عنوان :

مقاله جریان های سیاسی انقلاب

تعداد صفحات : ۳۰

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

جناح مجموع گروه یا گروه هایی که با اهداف و دیدگاه های مشترک در کوتاه مدت و یا بلند مدت به منظور رقابت و کسب قدرت سیاسی، در داخل یک حکومت یا حزب گرد هم می آیند، بدون این که دارای ماهیت رسمی و شخصیت حقوقی باشند. جناح را بخشی از یک واحد یا جریان سیاسی دانسته اند، لذا برای نمونه به جناح حکومت، جناح حزب، جناح راست و چپ تعبیر می شود.

در علوم سیاسی توافقی درباره جناح بندی ها در میان احزاب و گروه ههای سیاسی وجود ندارد و این احزاب و گروه ها و جناح بندی هم خود به این تقسیم بندی ها پایدار نیستند و به تناسب فرهنگ ها و نظام های سیاسی متفاوت هستند. گرچه این تقسیم بندی ها در تمام کشورها وجود دارد، در جامعه ایرانی نیز کما بیش این تقسیم بندی وجود داشت اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تحولات سیاسی در آن به خصوص تحولات سیاسی پس از جنگ این تقسیم بندی ها و جناح بندی ها رایج تر شد.

واژگان کلیدی:حزب- هویت- انقلاب- رهبر- فرقه – جریان سیاسی

فهرست مطالب

چکیده    ۴
مقدمه    ۵
جریان های سیاسی انقلاب    ۶
تفاوت حزب با جناح جمعیت، تشکل    ۶
جناح بندی و جناح ها و گروهای سیاسی در ایران اسلامی    ۸
تقسیم بندی احزاب و جریان های سیاسی بعد از انقلاب در ایران    ۲۴
الف. رسالتی    ۲۵
ب. خط امامی    ۲۵
د. راست مدرن    ۲۶
ه. چپ مدرن    ۲۷
و. چپ سنتی    ۲۸
جمع بندی و نکته پایانی    ۲۹
منابع و مآخذ    ۳۰

منابع و مآخذ

۱- جناح های سیاسی در ایران امروز، حجت مرتجی(صادق زیبا کلام)، ناشر، نقش نگار، ۱۳۷۷، تهران

۲- جناح بندی سیاسی در ایران از دهه ۶۰ دوم خرداد ۷۶، سعید برزین، نشر مرکز، ۱۳۷۷، تهران

۳- اطلاعاتی درباره احزاب و گروه ها و جناح های سیاسی در ایران امروز، عباس شادلو، نشر گستره، ۱۳۷۹، تهران

۴- جریان شناسی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران(۱۳۸۰-۱۳۵۷) زیر نظر سید مصطفی میرسلیم، مرکز بازشناسی اسلام و ایران، ناشر: انتشارات باز، ۱۳۸۴، تهران

۵- آرشیو مطبوعات، روزنامه ها و هفته نامه های، سلام، بیان، کیهان، صبح، شلمچه، عصر ما و … در سال های ۷۵-۷۴٫

۶- اشاراتى درباره لیبرالیسم در ایران، شهریار زرشناس، انتشارات کیهان، چاپ اول ۱۳۷۸

۷- جریان‏ها و جنبش‏هاى مذهبى سیاسى ایران، سال‏هاى ۱۳۲۰ – ۱۳۵۷، رسول جعفریان، نشر پژوهشگاه فرهنگى و اندیشه اسلامى، چاپ دوم، ۱۳۸۱ (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: ۱/۱۰۰۱۰۲۵۴۰)

مقدمه

حزب ارگانی است اجتماعی – سیاسی یا مردمی که داوطلبانه برای دستیابی به اهداف برخاسته از ایدئولوژی مشترکشان گرد هم آمده باشند. بنابراین چنین جمعیتی به مقتضای طبیعت سیاسیِ هر گونه تشکلی الزاماً باید دارای سه رکن اساسی مرامنامه، اساسنامه و نظامنامه باشند.

مرامنامه از دو بخش تشکیل میشود:

نخستین خاستگاه ایدئولوژیکی جمعیت را بیان میکند؛ و بخش دومِ مرامنامه، که میتواند ضمنی هم باشد، روشنگر و توضیح دهنده اهداف حزب خواهد بود.

رکن دوم هر حزبی اساسنامه است که در واقع میتوان بدان شبه قانون اساسی حزبی نیز گفت. اساسنامه شامل نکات اساسی مورد قبول حزب در رابطه با اجتماعی که در آن شکل گرفته و برای رسیدن به اهداف حزب مراعات میگردد، بود.

رکن سوم نظامنامه حزبی است که این رکن هم به مانند رکن اول به دو بخش، نظامنامه داخلی یا درون گروهی و نظامنامه خارجی یا برون گروهی تقسیم میشود. قسمت اول ناظر بر اجرای مقررات و قواعد و اصولی است که باید از طرف اعضاء رعایت گردد. بخش دوم مربوط به قواعد و مقررات در چهارچوب ارتباطات حزب با جامعهای است که در آن به وجود آمده مانند ارتباط با دولت و سایر احزاب و احتمالاً ایجاد رابطه با احزاب بیگانه در راستای نظرات سیاسی و ایدئولوژیکی جمعیتی که شکل گرفته است. مانند احزاب کمونیست اروپا، و یا همچنین ارتباط جمعیت آنارشیستهای قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم که از کشورهای مختلف بدلیل ارتباط تنگاتنگی که به لحاظ ارتباطات اجتماعی با یکدیگر داشتند در سطح اروپا و آمریکا اعمال نظرهای اجتماعی – سیاسی می کردند. (به نقل از سایت شبکه خبر دانشجوُSNN)

جریان های سیاسی انقلاب

تفاوت حزب با جناح جمعیت، تشکل:

جناح Faction مجموع گروه یا گروه هایی که با اهداف و دیدگاه های مشترک در کوتاه مدت و یا بلند مدت به منظور رقابت و کسب قدرت سیاسی، در داخل یک حکومت یا حزب گرد هم می آیند، بدون این که دارای ماهیت رسمی و شخصیت حقوقی باشند. جناح را بخشی از یک واحد یا جریان سیاسی دانسته اند، لذا برای نمونه به جناح حکومت، جناح حزب، جناح راست و چپ تعبیر می شود.

جناح تشکلی است که لزوما مداومت ندارد و بنا بر ضرورت و به مناسبت هایی (انتخابات مجلس یا ریاست جمهوری و….) تشکیل می شود. بر این اساس جناح برخلاف حزب:

دارای شعب مختلف در سراسر کشور نیست.

دارای شخصیت حقوقی نیستند.

از نظر قانونی در جایی ثبت نشده اند و عموما نمی خواهند رسمیت حقوقی و قانونی پیدا کنند.

به سرعت یا به تدریج می توانند به مرور زمان، مواضع خود را تغییر دهند و شناسایی خود را دچار مشکل کنند (اصطلاحات سیاسی، ناصر جمال زاده، انتشارات پارسایان، ۱۳۸۲، ص ۳۸).

عدم نهادینگی.

اما واژه هایی مانند جمعیت و تشکل و… نیز دارای ویژگی هایی نظیر جناح بوده و بر این اساس با حزب متفاوت می باشند.

در علوم سیاسی برخی از اصطلاحات و مفاهیم سیاسی وجود دارند که متعلق به فعالیت های سیاسی-احزاب و گروه های و جریان های سیاسی در عرصه رقابت داخلی برای بدست گرفتن قدرت، حاکمیت و حکومت است.

برخی از این اصطلاحات عبارتند از چپ، محافظه کار، رادیکال و … . گفته می شود اصطلاحات سیاسی برای احزاب و گروهایی سیاسی برای اولین بار پس از انقلاب فرانسه ۱۷۸۹ در ادبیات سیاسی رایج و به سایر کشورها ونظام های سیاسی رواج یافت.

پس از انقلاب فرانسه و تشکیل مجمع ملی فرانسه، برای فهم اندیشه های دو جریان رقیب و تقسیم بندی آنها و تشخیص تمایزات فکری آنها، نمایندگان تندرو و رادیکال که خواهان تغییر وضع موجود بودند در سمت چپ مجلس قرار گرفتند و به آنها جریان چپ، چپی ها و یا سوسیال دموکرات اطلاق شده و نمایندگان محافظه کار که خواهان حفظ وضع موجود بودند در سمت راست مجلس قرار گرفتند و به آنها جریان راست یا راستی ها یا لیبرال دموکرات ها(حفظ انقلاب فرانسه) اطلاق شد. این تقسیم بندی دو گانه معمولا به جناح حاکم و جناح رقیب اطلاق می شود.

گر چه در علوم سیاسی توافق دقیقی درباره جناح ها و جناح بندی ها وجود ندارد اما در ادبیات سیاسی مشخصاتی را برای دو جریان چپ و راست بیان می کنند که تقریبا در اکثر کشورها با میزان شدت و ضعف این جناح ها و تقسیم بندی وجود دارد.

ویژگی های راست: مخالفت با تغییر، مخالفت با نوگرایی، اصرار بر محافظه کاری، پذیرش اقتصاد سرمایه داری، بی تفاوتی به اختلاف طبقاتی،‌ تأکید بر نهادهای سنتی قدرت، تأکید بر ناسیونالیسم، تأکید بر دموکراسی و قانون گذاری، اعتقاد به کاپیتالیسم و لیبرالیسم، مخالفت با سوسیالیسم(مارکسیسم و کمونیسم) و … .

ویژگی های چپ: خواهان تغییر و تحول و نوگرایی، مخالف وضع موجود، گروه های انقلابی و رادیکال، برابری خواهی، دفاع از تغییرات اجتماعی، مخالفت با تفاوت طبقاتی، تأکید بر نفی نهادهای سنتی قدرت، تأکید بر انترنالیسم، مخالفت با محافظه کاری، مخالفت با کاپیتالیسم و لیبرالیسم و امپریالیسم، گرایش به سوسیالیسم(مارکسیسم و کمونیسم و … .)(ر.ک: جریان شناسی فرهنگی پس از انقلاب، ص۶۲۵ و نیز اطلاعاتی درباره احزاب و جناح های سیاسی، ص۲۰-۱۸)

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .