مقاله بررسى تحقق جرم، از اندیشه تا عمل

تحقیق و پروژه و پایان نامه و مقاله دانشجویی

 عنوان :

مقاله بررسى تحقق جرم، از اندیشه تا عمل

تعداد صفحات :۳۴

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

 

چکیده

کسى که قصد ارتکاب جرمى را دارد، از لحظه اندیشه ارتکاب جرم در ذهن تا تحقق فعل مجرمانه در خارج، مراحلى را طى مى‏کند که از نظر حقوق‏دانان پیشین، اصطلاحا «راه جرم‏» و از دیدگاه علماى کنونى حقوق جزا، مراحل مختلف عمل مجرمانه نامیده مى‏شود . این مراحل را برخى از حقوق‏دانان، چهار مرحله ذکر کرده‏اند: ۱ . اندیشه مجرمانه یا قصد ارتکاب جرم; ۲ . انجام عملیات مقدماتى; ۳ . شروع به اجرا; ۴ . انجام کامل جرم .

براى تحقق شروع به جرم، شرایطى لازم است که این شرایط را با توجه به آنچه که در ماده ۴۱ قانون مجازات اسلامى آمده مورد بررسى قرار مى‏دهیم . ماده مزبور مقرر مى‏دارد: «هر کس قصد ارتکاب جرمى کند و شروع به اجراى آن نماید، لکن جرم منظور واقع نشود، چنان‏چه اقدامات انجام گرفته جرم باشد، محکوم به مجازات همان جرم مى‏شود .»

بنابراین، شرایط تحقق شروع به جرم، به موجب این ماده عبارتند از: قصد ارتکاب جرم; شروع به اجرا; عدم وقوع جرم موردنظر; جرم بودن اقدامات انجام گرفته .

واژه های کلیدی: تحقق جرم، قصد مجرمانه ، جرم محال، جرم عقیم،

فهرست مطالب

مقدمه   ۱
اندیشه مجرمانه   ۲
مفهوم قصد مجرمانه   ۳
مفهوم شروع به جرم و شرایط تحقق آن   ۴
شروع به جرم در حقوق جزاى اسلام   ۵
جرم عقیم   ۶
جرم محال   ۸
جرم محال در قوانین و رویه‏هاى قضایى   ۸
شرایط تحقق شروع به جرم در قانون مجازات اسلامى   ۱۱
الف . قصد ارتکاب جرم   ۱۲
ب . شروع به اجرا   ۱۲
ج . عدم وقوع جرم موردنظر   ۱۳
د . جرم بودن اقدامات انجام گرفته   ۱۷
نتیجه ‏گیرى   ۲۵
منابع:   ۲۸

منابع:

۱- Clarkson, C. M. V. Undrestanding Criminal law (London: Fatanapress) p. 15

۲- طلاق: ۸ و اسراء: ۱۵

۳- عبدالحسین على‏آبادى، حقوق جنایى، ج اول، چاپخانه بانک ملى ایران، ۱۳۴۷، ص ۱۲

۴- پرویز صانعى، حقوق جزاى عمومى، ج اول، چاپ گنج و دانش، ۱۳۷۳، ص ۳۰۵- ۳۰۴

۵- عبدالحسین على‏آبادى، پیشین، ص ۶۲

۶- ۷- رضا نوربها، زمینه حقوق جزاى عمومى، چاپ کانون وکلاى مرکز، ۱۳۶۹، ص ۱۶۱/ص ۲۷۷

۸- رضا نوربها، پیشین، ص ۱۹۱

۹- محمدحسن نجفى، جواهرالکلام، کتاب حدود، باب سرقت، «المسؤولیت الجزائیه فى الفقه الجعفرى ولو هتک الحرز بقصد السرقه . . . و ان شرع فى الجریمه لکنه لم یات بها»

۱۰- ابوالقاسم گرجى، پیشین، ص ۳۱۱

۱۱- عبدالحسین على‏آبادى، پیشین، ص ۱۲۲

۱۲- ایرج گلدوزیان، حقوق جزاى عمومى، ج ۲، انتشارات جهاد دانشگاهى، ۱۳۷۲، ص ۹۳/محمدصالح ولیدى، حقوق جزاى عمومى، ج ۲، مرکز نشر داد، ۱۳۷۲، ص ۲۴۷

۱۳- پرویز صانعى، حقوق جزاى عمومى، چ چهارم، کتابخانه گنج دانش، ۱۳۷۱، ج ۱، ص ۲۵۴

۱۴- رضا نوربها، پیشین، ص ۲۰۶

مقدمه

کسى که قصد ارتکاب جرمى را دارد، از لحظه اندیشه ارتکاب جرم در ذهن تا تحقق فعل مجرمانه در خارج، مراحلى را طى مى‏کند که از نظر حقوق‏دانان پیشین، اصطلاحا «راه جرم‏» و از دیدگاه علماى کنونى حقوق جزا، مراحل مختلف عمل مجرمانه نامیده مى‏شود . این مراحل را برخى از حقوق‏دانان، چهار مرحله ذکر کرده‏اند: ۱ . اندیشه مجرمانه یا قصد ارتکاب جرم; ۲ . انجام عملیات مقدماتى; ۳ . شروع به اجرا; ۴ . انجام کامل جرم .

امروزه حقوق جزاى بیش‏تر کشورهاى دنیا بر خلاف گذشته، صرفا در قبال ارتکاب و تحقق عمل مجرمانه عکس العمل نشان نمى‏دهد، بلکه نسبت‏به شروع ارتکاب جرم یا اقدامات مجرمانه بى‏نتیجه (جرم عقیم و جرم محال) به علت این‏که اعمال مذکور، برخلاف نظم عمومى جامعه و یا بیانگر حالت ارتکاب جرم است، درصدد مجازات متناسب برآمده است .


اندیشه مجرمانه

بررسى تاریخى و تحولات حقوقى جزا در جوامع اروپایى مؤید آن است که در حقوق جزایى قدیم، تعداد جرایم نسبت‏به امروز، بسیار محدود و اغلب کلى و گسترده بود . تا قرن دوازدهم اصولا به عنصر روانى (معنوى) در ارتکاب جرم توجهى نمى‏شد . بعدها با گسترش اجتماعات و توسعه روابط انسانى و متحول شدن حقوق جزا، تدریجا جرایمى که به عنوان جرم تلقى مى‏شد، گسترش یافت . در اواخر قرن دوازدهم، در این مهم که نتیجه آن عمدتا توجه به عنصر مادى و نتایج عمل بود، تحول چشم‏گیرى رخ داد و از این پس، انسان به عنوان عامل اخلاقى مسؤول به حساب آمد . (۱)

بنابراین، در بررسى و قضاوت نسبت‏به یک عمل مجرمانه، انسان نه فقط به دلیل نتایج عمل مادى خویش، بلکه با توجه به حالت ذهنى در مرحله ارتکاب عمل مجرمانه مورد توجه قرار گرفت . با پیدایش مکاتب نوین و تشریح و تبیین نظریات جدید در حقوق جزا، امروزه برخلاف گذشته، تنها تحقق عمل مجرمانه نیست که مورد توجه قرار مى‏گیرد، بلکه حقوق جزا با توجه به برخى از اهداف خود مانند حفظ نظم عمومى و پیش‏گیرى از وقوع جرم، خود را موظف به عکس‏العمل نسبت‏به اقدامات مجرمانه ناقص و حتى بى‏نتیجه مى‏داند . در این‏جاست که وجود یا فقدان اندیشه مجرمانه، در تحلیل و بررسى هر یک از مراحل مختلف جرم داراى نقشى برجسته است . حقوق جزایى اسلام، اصل قانونى مجرم و مجازات و شخصى بودن کیفرها را تبیین و مسؤولیت جزایى را ویژه انسان مکلف (بالغ، عاقل و مختار) قرار داده و کودک و دیوانه و هر انسان مسلوب‏الاختیار و فاقد قصد و اختیار را عارى از مسؤولیت جزایى شناخته است . (۲)


مفهوم قصد مجرمانه

براى تحقق جرم، عنصر روانى لازم است . به این عنصر روانى در جرایم عمدى، «قصد مجرمانه‏» اطلاق مى‏شود که به نظر برخى حقوق‏دانان، مترادف با «سوء نیت‏» است . بین تصویر جرم در ذهن و قصد ارتکاب آن، باید تفاوت قایل شد; از آن‏جایى که انسان قادر نیست‏بر ادراکات و تصویرهایى که در آیینه فکر و اندیشه او نقش مى‏بندد تسلط داشته باشد، تصور و قصد جرم بذاته قابل سرزنش و ملامت نیست . (۳)

قصد مجرمانه یا سوء نیت در قانون تعریف نشده است و مقنن در متون قانونى با استفاده از عباراتى همچون: قصد سرقت، قصد اضرار، قصد استفاده نامشروع، عالما، عامدا و امثال آن داشتن قصد مجرمانه را در ارتکاب جرم عمدى مورد تاکید قرار داده است . براى تبیین مفهوم قصد مجرمانه در ابتدا لازم است مفهوم اراده روشن شود . اراده، یعنى خواستن; اراده ارتکاب عمل مجرمانه، یعنى خواستن انجام آن عمل . وجود این اراده در تحقق تمام جرایم، اعم از عمدى و غیرعمدى، ضرورت دارد . بنابراین، عنصر روانى در واقع عبارت است از:

۱ . اراده ارتکاب، به علاوه قصد مجرمانه جرایم عمدى;

۲ . اراده ارتکاب، به علاوه خطا در جرایم غیرعمدى . (۴)

در این‏جا، منظور از قصد مجرمانه در ارتکاب جرایم، قصدى است که توام با اراده و ارتکاب عمل مجرمانه باشد . حقوق‏دانان در تعریف قصد مجرمانه یا سوءنیت، نظرات متفاوتى بیان کرده‏اند; برخى سوء نیت را شناخت نامشروع بودن عمل ارتکابى توسط فاعل جرم دانسته‏اند . (۵)

برخى دیگر، با تاکید بر این‏که جهل به قانون رافع مسؤولیت نیست، ضمن انتقاد از این تعریف، سوء نیت‏یا قصد مجرمانه را به عنوان خواستن و میل مرتکب در انجام یک عمل مجرمانه و تحقق نتیجه آن تعریف کرده‏اند و سرانجام، برخى قصد مجرمانه را کشش و تمایل به انجام عملى که قانون آن را نهى کرده دانسته‏اند . (۶)

مفهوم شروع به جرم و شرایط تحقق آن

در ارتکاب عمل مجرمانه عمدى، مجرم از لحظه تصمیم بر ارتکاب جرم تا زمان تحقق عمل مجرمانه، مراحل ذیل را باید طى کند: قصد مجرمانه; انجام عملیات مقدماتى; شروع به عملیات اجرایى جرم . عمل مجرمانه و جرم با تحقق هر سه شرط محقق مى‏شود . نظام‏هاى کیفرى مختلف، با توجه به قوانین موضوعه در حمایت از ارزش‏هاى جامعه خود، مرتکب جرم را مشمول مجازات مى‏دانند . در عین حال، ممکن است مجرم بعد از قصد ارتکاب جرم و انجام عملیات مقدماتى و شروع به اجرا، به علت وجود عوامل خارجى غیرارادى موفق به انجام جرم نشود . این‏جاست که حقوق جزا درصدد مجازات متناسب با این‏گونه اعمال شبه مجرمانه برمى‏آید . بنابراین، شروع به جرم به اعمالى گفته مى‏شود که وجود قصد مجرمانه در تعقیب و تکمیل جرم به ترتیبى باشد که اگر در اثناى کار، عامل خارجى دخالت نکند و مانع تحقق جرم نگردد، جرم به صورت کامل انجام گیرد . (۷)

به عبارت دیگر، انجام قصد مجرمانه و عملیات مقدماتى و ورود به مرحله اجراى جرم را شروع به جرم گویند، مشروط بر آن‏که عمل به طور کامل محقق نشود و زیر عنوان جرم تام قرار نگیرد . (۸)

با توجه به این تعریف، شرایط تحقق‏شروع به‏جرم‏عبارت‏است‏از: قصد مجرمانه; انجام عملیات مقدماتى; آغاز عملیات اجرایى; عدم انصراف ارادى مرتکب .

شروع به جرم در حقوق جزاى اسلام

در حقوق جزاى اسلام، اصطلاح شروع به جرم وجود ندارد، ولى در برخى جرایم خاص از سوى علما، نظریاتى بیان گردیده که بیان‏گر مجازات اعمالى است که در قلمرو شروع به جرم اصطلاحى قرار مى‏گیرد . صاحب جواهر در کتاب حدود، باب سرقت مى‏نویسد: «اگر کسى به قصد سرقت، هتک حرمت نماید (در یا دیوار محل اشیاى محفوظ کسى را بشکافد) و لکن مالى از آن برندارد ولى شخص دیگر محتویات آن را بردارد، دست هیچ کدام به کیفر سرقت قطع نخواهد شد . بدیهى است‏بر عمل شخص اول، سرقت صادق نیست و شخص دوم نیز از حرز محل محفوظ چیزى برنداشته است . بر شخص اول واجب مى‏شود آن‏چه را خراب کرده درست کند و بر دومى نیز واجب است مال مسروقه را به صاحبش برگرداند . حال اگر این دو نفر، براى‏مثال، درمورد شکافتن دیوار یا شکستن صندوق با یکدیگر همکارى کنند ولى فقط یکى از آن‏دو نفر محتواى آن را بردارد، تنها او سرقت کرده است; چون او مال را پس از هتک حرز، از مرز بیرون آورده است . اما نفر دوم به کیفر سرقت مجازات نمى‏شود; زیرا اگرچه به گناه آغاز کرده ولى گناه را انجام نداده است . (۹)

برخى از حقوق‏دانان باتجزیه و تحلیل شروع به جرم اصطلاحى، و تطبیق آن با قواعد حقوق جزاى اسلامى تاکید کرده‏اند شروع به جرم از دیدگاه حقوق‏دانان اسلامى، خود جرم مستقلى بوده و مشمول کیفرهاى نامعین اسلامى تعزیرات قرار مى‏گیرد . از این منظر، هر عملى که در شروع به جرم، صورت گرفته و گناه باشد از باب تعزیر قابل مجازات است از همین منظر، شروع به جرم اصطلاحى، در حقوق جزاى عرفى، چیزى جز نام‏گذارى به بخشى از کیفرهاى مستوجب تعزیراسلامى نیست . (۱۰)

جرم عقیم

حقوق‏دانان عموما، مفاهیم جرم عقیم و جرم محال را در مبحث‏شروع به جرم مورد بحث و بررسى قرار مى‏دهند . این امر یا به دلیل تشابه این مفاهیم با مفهوم شروع به جرم اصطلاحى و یا به دلیل قابل مجازات دانستن چنین اقدام بى‏نتیجه‏اى، در قالب شروع به جرم قرار مى‏گیرد . ولى واقعیت این است که هر کدام از این اقدامات بى‏نتیجه، داراى مفهوم مستقل و مجزا از مفهوم شروع به جرم مى‏باشد:

جرم عقیم با شروع به جرم از این جهت مشابهت دارد که در هر دو مرتکب به مقصود خود نمى‏رسد . وجه افتراق آن‏دو این است که در شروع به جرم، فرد مرتکب عملیات اجرایى را آغاز کرده، ولى به علت مانع خارجى غیر ارادى عملیات او متوقف و به نتیجه نرسیده است، در حالى که، در جرم عقیم، فاعل تمام عملیات اجرایى جرم موردنظر را انجام داده و علت عدم موفقیت او در رسیدن به هدف، معلول مقتضیاتى خارج از اراده او و مانند عدم مهارت و . . . مى‏باشد . به عبارت دیگر، شروع به جرم، در مراحل ارتکاب جرم، یک جرم ناقص محسوب مى‏شود و در آن فقط یک عمل اجرایى آغاز شده است، در حالى که جرم عقیم از این لحاظ همانند یک جرم انجام یافته است . در حقوق جزاى فرانسه جرم عقیم همانند شروع به جرم قابل مجازات است . در حقوق جزایى ایران، صراحتا مقرراتى براى مجازات جرم عقیم پیش‏بینى نشده است . بعضى‏ها آن را مشمول ماده ۲۰ قانون جزایى ۱۳۰۴ مى‏دانند . (۱۱)

ماده ۲۰ قانون مجازات عمومى اصلاحى سال ۱۳۵۲ و ماده ۱۵ قانون راجع به قانون مجازات اسلامى ۱۳۶۱ به امکان مجازات عقیم صراحت ندارد . با تصویب ماده ۴۱ قانون مجازات اسلامى و دگرگونى در ماهیت و مفهوم شروع به جرم، برخى از حقوق‏دانان امکان مجازات مرتکبین جرایم عقیم و محال را در قالب شروع به جرم و مفاد مقررات قانون مذکور مطرح کرده‏اند . (۱۲)

جرم محال

در جرم محال نیز مرتکب مسیر مجرمانه را طى کرده، ولى به نتیجه مجرمانه نایل نیامده است . در بیان مفهوم محال گفته شده «این جرم نیز همانند جرم عقیم است زیرا در هر دو این جرایم، مرتکب داراى قصد مجرمانه بوده و عملیات اجرایى هم صورت گرفته ولى به علت وجود شرایطى در وسایل مورد استفاده و یا هدف جرم، ارتکاب جرم، عملا ناممکن مى‏گردد .» (۱۳) جرم محال با جرم عقیم تفاوت دارد: در جرم عقیم، علت عدم وقوع جرم، عوامل شخصى از قبیل عدم مهارت و عدم دقت مرتکب است و به هر حال، امکان ارتکاب جرم از نظر مادى وجود دارد . در حالى که در جرم محال به علت‏حالت و خصوصیات موجود در موضوع جرم و یا وسایل به کار رفته، وقوع جرم عملا غیرممکن است .

جرم محال در قوانین و رویه‏هاى قضایى

 

30,000 ریال – خرید

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .

 

مطالب پیشنهادی:
  • مقاله تفاوت شروع به جرم با جرم محال
  • مقاله جرم عقیم و جرم محال (جرم ناقص)
  • برچسب ها : , , , , , , , ,
    برای ثبت نظر خود کلیک کنید ...

    به راهنمایی نیاز دارید؟ کلیک کنید

    جستجو پیشرفته

    پیوندها

    دسته‌ها

    آخرین بروز رسانی

      جمعه, ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۳
    اولین پایگاه اینترنتی اشتراک و فروش فایلهای دیجیتال ایران
    wpdesign Group طراحی و پشتیبانی سایت توسط digitaliran.ir صورت گرفته است
    تمامی حقوق برایbankmaghaleh.irمحفوظ می باشد.