عنوان :
مقاله نگاهی به آثار نقاشی سهراب سپهری
تعداد صفحات : ۳۰
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
چکیده
در این مقاله نگاهی به آثار نقاشی سهراب سپهری می اندازیم. سپهری علاوه بر شاعری به نقاشی هم علاقه داشت. کار جدی خود را در مقام نقاش با یک سلسله تصویرهای برگرفته و خلاصه‌شده از طبیعت آغاز کرد. دستمایه اصلی کارهای سپهری اشکال ساده شده طبیعت است. حتی یک خط راست.این ساده‌ترین وسیله بیانی در نقاشی ـ اغلب در کارهای سپهری طوری ترسیم شده است که یاافق فراخ کویر را به یاد آورد و یا راستای درختی سر به آسمان نهاده را. کوههای دور دست که‌در ایران مرکزی هر کجا برویم در انتهای چشم انداز حضور دارند.
نقاشی‌های سپهری نقاشی‌هائیست خالص ایرانی. ترکیب های او چهره نجیب و ساده‌طبیعت ایران را نشان می‌دهد. کارهای او مثل تمام آثار ایرانی فروتنانه ابعاد جواهر گونه وعمیق فکر و زندگی ایرانی را مجسم می‌کند.
نقاشی‌های سپهری خیلی ساده است. اغلب مثل یادداشتهائی است که از لحظه‌های‌تصویری خیال برداشته است. در واقع او خواسته است که لحظه‌های زنده را ثبت کند. لحظه‌زندگی را ثبت کند. مثلاً زندگی‌ای را که سالها در لابه‌لای درختان یک دره در جریان است‌تصویر کند. زندگی مردمی که پیدا نیستند و لابه‌لای درختان تبریزی یک ده در میان دره‌ای‌زندگی می‌کنند. از دور منظره‌ای را می‌بینیم، از میان دره، انبوهی از درختان را می‌بینیم که تکان‌می‌خورند. آنجا حیات است که زیر پای درختان در جریان است. مردمانی هستند که وقتی‌گلی در گلدان می‌شکفد شاد می‌شوند. زمزمه جویبار را دوست دارند. جویباری که از کناردرختان می‌گذرد مثل ساعتی طبیعی لحظات عمرشان را می‌برد، تا افق می‌رود. گیاهان را سبزنگه می‌دارد علفها را می‌رویاند.
از جمله آثار نقاشی او طبیعت بی جان (گلدان کنار پنجره باز) ، علفها و تنه درخت، تنه درختان مورب، طبیعت بی‌جان با سیبها و منظره کویری و .. بود.
واژه های کلیدی: سهراب سپهری، طبعت، آثار نقاشی، منطقه کویری
فهرست مطالب
نگاهی به آثار نقاشی سهراب سپهری ۱
از جمله آثارش در جمعبندی می‌توان اینگونه نام برد: ۲۴
منابع: ۲۷
منابع:
۱- نقاشی ایران از دیرباز تا اکنون- روئین پاکباز ۱۳۷۹
۲- پیامی در راه – داریوش آشوری -کریم امامی – حسین معصومی همدانی-۱۳۷۱
۳- سهراب سپهری شاعر – لیلی گلستان ۱۳۵۹
۴- CDسهراب سپهری – شرکت رسانه پویا ۱۳۸۰
۵ – سهراب سپهری طرح ها و اتود ها -محسن طاهر نو کنده ۱۳۶۹
۶- باغ تنهایی – حمید سیاهپوش ۱۳۷۳
نگاهی به آثار نقاشی سهراب سپهری
در آغاز کار شهرت سپهری به عنوان یک نقاش. بیشتر از آوازه شاعریش بود. این به دهه۳۰ بر می‌گردد. اگرچه شعرهایش در آن سالها خوانده می‌شد اما جز در نظر خواص، تجربه‌ای موفق به شمار نمی‌آمد. در این سالها شعر شکست و حماسه طرفداران بیشتری داشت.
شاعران در آن دوران فراوان بودند و نقاشان اندک یک نقاش متوسط بیشتر و زودتر ازیک شاعر متوسط می‌توانست خود را در حافظه جمعی ثبت کند.
سپهری کار جدی خود را در مقام نقاش با یک سلسله تصویرهای برگرفته و خلاصه‌شده از طبیعت آغاز کرد. نخستین آبرنگ ها و گواش های او را می‌توان بازنمایی لحظه‌های‌تجربه شاعرانه در جهان اشیاء دانست. حرکت آزاد و شتابان قلمو، در هم شدن رنگ ماده، تاکیدبر تباین های رنگی و استفاده از عوامل تمرکز دهنده در فضای دو بعدی (مثلاً، یک رنگ سرخ‌به نشانه لاله آتشین)، از جمله مشخصات آثار او هستند و اثرپذیری از نقاشی انتزاعی‌مکتب پاریس را نشان می‌دهند. با این حال، تلاشی آگاهانه برای تلفیق سنتهای شرقی وغربی و کوششی برای دستیابی به شیوه‌ای مستقل و شخصی نیز در این آثار مشهود است.
دستمایه اصلی کارهای سپهری اشکال ساده شده طبیعت است. حتی یک خط راست.این ساده‌ترین وسیله بیانی در نقاشی ـ اغلب در کارهای سپهری طوری ترسیم شده است که یاافق فراخ کویر را به یاد آورد و یا راستای درختی سر به آسمان نهاده را. کوههای دور دست که‌در ایران مرکزی هر کجا برویم در انتهای چشم انداز حضور دارند. تپه‌های مواج که از کوهها نزدیکترند مسیر نهری که شیب تپه را می‌برد و قطاری از درختهای بید را به سوی آبادی‌می‌برد، خانه‌های بهم چسبیده آبادی. بام قوس دار خانه گوشه‌ای از در و دیوار خانه در ارتباط‌با شاخه یک درخت، تنه درخت، سرشاخه‌های آن، علفهای خشک و پا جوشهای اطراف تنه،یک گل وحشی، شقایق یا آلاله، اینجا یا کمی دورتر آنجا، چند تخته سنگ، یک برکه کوچک…اینجا موضوعات مورد توجه نقاش است.
از فرمهای اولیه سهراب، طرح های سیاهی بود که با قلم موئی پهن بر زمینه سفید کاغذ طرح کرده بود. فرم هایی مانند خار یا بوته که با حرکتی تند بر زمینه سفید کاغذ نقش بسته بودند. شاید این طرح های اولیه که به مرور آرام آرام در دستهای او پخته شدند. عظمت رنگها کم شدند و رقتی یافتند صاف شدند و شفاف شدند.
در طراحی، سپهری سرعت عمل و تیزدستی را می‌پسندید. به منظور رها کردن‌جزئیات کم اهمیت و رسیدن به جوهر اصلی اشیاء و چشم خود را عادت داده بود تنهاخطوط اصلی را بیند. حتی گاه به تنگ کردن حوزه دید خود از طریق بهم فشردن پلک ها اکتفانمی‌کرد و شب هنگام را برای طراحی انتخاب می‌کرد، در تاریکی کویر زیر نور ستاره‌های‌رخشان، تنها اساسی‌ترین خطوط کوه و هامون و درخت را می‌توان دید، نه بیش. به بازی سایه‌و روشن نور نیز اعتنایی نداشت، چه شب بود و چه روز. می‌گفت مثل نقاشی های مینیاتور هرچیزی را با ارزش ذاتی رنگ آن باید دید. برگ درخت همیشه سبز است و به صرف اینکه درسایه قرار گرفته باشد کورتر و قهوه‌ای‌تر به نظر نمی‌آید. گل شقایق همیشه سرخ است اگر همه‌تاریکی شب دیده شود.
به این شکل بود که دوران فرمالیسمی کارهای سهراب خیلی زود سپری شد. دوران‌فرمالیسم در کار هر آغاز گر دوران شیفتگی به فرم و فن است نه شیفتگی به محتوی. دوران‌سیاه مشق است و گاه هنرمندان ما تا به آخر معتاد و اسیر آن می‌شوند و از گفتن و اندیشیدن بازمی‌مانند.
سهراب همچون برخی دیگر از نقاشان نوپرداز، در ابتدا به کوبیسم سپس به‌سورئالیسم متمایل می‌شود. اگر وجود گرایش کوبیسمی را تحت تأثیر تعلیمات ضیاپور(۱۲۹۹ـ۱۳۷۸ ش) تلقی کنیم. گرایش بعدی احتمالاً با درون گرایی روشنفکران ایرانی پس از کودتای ۲۸ مرداد بی ارتباط نیست. اما سپهری در همان سالها هم به خاور دور فکر می‌کند.
نقاشی‌های سپهری نقاشی‌هائیست خالص ایرانی. ترکیب های او چهره نجیب و ساده‌طبیعت ایران را نشان می‌دهد. کارهای او مثل تمام آثار ایرانی فروتنانه ابعاد جواهر گونه وعمیق فکر و زندگی ایرانی را مجسم می‌کند.
نقوش فکر شده‌ای که روی یک بادیه مسی نقر شده است. تراشی که روی یک قاشق‌چوبی انداخته‌اند. طرحی که بر روی یک کوزه گلی افتاده است. شعری که در نقوش یک نمد یاگلیم بافته در آمده است عظمت هنری طبیعی و خالص که زمینه قالی را پر کرده است. نقش ونگار آجرها، درها، پنجره‌ها، جلدها… همه زیر دست و پای زندگی خاضعانه مردم ما با سادگی‌محض تا طی شده‌اند. نقاشی‌های سهراب همان طرحهای فکر شده را دارد. همان رنگهای‌بومی و مردمی را دارد همان سادگی و فروتنی را دارد. شفافیت رنگهایش همان تابناکی نور رادارد. اجرای کارهایش همان بی تکلفی را در تابلوهایش ریخته است.
اینگونه اجرا کردن و اینگونه نقاشی کردن مهارتی فوق العاده می‌خواهد تا آنقدر نرم وساده کارکرد که شکل یادداشت کردن را پیدا کند اما ترکیبی بدهد محکم و برون چون و چرا.باید به آسانی از درگاه چشم، طرحها و رنگها عبور کنند و از دالان فکر و اندیشه بگذرد و روی‌بوم بریزند. باید هنرمند مثل یک بلور شفاف باشد و نور خورشید به آسانی از او عبور کند وطیف هنرمند را منعکس کند.
درجات این خلوص و شفافیت درجات خلوص هنرمندانه است که سپهری گاه چقدربرهنه برهنه، طبیعت ایران را، طبیعت تصویری فکر ایرانی را منعکس می‌کند.
سطح دو بعدی کاغذ یا بوم جزئی از کار اوست. جهان‌قابی است. مربع مستطیل و این مربع‌مستطیل میدان دید نگاه ماست. چراکه او برسطح دو بعدی کاغذ یا بوم چیزی نمی‌افزایدچیزی نمی‌کشد و نشانی نمی‌نهد.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
