1,040 views
عنوان :
تعداد صفحات : ۳۵
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
مفهوم دولت الکترونیک از جمله مفاهیمی است که اخیراً در دنیای دانش و اطلاعات متولد و در دستور کار بسیاری از دولتها قرار گرفته است . عصر اطلاعات ویژگیهای خاص خود را دارد. مهمترین ویژگی عصر اطلاعات ، تسهیل و تسریع اطلاعات است . با ورود رایانه و اینترنت ،مظاهر جامعه بشری دستخوش تغییر شده است. ویژگی اصلی دولت الکترونیک ارایه خدمات با هزینه کمتر و اثر بخشی بالاتر و خواهان مرتبط ساختن همه مردم با یکدیگر و با دولت است . ، دولت الکترونیک این امکان را به دولت می دهد که خدمات خود را به مناسب ترین شیوه و کمترین هزینه و بالاترین کیفیت و در کمترین زمان ممکن به مشتریان ارایه کند .
در این مقاله مشکلات روش ارزیابی و رتبهبندی دولت الکترونیکی توسط سازمان ملل از جمله عدم توجه به زیرساختهای فرهنگی و قانونی و نیز نادیده گرفتن مساله استفاده (Use) به عنوان یکی از معیارهای اصلی ارزیابی مورد بحث قرار گرفته و معیارهای مناسبی که برای ارزیابی وضعیت دولت الکترونیکی کشورها باید مدنظر قرار گرفته شوند، پیشنهاد میگردد.
تاکنون مدلهای بسیاری برای ارزیابی وضعیت دولتهای الکترونیکی پیشنهاد شدهاند. هر مدل از معیارهای خاصی برای بررسی سطح دولت الکترونیکی کشورها استفاده میکند. اینکه هر کدام از آنها تا چه حد در ارزیابی سطح دولت الکترونیکی موفق هستند وابسته به وجود هماهنگی نزدیکبین رتبه آن کشور در ایجاد دولت الکترونیک برمبنای آن مدل و میزان استفاده از دولت الکترونیک در آن کشور، برمیگردد.
در برخی از مطالعات دیده میشود که کشوری برمبنای مدل خاصی در رتبه بالایی جای میگیرد در حالیکه دولت الکترونیک چندان در آن کشور رایج نیست. علت این نقص تاکید بیش از حد برجنبههای سخت مانند زیرساخت تکنولوژی اطلاعات و عدم توجه کافی به جنبههای نرم چون جنبههای فرهنگی و قانوی است. با استفاده از نتایج سایر محققان در این زمینه ما مدلی سه سطحی شامل ”زیرساختهای ملی“، ”تدارک دولت الکترونیک“ و ” استفاده“ برای ارزیابی سطح دولتهای الکترونیک پیشنهاد کردیم. این مدل را میتوان به عنوان چارچوبی برای چنین ارزیابی به کار برد.
واژه های کلیدی: مدل سه لایه ای، دولت الکترونیکی، زیرساختهای ملی، ارزیابی
چکیده: ۱
مقدمه ۳
اهداف دولت الکترونیک ۵
کاربردهای دولت الکترونیکی ۶
مدلهای ارزیابی دولت الکترونیکی ۶
مدلی برای ارزیابی دولت الکترونیکی در کشورها ۷
زیرساختهای ملی ۹
خلاصه و نتیجهگیری ۱۱
تدوین سیستم مدیریت کیفیت “ ISO 9001-2000 ” ۱۴
توسعه فن آوری اداری ۱۵
دولت الکترونیک گامی موثر در تحول نظام اداری ۱۷
ویژگیهای دولت الکترونیکی : ۱۸
دولت الکترونیک و دیپلماسی دیجیتال ۲۰
مفهوم دولت الکترونیک ۲۲
دولت الکترونیکی E-Government ۲۶
رسانه منتخب برای دولت الکترونیک ۲۸
عوامل ایجاد دولت الکترونیک ۲۸
ساختار و نمادهای دولت الکترونیکی ۳۱
منابع: ۳۲
۱٫ United Nations Division for Public Economics and Public Administration & American Society for Public Administraion “Benchmarking eGovernment: A Global Perspective”, New York, 2002
۲٫ Noah Curt hoys & James Crabtree, iSociety, “Renewing Electronic
Government for Improved Service Delivery”, ۲۰۰۳
۳٫ BT Government Report, “eGovernment: Ready or Not?”, July 2000.
۴٫ ITAA Public Sector Report, “eGovernment”, ۹/۱۱/۲۰۰۱
۵٫ Ghasemzadeh, F., Safari, H., “Transition to Egovernment: A plan for Iran”, Management Knowledge, No. 55, pp. 252-278, 2001.
۶٫ Greunz Markus, Schopp Brend, Haes Joachim, “Integrating eGovernment infrastructures through secure XML Documents Containers”, Proceeding of the 34th Hawaii International Conference on System Science, 2001.
۷٫ Heeks Richard, “Building e-governance for development: a framework for National and Donor Action”, (Working Paper) University of Manchester, 2001.
۸٫ Heeks Richard, “Understanding Govenance for development”, (Working Paper) University of Manchester, 2001.
در یک تعریف کلی، دولت الکترونیک میتواند عملاً تمام بسترها و کاربردهای فنآوری اطلاعات و ارتباطات را دربر میگیرد که توسط بخش عمومی برای ارایه خدمات به شهروندان (G2C)، کار و کسبها (G2E)، سایر عوامل دولتی (G2G) و کارمندان دولت (G2E) مورد استفاده قرار میگیرد. در این مقاله ما توجه خود را به استفاده از اینترنت و شبکه جهانی وب برای رساندن اطلاعات و خدمات دولتی به شهروندان معطوف میسازیم. به طور سنتی تعامل بین شهروندان و یا تجار با یک عوامل دولتی در یک سازمان دولتی رخ میدهد. با حضور تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات نزدیک کردن مراکز خدماتی به مشتریان امکانپذیر میشود. شهروندان میتوانند اطلاعات و خدمات دولتی را در یک کیوسک یا اتاق مجزای اینترنتی که در یک سازمان دولتی یا نزدیک آن قرار داده شده، یا از طریق رایانه کیفی(labtop) یا رایانه شخصی از خانه یا دفتر خود دریافت کنند. اگر دولت الکترونیکی به خوبی پیاده شده باشد، شهروندان میتوانند وارد یک سایت اینترنتی شده، به آسانی خدمات و اطلاعات دولتی موردنیاز خود را یافته، و از آن سایت برخط (online) برای انجام دادوستد استفاده کنند. باید خاطرنشان سازیم که دولت الکترونیکی صرفاً یک پروژه عظیم تکنولوژی اطلاعات نیست بلکه برنامهای است چندبخشی، فرهنگی، سازمانی، برمبنای تکنولوژی و تغییردهنده شکل کسب کار[۳]، هرچند که تکنولوژی اطلاعات نیز یک مولفه حیاتی چنین تبدیلی است و نقشی اساسی در آن بازی میکند.
در چند سال گذشته، تعداد مدلهای ارزیابی و رتبهدهی دولتهای الکترونیکی افزایش یافته است. این مدلها سعی میکنند تا موقعیت هر یک از کشورها را در تلاش برای رسیدن به دولت الکترونیکی، تخمین بزنند. مدلهای پیشنهادی از معیارهای متفاوتی استفاده میکنند؛ مثلاً در بررسی سازمان ملل متحد [۱]، کشورهای جهان برمبنای سه معیار طبقهبندی شدهاند. ”حضور اینترنت“، ”زیرساخت تکنولوژی اطلاعات“ و ”سرمایه انسانی“. این مدل شامل زیرساختهای فرهنگی و حقوقی نمیشود و نیز ”میزان استفاده از دولت الکترونیک توسط شهروندان“ را به عنوان یکی از معیارهای اساسی نادیده میگیرد. در ادامه به طور خلاصه مدلهای عمدهای را که تاکنون ارایه شدهاند، شرح میدهیم و سپس مزایا و معایب آنها را در ارزیابی و رتبهبندی دولتهای الکترونیک کشورها موردبحث قرار میدهیم. در انتها نیز یک مدل سه سطحی برای ارزیابی سطح دولت الکترونیک کشورهای مختلف پیشنهاد میکنیم.
دولت الکترونیک اهداف متنوع و متفاوتی را دنبال میکند: سرویسدهی بهتر دولت به شهروندان، بهبود تعامل دولت با تجارت و صنعت، اختیار دادن به شهروندان از طریق دسترسی به اطلاعات و مدیریت کاراتر دولت. از جمله مزایای حاصل از آن را میتوان رشوهخواری کمتر، شفافیت بیشتر، آسایش بیشتر، رشد درآمدها و کاهش هزینهها دانست. یکی دیگر از آثار حرکت کردن به سوی دولت الکترونیک آن است که به این ترتیب دولت میتواند پذیرش بیشتری نسبت به تکنولوژی اطلاعات در کسب و کارها و صنایع برانگیزد. فرایند تجارت نیز سرعت بیشتری خواهد یافت، زیرا رویههای دولتی دیگر به عنوان کندکننده سرعت آن وجود نخواهد داشت، سرعتی که فاکتور مهمی در رقابت بین کشورهاست [۵]. مزایای عمده دولت الکترونیکی شامل این موارد است: رسیدن سریعتر خدمات به شهروندان، بهبود عمومی خدمترسانی، خدمترسانی دقیقتر و مناسبتر و شهروندان، قابلیت رسیدگی به تقاضای بیشتر، دوبارهکاری کمتر در سازمانهای مختلف دولتی، گزارشات دقیقتر، خطاهای کمتر، رویکرد مشتری مدارتری به ارایه خدمات، تصویر بهتر از خدمات دولتی و رابطه بهتر و با مساوات بیشتر با شهروندان [۳]. اگر دولت الکترونیک به درستی پیاده شود، دستاوردهایی از لحاظ کارایی به دنبال دارد که موجب اداره ارزانتر و انجام امور بیشتر به نحو سریعتر میگردد، به همین ترتیب با به دست آمدن این دستاوردها، دولت به شکل بهتر و مبتکرانهتری کار خواهد کرد.
کاربردهای دولت الکترونیکی را میتوان به چهار دسته تقسیم کرد:
۱- دولت به شهروندان (G2C) که شاید مهمترین و رایجترین نوع دولت الکترونیکی باشد و از دادن اطلاعات برخط مناسب به مردم تا پرداخت صورت حسابهای تلفن، آب، برق، قبوض جریمه و … را دربر میگیرد[۸]
۲- دولت به کسب و کار (G2B) که در آن دولت نیازهای خاص جامعه تجاری را از طریق اینترنت تأمین میکند و از ثبت شرکتها تا تأمین تجهیزات الکترونیکی(e-procurement) را دربر میگیرد[۴].
۳- دولت به کارمندان (G2E) که برای فراهم کردن اطلاعات برای کارمندان بخش عمومی با استفاده از اینترانت یا شبکه خصوصی طراحی شده است تا آنها به اطلاعات منابع انسانی مانند مزایای پرسنلی و بازنشستگی، اخبار جدید و سایر اطلاعات و کاربردهای کارمندی دسترسی داشته باشند.
۴- دولت به دولت (G2E) که معمولاً از طریق اینترانت یا شبکه خصوصی دولتها قابل دسترسی است. قرار دادن فرایند کامل آمادهسازی بودجه سالانه و یا برنامههای بلندمدت به شکل برخط میتواند مثالهای خوبی از این مورد باشد[۴].
تاکنون مدلهای بسیاری برای ارزیابی وضعیت الکترونیکی پیشنهاد شدهاند. بعضی از پیشرفتهترین آنها توسط سازمان ملل متحد [۱]، [۲]isociety، [۱۴]McConnell International، [۱۲]KPMG و گروه [۱۳]Mosaic پدید آمدهاند. هر مدل از معیارهای خاصی برای بررسی سطح دولت الکترونیکی کشورها استفاده میکند. مثلاً مدل سازمان ملل متحد از زیرساختهای تکنیکی، سرمایه انسانی و حضور وب به عنوان معیارهای اصلی استفاده میکند در حالیکه isociety، استفاده از دولت الکترونیکی توسط شهروندان را یکی از معیارهای اساسی چنین ارزیابیای میداند. از سوی دیگر KPMG به طور خاص برجنبههای مدیریتی تمرکز میکند که اساساً به استراتژی الکترونیکی(e-strategy) ، ریسک و مدیریت برنامهریزی (risk and program management) مدیریت زنجیره ارزشها (value chain management) و مدیریت عملکرد (performance management) به علاوه معماری فنی (technical architecture) . قابلیتهای سازمانی (organizational capabilities) میپردازد. جدول ۱ مدلهای عمده ارزیابی و معیارهایشان را که در ادبیات بحث، به آنها اشاره شده، نشان میدهد.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .