عنوان :
تعداد صفحات : ۲۸
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
نوشتار حاضر به بررسی تجسم اعمال، تجسم اعمال در آیات قرآن، روز قیامت، برزخ، حقیقت روح، بقای شخصیت در قیامت می پردازد.
انسان نیز که یکى از اجزاء جهان و تکامل اختصاصى وى از راه شعور و علم است شتابان بسوى خداى خود در حرکت میباشد و روزى که حرکت خود را بآخر رسانید حقانیت و یگانگى خداى بیگانه را عیانا مشاهده خواهد نمود او خواهد دید که قدرت و ملک و هر صفت کمال در انحصار ذات مقدس خداوندى است و از همین راه حقیقت هر شى ء چنانکه هست بر وى مکشوف خواهد شد .
این نخستین منزل از جهان ابدیت است , اگر انسان بواسطه ایمان و عمل صالح در این جهان ارتباط و اتصال و الفت و انس با خدا و نزدیکان او داشته باشد با سعادتى که هرگز بوصف نمیآید درجوار خداى پاک و صحبت پاکان عالم بالا بسر میبرد واگر بواسطه دلبستگى و پاى بندى بزندگى این جهان و لذائذ گذران و بیپایه آن از عالم بالا بریده و انس و الفتى بخداى پاک و پاکان درگاهش نداشته باشد گرفتار عذابى دردناک و بدبختى ابدى خواهد شد .
درست است که اعمال نیک و بد انسان در این نشأ ه گذران است و از میان میرود ولى صور اعمال نیک و بد در باطن انسان مستقر میشود و هر جا برود همراه اوست و سرمایه زندگى شیرین یا تلخ آینده او میباشد .
تجسم اعمال یک حقیقت قرآنی است که هر کرداری که انسان انجام میدهد، خواه خوب باشد و خواه بد، یک صورت دنیوی دارد که ما آن را مشاهد میکنیم، و یک صورت اخروی که هماکنون در دل و نهاد عمل نهفته است، و روز رستاخیز پس از تحولات و تطوراتی که در آن رخ میدهد، شکل کنونی و دنیوی خود را از دست داده و با واقعیت اخروی خود جلوه میکند، و موجب لذات و شادمانی، و یا عامل آزار و اندوهی میگردد.
واژه های کلیدی: تجسم اعمال ، روز قیامت، برزخ، حقیقت روح، جهان اسباب و مسببات ، جهان حکومت اراده ، دار تکلیف ، دار جزا
قیامت و تجسم اعمال: ۱
مقصود از تجسم اعمال چیست؟ ۱
تجسم اعمال در آیات قرآن ۲
علم و تجسم اعمال: ۷
تجسم اعمال ۸
روز قیامت – رستاخیز ۱۵
برزخ ۱۸
بحث در حقیقت روح ۲۰
بقای شخصیت در قیامت ۲۱
دو نوع جهان ۲۱
جهان اسباب و مسببات و جهان حکومت اراده ۲۱
دار تکلیف و دار جزا ۲۳
منابع : ۲۵
اسامی کتب :
معاد تألیف استاد آیت الله مرتضی مطهری
قیامت کبری، الهیات ومعارف اسلامی تألیف آیت الله جعفر سبحانی
معاد پرستان تألیف همایون همنش
معاد تألیف علامه مجلسی
معاد شناسی تألیف آیت الله دستغیب
مسأله تجسم اعمال از مسایل مربوط به جهان پس از مرگ است. این مسأله، گرچه شاخهای از کیفر و پاداش اخروی است، ولی در بحث شهود و گواهان قیامت نیز میتواند راهگشا باشد؛ زیرا هر گاه کردار انسان گناهکار در سرای دیگر تجسم یابد، خود بهترین شاهد و گواه بر جرم بوده و راه هرگونه انکار را بر او میبندد. به همین دلیل، این بحث را پس از بحثهای گوناگون قیامت یادآور میشویم.
مقصود از «تجسم» یا «تمثل» این است که آنچه انسان در این جهان انجام داده است، در جهان دیگر به صورتی متناسب با آن جهان نمودار گردد. و به عبارت دیگر: پاداشها و کیفرها، نعمتها و نقمتها، شادمانی و سرور، درد و شکنجههای اخروی، همه و همه همان حقایق اعمال دنیوی انسانها است که در حیات اخروی خود را نشان میدهند.
و به دیگر سخن: هر کرداری که انسان انجام میدهد، خواه خوب باشد و خواه بد، یک صورت دنیوی دارد که ما آن را مشاهد میکنیم، و یک صورت اخروی که هماکنون در دل و نهاد عمل نهفته است، و روز رستاخیز پس از تحولات و تطوراتی که در آن رخ میدهد، شکل کنونی و دنیوی خود را از دست داده و با واقعیت اخروی خود جلوه میکند، و موجب لذات و شادمانی، و یا عامل آزار و اندوهی میگردد.
بنابراین، اعمال نیک این جهان در روزگار رستاخیز تغییر شکل داده و به صورت نعمتهای بهشتی درخواهد آمد، چنانکه اعمال به صورت آتش و زنجیر و انواع عذاب نمودار خواهند شد.
در کنار بحث «تجسم اعمال» که غالباً ناظر به کردارهای مربوط به اعضای انسان است، مسأله دیگری مطرح میشود که از آن به تبلور یا تجسم نیتها و ملکات نفسانی تعبیر میشود، و مقصود این است که صورت حقیقی انسان بستگی به همان نیتها، خصلتها و ملکات نفسانی او دارد، و براین اساس، اگر چه انسانها از نظر صورت ظاهری یکسانند، ولی از نظر صورت باطنی یعنی خصلتها و ملکات،انواع یا اصناف گوناگونی دارد.
حکیم سبزواری(ره) در اینباره میگوید:
«انسان به اعتبار اخلاق و ملکاتش یا فرشته است، یا حیوان، یا درنده، و یا شیطان. بنابراین، اگر چه انسان از نظر صورت دنیوی یک نوع بیش نیست، ولی از نظر صورت اخروی چهار نوع خواهد بود؛ زیرا اگر شهوت و غضب بر او غلبه کند و کارهای او پیوسته از این دو غریزه صادر گردد، صورت اخروی او حیوان و درنده خواهد بود، و اگر اخلاق پسندیده در نفس او رسوخ کرده باشد، به صورتهای زیبای بهشتی تمثل خواهد یافت.»
تجسم اعمال یک حقیقت قرآنی است که در آیات متعدد نمونههایی از این آیات را یادآور میشویم:
«یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أَمَداً بَعِیداً».
_ روزی که هر انسانی هر کار نیکی که انجام داده است، نزد خود حاضر مییابد،
و هر کار بدی را که انجام داده است نیز حاضر و آماده مییابد، و آرزو میکند که میان او و آن عمل ناروا فاصله مکانی یا زمانی بسیاری وجود میداشت (و او آن عمل ناروا را که در دنیا انجام داده است در قیامت مشاهده نمیکرد).
«إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْکِتابِ وَ یَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً أُولئِکَ ما یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ…»
ـ کسانی که به خاطر به دست آوردن مالی اندک، آیات الهی را کتمان میکنند، چیزی جز آتش در شکم خود جای نمیدهند.
«إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامى ظُلْماً إِنَّما یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَیَصْلَوْنَ سَعِیراً».
ـ آنان که از روی ستم اموال یتیمان را میخورند، در حقیقت آتش میخورند، و در آینده وارد دوزخ خواهند شد.
این دو آیه شریفه آشکار بیانگر آن است که آنچه افراد از راه کتمان حقایق الهی و یا از راه ستم بر یتیمان به دست میآورند، در حقیقت آتش درون خود جای میدهند. شکی نیست که صورت ظاهری و دنیوی اموال یاد شده آتش نیست، بلکه به صورت انواع لذتهای دنیوی نمایان میشوند بنابراین، باید بگوییم: اینگونه اموال صورت دیگری دارد که اکنون از چشم ظاهربین انسان پوشیده است، ولی در سرای دیگر که پردهها بالا میرود و حقایق پنهان آشکار میگردد، چنانکه قرآن کریم در جای دیگر میفرماید: «یَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ» چهره واقعی این اعمال نمایان میگردد، و آن چیزی جز آتش و عذاب خداوندی نیست.
«یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ یَسْعى نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ بِأَیْمانِهِمْ».
ـ روزی که مردان و زنان با ایمان را میبینی که نور وجود آنان در پیشاپیش و جانب راست آنان در حرکت است.
آنچه از ظاهر این آیه شریفه استفاده میشود این است که در قیامت، وجود انسانهای با ایمان به صورت منبع نوری در میآید و این نور، پیش رو و اطراف آنان را روشن میسازد. اکنون باید دید آنان، این نور را از کجا آوردهاند؟
پاسخ این سؤال را میتوان از گفتار خود آنان به دست آورد؛ زیرا آنگاه که منافقان از آنان درخواست میکنند که اندکی درنگ نمایند، تا این گروه نیز در پرتو نور آنان حرکت نمایند، به منافقان میگویند:
«ارْجِعُوا وَراءَکُمْ فَالَْتمِسُوا نُوراً».
ـ به عقب (دنیا) باز گردید و برای خود نور به دست آورید.
یعنی، ما این نور را در دنیا کسب کردهایم، و شما اگر میتوانید (که نمیتوانید) به دنیا باز گردید، و برای خود تحصیل نور نمایید. اما در اینکه این نور چگونه نور از دنیا نشأت گرفته است؟ دو احتمال وجود دارد:
الف. شخصیت والای آنان در پرتو اطاعت و عبادت، به صورت کانون ملکات زیبا درآمده و در جهان دیگر به صورت نور تجلی میکند.
ب. چهره واقعی اعمال صالح و صفات نیک آنان نمایان گردیده و به صورت نور تجسم یافته مییابد.
قرآن کریم به مستکبرانی که طلاها و نقرهها را از راههای غیر مشروع به دست آورده و به صورت گنجهایی پنهان ساخته، و از مسیر تولید و مصرف خارج میسازند، هشدار میدهد که همین اندوختهها در سرای دیگر سرخ گردیده و بر پیشانی و پشت و پهلوی آنان نهاده میشود، آنجا که میفرماید:
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .