عنوان :
مقاله تجزیه و تحلیل نسبت های مالی
تعداد صفحات :۵۱
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
چکیده
شکل گیری و ظهور شاخه های جدید علم در مدیریت پیچیده تر شدن امر مدیریت را نشان می دهد. مدیریت مالی نیز از جمله دستاورد های این پیچیدگی است. اصلی ترین مولفه تصمیم گیری اطلاعت است و فایده اطلاعات مالی در تصمیم گیری بر همگان روشن است. اغلب تصمیمات مدیران تبعات مالی دارد بنا براین اطلاعات مالی اهمیت بسیار می یابد . وظیفه تدارک اطلاعات مالی بر عهده مدیر مالی است. به همین علت اهمیت مدیریت مالی در شاخه های تخصصی مدیریت بیشتر شده است. بسیاری از شواهد تاریخی بدست آمده درباره فعالیتهای تجاری نشان داده اند که در مواقع بحرانی مدیران مالی ناجی بسیاری از واحد های انتفاعی بوده ند زیرا راه کارهای پیشنهادی و تصمیمات اتخاذ شده از طرف آنان با تحقق یا عدم تحقق اهداف بنگاههای اقتصادی و واحد های انتفاعی رابطه مستقیم و تنگاتنگ دارند.
تحلیل گری مالی با استفاده از نسبت های مالی از وظایف مدیر مالی است. مدیر مالی باتجزیه و تحلیل صورت های مالی اساسی نظیر ترازنامه و صورت سود یا زیان نقاط قوت و ضعف واحد های انتفاعی را از دید گاه های مختلف شناسایی راه حل مناسب جهت بهبود و ضعیف را ارائه می دهد.
در این فصل در بخش اول تحلیل گری مالی به عنوان یکی از وظایف مدیر مالی برسی می شود و پیرامون نقش آن در برنامه ریزی مالی به عنوان ابزار مدیر مالی بحث می شود.در بخش دوم انواع گزارش های مالی و صورت های مالی اساسی نظیر ترازنامه صورت سود و زیان و صورت گردش وجوه نقد مطرح می شود. در حقیقت گزارش ها و صورت های مالی ذکر شده اطلاعات اساسی تحلیل گری مالی را فراهم می سازند. در بخش سوم اهداف اهمیت و روش های تحلیل گری مالی به طور جامع بررسی می شود. در بخش چهارم به طرح دیدگاه های متداول در تحلیل گری مالی که در واقع همان تجزیه وتحلیل صورت های مالی آن هم با تاکید بر نسبت های مالی است پرداخته می شود. بخش پنجم اختصاص دارد به تبیین انواع نسبت های مالی در قالب چهار گروه عمده از نسبت ها تحت عناوین : نقدینگی ، سود آوری، کارایی و اهرمی.
واژه های کلیدی: مدیریت مالی، گزارش های مالی، نسبت های مالی
فهرست مطالب
فصل اول: کلیات تحقیق ۱
هدف تحقیق ۲
بیان مسئله ۲
ابزار تحقیق ۴
فصل دوم: ادبیات تحقیق ۱۸
گزارشگری مالی ۵
اهداف گزارشگری مالی ۶
استانداردهای گزارشگری ۶
ضرورت وجودی چارچوب مفهومی گزارشگری مالی ۸
مکانیزمهای مؤثر بر کاهش تقلب در گزارشات مالی ۹
ویژگیهای کیفی گزارشگری مالی ۱۰
عوامل مؤثر بر قابلیت اتکاء گزارشات مالی ۱۲
استفاده کنندگان گزارشات مالی و نیازهای اطلاعاتی آنان ۱۴
هزینه های گزارشگری ۱۵
روشهای بهبود گزارشگری مالی در حمایت از حقوق صاحبان سهام ۱۶
گزارشگری انعطاف پذیر ۱۶
گزارشگری بخشهای مجزا ۱۶
توضیح ماهیت فعالیت شرکتها ۱۷
تهیه اطلاعاتی درباره چشم انداز آتی شرکتها ۱۷
اطلاعاتی درمورد رقبای تجاری ۱۷
انتقال سریع اطلاعات درباره تغییرات با اهمیت ۱۷
انتقال مؤثر و کارآمد اطلاعات ۱۸
افشای اطلاعات غیرمالی ۱۸
اطلاعات مربوط به سهامداران ۱۸
محاسبه و تفسیر نسبتها ۱۸
طبقه بندی نسبتها ۱۹
نسبتهای نقدینگی ۲۰
ایراد بر نسبتهای نقدینگی ۲۳
وضع موجودی نقدی و بانکی ۲۴
نسبتهای فعالیت ۲۶
گردش مطالبات ۲۶
گردش کالا ۲۸
اثر تورم در تجزیه و تحلیل حسابها ۴۴
نقاط ضعف نسبتها ۴۵
فصل اول :
کلیات تحقیق : تحولات در قلمرو فعالیت های تجاری و اقتصادی در دهه های اخیر با چنان سرعتی رخ داده است که تصمیم گیری و اداره واحد های انتفاعی را به امری پیچیده تبدیل کرده است. انواع واحد های انتفاعی متولد وبه سرعت رشد کرده اند. دامنه فعالیت برخی از این واحدها از داخل کشور ها فراتر رفته و شکل جهانی به خود گرفته است. گسترش وجهانی شدن فعالیت های یاد شده رقابت بین بنگاه های اقتصادی راچه در داخل مرزها وچه در خارج آن بیشتر کرده است . به تبع اثرات این عوامل و سایر عواملی از این دست اداره وحفظ واحد های انتفاعی به صورت مشکلی اساسی پیش روی مدیران واحدها قرار دارد وبه همین دلیل فرایند تصمیم گیری به عنوان حساس ترین و با اهمیت ترین وظیفه مدیران به مراتب پیچیده تر از گذشته شده است.
لزوم تسریع و تسهیل در شناسایی دقیق و تبیین و تعریف مسایل و جمع آوری اطلاعات وارزیابی آنها و انتخاب مناسب ترین راه حل در فرایند تصمیم گیری موجب گردیده تا در این ارتباط علوم و فنون متنوع از نظر کمی وکیفی گسترش یابند. در این راستا رشد شتابان در علوم و فنونی که ابزار پاسخگویی به نیاز های تصمیم گیران ( مدیران ) را فراهم نماید شاهد بوده ایم و هستیم.
شکل گیری و ظهور شاخه های جدید علم در مدیریت پیچیده تر شدن امر مدیریت را نشان می دهد. مدیریت مالی نیز از جمله دستاورد های این پیچیدگی است. اصلی ترین مولفه تصمیم گیری اطلاعت است و فایده اطلاعات مالی در تصمیم گیری بر همگان روشن است. اغلب تصمیمات مدیران تبعات مالی دارد بنا براین اطلاعات مالی اهمیت بسیار می یابد . وظیفه تدارک اطلاعات مالی بر عهده مدیر مالی است. به همین علت اهمیت مدیریت مالی در شاخه های تخصصی مدیریت بیشتر شده است. بسیاری از شواهد تاریخی بدست آمده درباره فعالیتهای تجاری نشان داده اند که در مواقع بحرانی مدیران مالی ناجی بسیاری از واحد های انتفاعی بوده ند زیرا راه کارهای پیشنهادی و تصمیمات اتخاذ شده از طرف آنان با تحقق یا عدم تحقق اهداف بنگاههای اقتصادی و واحد های انتفاعی رابطه مستقیم و تنگاتنگ دارند.
تحلیل گری مالی با استفاده از نسبت های مالی از وظایف مدیر مالی است. مدیر مالی باتجزیه و تحلیل صورت های مالی اساسی نظیر ترازنامه و صورت سود یا زیان نقاط قوت و ضعف واحد های انتفاعی را از دید گاه های مختلف شناسایی راه حل مناسب جهت بهبود و ضعیف را ارئه می دهد.
از جوانب مختلف می توان وضعیت واحد های انتفاعی را تحلیل کرد . باتوجه به نقش عملکرد مالی در تحقق اهداف تحلیل گری مالی مهم ترین شیوه تحلیل گری است. متداول ترین شیوه تحلیل گری مالی تجزیه و تحلیل صورت های مالی است که با استفاده از نسبت های مالی انجام می گیرد. مدیر مالی نتایج حاصل از نسبت های مالی را با وضعیت گذشته با نتایج دیگر نسبت های بدست آمده در همان دوره و با نتایج نسبت های بدست آمده از سایر واحد های انتفاعی در یک صنعت ( متوسط صنعت ) مقایسه می کند. بدین ترتیب به نقاط ضعف و قوت واحد های انتفاعی که تحلیل گری مالی برای آن واحد صورت می پذیرد پی برده واطلاعات حاصله را متناسب با موقعیت آن واحد تفسیر می نماید و راه حل مناسب ارائه می دهد. شناخت نیاز استفاده کنندگان اطلاعات مالی تحلیلی روش های تحلیل گری مالی و آگاهی از میزان دانش استفاده کنند گان بر کیفیت تحلیل گری مالی تاثیر مستقیم دارد.
در این فصل در بخش اول تحلیل گری مالی به عنوان یکی از وظایف مدیر مالی برسی می شود و پیرامون نقش آن در برنامه ریزی مالی به عنوان ابزار مدیر مالی بحث می شود.در بخش دوم انواع گزارش های مالی و صورت های مالی اساسی نظیر ترازنامه صورت سود و زیان و صورت گردش وجوه نقد مطرح می شود. در حقیقت گزارش ها و صورت های مالی ذکر شده اطلاعات اساسی تحلیل گری مالی را فراهم می سازند. در بخش سوم اهداف اهمیت و روش های تحلیل گری مالی به طور جامع برسی می شود. در بخش چهارم به طرح دیدگاه های متداول در تحلیل گری مالی که در واقع همان تجزیه وتحلیل صورت های مالی آن هم با تاکید بر نسبت های مالی است پرداخته می شود. بخش پنجم اختصاص دارد به تبیین انواع نسبت های مالی در قالب چهار گروه عمده از نسبت ها تحت عناوین : نقدینگی سود آوری کارایی و اهرمی.
از مباحث جدید در این ویرایش معرفی و تبیین نسبت های مبتنی بر ارزش افزوده درتحلیل گری مالی است.
هدف تحقیق:
در این پروژه هدف اصلی تجزیه و تحلیل به کمک نسبت های مالی با استفاده از Excel می باشد.
بیان مسئله
قلمرو مدیریت مالی را می توان با توجه به اهمیت امور مالی در اداره بنگاههای اقتصادی تجربه تاریخی مدیریت مالی در شرکتها وظایف مدیر مالی ابزارها و روش های علمی استفاده شده دراین حوزه کاربرد روز افزون یافته های این رشته علمیدر بسیاری از تصمیمات استراتژیک و بلند مدت تدارک اطاعات مالی سودمند در تصمیم گیری و نقش آن در تحقیق اهداف واحد های انتفاعی تبیین و مشخص نمود.
داد و ستد های تجاری از دیر باز به شکلهای گونا گون در جوامع و بین افراد جریان داشته است. اساس وهدف اغلب مبادله های تجاری کسب منفعت بوده است وبه تعبیری دیگر مسایل مالی دربطن این مبادله وجود داشته است. با تغییر شکل مبادله تجاری از سنتی به صورت سازمان یافته سازمان هایی با ساختار رسمی ومشخص بو جود آمدند که مناسبات و روابط آنها با یکدیگر رسمی تر وهدف دارتربوده است که این امر ناشی از تغییرات جهانی در عرصه های مختلف نظیر : اقتصاد تجارت فن آوری فرهنگ سیاست و جز اینها است. به تبع تغیرات و عوامل فوق مناسبات مالی پیچیده تر ورسمی تر شد و جایگاه امور مالی در مناسبات بین واحد های انتفاعی قانون مند گردیده و قلمرو مدیریت مالی گسترش پیدا کرد. یعنی از شکل سنتی به شکل های نوین و گوناگون تعغیر یافت و ازر انجام مناسبات و هدایت روابط مالی بین دو یا چند نفر ویا بین چند واحد خارج شد و جهانی گردید.
تحولات پیاپی و تغییرات سریع در عرصه تجارت اقتصاد فن آورب و سیاست موجب شد قلمرو مدیریت مالی از نظر کمی و کیفی گسترش یابد و به تبع آن نقش امور مالی در اداره واحد های انتفاعی با اهمیت تر گردید.
مدیریت مالی برای اینکه بتواند با تحولات و تغییرات جهانی همگام شود می بایست از آخرین یافته های پیشرفته ترین ابزارها و منطقی ترین روش های کمی نظیر مدلهای ریاضی تحلیل و پیش بینی آگاهی یابد وان را در پاسخگویی به نیاز تصمیم گیران در عمل به کار گیرد.
امروزه قلمرو مدیریت مالی از عرصه بنگاه های اقتصادی فراتر رفته است ودر سطح جامعه نیز مطرح شده و در قبال آن مسئولیت یافته است. بدین معنی که مسئولیت اجتماعی نیز در قلمرو مدیریت مالی وارد گردیده است . در سطح بنگاه ها قلمرو مدیریت مالی از تامین کسب سود برای سرمایه گذاران و سهامداران گامی فراتر نهاده است و هدف به حداکثر رساندن ثروت سهامداران و اتخاذ تصمیمات بلند مدت و استراتژیک جایگزین حداکثر نمودن سود شده است. زیرا تداوم فعالیت واحد های انتفاعی بر کسب سود بالا و مقطی تقدم یافته است.
در فرایند اجرای تصمیمات استراتژیک نتایج بسیاری از تصمیمات مالی بلند مدت مشخص می شود. به تبع این گونه تصمیمات واحد های انتفاعی با با مخاطره روبرو هستند. وجود مخاطرات تجاری و مالی در نهایت باعث می شوند که بنگاه ها با خطر ور شکستگی مواجه شوند. این امر نیز به نوبه خود قلمرو مدیریت مالی را گسترش داده است تا به عنوان یک نقش متعادل کننده رابطه منطقی بین خطر و بازده ایجاد نماید.
شکل گیری انواع واحد های اقتصادی با اهداف انتفاعی و غیر انتفاعی در حوزه های تولید بازرگانی و خدمات در قالب شرکتهای سهامی عام وخاص و شرکتهای غیر سهامی ( تضامنی نسبی و با مسئولیت محدود ) و شرکتهای تعاونی موجب گردیده که قلمرو مدیریت مالی در کشورهای مختلف گسترش یابد که میزان این گستردگی را درجه پیشرفت صنعتی کشورها تعیین می سازد.
مدیریت مالی اعمال شده در بسیاری از شرکتهای بزرگ کشورها فرا صنعتی نشان داده است که تغییرات قایل ملاحظه ای در قلمرو مدیریت مالی ایجاد شده است. به همین لحاظ مدیریت مالی بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. به عنوان نمونه می توان به انتخاب مدیر مالی شرکت جنرال موتورز به ریاست هیات مدیره ومدیر اجرایی شرکت مذکور اشاره کرد. این امر در شرایطی اتفاق افتاد که شرکت جنرال موتورز نگران سود آوری و با بحران ورشکستگی مواجه بود. این انتخاب اصلح توانسته است وضعیت شرکت را از حالت بحران خارج کند و امروزه این شرکت در صنعت مربوطه به عنوان یک شرکت فراملیتی بزرگ سهم بالایی از صنعت را در اختیار دارد.
ابزار تحقیق:
ابزار تحقیق و منابع در این پروژه کتاب و سایت های اینترنتی می باشد که درصد بیشتر استفاده در این پروژه کتاب می باشد.
ادبیات تحقیق
گزارشگری مالی
جذب پس اندازهای راکد و سوق دادن آنها بسوی واحدهای تولیدی و ایجاد امکانات برای مشارکت عموم مردم در توسعه صنایع و سهیم شدن در سود کارخانجات از اهداف اصلی بورس اوراق بهادار هر کشور بشمار می رود به طوری که سازمان مذکور می تواند به عنوان یک اهرم در کنترل نرخ تورم و افزایش نرخ سرمایه گذاری، نقش حساسی را در جامعه ایفا نماید. بنابراین جهت نیل به این هدف سازمان مذکور باید بتواند اعتماد سرمایه گذاران را به سرمایه گذاری در بازار سرمایه جلب کند. این امر نیز تابع وجود یک بازار سرمایه شفاف و روشن است. شفافیت بازار سرمایه خود درگرو گزارشگری مالی درست و به موقع شرکتهای پذیرفته شده در بورس است و بدون وجود چنین اطلاعاتی، استفاده کنندگان نمی توانند فرصتها و خطرات سرمایه گذاری را به موقع تشخیص دهند (اعتمادی، ۱۳۸۲: ۸۸).
گزارشات مالی محصول نهایی سیستم حسابداری بوده و به علت اهمیتی که برای استفاده کنندگان به خصوص صاحبان سهام دارد روندی رو به رشد داشته و همواره مورد توجه انجمن های مختلف حسابداری بوده است. قبل از تشکیل کمیسیون بورس و اوراق بهادار (sec) اغلب مؤسسات و واحدهای تجاری بصورت داوطلبانه گزارشات مالی خود را تهیه و منتشر می کردند. علت این افشاهای ارادی را می توان جلب اعتماد عمومی، معرفی مؤسسه به عموم و سرمایه گذاران و در نهایت جلب سرمایه و سرمایه گذاران دانست اما پس از بحران ۱۹۲۹ و پس از تأسیس کمیسیون بورس و اوراق بهادار در سال ۱۹۳۳ گزارشگری مالی بصورت یک الزام قانونی برای مؤسسات درآمد. در رابطه با الزامات گزارشگری مالی این نکته نیز حائز اهمیت است که علاوه بر الزامات کمیسیون بورس و اوراق بهادار الزامات دیگری نیز جهت گزارشگری مالی وجود دارد که به الزامات بازار معروفند و عبارتند از الزامات بازار سرمایه و الزامات بازارکار (فاستر، ۱۹۸۶: ۳۰).
پس از انقلاب صنعتی در اروپا، رفته رفته اندیشه جدایی مالکیت از مدیریت (تئوری نمایندگی) مطرح شد و در نتیجه مالکان همواره نگران اندوخته های خود و مدیران نیز در اندیشه رفع نگرانی صاحبان بنگاههای اقتصادی بودند و برای اینکه مالکان را به طور پیوسته در جریان امور این بنگاهها قرار دهند به ارائه گزارشات مالی می پرداختند (ایلخانی، ۱۳۸۰: ۲۰). به این ترتیب ساختار جدید مالکیت و مدیریت، دامنه مسئولیت حسابداری را افزایش داد و ارائه گزارشهای مالی را بر اساس نیاز استفاده کنندگان ضروری ساخت (حساس یگانه، ۱۳۸۲: ۴۲). بنابراین گزارشگری مالی فراتر از آنکه گزارش مالی صرف باشند، وسیله ای برای برقراری ارتباط بین شرکتها و صاحبان آنها تلقی می شود (صیدی، ۱۳۸۴: ۲۷).
از دیرباز موضع شرکتها در مورد گزارشگری مالی این بوده که اطلاعات را در کمترین حد ممکن منتشر کنند تا از اعطای فرصت بهربرداری بیشتر به رقبا جلوگیری شود. بنابراین در رابطه با گزارشگری مالی همواره دو چالش بزرگ پیش روی مدیران واحدهای تجاری وجود داشته که یکی از آنها چگونگی برقراری تعادل بین شفافیت گزارشات مالی و عدم ارائه بیش از حد اطلاعاتی بوده و دیگری اینکه اطلاعات به چه میزان، برای چه کسانی و در چه مواقعی باید منتشر شود (صیدی، ۱۳۸۴: ۲۶).
اهداف گزارشگری مالی
طبق نظر هیأت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) یکی از اهداف گزارشگری مالی فراهم ساختن اطلاعاتی پیرامون وضعیت مالی، عملکرد و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری است و هدف دیگر پاسخگویی مدیران به سرمایه گذاران و مالکان است تا معلوم شود که آیا مدیران بابت منابعی که بصورت امانت به آنان سپرده شده کوتاهی کرده اند یا خیر. همچنین طبق نظر هیأت استانداردهای حسابداری مالی، گزارشگری مالی منحصر به تهیه و ارائه صورتهای مالی نیست بلکه سایر طرق ارائه و تفسیر اطلاعات را که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با اطلاعات مالی ارتباط دارد را نیز دربر می گیرد و صورتهای مالی تنها بخشی از گزارشگری مالی است (مکرمی، ۱۳۷۴: ۹ و کاظمی یزدی، ۱۳۷۶: ۵۱).
صورتهای مالی شامل ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت گردش وجوه نقد و همچنین یادداشتها و جداول تکمیلی است که هر یک از این صورتها به تنهایی نمی تواند کلیه اطلاعات لازم جهت تصمیم گیری را فراهم سازد بلکه بصورت سیستمی اطلاعات لازم را در اختیار استفاده کنندگان قرار می دهد چون هر یک جوانب متفاوتی از معاملات را منعکس می کند. اگرچه هر کدام اطلاعاتی را فراهم می کنند که با بقیه متفاوت است اما هیچکدام از آنها به تنهایی در خدمت تنها یک مقصود قرار ندارند. در سده ۱۹ میلادی در انگلستان الزامات قانونی جهت تهیه و تنظیم اطلاعات مالی بیشتر بر ترازنامه ناظر بود چون آن را فراهم کننده اطلاعات پیرامون داراییها به عنوان پشتوانه واحد تجاری و به عنوان شاخص فعالیتهای واحد تجاری می دانستند اما هر چه به پایان سده ۱۹ و اوایل سده ۲۰ میلادی نزدیک می شویم تأکید بر صورت سود و زیان را نیز شاهدیم یعنی تجربه نشان داده که تنها ترازنامه جهت تصمیم گیری مفید نیست بلکه صورتهای مالی بصورت یک مجموعه می توانند مفید واقع شوند (مکرمی، ۱۳۷۴: ۱۰).
استانداردهای گزارشگری
استانداردهای گزارشگری را باید بعد از تدوین استانداردهای حسابداری مورد بحث قرار داد. زیرا تا زمانی که استانداردهای حسابداری تدوین نشده باشد و مؤسسات هر یک روش خاص حسابداری خود را اعمال کنند نمی توان از استانداردهای گزارشگری سخنی به میان آورد. پس ابتدا باید استانداردهای حسابداری وجود داشته باشند تا عملیات حسابداری مؤسسات براساس این استانداردها انجام شده و یک نوع یکنواختی بین اطلاعات حسابداری وجود داشته باشد تا بتوان استانداردهای گزارشگری را نیز تهیه کرد. به عنوان مثال در سده ۱۹ و ۲۰ میلادی قانون تجارت انگلیس تلاش خود را بیشتر در جهت مشخص کردن انواع صورتهای مالی معطوف کرده بود و در انتخاب روشها و استانداردهای حسابداری مؤسسات را آزاد گذاشته بود که این قابلیت انعطاف فوق العاده برای انتخاب روشهای حسابداری باعث بروز مشکلاتی در گزارشگری مالی بوده است. یکی از ویژگیهای کیفی صورتهای مالی قابلیت مقایسه این صورتها است که اولین مرحله برای تهیه صورتهای مالی قابل مقایسه، تدوین استانداردهای حسابداری یکنواخت و مرحله بعد تدوین استانداردهای گزارشگری یکنواخت است تا اطلاعات حسابداری که ویژگی یکنواختی دارند بصورت یکنواخت نیز گزارش شوند. بنابراین جهت رسیدن به صورتهای مالی با قابلیت مقایسه، باید هم استانداردهای حسابداری یکنواختی تدوین کرد و هم استانداردهای گزارشگری یکنواختی را تدوین نمود بطوری که وجود استانداردها جهت سازماندهی اطلاعات، استفاده کنندگان را در دستیابی مؤثر به اطلاعات و تصمیم گیری سریع یاری می رساند و اگر شرکتها بخواهند عملکرد گذشته و چشم انداز آینده را بطور فریبنده نشان دهند وجود استانداردها تا حدی از این کار جلوگیری می کند.
علاوه بر این بسیاری از شرکتها و مؤسسات با علم به اهمیت گزارشگری مالی مؤثر، نیاز به مطالعه در زمینه گزارشگری مالی و ارائه پیشنهادات برای بهبود آنرا، تردید برانگیز کرده و می پرسند چرا اجازه ندهیم که بازار سرمایه کیفیت و ماهیت گزارشگری را خود تعیین کند. آنان اینطور استدلال می کنند که بازار خود انگیزه نیرومندی برای گزارشگری با کیفیت بالا را ایجاد می کند و به گزارشها با کیفیت بالا پاداش داده و به گزارشهای با کیفیت پایین توجه نمی کند. آنان معتقدند که افزودن استانداردهای گزارشگری، تنها ساز و کار بازار را تحریف می کند. ساز و کاری که قبلا سالم بوده و خوب کار می کرده. بنابراین با انجام تحقیق و پیشنهاد برای بهبود گزارشگری تنها هزینه های گزارشگری را افزایش داده ایم. این افراد بهبود استانداردهای گزارشگری را امری هزینه بر، بی نتیجه و کاغذبازی غیرضروری می دانند. با این حال استانداردهای گزارشگری نقش با اهمیتی را در یاری رساندن به سازو کار بازار به این منظور که گزارشگری به طور مؤثر و به نفع شرکتها و استفاده کنندگان جریان یابد، ایفا می کند. بنابراین بهبود استانداردهای گزارشگری به دلایل زیر امری ضروری به نظر می رسد.
توافق و هماهنگی بین شرکتها و اعتبار دهندگان: امروزه بسیاری از توافقنامه های مربوط به گرفتن وام و اعتبار مشخص می کند که شرکت وام گیرنده باید صورتهای مالی خود را که طبق اصول پذیرفته شده حسابداری تهیه کرده است را به وام دهنده ارائه نماید. شرکتها می دانند که برای تهیه صورتهای مالی باید چه کاری انجام دهند و وام دهنده نیز مطمئن است صورتهای مالی که طبق استانداردهای گزارشگری تهیه شده نیازهای اطلاعاتی او را فراهم می کند. بنابراین بدون این استانداردها از سودمندی صورتهای مالی، برای مؤسسات وام دهنده کاسته می شود.
جلوگیری از تقلب: شرکتها ممکن است بخواهند عملکرد گذشته و چشم انداز آینده خود را به طور غیرواقعی و فریبنده ارائه نمایند. اما استانداردهای گزارشگری یک گزارش بی طرفانه و منصفانه را که موجب اطمینان و اعتماد در بازار سرمایه و هم به نفع استفاده کنندگان و هم شرکتها است را تضمین می کند.
قابلیت مقایسه: بدون وجود استانداردها مبنایی محدود برای مقایسه وجود خواهد داشت. بنابراین استانداردهایی باید وجود داشته باشند تا استفاده کنندگان بتوانند به هنگام تخصیص سرمایه، شرکتها را با یکدیگر مقایسه کنند.
امکان دستیابی سریع به اطلاعات: وجود یک روش ثابت برای سازماندهی ارائه اطلاعات، استفاده کنندگان را در دستیابی مؤثر به اطلاعات و تصمیم گیری سریع یاری می رساند.
توجه به استفاده کنندگان: در تمام دنیا توجه شرکتها به سمت نیازهای مشتریان تغییر جهت یافته است. همانطوری که شرکتهای موفق ترکیب تولیدات و خدمات خود را با نیازهای مشتریان خود هماهنگ می سازند، تهیه کنندگان گزارشهای مالی نیز باید به همین نحو عمل نمایند. بنابراین بد نیست که اطلاعات مالی از نظر ارزشی که برای استفاده کنندگان دارد طبقه بندی شوند.
توازن بین هزینه و فایده: همانطوری که هزینه و فایده در شکل عملیات تولید کالاها مهم است، این معیار در تهیه گزارشهای مالی نیز عامل مهم و تأثیرگذاری است. از آنجایی که ارزیابی هزینه و فایده تهیه اطلاعات مالی در سیستم گزارشگری مالی مشکل و پیچیده است استانداردهای گزارشگری روش هوشیارانه ای را برگزیده است و از اینرو ایده هایی را که توسط استفاده کنندگان حمایت و منجر به تهیه اطلاعات واقعا سودمند می شود را پیشنهاد کرده و در عین حال محدودیتهایی را در افشا برای کاستن از هزینه های غیرضروری پیشنهاد کرده است.
ضرورت وجودی چارچوب مفهومی گزارشگری مالی
چارچوب مفهومی گزارشگری مالی در حسابداری به سه دلیل ضروری است: اول، چارچوب مفهومی همچون یک اساسنامه راهنمای استانداردگذاران قرار می گیرد. هیأت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) چارچوب مفهومی گزارشگری مالی را به شرح زیر تعریف می کند. «مجموعه ای منسجم از مبانی و اهداف مرتبط که می تواند به استانداردهای سازگار منتهی شده و ماهیت، عمل و حدود صورتهای مالی را مقرر نماید». استانداردگذاران به هنگام تدوین استانداردها به اهداف، مبانی و مفاهیم مذکور در چارچوب مفهومی توجه نموده و بر اساس آن استانداردها را تهیه می کنند. اگر چارچوبی را که استانداردگذاران سرلوحه کار خود قرار می دهند دارای انسجام و سازگاری درونی باشد، آنگاه می توان امیدوار بود که نتیجه کار (استانداردهای گزارشگری) نیز از همان ویژگیها برخوردار است. دوم، چارچوب مفهومی می تواند راهنمای کارورزان نیز باشد. نحوه عمل حسابداری همواره با تغییرات محیطی تغییر می کند بنابراین حسابداری همواره متأثر از رویدادهای جدیدی است که در لحظه ایجاد، استاندارد خاصی برای آنها وجود ندارد و کارورزان به هنگام رویارویی با آنها ناگزیرند راه حل عملی این موارد را بیابند که در این مواقع چارچوب مفهومی می تواند راهنمای عمل باشد. کارورزان با در نظر گرفتن اهداف و مفاهیم مذکور در چارچوب مفهومی، با اعمال قضاوت حرفه ای و اتکای به منطق از میان راهکارهای مختلف، بهترین راهکار را برمی گزینند. سوم، نقش و تأثیر چارچوب مفهومی بر پذیرش عمومی استانداردها است زیرا استانداردی را که مورد پذیرش عموم نباشد محکوم به فنا است. بنابراین اگر کارورزان بدانند که استانداردها متکی بر یک چارچوب مفهومی است احساس آرامش می کنند و در برابر آنها مقاومت کمتری از خود نشان می دهند. در ایران نیز هیأت تدوین استانداردهای حسابداری با آگاهی از ضرورت وجودی چارچوب مفهومی گزارشگری مالی اولین محصول خود را در سال ۱۳۷۶ با عنوان «مبانی نظری حسابداری و گزارشگری مالی در ایران» به صورت متن پیشنهادی به نظرخواهی گذاشته شده است (تالانه، ۱۳۸۰: ۴).
مکانیزمهای مؤثر بر کاهش تقلب در گزارشات مالی
سازمانها اغلب در تلاشند به اطلاعاتی دسترسی پیدا کنند که برای دیگران قابل دسترسی نباشد. در شرایط کنونی، جامعه درکل این امکان را می دهد که افراد یا سازمانها با دستیابی به اطلاعات محرمانه از مسیرهای کوتاه و میان بر به ارزش افزوده دست پیدا کنند. بدون شک چنین اطلاعاتی بیشتر از اطلاعات حاصل از یک سیستم اطلاعاتی مشتری پیدا می کند. البته از سیستمهای اطلاعاتی نیز استفاده گسترده ای می شود ولی طبیعی است که اگر جامعه عادت به مسیرهای میان بر کرد در آن صورت فرایندهای رسمی و معقول تهیه و تأمین اطلاعات ضربه خواهد خورد.
کلیه استفاده کنندگان از صورتهای مالی از اطلاعات مندرج در این صورتها جهت تصمیم گیری استفاده می کنند و این اطلاعات تنها مبنایی است که استفاده کنندگان ذینفع می توانند در تصمیم گیریهای خود در اختیار داشته باشند و اگر قرار باشد این اطلاعات نادرست و متقلبانه باشد هیچ استفاده کننده ای از این اطلاعات به عنوان مبنای تصمیم گیری استفاده نمی کند بنابراین مکانیزمهایی وجود دارد که ارائه گزارشات متقلبانه را به حداقل می رسانند. این مکانیزمها عبارتند از :
اعتبار مدیریت: مدیران به حفظ شهرت و اعتبار خود بسیار اهمیت قائلند و هیچگاه منافع کوتاه مدت خود را فدای منافع بلندمدت و حسن شهرت خود نمی کنند و از طرفی بازار برای مدیرانی که در انجام وظایف خود کوتاهی می کنند جریمه های سنگینی درنظر می گیرد. بنابراین مدیران سعی می کنند گزارشات مالی مؤسسه تحت مدیریت خود را بدون هرگونه تقلب بیان کنند.
اعتبار شرکت: یک ارائه نادرست و متقلبانه گزارشات مالی یک مؤسسه می تواند برای اعتبار و حتی تداوم فعالیت آن مؤسسه گران تمام شود. بنابراین مدیران جهت حفظ موقعیت و تدوام فعالیت مؤسسات سعی در ارائه گزارشات مالی عاری از تقلب می باشند.
حسابرسان: انسان ذاتاً به دنبال حداکثر ساختن مطلوبیت خود می باشد وگاهی این امر ممکن است به کاهش مطلوبیت دیگران بیانجامد. بنابراین در مؤسسات نیز مدیران، حاکمان، سرمایه گذاران و … همواره بدنبال منافع خود می باشند. این مسأله نیز تضاد منافع بین گروههای مختلف یک سازمان را به ارمغان آورده و بر نحوه گزارشگری مالی تأثیر می گذارد. در چنین حالتی گزارشهای مالی هیچ ارزشی نخواهند داشت زیرا مدیران جهت نشان دادن وضعیت عملکرد خود و مؤسسه تحت مدیریت، از گزارشهای مالی استفاده کرده و ذهن افراد جامعه را منحرف می کنند. بنابراین یک مرجعی باید وجود داشته باشد تا گزارشهای مالی و انطباق آنها را با استانداردهای حسابداری وگزارشگری مالی تأیید نماید و از طرفی این مرجع باید مورد قبول عموم افراد جامعه نیز باشد. این مرجع کسی جز حسابرسان وگزارشات حسابرسی نیست که وظیفه آنها تأیید اطلاعات گزارش شده و انطباق آنها با استانداردهای حسابداری است. بنابراین تعیین اینکه صورتهای مالی واقعاً نشان دهنده وضعیت مالی و عملکرد شرکت به نحو مطلوب است یا خیر برعهده حسابرسان است.
جرایم قانونی: مکانیزم دیگر جهت جلوگیری از گزارشات متقلبانه جرایم قانونی است. بسیاری از قوانین جزائی جریمه های سنگینی را برای کلاهبرداران تدارک دیده اند تا کمتر کسی به فکر ارائه گزارشات متقلبانه بیافتد.
ویژگیهای کیفی گزارشگری مالی
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
