شهر تاریخی بخارا

شهر بخارا، واقع در جاده ابریشم بیش از ۲۰۰۰ سال قدمت دارد . بخارا با بافت شهری خاصی که عمدتاً دست نخورده باقی مانده است، یکی از کامل ترین نمونه های شهرهای قرون وسطی در آسیای مرکزی به شمار می رود. از بناهای تاریخی این شهر، آرامگاه مشهور اسماعیل سامانی که شاهکار معماری اسلامی قرن دهم محسوب می شود و مدرسه های متعددی که از بقایای قرن هفدهم هستند را می توان نام برد.

شهر بُخارا یکی از کانون‌های دانش و ادب ایران پس از اسلام است که امروز جزیی از قلمرو جمهوری ازبکستان است.

تاریخچه[۱]

بخارا پایتخت سامانیان بود، ۸۵٪ مردم آن تا امروز نیز به زبان فارسی با گویش ویژه آسیای مرکزی که امروزه به زبان فارسی تاجیکی معروف شده حرف می‌زنند.

در سالهای ۱۹۲۴ میلادی بخارا و سمرقند با سیاست‌های شوروی پیشین از تاجیکستان جدا گشته و به ازبکستان پیوست. دولت ازبکستان با سیاست فارسی‌ستیزی خود همچنان محدودیت‌های آموزشی و رسانه‌ای سختی بر ضد زبان فارسی پیاده کرده است.

اماکن و ابنیه تاریخی

· ارگ بخارا· بالاحوض ،سده ۱۸ تا ۲۰٫
· آرامگاه سامانی ،سده‌های ۹ تا ۱۰٫
· قبرستان چشمه ایوب ،۱۳۸۰ یا ۱۳۸۴-۱۳۸۵٫
· مدرسه عبدالله‌خان ،۱۵۹۶/۹۸٫
· مدرسه مادر خان ،۱۵۵۶/۵۷٫
· مسجد بلند ،سده ۱۶٫
· مجموعه گاوکشان ،مسجد، مناره، مدرسه. ،سده ۱۶٫
· خانقاه زین‌الدین‌خواجه ،۱۵۵۵٫
· مجموعه پای کلان ،سده‌های ۱۲ تا ۱۴٫
· مجموعه لب حوض ،سده‌های ۱۶ تا ۱۷٫
· مدرسه کاکل‌داش ،۱۵۶۸/۶۹٫
· خانقاه نادر دیوانبیگی ،۱۶۲۰٫
· مدرسه الغ‌بیگ ،۱۴۱۷٫
· مدرسه عبدالعزیزخان ،۱۶۵۲٫
· مسجد بالاحوض ،۱۷۱۲٫
· آرامگاه سیف‌الدین باخرزی ،نیمه دوم سده ۱۳ – سده ۱۴٫
· آرامگاه بیانقلی‌خان ،نیمه دوم سده ۱۴-۱۵ یا ۱۶٫
· مسجد نمازگاه ،سده ۱۲ تا ۱۶٫
· خانقاه فیض‌آباد ،۱۵۹۸/۹۹٫
· مدرسه چهارمنار ،۱۸۰۷٫
· ستارهٔ ماه خاصه، سرای امیر بخارا ،پایان سده ۱۹، آغاز سده ۲۰٫
· چهاربکر ،محل خاکسپاری خاندن شیخ جُبیره. ،۱۵۶۰/۶۳٫

 ازبکستان

سرزمین ازبکستان، با ۴۴۷۴۰۰ کیلومتر مربع وسعت در جنوب قزاقستان و دریاچه آرال و نیز شمال افغانستان و ترکمنستان واقع است. تاجیکستان و قرقیزستان همسایگان شرقی آن هستند. ۸۵% سکنه ۲۰ میلیونی آن پیرو آئین اسلام می‏باشند.