عنوان :
تعداد صفحات : ۱۵
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
مقاله حاضر به ویژگی های مشترک بین قصیده هر دو و نقد تطبیقی شهریار و مفتون همدانی
می پردازد.با مطالعه قصاید علی ای همای رحمت استاد شهریار و علی ای سمای وحدت استاد مفتو همدانی ملاحظه می کنیم که هر دو شعر زیبا و آسمانی هستند، آغازی استادانه و حسن مطلع دارند.
قافیه و ردیف در هر دو، به دلیل برخورداری از مصوت کشیده، شکوه و زیبایی خاصی به شعر بخشیده است. یکی در کمال و سادگی و دیگری از مطلع تا انتها، آمیخته با واژه های ناب قرآنی . شعر شهریار با همان روش ساده،شیوا و زیبایی که نشان از پیروی سبک سعدی را دارد، با زبانی صمیمی و عاطفی و روان، باورو ایمان عمیق و دلدادگی خود را نسبت به مولایش اظهار می دارد و قصیده مفتون با بهره گیری از صنایع مختلف ادبی زینت یافته و کلام را به اوج زیبایی و پختگی رسانیده است.
مطلب بسیار جالب دیگر اینکه این دو قصیده از نظر وزن، ردیف و بحر سروده شده کاملاً شباهت دارند، و هر دو در بحر رمل مثمن مشکول گفته شده اند.
واژه های کلیدی: استاد شهریار، استاد مفتون همدانی، شباهت ها، قصیده
استاد شهریار ۱
علی ای همای رحمت« ۲
»استاد مفتون همدانی« ۳
» علی ای سمای وحدت« ۵
ویژگیهای مشترک و تفاوتها : ۷
نقدی بر قصیده مفتون: ۸
منابع: ۱۲
۱-دیوان شهریار، محمد حسین شهریار،انتشارات زرین،۱۳۶۶
۲- دیوان مفتون همدانی، به کوشش رضا مفتون -انتشارات مفتون همدانی -چاپ دوم، همدان۱۳۶۴
سید محمد حسین بهجت تبریزی با تخلص شهریار (۱۳۶۷-۱۲۵۸) ،یکی از شاعران برجسته معاصر است.
وی دوران کودکی خوی رادر کشاکش انقلاب و در جریان نهضت مشروطه به سر برد.تحصیلات خود را در تبریز آغاز نمود ودر مدرسه دارالفنون تهران ادامه داد و پس از پایان دوره متوسطه وارد دانشگاه پزشکی شد،اما به دلایلی تحصیل رارها کرد و در خط شاعری افتاد .
شهریار بیشتر اوقات خود را به سرودن شعر می گذرانید ،وی در سالهای انقلاب و پس از آن به مضامین اخلاقی و دینی در اشعارش روی آورد.
او در سرودن انواع شعرفارسی مهارت داشته و طبع آزمایی کرد و علاوه بر آن به زبان مادری خود ، ترکی آذری، نیز اشعاری زیبا سرود ه است؛ از جمله کارهای مهم ادبی منظومه حیدر بابا و کلیات دیوان اوست.
شهریار به شاعران طراز اول فارسی عشق میورزید و شیوه سرودن آنها درشعر او نمایان است .در شعر شهریار اندیشه های دینی و دلدادگی های فراوان نسبت به مولا علی (ع)مشهود است .(۱)
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را |
که به ما سوا فکندی همه سایه هما را |
زنوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوش است شــهریارا
سید آقا کبریایی متخلص به » مفتون « در سال ۱۲۶۸ ه.ش در شهر همدان متولد شد؛ با الهام ازنام پدرش او را »میرآقا « نامیدند ،گویند نسبت مفتون با سی وهشت واسطه به حضرت سید سجاد (ع)و خاندان عصمت و طهارت میرسد.
مفتون از ابتدای جوانی در طریق ولا قدم نهاد و دل به محبت سرور اولیاءعلی (ع)سپرد ، در درویشی پاک طینت بوده و چهره ای مهربان و نورانی داشته است .
شاعر همدانی ، پس از سپری کردن دوران نوجوانی و در سایه توجه و تربیت پدر و ارسته خود ، تحصیلات ابتدایی رادر همدان به انجام رسانید و دروس عربی و ریاضیات را ضمن اشتغال به کار روزانه ،نزد استادان فن تکمیل کرده، هیئت و نجوم رانیزآموخت ولی به دلیل نشو و نما در محیط ادب و عرفان ، طبع وی به ادبیات و سخنوری متمایل تر بوده؛ او ساعات فراغت خود را به مطالعه دیوان شاعران بزرگ می گذرانید.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .