عنوان :
مقاله احداث باغ در اراضی شیبدار
تعداد صفحات : ۲۳
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
چکیده
با توجه به اینکه بیشتر زمینهای مستعد کشور ما در دامنه ها و کوهپایه ها قرار دارند و از طرفی دیگر چون ایران یک کشور بسیار مناسب از لحاظ تولید محصولات باغی است بنابراین باید راهکاری ارائه شود تا بتوان به نحو بسیار خوب از این اراضی استفاده کرد
در احداث یک باغ در اراضی شیبدار ابتدا قبل از هر عمل مطالعات منطقه ای است که باید رقم مناسب را پیدا کرد و بعد از باید به این فکر بود که شیب ها لغزنده را تثبیت کرد یعنی باید با استفاده از دیواره چپر و قلمه از ریزش خاک مناطق بالادست جلوگیری کرد. و بعد می توان با توجه به شرایط موجود اقدام به احداث تراس یا تراس آبراهه‌ای نمود. برای ایجاد باغ حتی در شیب ها بسیار تند نیز می توان از تراس آبراهه ای بهتر استفاده کرد زیرا هزینه احداث آن کم‌تر است در عوض برای کشت سبزیجات و محصولات دیگر بیشتر از تراس استفاده می کنند. در استفاده از تراس آبراهه ای باید به شیب تراس آبراهه ای توجه شود تا امکان شستشوی خاک وجود نداشته باشد. برای لبه ها تراس و تراس آبراهه‌ای باید گیاهان علفی کشت شود تا از شستشوی خاک جلوگیری شود.
در سیستم های آبیاری می‌توان از چند سیستم آبیاری بارانی در شیب های بیش از ۱۵% استفاده کرد که در قبل به آنها اشاره شده است مزیت سیستم آبیاری بارانی در این است که با آب می توان از یخ زدن و سرمازدگی درختان میوه جلوگیری کرد که دما را تا ۲ تا ۳ درجه می توان بالا برد و در زمانهایی که احتیاج به خنک کردن است می توان از آنها استفاده کرد. سیستم دیگری که می توان استفاده کرد استفاده از آبیاری قطره ای است که این سیستم در مناطق خشک بهتر از سیستم آبیاری بارانی است. استفاده از آبیاری قطره ای درست است به ضرر گیاه است ریشه های سطحی می کند و از راندمان محصول می کاهد ولی در مصرف آب بسیار صرفه جویی می شود.
در سیستم کوددهی در اراضی شیبدار می توان از همان سیستم چال کود استفاده کرد و مشکلی وجود ندارد ولی باید در این شیب ها حداقل عمق خاک قابل کشت درخت وجود داشته باشد. البته در سیستم های قطره ای و بارانی می توان کود را در مخزن مخلوط کرد و به درخت داد ولی این کوددهی باید با توجه به تجزیه برگ و خاک باشد.
کاربرد مواد غذایی بدون اطمینان از این که این مواد غذایی در حد نارسایی هستند وقت و پول را هدر می دهد و می تواند به تشکیل نمک در خاک و آلودگی آب منجر شود. مقادیر زیاد فسفر می تواند باعث کمبود آهن و منگنز در گیاهان پهن برگ و نخلها شود. کوددهی زیاد تشکیل مایکوریزا را متوقف و بدین ترتیب حفاظت در برابر بیماری و جذب مواد غذایی دچار کمبود به خطر می اندازد.
همچنین در کاشت باید ارقام مقاوم به سرما بهار استفاده شود برای این منظور می توان از ارقام دیرگل استفاده کرد.
روش کاشت درختان باید به نحوی باشد که درختان در روی هم سایه ایجاد نکند. البته مختصری سایه در مناطق گرمتر می تواند مفید باشد ولی برای مناطق سردتر نباید این سایه وجود داشته باشد برای این منظور می توان از روش مثلثی استفاده کرد.
واژه های کلیدی: فرسایش خاک، اراضی شیبدار ، کشت گیاهان، تراس ها، روش آبیاری
فهرست مطالب
مقدمه ۱
فرسایش خاک ۲
سکوبندی: ۳
انواع تراس های آبراهه ای: ۴
روش ساختن تراس های آبراهه ای ۵
چگونگی پیاده کردن طرح تراس های آبراهه ای ۶
نگهداری و مراقبت از تراس ها: ۷
تراس های سکویی یا پلکانی ۷
انواع تراس های سکویی: ۸
تثبیت شیب های که در آنها لغزش زمین وجود دارد: ۹
آبیاری بارانی: ۱۰
سیستم قابل حمل با دست: ۱۰
سیستم شیلنگ کشی: ۱۰
سیستم ثابت دائمی: ۱۱
روش آبیاری بابلر ۱۱
آبیاری بوسیله آبراهه های تراس ۱۱
آبیاری قطره ای ۱۲
سیستم کوددهی: ۱۲
کشت گیاهان در اراضی شیبدار ۱۳
بحث و نتیجه گیری ۱۸
فهرست منابع ۲۰
فهرست منابع
– فرسایش آبی و کنترل آن تألیف دکتر حسینعلی رفاهی انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۵
-حفاظت خاک تألیف دکتر پرویز کردوانی انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۹
– آبیاری بارانی نوشته Melvynkay ترجمه دکتر امین علی زاده و سید محمد حسینی ابریشمی انتشارات آستان قدس سال ۱۳۶۷
– درختکاری، مدیریت تلفیقی درختان – نوشته RICHARD W.HARRIS ترجمه سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران سال ۱۳۷۹
مقدمه
با توجه به اینکه بیشتر زمینهای مستعد کشور ما در دامنه ها و کوهپایه ها قرار دارند و از طرفی دیگر چون ایران یک کشور بسیار مناسب از لحاظ تولید محصولات باغی است بنابراین باید راهکاری ارائه شود تا بتوان به نحو بسیار خوب از این اراضی استفاده کرد. در اینجا موضوع دیگر مهمی که خودنمایی می کند موضوع فرسایش خاک است زیرا اگر این بهره برداری از اراضی شیبدار به نحو محاسبه شده ای نباشد می تواند ضربه بسیار سنگینی به کشور و سرمایه ملی کشور وارد کند و نسل بعد را با یک خاک فقیر و از بین رفته روبرو کند. بنابراین در موضوع بهره برداری از اراضی شیبدار بیشتر باید به این نکته توجه شود که خاک فرسایش نیابد یا اینکه مقدار فرسایش که در حداقل نگه داشت با توجه به اینکه فرسایش خاک در ایران تقرباً دو برابر آمریکا است بنابراین باید در فکر حفظ خاک بود. حفظ خاک شاید به اندازه خود تولید محصول مهم است و شاید مهم تر از آن.
در این نوشته سعی شده است ضمن ارائه راه حلهای اصولی کنترل شیب ها به فکر فرسایش خاک نیز بود. امید است که با این تحقق حداقل نظر استاد را برآورده کرده باشم.
فرسایش خاک
نقش هوموس و پوشش گیاهی در جلوگیری از فرسایش خاک در اراضی شیبدار.
پوشش گیاهی و هوموس در جلوگیری از فرسایش بسیار مؤثر است. هوموس نفوذپذیری خاک را افزایش می دهد و از شدت جریان آبی می کاهد. افزایش هوموس به دو طریق انجام می شود. ۱- افزایش هوموس از طریق دادن کود حیوانی بقایای گیاهی مانند کاه و کلشن و غیره ۲- افزایش هوموس بطور غیرمستقیم از طریق دادن کود شیمیایی و تقویت زمین و غیره. در بعضی از شیب ها با درجه کم یا ایجاد پوشش گیاهی می توان از فرسایش خاک جلوگیری کرد. انتخاب گیاه باید با توجه به شرایط اقلیمی، وضع خاک و آب و ناهمواری و دیگر شرایط طبیعی محل صورت گیرد.
در بعضی از نقاط شرایط طبیعی طوری است که امکان روئیدن گیاه نیست ولی باید اقداماتی صورت گیرد برای اینکه بتوان در این اراضی شیبدار درخت کشت کرد. و روشهای دیگری برای نفوذ دادن آب در خاک و تثبیت خاک و ایجاد یک شرایط حداقل برای رشد گیاه ایجاد کرد.
در کشت گیاهان در اراضی شیبدار جلوگیری از فرسایش خاک باید با استفاده از مطالعات و بررسی های انجام شود و در آن منطقه راه حلی را پیشنهاد کرد و نمی توان یک راه حل کلی برای همه جا گفت ولی در ذیل به بررسی راههایی پرداخته شود که با استفاده از آن می توان در اکثر نقاط ایران اقدام به کشت درخت و باغبانی کرد.
در احداث باغ باید برای اینکه احداث موفقی داشته باشیم باید محل و یا شیب انتخاب شد. باید مناسب برای اینکه باشد برای نتیجه گیری بهتر بایستی روش بهره برداری از زمین با حفظ خاک متناسب باشد و به جهت ایجاد تعادل بین خاک و گیاه و زمینهای مرتعی و جنگلی و زراعتی مشخص گردد.
مبارزه مستقیم با فرسایش که معمولاً از طریق ایجاد بانکتهای افقی در امتداد خطوط تراز و ایجاد سکوهای محافظ و مایل دیگر اقداماتی که ذیلاً به آنها اشاره خواهد شد. در مبارزه دمستقیم تنها نباید به ایجاد تراس و چپر و غیره … اکتفا کرد بلکه این اقدام باید به همراه ایجاد پوشش گیاهی مناسب به همراه دادن کود دامی مناسب همراه باشد.
سکوبندی:
به سکو در زبان فرانسه Terrasse و در زبان انگلیسی Trasse می گویند.
سکوبندی در نواحی شیب دار صورت می گیرد و منظور از ایجاد سکو از بین بردن شیب زمین بوسیله پله بندی است چون غرض از مبارزه با فرسایش آبی جلوگیری از شدت جریان آب در سطح زمین و نفوذ دادن بیشتر آن در خاک است. دامنه کوه ها را که ممکن است شیب ملایم داشته باشد، به صورت پله های پهن یا تختهایی که همان سکو باشد درمی آوردند و سطح هر پله را هموار می کنند تا آبهای جاری نتواند به کمک شیب زمین به شدت جریان یابد به این وسیله آبها در سکوها یا زمینهای تخت شده جمع می شود که در نتیجه بهتر و بیشتر در زمین نفوذ می کند.
در روی همین سکوها که به حفظ خاک و استفاده بیشتر از آب کمک می کند، درخت یا گیاه دیگری می کارند. در نواحی که شیب زمین بیشتر باشد ایجاد سکو مستلزم خاکبرداری بیشتر است و مخارج زیادتری را هم در بر دارد و در ضمن نگهداری دیواره این نوع سکوها خوکار مشکل و پرخرجی است زیرا بر اثر شیب زیاد هرچند وقت یکبار تحت تأثیر عوامل مختلف به ویرانی می گراید که باید از نو مرمت گردد.
در نواحی کوهستانی ما، مردم طبق عادت قدیم، اغلب از این روش برای به دست آوردن زمین بیشتر جهت کشت و همچنین احداث باغ در دامنه کوه اقدام می کنند. در این روش حجم خاکبرداری با شیب زمین و عرض سکو در رابطه است. در بعضی موارد امکان دارد که عرض سکو هم با نوع کشت و عملیات زراعتی که در روی آن انجام می گیرد در رابطه باشد. بطور کلی عرض سکوها از ۱ و ۲ تا ۳ متر در تغییر است. در نقاطی که درختها و بوته های دامنه نابود شده اند. از این روش می توان به منظور حفظ خاک و عریان نشدن صخره ها استفاده کرد ولی باید توجه داشت که عمل خاکبرداری طوری انجام گیرد که خاک هوموس دار و حاصلخیز و زنده سطحی با خاک قعر که فاقد موجودات زنده است، مخلوط نشود زیرا در غیر اینصورت از مرغوبیت خاک سکوها و درنتیجه از حاصلخیزی آنها کاسته می شود. دیواره سکوها را معمولاً سنگچین می کنند، اما در نقاطی که سنگ کم است به طریق دیگر نیز می توان عمل کرد به عنوان مثال سکوها را از خاکهائی که از کندن دامنه کوه حاصل می شود، ساخت. در این روش باید گیاهان (درخت یا بوته) را با فاصله کم از هم در روی دیواره پائین و تکیه گاه سکو کاشت، تا به این طریق از تخریب خاک و شسته شدن دیواره خاکی جلوگیری به عمل آید. برای اینکه آب بیشتری در خاک نفوذ کند معمولاً سطح سکو را کاملاً افقی و بدون شیب نمی سازند. بلکه به آن حدود ۵ درصد شیب در جهت عکس می دهند.
تراس ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد ۱٫ تراس های آبراهه ای ۲٫ تراس های سکوئی
۱– تراس های آبراهه ای Greded terreces
برای ساختن تراس های آبراهه ای قسمتی از دامنه را در امتداد خطوط تراز خاکبرداری کرده، در پائین شیب بصورت پشته ای قرار می دهند مقطع عرضی تراس ها شبیه مقطع یک آبراه می شود.
انواع تراس های آبراهه ای:
تراس های آبراهه ای را بر حسب شیب زمین می توان به دو گروه تقسیم کرد
الف) تراس آبراهه ای با شیب زیاد: این تراس ها معمولاً برای کشت درختان میوه و با جنگلکاری به کار می روند. معمولاً در حد واسط تراس ها علوفه کشت می شود.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
