های شهری بسیار محدود می باشد و این شرایط اغلب برای سالمندان مناطق روستایی بدتر است(۶)

مطالعه (۶) نشان داد با افزایش سن، بر شدت ناتوانی سالمندان افزوده می شود.  شدت ناتوانی در افراد بیوه و مجرد بصورت معنی داری بیش از افراد دارای همسر بوده و علاوه برآن شدت ناتوانی سالمندانی که با همسر و فرزندان زندگی می کرده اند بصورت معنی داری کمتر از سالمندانی بوده است که در تنهایی یا با سایر آشنایان زندگی می کرده اند .

مطالعات نشان می دهند که علل و میزان ناتوانی در سنین مختلف متفاوتند(۷, ۸).  این یافته ها در تایید یافته های مطالعات دیگر در این زمینه بیانگر آن است که افزایش سن به تنهایی اثری بر روی برخی ابعاد کیفیت زندگی به ویژه سلامت روانی نداشته و توجه به سایر ابعاد زندگی در یک سالمند بویژه ابعاد عملکردی، استقلال فردی و حس کنترل فرد بر زندگی خود دارای اثر پیشگویی کننده بر کیفیت زندگی در سالمندان هستند.  از این رو، هنگامی که سالمندان در یک شیوه زندگی ارتقا دهنده سلامتی درگیر گردند، از استعداد بیشتری برای بهره مندی از یک زندگی سالم برخوردار بوده و احتمالا به مدت طولانی تری از یک زندگی بدون بار بیماری و ناتوانی بهره خواهند بود. (۹).

در مطالعه ای در مورد متغیر سن، بیشترین تفاوت در میانگین امتیازها در ابعاد عملکرد جسمی و نشاط مشاهده شد و سالمندان سنین بیش از ۷۵ سال از امتیاز پایین تری بر خوردار بودند.  بدیهی است در سنین بالاتر سالمندی بروز ناتوانی ها بارزتر بوده و به صورت کاهش عملکرد جسمی و محدودیت های جسمانی ظاهر می شود، اگر چه افزایش سن اثری بر روی ابعاد سلامت عمومی و روانی سالمندان به دست نداد.  (۱۰).

مروری بر مطالعات انجام شده در ایران:

    در سال ۱۳۷۷ به منظور تعیین وضعیت سلامت سالمندان و تعیین اولویت های مداخله، بررسی کشوری وضعیت سلامت سالمندان ۶۰ سال و بالاتردر جمهوری اسلامی ایران توسط وزارت بهداشت انجام شد. در این بررسی وضعیت بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی سالمندان مشخص گردید. بر اساس آن نتایج اولین نیاز عنوان شده توسط سالمندان نیاز مالی و پس از آن نیاز به خدمات بهداشتی درمانی بوده است. نتایج شاخض های سلامت جسمی نشان داد که  ۴/۵۳ درصد افراد ۶۰ ساله و بالاتر مبتلا به اختلال حرکتی بودند.

 براساس همین بررسی ۱۳۷۷بیش از ۸۰% افراد سالمند کشور با همسر یا فرزندان خود زندگی می کردند، و تقریبا ۱۷% تنها زندگی می کردند. در این بین زنان بیشتری نسبت به مردان تنها زندگی می کردند که این می تواند موید این باشد که زنان بعد از فوت همسر خود بندرت ازدواج مجدد می کنند. خانواده هایی که از اقوام سالمند خود مراقبت می کنند و از دولت کمکی دریافت نمی کنند تحت فشار مالی قابل توجهی  قرار می گیرند. در رابطه با تاثیر متقابل بین نسل ها و نقش خانواده نزدیک به ۸۶% سالمندان احساس می کردند که بیش از هرکس دیگر، کمک و همراهی را از خانواده خود دریافت کرده اند، که این بیانگر ارتباط احساسی قوی  بین افراد جوان خانواده و سالمند است  (۳).

نتایج بررسی وضعیت سلامت سالمندان در سال ۱۳۸۱ وزارت بهداشت و درمان نشان داد، سالمندان شهری از نظر توانایی انجام کارهای روزانه از استقلال بیشتری برخوردار بودند و این استقلال با افزایش سن کاهش می یافته است(۴)

براساس بررسی ۱۳۷۷ وزارت بهداشت درمان آموزش پزشکی ایران ۱۷% مردان بالای ۶۵ سال ایرانی فاقد هرگونه درآمد بودند درحالیکه این برای زنان ۷۰% بوده است که نشانگر وابسته بودن زنان به خانواده خود از نظر منبع مالی است. باید یادآور شد، درایران سیستم حمایت و امنیت اجتماعی برای افراد سالمند وجود ندارد. بیشتر منبع درآمد این سالمندان حقوق بازنشستگی، پس انداز شخصی و حمایت اعضای خانواده  می باشد.از نظر محل زندگی، زنان بیشتر درخانه، آپارتمان های اجاره ای یا با فرزندان خود زندگی می کردند درحالیکه مردان بیشتر در خانه شخصی زندگی می کردند. این نشان می دهد که زنان درسن پیری عموما بیشتر از مردان  وابسته به منابع مادی و مسکن توسط سایر اعضاء خانواده خود هستند که این مسئله یقیناً آنان را با مشکلاتی مواجه می سازد (۳).

نتایج مطالعه عزیزی و همکارانش که درسال ۱۳۸۰ در منططقه ۱۳ تهران انجام شد، نشان داد که عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی در بین سالمندان تحت مطالعه در منطقه مذکور دارای شیوع بالایی بوده است(۵) در حالی که در مطالعه یاد شده ضمن این که شایعترین شکایت ذکر شده در سالمندان مشکلات قلبی عروقی و بعد از آن مشکلات اسکلتی عضلانی بوده، همچنین نتایج نشان داد که حدود ۸۲% از افراد تحت مطالعه وضعیت سلامتی خود را عالی و خیلی خوب توصیف کرده بودند. این یافته با مطالعه­ای که در سال ۱۳۷۹توسط شریف آبادی در یزد انجام شده بود مشابهت داشت.(۱۱)

  در مطالعه ای که بمنظور بررسی کیفیت زندگی مرتبط با وضعیت سلامتی سالمندان بر روی ۳۹۶ نفر سالمند مناطق ۲۲ گانه شهر تهران، در سال ۱۳۸۳ انجام شد، نتایج نشان داد که کیفیت زندگی افراد سالمند با وضعیت سلامتی و متغیرهای جمعیتی وابسته است.  در بررسی تاثیر متغیر جنس، این متغیر بر میانگین تمامی سنجش های کیفیت زندگی اثر داشته، و متوسط نمره زنان درتمامی سنجش ها نسبت به مردان پایین تر بوده و این تفاوت از نظر آماری معنی داری بود (۱۲)

در مورد متغیرسن نیز، بیشترین تفاوت در میانگین امتیاز ها در ابعاد عملکرد جسمی مشاهده شد و سالمندان سنین بیش از ۷۵ سال از امتیاز پایین تری بر خوردار بودند. بدیهی است در سنین بالاتر سالمندی بروز ناتوانی ها بارزتر بوده و به صورت کاهش فعالیت جسمی و محدودیت های جسمانی ظاهر می شود، بطوریکه  در سالمندان زیر ۷۵ سال  و سالمندان ۷۵ سال و بیشتر بترتیب عملکرد جسمی (۶۲٫۸ و۴۹٫۸)، محدودیت جسمی(۴۳٫۴ و ۲۷٫۴)، درد جسمی (۶۱٫۷ و ۵۲٫۶) و سلامت عمومی( ۵۱٫۵ و ۴۸٫۳) بوده است(۱۳).

 در بررسی وضعیت سلامتی سالمندان نیز، در تمامی ابعاد، سالمندان مبتلا به هر دو عوارض کوتاه مدت و نیز بیماریهای مزمن میانگین امتیاز کیفیت زندگی پایین تری را داشته و تفاوت های آماری معناداری در مقایسه با گروه سالم نشان داده شد، بطوریکه  در سالم و بیمار بترتیب عملکرد جسمی (۶۶٫۳ و۵۱٫۶)، محدودیت جسمی(۴۵٫۱ و ۳۳٫۷)، درد جسمی (۶۷٫۵ و ۴۸٫۸) و سلامت عمومی( ۵۴٫۵ و ۴۵٫۶) بوده است . به این ترتیب بر اساس نتایج مطالعه وضعیت سلامتی فرد به عنوان یک عامل پیشگویی کننده بر سطح  امتیاز کسب شده در سنجش های کییفیت زندگی دارای اثر است (۱۳).

در بررسی نیازهای سلامتی سالمندان مستمری بگیر سازمان تامین اجتماعی و بازنشستگی که برای کیفیت زندگی ۱۵۰ نفر سالمند مستمری بگیر انجام شد، نتایج حاکی است که درتمامی زمینه ها میانگین امتیاز کیفیت زندگی سالمندان مستمری بگیر تامین اجتماعی بیشتر از گروه باز نشستگی کشوری است، بطوریکه در بازنشستگان کشوری و بازنشستگان تامین اجتماعی بترتیب کیفیت زندگی کل (۵۷٫۹ و۶۲٫۱)، عملکرد فیزیکی(۹٫۸ و ۱۰٫۲)، عملکرد اجتماعی (۱۶٫۳ و ۱۶٫۷) و رضایت از زندگی( ۱۳٫۸ و ۱۴٫۴) می باشد. علت این امر می تواند مربوط به بالا بودن سطح درآمد در این گروه باشد. اما این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود(۹). نتایج در مورد توزیع مشکلات سلامتی سالمندان  نیز بیانگر آن است که مشکلات قلبی-عروقی و فشارخون، مشکلات عضلانی- اسکلتی و مشکلات شنوایی- بینایی مهمترین مشکلات سالمندان این مطالعه می باشد، همچنین اختلاف معنی دار آماری بین نمونه های دو سازمان مورد مطالعه ، در مشکلات روانی و مشکلات عضلانی- اسکلتی بوده و در سایر موارد اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده نمی شود. به طوری که مشکلات عضلانی- اسکلتی دربین مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی بالاتر بوده است. با توجه به اینکه  مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی مشمولین قانون کار هستند و شغل آنها نوعاً  فیزیکی و کارگری است، و وجود مشکلات اسکلتی- عضلانی بیشتر در آنها، منطقی بنظر می رسد. همچنین این بررسی درمورد توزیع مهمترین نیاز سالمندان نشان می دهد که نیاز به درآمد، بهداشت و سلامتی و مصاحبت برای رفع تنهایی، مهمترین نیازهای زندگی سالمندان مورد بررسی است. بررسی وضعیت درآمد گویای آن است که در مجموع اکثر سالمندان دارای وضعیت اقتصادی ضعیفی هستند. آشکار است که در این دوران با بزرگ شدن فرزندان، مخارج و هزینه های خانواده که شامل هزینه های تحصیلات دانشگاهی، ازدواج، هزینه های درمان بیماریهای خود و همسر می باشد، افزوده می شود و در این مراحل است که اغلب افراد توان کاری را از دست داده و یا اینکه بازنشسته می شوند، که در هر دو صورت با کاهش درآمد و بحران مالی همراه است. مجموع این عوامل شرایطی را ایجاد می کند که فرد سالمند،  به جای آّنکه استراحت کرده و از ثمرات عمرش بهره ببرد، به استیصال و درماندگی کشانده می شود. در این رهگذر است که سازمان های  اجتماعی و رفاهی مرتبط با سالمندان، با پوشش دادن هزینه های زندگی سالمندان بطور عادلانه و مبتنی بر نیاز، بایستی نقش خود را ایفا کنند(۱۴).

 در بررسی اختلالات جسمی حرکتی ۴۲۶ سالمند شهر تهران در سال۱۳۸۵، نتایج پس از زانو، کمر درد را شایعترین درد سالمندان گزارش می کند. بعبارت دیگر، کمر درد مزمن به عنوان یک مشکل شایع افراد سالمند مطرح می باشد، بطوریکه ۳۶% افراد سالمند در سال یک حمله کمر درد دارند، همچنین ۲۰% افراد سالمند درد متوسط تا شدیدی را که اغلب دارند اظهار کردند(۱۵).

بررسی میزان ناتوانی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان شهر کاشان در سال۱۳۸۶ که بر روی ۳۵۰ نفر از سالمندان ۶۵ سال و بالاتر انجام گرفت نشان داد، ۴٫۳% از سالمندان مورد بررسی دارای ناتوانی شدید بوده اند. با افزایش سن، کمتر شدن سواد، زندگی در تجرد یا تنهایی ، اعتیاد به مواد مخدر، عدم خود اشتغالی بعد از بازنشستگی ، فقدان فعالیت منظم بدنی، و نیز ابتلا به امراض عصبی، آرتریت و مشکلات عضلانی و استخوانی بر شدت ناتوانی سالمندان افزوده می شود.  بین ناتوانی و برخورداری از بیمه و نیز دفعات بستری در سال گذشته ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشده است. بیشترین میزان ناتوانی درحیطه فعالیت های روزمره زندگی ( با کسب ۶۰٫۴% از امتیاز مربوطه) و راه رفتن سالمندان وکمترین ناتوانی درحیطه مراقبت از خود (با کسب ۸۲٫۶% از امتیاز مربوطه) بوده است، و با افزایش شدت ناتوانی بر نیاز سالمندان به دریافت کمک در فعالیت های روز مره زندگی افزوده می شد. شدت ناتوانی در افراد بیوه و مجرد بصورت معنی داری بیش از افراد دارای همسر بوده و علاوه برآن شدت ناتوانی سالمندانی که با همسر و فرزندان زندگی می کرده اند بصورت معنی داری کمتر از سالمندانی بوده است که در تنهایی یا با سایر آشنایان زندگی می کرده اند و متاسفانه این یافته نشان می دهد با افزایش شدت ناتوانی سالمندان، احتمال دوری گزینی خانواده از آنها افزایش یافته است (۱۶) .

 مطالعه ارتباط رفتار های ارتقاء دهنده سلامت با سطح فعالیت های روزمره زندگی و فعالیت های روزمره زندگی با ابزار در ۴۱۰ سالمند غرب تهران (۱۳۸۶) نشان داد ۹۳٫۴ درصد سالمندان در فعالیت های روزمره و ۷۱٫۵ درصد درفعالیت های ابزاری نیازی به کمک دیگران نداشتند و بیشترین استقلال را در غذا خودن(۹۹٫۳ درصد) و کمترین استقلال را در راه رفتن(۸۶٫۸ درصد) داشتند و نیز بیشترین فعالیتی که قادر به انجام آن نبودند فعالیت حمام کردن یا دوش گرفتن(۸ درصد) بود. همچنین بر اساس یافته های همین بررسی در انجام فعالیت های روزمره زندگی ۰٫۷ درصد سالمندان کاملا وابسته، ۵٫۹ درصد کمی وابسته و ۹۳٫۴ درصد مستقل بودند(۱۷).

بر اساس مطالعه عوامل موثر بر فعالیت فیزیکی در سالمندان که بر روی ۱۵۳ سالمند در منطق ۱۷ تهران انجام گرفت نتایج نشان داد، عوامل مرتبط با سلامت مانند درد مهمترین عامل بازدارنده فعالیت فیزیکی در سالمندان بوده و موانع فیزیکی مرتبط با محیط در درجه دوم اهمیت قرار داشتند. همچنین موانع زنان جهت شرکت در فعالیت فیزیکی بیش از مردان و عوامل تشویق کننده همانند مشوق های فیزیکی و اجتماعی محیط نیز در مردان قویتر بوده است(۱۸).

مطالعه وضعیت بهداشتی سالمندان بالای ۶۰ سال مناطق غرب تهران که بر روی ۴۱۰ سالمند در سال ۱۳۸۵ انجام شد، نشان دادکه سالمندان از برخی بیماریهای مزمن همانند آرتریت(۶۰%) بعنوان رایج ترین مشکل بهداشتی و هیپرتانسیون(۳۶%)،کاتاراکت(۳۴%) و اختلالات گاستروآنتریتی(۲۶٫۸%)رنج می برند.  ۳۲٫۹ % از افراد نیز، وضعیت سلامتی خود را  ضعیف اعلام کردند. (۱۳)

بر اساس مطالعه بررسی تاثیر سن بر عملکرد شنوایی و سیر پیرگوشی که بر روی ۱۹۰ فرد۳۰ تا ۱۰۰ ساله در شهر تهران انجام گرفت، تاثیر سن را بر آستانه های شنوایی و کاهش قابل ملاحظه آستانه های شنوایی در دهه های سنی متوالی، و افت بیشتر آستانه ها در مردان نسبت به زنان به ویژه در فرکانس های بالا نشان داد. با وجود تاثیرات روانی وزوز و مشکلات ارتباطی ناشی از کم شنوایی، تنها ۴٫۲۱ درصد از کل افراد کم شنوای مطالعه حاضر در محدوده سنی ۸۰-۶۱ سال از سمعک استفاده می کردند(۱۹)

بررسی مشابهی که مجددا در سال ۱۳۸۱ توسط وزارت بهداشت و درمان انجام گرفت ، نشان داد که فراموشی یکی از مشکلات شایع و مزمن سالمندان کشور بوده است (۲۸%) و احساس افسردگی در سالمندان زن ۶۰ سال و بالاتر بیشتر از مردان سالمند است.  سالمندان شهری احساس افسردگی بیشتری نسبت به روستاییان داشتند.  همچنین از نظر توانایی انجام کارهای روزانه سالمندان شهری از استقلال بیشتری برخوردار بودند و این استقلال با افزایش سن کاهش می یافت .  (۲۰)

در مطالعه عزیزی و همکاران که در منطقه ۱۳ شهر تهران انجام شد، نشان داده شد که شیوع عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی در بین سالمندان تحت مطالعه در منطقه مذکور دارای شیوع بالایی است(۱۵) در حالی که در مطالعه یاد شده ضمن این که شایعترین شکایت ذکر شده در سالمندان مشکلات قلبی عروقی و بعد از آن مشکلات اسکلتی عضلانی است نشان می دهد که حدود ۸۲% از افراد تحت مطالعه وضعیت سلامتی خود را عالی و خیلی خوب توصیف کرده اند.  این یافته با مطالعه­ای که در سال ۱۳۷۹توسط شریف آباد در یزد انجام شده بود مشابهت دارد. (۲۱ ) در این مطالعه حدود ۳/۱۹% از سالمندان احساس افسردگی را به صورت مزمن ابراز کرده اند که کمتر از میزان گزارش شده در مطالعه رهگذر و همکاران در سال ۱۳۷۸ در سطح کشور است که در آن شیوع افسردگی بر اساس خود اظهاری حدود ۴/۲۲% اعلام شده است (۲۲) از طرف دیگر بر اساس آزمون GDS4 حدود ۷/۱۳% از افراد تحت مطالعه دارای افسردگی بوده اند که این مسئله در روستاها بیشتر از شهر ها و در مردان بیشتر از زنان بود. بررسی نشانه های اضطراب و افسردگی در ایرانیان سالمند ۶۵ سال و بالاتر مقیم کشور استرالیا که توسط علیزاده در سال ۱۳۸۷انجام شد، نشان داد که ۱۶% از سالمندان دارای دیسترس های شدید، ۴۴% از آنان دچار دیسترس های متوسط و ۴۰% نیز دیسترس های روانی خفیف را داشتند.  طبقه بندی سالمندان ایرانی مورد مطالعه از نظر وضعیت روانی در ۴ هفته اخیر نمایانگر این نکته بود که بیش از نیمی از آنان (۵۷٫ ۹%) در سطح متوسط از نظر احساس روانی خوب بودن، ۲۱٫ ۲% در سطح بد/ پائین (فاقد احساس روانی خوب بودن)و ۲۰٫ ۹% درسطح خوب/مناسب قرار داشتند(۲۳)

120,000 ریال – خرید نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .