عنوان :

پایان نامه امپراتوری روم

تعداد صفحات : ۶۸

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

در این مقاله درباره امپراتوری روم، حکومت اوگوستوس، سلسله ژولیوس و کلودیوس، سلسله فیلاویوس، حکومت آنتونین‌ها، هنر و معماری در دوران امپراتوری روم و انحطاط و سقوط امپراتوری روم توضیح می دهد.

سلطنت آگوست نشانه آغاز عهد عظمت روم است. برای ۲۰۰سال امپراتوری گسترده روم از پاکس‌رومانا (صلح روم) برخوردار ماند. در این دوران روم به منطقه مدیترانه صلح، قانون و حکومتی خوب را عرضه داشت. دنیای باستان هرگز قبل از آن برای چنین مدت طولانی از صلح و نظم برخوردار نمانده‌بود. روش دقیق و کارآمد مدیریت رومی‌ها تا بدان حد تکامل یافت که توانستند در اداره امپراتوری عظیم خود، استعداد خود را در زمینه تشکیلات نمایان سازند.

در عصر آگوست ادبیات به منتها درجه ترقی رسید . تمام بزرگان به معنویات و مسائل فکری و عقلانی علاقمند شده بودند کتابخانه‌ها و انجمنهای ادبی بسیاری در این دوره دایر شد و مردم درانجا با صدای بلند تألیفات تازه را می خواندند. خود آگوست نیز به شعرگفتن علاقه داشت.

بزرگترین اشخاص ادبیات لاتینی در عصر آگوست تیت‌لو ، ویرژیل و هراس می‌باشند تیت‌لو مورخ رومی است و از آنجائیکه وطن‌پرستی به تمام معنا بود می‌خواست برای افتخار روم یک اثر عالی نمایان سازد و به یادگار بگذارد لذا تاریخ روم را از بدو امر تا زمان آگوست به رشته تحریر درآورد.

ویرژیل و هراس شعرای عصر آگوست هستند. در عصری که در تاریخ به قرن آگوست معروف است عده شعرا بر نثرنویسان غلبه داشتند.

بعد از مرگ آگوست پسرخوانده او یعنی تیبریوس از طرف سنا به رتبه امپراتوری نائل گشت. تیبریوس بسیار خوب حکومت می‌کرد و تمام کارهای خود را برایاداره‌کردن ایالات صرف می‌نمود رفتا ر مأمورین را مواظب و مراقب بود و در عهد سلطنت او صلح و سکوت در سرتاسر مملکت امپراتوری حکفرما بود. فقط در گل طغیان کوچکی بروز کرد که آن را نیز بآسانی سرکوب کرد.علاوه بر این تیبر برای هیچ جنگ تعرضی حاضر نگشته وسپاهیان خود را تا سرحد رن عقب نشاند.

واژه های کلیدی: امپراتوری روم، حکومت اوگوستوس، سلسله ژولیوس و کلودیوس، سلسله فیلاویوس، حکومت آنتونین‌ها، هنر و معماری ، انحطاط و سقوط

فهرست مطالب

امپراتوری روم:(۳۹۵م-۲۷ق.م)    ۱
حکومت اوگوستوس:(۱۴م-۲۷ ق.م)    ۳
هنر و ادبیات در عصر آگوست:    ۱۰
سلسله ژولیوس و کلودیوس( ۶۸- ۱۴م)    ۱۴
– تیبریوس: ( ۳۷-۱۴ م)    ۱۵
– کالیگولا: ( ۴۱-۳۷ م)    ۱۶
– کلودیوس:( ۵۴-۵۱-م)    ۱۷
– نرون( ۵۴-۶۸م)    ۱۹
سلسله فیلاویوس: ( ۹۶-۶۹٫م)    ۲۳
– وسپاسیانوس: ( ۷۹-۶۹٫م)    ۲۳
– تیتوس: ( ۸۱-۷۹٫م)    ۲۵
– دومیتیانوس:( ۹۶-۸۱٫م)    ۲۶
حکومت آنتونین‌ها:( ۱۸۰- ۹۶٫م)    ۲۸
– نروا:‌( ۹۸-۹۶ .م)    ۲۸
– تراژان: ( ۱۱۷-۹۸٫م)    ۲۹
– هادرین: ( ۱۳۸-۱۱۷٫م)    ۳۱
– آنتونین: ( ۱۶۱-۱۳۸٫م)    ۳۲
– مارک ارل: ( ۱۸۰-۱۶۱٫م)    ۳۲
– کمد ( ۱۹۲- ۱۸۰٫م)    ۳۳
اجتماع رومی:    ۳۵
بردگی:    ۳۷
هنر و معماری در دوران امپراتوری روم:    ۳۹
– حمامها:    ۳۹
-سیرک:    ۴۰
-آمفی‌تئاتر :    ۴۱
-طاق نصرت:    ۴۲
-معبد پانتئون:    ۴۳
-مجسمه‌های رومی:    ۴۴
-فرسکها:    ۴۵
-باسیلیکای اولپیا:    ۴۵
-پمپئی:    ۴۶
-تیمگاد:    ۴۷
-خانه‌های رومی:    ۴۷
انحطاط و سقوط امپراتوری روم:    ۵۰
نتیجه‌گیری    ۵۸
فهرست منابع:    ۶۳

فهرست منابع:

 ۱- پرون. استیوارد، اساطیر روم، ترجمه جلال فرخی، انتشارات اساطیر،تهران ۱۳۸۱

۲- پری. ماروین، تاریخ جهان: تحول اندیشه، تمدن و فرهنگ جهان، ترجمه عبدالرحمن صدریه، انتشارات دنیا، تهران۱۳۷۷

۳- دیاکوف. و تاریخ جهان باستان، ترجمه صادق انصاری، علی‌ا… همدانی،محمد باقر مؤمنی،جلدسوم، نشر اندیشه، تهران ۱۳۵۳

۴- رابینسون.چارلز اگلزاندر، تاریخ باستان، ترجمه اسماعیل دولتشاهی، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی،تهران ۱۳۷۰

۵- رائل.هنری تامسن، رم در عصر آگوست، ترجمه ابوطالب صارمی، انتشارات بنگاه، ترجمه و نشر  کتاب، تهران، ۱۳۴۹

۶- گشایش. فرهاد، تاریخ هنر ایران و جهان، انتشارات عفاف، تهران، ۱۳۸۴

۷- گیبون. ادوارد، انحطاط و سقوط امپراتوری روم، ترجمه ابوالقاسم طاهری، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی،تهران، ۱۳۷۰

۸- لاوی. عبدا…، تاریخ هنر، مختصری از معماری – مجسمه‌سازی و نقاشی در غرب، انتشارات تهران، تهران ۱۳۵۴

۹- لایف.تایم، پمپئی شهری که ناپدید شد، ترجمه کامران جولایی، انتشارات جویا، تهران ۱۳۷۸

۱۰- ماله. آلبرت، تاریخ رم، ترجمه میرزاغلامحسین زیرک‌زاده، انتشارات علمی تهران ۱۳۶۲

۱۱- ناردو.  دان، جمهوری روم،  ترجمه سهیل سمی، انتشارات ققنوس، تهران ۱۳۸۳

۱۲- وزیری. علی‌نقی، تاریخ عمومی هنر، انتشارات هیرمند، تهران ۱۳۶۹

امپراتوری روم:(۳۹۵م-۲۷ق.م)

مرگ سزار جمهوری را نجات نداد. آنتوان معاون سزار و اکتاویان(پسر خوانده سزار) با هم متحد شده و جمهوری طلبان را در جنگ فیلیپ مقهور ساختند.

بعد از آن آنتوان و اکتاویان، فاتحین مملکت، روم را بین خود تقسیم کردند. مغرب نصیب اکتاویان شد که بخوبی از عهده اداره آن برآمد، مشرق به آنتوان رسید که به خوبی نتوانست از عهده اداره آن برآید.

بالاخره میان آنتوان و اکتاویان برای نفوذ و غلبه مطلق کشمکش درگرفت، اکتاویان در جنگ آکتیوم۱بر آنتوان غالب گشت و صاحب اختیار منحصر به فرد مملکت روم شد. فتح وی به عصر جنگهای داخلی و به دوره جمهوریت خاتمه داد.(ماله، ۱۳۶۲، ص ۱۹۸)

اکتاویان به اشکال مختلف، در عین اینکه به دلیل نفرت و بی‌اعتمادی مردم روم نسبت به عناوینی چون دیکتاتور یا پادشاه، از این عناوین حذر می‌کرد، قدرت مطلق یک دیکتاتور را داشت. در عوض، او می‌خواست تصویر خیرخواهانه ناجی و محافظ مردم را داشته‌باشد. در سال ۲۷ ق.م، او به عنوان افتخاری امپراتور سزار اوگستوس، به معنای «حاکم و ظفرمند بزرگ» مفتخر شد. اما اکتاویان هرگز خود از عنوان امپراتور استفاده نکرد و اصطلاح شهروند درجه اول را ترجیح می‌داد. نام او هرچه بود در عمل اولین نفر از فهرست بلندبالای امپراتوران روم بود. با آغاز حکومت او، روم و ایالات آن امپراتوری روم نام گرفت.(ناردو، ۱۳۸۳،ص۱۳۰)

در امپراتوری روم، دولتی پدید که تا ابد در یادها خواهدماند و امروزه نیز ملتهای جهان آن را احساس می‌کنند. از دجله و فرات گرفته تا مرزهای اسکاتلند قلمرو دولت واحدی بود که زیر حاکمیت مقتدر و کارآمد شد مردمانی متعلق به نژادهای گوناگون و با اعتقادات و سنتهای مختلف به سر می‌بردند. برتون‌ها، لگها، اسپانیاییها، آلمانیها، آفریقاییها، مصریها، یونانیها، سوریان و عربها فقط چندتایی از آن نژادهای مختلف بودند.

سلطنت آگوست نشانه آغاز عهد عظمت روم است. برای ۲۰۰سال امپراتوری گسترده روم از پاکس‌رومانا۲(صلح روم) برخوردار ماند. در این دوران روم به منطقه مدیترانه صلح، قانون و حکومتی خوب را عرضه داشت. دنیای باستان هرگز قبل از آن برای چنین مدت طولانی از صلح و نظم برخوردار نمانده‌بود. روش دقیق و کارآمد مدیریت رومی‌ها تا بدان حد تکامل یافت که توانستند در اداره امپراتوری عظیم خود، استعداد خود را در زمینه تشکیلات نمایان سازند.(پری، ۱۳۷۷، ص۱۲۱)

حکومت اوگوستوس:(۱۴م-۲۷ ق.م)

اکتاویان در ۲۳ سپتامبر سال ۶۳ ق.م در روم متولد شد. پدر وی گایوس اکتاویوس و مادرش آتیا خواهر ژولیوس سزار بود. ژولیوس سزار برطبق وصیت‌نامه‌اش بیشتر املاک خود را به اکتاویان بخشید و او را به پسر خواندگی خویش برگزیده بود. پس از آنکه اکتاویان وصیت‌نامه سزار را خواند، تصمیم گرفت که دیگر اکتاویان پسر اکتاویوس نباشد. بلکه سزار پسر سزار باشد. اکتاویان با اختیار فوری نام سزار برای خود منبع عظیمی از قدرت فراهم ساخت. او از خویشتن شخصی ساخته‌بود که تمام کسانی که یاد سزار را عزیز می‌داشتند و از قتل ناجوانمردانه‌ وی متأثر بودند، بتوانند به دورش گرد آیند.

سربازان سزار اکنون سزاری جدید یافته‌بودند که اخلاص خود را می‌توانستند به وی منتقل سازند. اکتاویان که اینک مقام الوهیت یافته‌بود در سن ۳۶ سالگی در سال ۲۷ ق.م صاحب بی‌چون و چرای روم گشت. رسیدن به قدرت مطلق بطور عمده برای وی با زور اسلحه تأمین شده‌بود ولی تکلیف آینده بکار بردن آن قدرت به نحو خردمندانه در خدمت صلح بود.(رائل، ۱۳۴۹، صص۳۰،۳۱و ۸۱)

از آنجایی که اکتاویان با احتیاط‌تر از سزار بود، دیکتاتور بودند یا شاه شدن را بر خود نپسندید، هیچ حکومت و منصب تازه برای او ایجاد نگردید، ظاهراً‌ تشکیلات و طراز اداره‌ جمهوریت تغییر نکرد، لکن باطناً سلطنت تنها در دست یک نفر، یعنی شخص امپراتور بود.

همانطور که ذکر شد، اکتاویان عنوان مخصوص خدایان یعنی اگوست۱ را حائز شد، بدین ترتیب که در ابتدا از طرف سنا به وی توصیه شد تا نام رمولوس، بانی شهر روم براساس افسانه‌ها، را بپذیرد ولی وی امتناع ورزید و نام آگوست یا آگوستوس را برای خود اختیار کرد، البته در عین حال تصمیم گرفته‌شد که ماه سکستی‌لیس۲به افتخار امپراتور، آگوست نامیده‌شد. نام ماه پیش از آن کوینتی‌لیس۳ نیز قبلاً به افتخار ژولیوس سزار به ژولیوس تغییر نام یافته‌بود. در واقع نام دو ماه انگلیسی یعنی ژوئیه و آگوست یادگاری از همان زمان است.(همان، ص ۹۱)

آگوست اختیارات وسیعی را در دست خویش تمرکز داد و در داخل مملکت امنیت و آرامش را در همه جا حکم فرما کرد. دنیای رومی که از صدمات یک قرن جنگهای داخلی خسته و فرسوده شده‌بود بالاخره روی راحت و آسودگی را دید. در زمان سلطنت آگوست قلمرو روم افزایش پیدا کرد و لژیونهای رومی تحت فرمان سرداران لایق مثل آگریپا، تیبرو دروسوس به فتوحات جدید نائل شدند. رومیان از جبال آلپ و رود رن گذشته تا رود آلپ و دانوب رسیدند.(ماله، ۱۳۶۲،ص۲۰۶)

مجلس سنا مشاغل متعدد را که مطابق قانون می‌بایست به چندین صاحب منصب مختلف و برای مدت یکسال داده‌می‌شد مادام‌العمر به او تفویض کرد. بنابراین آگوست رتبه ایمپریوم و اقتدار تریبون‌ها و کنسول‌ها و پیشوای روحانی را مالک شد.

همانطور که ذکر شد در دوره جمهوریت ارتش دائمی در روم وجود نداشت و به هنگام جنگ قشون را جمع می‌کردند اما از زمان حکومت آگوست به بعد قشون دائمی مجهز ایجاد شد که این قشون به صورت دائمی در سرحدات کشور اردو می‌زد. رئیس و فرمانده کل ارتش شخص امپراتور بود اما از آنجایی که آگوست بنیه قوی نداشت و جنگ را هم دوست نداشت صفات یک سرباز در او یافت نمی‌شد اما وی در سیاست خارجی جدیت و فعالیت بسیار نشان می‌داد.(همان، ص۲۱۴)

قبل از آگوست رومیان هیچوقت موفق نشده‌بودند قسمتی از آلپ را که مانند قوسی صحرای پو را احاطه می‌کند، متصرف گردند. اما آگوست در سال ۸ ق.م تسخیر اراضی مزبور را خاتمه داد و به یادگار این پیروزی مجسمه‌ای در ایالت پروانس در شهر توربی۱نزدیکی مناکو۲برپا داشت. اما امپراتور به این هم اکتفا نکرد و به فکر تصرف دامنه‌های شمالی آلپ تا رود دانوب افتاد، که برای این کار باید اراضی سوئیس شرقی، باویر۳، اتریش، هنگری، یوگسلاوی، بلغارستان و رومانی را می‌گرفت. این فتح بزرگ و وسیع در نتیجه جنگهای شدیدی بدست آمد و در سال ۱۰ ق.م پنج ایالت جدید تأسیس گشت: رتی۴، نریک۵، پاننی۶، دالماس۷ و مزی۸.(همان، ص ۲۱۵)

سزار رودخانه رن را سرحد مملکت روم قرار داده‌بود و آگوست می‌خواست دولت امپراتوری را تا رود آلپ گسترش داده و آلمان شمال‌غربی امروزه را تصرف کند. وی این مأموریت را به داماد خود دروسوس داد. اما دروسوس به همراه سپاه روم در سال ۹ ق.م شکست سختی خورد بدین ترتیب آگوست از تسخیر ژرمنی منصرف شد و مجدداُ رود رن را سرحد قرار داد. از این تاریخ به بعد سرحدات امپراتوری روم عبارت بود از رن و دانوب در اروپا، فرات علیا و مشرق سوریه در آسیا و صحرای کبیر در آفریقا.(همانجا)

آگوست به منظور اداره امپراتوری آن را به دو گروه ایالت تقسیم کرد: ایالاتی که تحت صلح بودند را تحت نظارت سنا قرار داد و ایالات سناتوری نامید. ایالاتی را که اصولاً دردسر آفرین بودند، مستقیم زیر نظر خود گرفت و ایالات امپراتوری نام نهاد.(رابینسون، ۱۳۷۰، ص۶۳۹)