عنوان :
تعداد صفحات : ۳۵۰
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
در این مقاله اندک ابتدا تاریخچهای از سازمان ملل اهداف اصول آن خواهیم پرداخت. منشور ملل متحد، سندی که سازمان ملل بر مبنای آن بنیاد نهاد شده است، حقوق و تکالیف کشورهای عضو را بیان میدارد و ارگانها و روشهای کار سازمان را بنا مینهد.
این منشور، که یک معاهده بین المللی محسوب میشود، اصول عمده روابط بین المللی را از برای حاکمیت کشورها تا ممنوعیت استفده از زور در روابط بین الملی و حقوق انسانی اساسی که همه زنان و مردان به یکسان حق برخورداری از آن را دارند- در سطح جهانی تدوین کرده است.
منشور با مقدمهای آغاز میشود و بخشهایی پیرامون مقاصد و اصول سازمان ملل متحد، عضویت در آن، ارگانهای سازمان، فیصله مسالمتآمیز اختلافات، اقدام در قبال تهدید صلح، نقض صلح و اعمال تجاوزکارانه، همکاریهای اقتصادی بینالمللی، و سرزمینهای غیر خود مختار را در بر میگیرد.
و سپس بحث اصلی که راجع به تغییر ساختار سازمان ملل است را پیگیری خواهیم کرد.تغییر ساختار سازمان ملل متحد از مهمترین و در عین حال، چالش برانگیزترین مسائل معاصر درروابط بین الملل است. این مسئله از زمانی که ایالات متحده آمریکا طرح «گسترش آزادی و مردم سالاری، تقویت و تحکیم امنیت بین المللی» را به عرصه اجرا درآورد، صورتی مهمتر یافته است که برجستهترین نمود آن، اشغال عراق بود در پی آن، دو تصویر از نظم جدید جهانی در مقابل هم صف آرایی کردند: اداره پاسخگویی واحد بین المللی به رهبری آمریکا یا جمعی از مدافعان آن غیر از همپیمانان آمریکا شامل تمامی کشورهای جهان میشود.
مرحله بعد به سهم آفریقا از بازسازی و نقش ایران در سازمان ملل خواهیم پرداخت. بعد از آن فصلی نسبتا مهم در مورد حقوق بشر را از پیش رو خواهیم گذراند. فصل حاضر سه پرسش را بیان میکند: جایگاه حقوق بشر به طور کلی در فعالیتهای سازمان ملل در آستانه هزار جدید کدام است؟ چه رابطهای میان حقوق بشر و جهانی شدن وجود دارد مهمترین چالشهایی که سازمان ملل در برنامههای مربوط به حقوق بشر سازمان با آن روبهرو است چیست؟
و در فصل آخر که آیا سازمان ملل اصلاح میشود و دگرگون و همچنین به نقش و عملکرد این سازمان بر قرن بیست و یکم خواهیم پرداخت.
واژه های کلیدی: سازمان ملل متحد، منشور ملل متحد ، تغییر ساختار، آفریقا، ایران، حقوق بشر، شورای امنیت، طرح اصلاحات
مقدمه ۱
پیام دبیر کل به مناسبت روز ملل متحد ۳
پیام دبیر کل خطاب به همایش اصلاحات در سازمان ملل ۶
تاریخچه ۱۴
خاستگاه و ساختار ۱۷
مبنای تاسیس سازمان ملل، کنفرانسها و اعلامیهها ۴۸
اهداف و اصول ۵۱
اصلاح ساختار سازمان ملل نگرشها و هدفها ۵۹
تغییر ساختار در سازمان ملل ۹۷
اصلاحات در سازمان ۱۰۴
نکات کلیدی پیش نویس طرح اصلاحات ۱۱۶
سهم آفریقا از جهان ۱۲۲
بازخوانی نقش ایران در سازمان ملل ۱۲۸
تشکیلات ۱۴۶
گام بعدی ۱۸۰
هزاره جدید سازمان ملل متحد و حقوق بشر ۱۸۹
شورای امنیت ۲۲۵
گسترش شورای امنیت طرحها و دیدگاهها ۲۸۵
برنامهای برای صلح و منشور ملل متحد ۳۰۸
سازمان ملل متحد اصلاحات یا درگوگونی ۳۲۶
عملکرد سازمان ملل در قرن ۲۱ ۳۳۳
ضمائم
فهرست منابع و ماخذ
۱- دکتر داوود آقائی- سازمانهای بین المللی
۲- هوشنگ مقتدر- حقوق بین المللی عمومی
۳- نقش و جایگاه شورای امنیت در نظام نوین جهانی
۴- محمد شریف- بررسی دکترین نامحدود بودن صلاحیت شورای امنیت
۵- دکتر رضا موسیزاده- سازمانهای بین الملل
۶- سازمان ملل متحد- دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی تهران ۱۳۷۰
۷- واقعیتهای اساسی درباره سازمان ملل- اداره اطلاعات عمومی سازمان ملل- نیویورک ۱۹۹۵
۸- ساموئل هانینگتون – تمدنها و بازسازی نظام جهانی
۹- دکتر داوود آقایی- نقش و جایگاه شورای امنیت در نظم نوین جهانی
۱۰- ناصر ثقفی عامری- سازمان ملل متحد مسئولیت حفظ و امنیت بین المللی
۱۱- آلوین تافله- جنگ و ضد جنگ
۱۲- آنتونیو کاسسه، حقوق بین الملل در جهان نامتحد- ترجمه مرتضی کلانتریان
۱۳- کلود آلبرکیباد- سازمانهای بین الملل- ترجمه دکتر هدایت الله فلسفی
۱۴- هدایت الله فلسفی – سازمانهای بین الملل- جزوه درسی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل
۱۵- هدایت الله فلسفی- سازمانهای بین المللی جزو درسی دوره کارشناسی
۱- فصلنامه سیاست خارجی شماره ۲-۳
۲- مجله تحقیقات حقوقی شماره ۸
۳- ماهنامه سیاسی و اقتصاد- ۹۵و۲۱۵
۴- روزنامه ایران
بدون شک سازمان ملل متحد یکی از مهمترین سازمانهای بین المللی میباشد که بعد از تشکیل و انحلال جامعه ملل که از دیدگاه کارشناسان به موفقیت چندانی دست نیافت توانست در پیشبرد اهداف خود به موفقیتهای نسبی دست یابد از جمله در حل و فصل بحرانهای بین المللی، کمک به آوارگان ناشی از جنگ، زلزله و … تلاش برای مهار نمودن بحرانهای بین المللی و داخلی که توانست کارنامه قابل قبولی را از خود ارائه نماید.
نوید ساختار سازمان ملل که حدود پنجاه و نه سال بعد از عمر این سازمان توسط کوفی عنان دبیر کل این سازمان داده شده است توانست به بحث مهمی در میان سیاستمداران تبدیل گردد سازمانی که به گفته دبیر کل سازمان ملل آقای کوفی عنان میتواند بیش از این نقش مهمی در روابط بین الملل ایفا نماید!
آنچه امروز در سازمان ملل با آن روبهرو هستیم ساختار حقوقی ناهمگون با شرایط توزیع قدرت در روابط بین کشورها است. این شرایط سبب از بین رفتن هر گونه بازدارندگی و یکسویه شدن تصمیمات این نهاد به خصوص شورای امنیت شده در حقیقت امروزه پس از تجربه جنگ دوم عراق با وجود مخالفت کشورهای جهان و حتی اعضای دائم شورای امنیت که به آن وقعی نهاد شده است این امر آشکار گردیده که تنها تعابیر موجود در منشور ملل متحده به گونهای قابلیت تقسیم را دارا میباشد که آزادی عمل خطرناکی برای اعضای دائم شورا فراهم میکند بلکه بسیاری از اصول نادیده گرفته شده و اصول فرعی جدید جای آنها را می گیرد و ذهن را با این واقعیت روبهرو میکند که حقوق تنها توجیه کننده و نه محدوده کننده قدرت را بازی میکند.
باید بپذیریم که دایناسور سازمان ملل نیاز به کوچک شدن سریع و عادلانه شدن را دارد تا بتواند حافظ صلح قلمداد گردد. صلحی که نظم و آرامش را نمایندگی میکند و نه صلح عادلانه و اگر نه باید ما شاهد شکلگیری رژیم عرفی برای اعمال قدرت باشیم و آنچه پس از فروپاشی بلوک شرق آرام آرام در حال تولید است. ولی این را نباید از نظر دور داشت که با گسترش شورای امنیت امکان دستیابی به صلحی پایدار را خواهیم داشت.
در این مقال اندک ابتدا تاریخچهای از سازمان ملل اهداف اصول آن خواهیم پرداخت و سپس بحث اصلی که راجع به تغییر ساختار سازمان ملل است را پیگیری خواهیم کرد.
مرحله بعد به سهم آفریقا از بازسازی و نقش ایران در سازمان ملل خواهیم پرداخت. بعد از آن فصلی نسبتا مهم در مورد حقوق بشر را از پیش رو خواهیم گذراند.
در آخر هم که به نتیجهگیری خواهیم پرداخت که آیا سازمان ملل اصلاح میشود و دگرگون و همچنین به نقش و عملکرد این سازمان بر قرن بیست و یکم خواهیم پرداخت.
جناب آقای کوفی عنان به مناسبت روز ملل متحد
۲۴ اکتبر ۲۰۰۳ برابر با دوم آبان ۱۳۸۲
دوستان عزیز در سراسر جهان
هم اکنون دوره دشواری برای جهان و سازمان ملل است.
در عراق و بسیاری از مناطق دیگر، خشونت و وحشت به عنوان عامل مرگ و رنج مردم بیگناه ادامه دارد. در ماه اوت، خود سازمان ملل بر اثر حملهای مرگبار به مقر آن در بغداد دچار مشقت گردید. ما بعضی از عزیزترین دوستان و همکارانمان را از دست دادیم. شما مردم دنیا، تعدادی از بهترین و متعهدترین خدمتگزاران خود را از دست دادید.
اما در این روز ملل متحد، اجازه دهید تا عزادار یا افسرده نباشیم. اجازه دهید به یاد آوریم همکارانمان برای چه کار در عراق حضور داشتند. آنان آنجا بودند تا به مردم عراق کمک کنند کشورشان را بعد از سالها جنگ، ستم و انزوا از نو بسازند. درست مانند سایر کارمندان سازمان ملل در دیگر کشورهای جنگ زده که به کاهش مشقت، بازگرداندن صلح و آرامش و ایجاد نهادهای جدید کمک میکنند.
ما باید به کار خدمت به بشریت در هر جا که بیشتر مورد نیاز است ادامه دهیم. ما باید به شما مردم جهان کمک کنیم تا راه حل مشترک برای مشکلات مشترک بیابیم. و چنین خواهیم کرد.
ما به تلاشهایمان برای مهار فقر، بیماری، تغییرات آب و هوایی و گسترش سلاحهای کوچک ادامه میدهیم. ما همچنین برای مبارزه تا تروریسم و اشاعه سلاحهای کشتار جمعی با یکدیگر همکاری خواهیم کرد. ما نباید برای مبارزه با این موارد، انتخابی عمل کنیم. سازمان ملل باید با تمامی این تهدیدها یکجا و بلافاصله رودرو شود.
برای اقدام موفق شاید نیاز باشد تا تغییراتی در نظام بین المللیمان شامل خود سازمان ملل متحد ایجاد کنیم. در مجموع، معتقدم سازمان ما طی پنجاه و هشت سال به بشریت به خوبی خدمت کرده، اما هرگز کامل نبوده است و شاید به راستی وقت آن رسیده که در بهبود آن بکوشیم. من تمامی دولتها را ترغیب کردم تا در این مورد فکر کنند و هیاتی از مردان و زنان خردمند را تعیین کردهام تا پیشنهاداتشان را ارائه دهند.
در پایان، این دولتها خواهند بود که تصمیم میگیرند. اما آنها تنها وقتی تلاش خواهند کرد که به توافق برسند که شما مردم به آنها بگویید مشخصا چه انتظاراتی دارید در چگونه جهانی میخواهید زندگی کنید. من به شما برای انجام این امر متکی هستم و معتقدم اگر شما صدای خود را به اندازه کافی محکم و رسا نمایید تا شنیده شود، ما میتوانیم بر این بحرانها غلبه کرده و جهانی بهتر بر اساس حکومت قانون بنا نهیم. اجازه دهید همگی ما در همیاری یکدیگر به منظور ایجاد آیندهای بهتر برای خودمان و کودکانمان ثابت قدم باشیم.
سازمان ملل نوسازی و متحول میشود
تهران ۲ آبان ماه ۱۳۸۳(مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد)- دبیر کل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت روز ملل متحد گفت به منظور ایجاد سازمان مللی بهتر مجموعهای از تدابیر به منظور نوسازی این سازمان به رهبران جهان ارائه خواهد داد.
متن کامل این پیام مهم به شرح زیر است:
امروز روز ملل متحد است.
پنجاه و نه سال پیش، سازمان ملل متحد به عنوان ابزار صلح، حقوق بشر و توسعه تاسیس گردید. به دلیل وجود سازمان ملل، جهان مکانی بهتر است. اما امروزه مردم بسیاری قربانیان خشونت، ستم، فقر، گرسنگی، بیسوادی و بیماری هستند.
ما میتوانیم و بایستی که بهتر عمل کنیم. تمامی مردم سزاوار زندگی عاری از ترس و آسوده از فراهم بودن نیازهایشان هستند. آنان باید امید به فردای بهتر از امروز را در ل بپرواند. بشریت مشترکمان نیازمند این است و امنیت مشترکمان این را میطلبد.
هر ملت نیازمند دولتی است که به راستی خدمتگزار مردمش باشد. و همگی ما نیازمند سازمانمللی کارا هستیم، سازمان مللی که انعکاس دهنده جهانی که امروز در آن به سر میبریم و حل کننده چالشهایی که فردا در رو در روی ما است.
معتقدم می توانیم سازمان ملل بهتری بسازیم. به همین دلیل به زودی مجموعهای از تدابیر به منظور نوسازی این سازمان به رهبران جهان ارائه خواهم داد. این به عهده رهبران شما است تا به این تدابیر با بصیرت و حسن نیت پاسخ دهند. آنان باید زمینهای مشترک برای اجلاس تاریخی سال آینده در همین هنگام بیابند.
از شما میخواهم رهبران خود را تشویق کنید تا به جهانمان سازمان مللی بدهند که شایسته آن است. میدانم که با کمک شما میتوانیم به آن دست یابیم.
ما در دورهای جدید به سر میبریم. ما نیازمند سازمان مللی نو هستیم. اجازه دهید آن را محقق کنیم.
پیام جناب کوفی عنان، دبیر سازمان ملل متحد خطاب به همایش بین المللی اصلاحات در سازمان ملل[۱]
تهران ۱۷-۱۸ ژوئیه ۲۰۰۵ برابر با ۲۶-۲۷ تیرماه ۱۳۸۴
قرائت متن پیام به وسیله آقای ادوارد مورتیمر، مدیر بخش ارتباطات دفتر دبیر کل سازمان ملل متحد
اینجانب درودهای خود را به تمامی شرکت کنندگان در این همایش که بسیار به موقع برگزار میشود، تقدیم کرده و سپاس ویژهام را از دفتر سیاسی و بین المللی که میزبانی آن را بر عهده گرفته است، ابراز میدارم. شما در لحظهای مهم برای ملل متحد و در حقیقت برای جامعه جهانی گرد هم آمدهاید. درست در ماه پیش شصتمین سال امضای منشور ملل متحد را جشن گرفتیم . اما افکارمان متوجه آینده است و نه گذشته. ما عمیقا مشغول بحث و گفتگو درباره این هستیم که چگونه پاسخ دستهجمعی خود و نهادهای مشترکمان را با نیازهای دنیایی که به سرعت در حال دگرگونی است، هماهنگ سازیم.
تا چند لحظه بعد به این موضوعات حیاتی میپردازم. اما ابتدا اجازه دهید تاکید کنم هیچ پیشنهاد اصلاحاتی، به هر اندازه مهم نباید ما را از وظایف ضروری مشخصی که بر عهده داریم دور سازد، به ویژه نیاز به حل درگیریهایی که به دزارا کشیده و حصول اطمینان از اینکه کشورهایی که در مرحله دشوار گذرا قرار دارند، حمایت مورد نیازشان را دریافت کنند. به همین دلیل است که سازمان ملل متحد برای برقراری صلح و ثباتی که بر مبنای دولتی مستقل و دموکرات در افغانستان و عراق بنا شده باشد، کماکان به تلاش خود ادامه خواهد داد، درست مانند بسیاری کشورهای دیگر، همچنین برای صلحی عادلانه و با دوام بین فلسطینیان و اسرائیلیها، ایران سهم مهمی در پیدا کردن راه حل برای بسیاری از این مشکلات دارد. درست به مانند سهم این کشور در پافتن پاسخ دسته جمعی ما به چالشهای جهانی، اینجانب مشتاقانه منتظر ادامه همکاری با مسئولان جمهوری اسلامی زیر نظر رئیس جمهور منتخب، عالیجناب محمود احمدینژاد هستم. همانگونه که با دولتی که در آستانه پایان کار خود است، انجام دادهام و امیدوارم افتخار ملاقات ایشان را در اجلاس جهانی سران ۲۰۰۵که در نیویورک در ماه سپتامبر برگزار خواهد شد را داشته باشیم.
ما هم اکنون در میانه تلاشی دشوار برای اصلاح تفاهم، ساختارها و فرآیندهایی هستیم که به وسیله آنها به عنوان جامعهای بین الملل کار می کنیم، تا بهتر بتوانیم پاسخهای دسته جمعی موثر به نیازهای دولتها و اشخاص در سراسر جهان تدارک دهیم. اجلاس سران فرصتی منحصر به فرد تنها برای انجام چنین اقدامی است. به همین دلیل در ۲۱ مارس برابر با نوروز ایرانیان، اینجانب مجموعه پیشنهادات جامعی برای بازسازی در گزارش خود با عنوان «با آزادی بیشتر: به سوی توسعه، امنیت و حقوق بشر را برای همه» ارائه کردم.
ماه گذشته رئیس مجمع عمومی پیش نویس سندی را ارائه داد که حاوی دستاوردهای سیاسی است که به اعتقاد ایشان روسای کشورها و دولتهای ضروری است بتوانند درباره آن اجلاس سران به توافق برسند.
آن سند به تمامی موضوعات عمده میپردازد و منعکس کننده نکاتی است که از سوی دولتهای عضو طی چند ماه بحث و گفتگو حاصل شده است. مشورتهای بیشتر در حال حاضر بر مبنای این پیش نویس در حال انجام است و گمان می کنم نسخهای جدید از آن در اواخر این هفته موجود خواهد بود.
دستور کار اصلاحات برای ایران همانند سایر کشورها در منطقه شامل منافعی حیاتی است و من معتقدم تشریک مساعی عمدهای میتواند از جانب شما صورت پذیرد.
به عنوان نکته آغازین اجازه دهید اهمیت فرهنگ صلح و نیاز به ایجاد و تقویت آن در هر دو سطح ملی و بین المللی را یاد آور شوم. ما باید خود و جوامع خود را آموزش دهیم تا از کلیشه بندیهای یکدیگر فراتر رفته و از مقولهبندیهای سادهانگارانه که موجب تشدید عدم تفاهم میشود و مشکلات جدی فراهم میکند که قابل حل نیستند. پرهیز نماییم. به همین دلیل هنگامی که ایران نخستین بار پیشنهاد گفتگوی تمدنها را در سال ۱۹۹۸ ارائه داد، اینجانب قویا از تلاشها برای ترویج آن به وسیله سازمان ملل متحد، حمایت کردم و کماکان به این اقدام ادامه خواهم داد.
هر فرهنگ صلحی به وسیله توسل به تروریسم تهدید میشود. امری که ایران همانند بسیاری از دیگر کشورها تجربه دست اولی از آن داشته است. تروریسم، بر خاسته از دین یا ایدئولوژی به خصوصی نبوده، و به همین ترتیب هدف آن تنها کشورهای خاص یا مردمی خاص نیست. همگی ما اهداف بالقوه آن هستیم و حقیقتا بایستی به عنوان جامعهای بین المللی با این پدیده مقابله کنیم. برای این اقدام ضروری است درباره اینکه چگونه آن را تعریف کنیم به توافق نظر برسیم و کنوانسیون جامعی که بر اساس آن همه انواع تروریسم غیر قانونی خواهد بود را تصویب کنیم. در حالیکه من کاملا نسبت به حساسیتها و ملاحظات موجود در این باره آگاه هستم، معتقدم باید بتوانیم درباره اینکه حق قانونی مردم برای مقابله با اشغال خارجی نمیتواند و نباید شامل حق کشتن به عمد و مثله کردن شهروندان و غیر نظامیان شود. توافق کنیم.
ما همچنین باید فرهنگ احترام کامل به حقوق بشر ایجاد کنیم. اگر میخواهیم جایگاه حقوق بشر را آنچنان که در منشور ملل متحد برای آن تعیین شده احیا کنیم، نیازمند آغازی نو هستیم. تاسیس شورای حقوق بشری که حمایت گستردهای از سراسر جهان از آن به عمل میآید، راه طولانی برای احیای اعتبار تشکیلات حقوق بشر بین المللی در پیش رو دارد.
به نظر من فرهنگ احترام به حقوق بشر باید شامل قبول مسئولیت در حمایت از جمعیت شهروندان در مقابل نسل کشی، پاکسازی قومی و سایراین گونه جنایات شنیع باشد. این مسئولیت در ابتدا و بیشتر از همه متوجه دولتهای مستقل است. همانگونه که نیاز است جامعه بین المللی از راه ابزار دیپلماتیک انسان دوستانه و سایرابزار صلحآمیز به دولتها کمک کند تا این مسئولیت را انجام دهند. اگر، تنها اگر چنین ابزارهای ناکام بمانند و به نظر آید دولتی کاملا ناتوان بوده یا نمیخواهد به مسئولیت خود تن دهد. جامعه بین المللی به عنوان آخرین اقدام باید بپذیرد که مسئولیتی مشترک دارد تا اقدامی دسته جمعی از راه شورای امنیت سازمان ملل انجام گیرد. معتقدم اجلاس سران مناسبتی است که در آن این مفهوم مسئولیت برای حمایت از رویکرد پیاپی که با خود همراه دارد را پذیرا شود. هنگامی که این اصول زمینه را برای مداخلات انسان دوستانه یک جانبه به وسیله کشورها یا گروهی از کشورها از بین برده و در نتیجه موجب کاهش این گونه مداخلات میگردد.
بخشی مرتبط که نیاز به توضیح بیشتر دارد. قوانین حاکم بر استفاده از زور به وسیله کشورها است. اجازه دهید تاکید کنم هیچ کس پیشنهادی برای تغییر ماده ۵۱ منشور نداده که حافظ حق مسلم دفاع منفرد و دسته جمعی است چنانچه حمله مسلحانه علیه یک عضو سازمان ملل صورت پذیرد تا وقتی که شورای امنیت اقدامات لازم برای حفظ صلح و امنیت بین المللی به عمل آورد. میدانم که این نکتهای بسیار حساس برای ایرانیان است. زیرا زمانی که ایران در سال ۱۹۸۰ مورد حمله قرار گرفت و ایران برای حق دفاع از خود تنها گذاشته شد. شورای امنیت در اتخاذ تصمیم ناکام ماند.
اما هنگامی که پیشنهاد استفاده از زور به میان میآید، نه در دفاع از خود در مقابل حملههای حتمی یا واقعی، بلکه دربرخورد تهدیدی پنهان یا غیر محتمل معتقدم تصمیم نباید از سوی کشورهای خاص بلکه به گونهای دسته جمعی از سوی شورای امنیت اتخاذ شود که یکی از نیتهای سازمان ملل مندرج در ماده یک منشور یعنی «اقدامات دسته جمعی موثر برای جلوگیری و برطرف کردن تهدیدات علیه صلح را برآورده سازد. من پیشنهاد کردهام که شورای امنیت باید تصویب قطعنامهای که اصول راهنما برای گرفتن چنین تصمیماتی را ارائه میدهد تصویب کند. اما مباحثات در این مورد قبل از اینکه به وسیله شورای امنیت مورد توجه قرار گیرد نیاز به ادامه گفتگو در جلسهای دیگر نیاز دارد.
در ۱۴ اوت ۱۹۴۱ در زمانی که آتش جنگ جهانی دوم در چهار گوشه ایران شعله ور بود. روز ولت رئیس جمهوری آمریکا و چرچیل نخست وزیر بریتانیا، بر عرشه یک کشتی جنگی در اقیانوس اطلس، اعلامیهای را امضا کردند که به پیمان آتلانتیک معروف شد. در این اعلامیه دو سیاستمدار، علاوه بر ذکر اصولی مانند عدم توسعه طلبی ارضی، حقوق مساوی ملل اعم از غالب و مغلوب در انتخاب نحوه حکومت خود. دسترسی همه ملل به منابع اقتصادی و آزادی بازرگانی، خود مختار و خلع سلاح، اظهار امیدواری کردند که پس از شکست آلمان صلح برقرار و امنیت برای همه تامین شود. اصولی که آیندهای بهتر را نوید میداد.
در اوایل ژانویه ۱۹۴۲ بیست کشور، از جمله آمریکا علیه فاشیسم وارد جنگ شدند و همان روز اعلامیهای را امضا کردند که به «اعلامیه ملل متحد» معروف است.
بالاخره روز ولت، استالین و چرچیل در دسامبر ۱۹۴۳ در کنفرانس تهران مسئولیت خود و علیه دول متحد را در برقراری صلح دائمی و دور کردن خطر جنگ برای نسلهای آینده اعلام کردند. تابستان سال ۱۹۴۴ در «دمبارتن اوکس» واشنگتن طرحهایی که وزارت امور خارجه آمریکا با سایر دول طول دو سال برای ایجاد چنین سازمانی تهیه کرده بود، مطالعه و پیشنهادی تهیه شد که اگر چه اساسنامه تشکیل سازمان ملل متحد نبود، اما هدف سازمان، نحوه همکاری دول برای تامین صلح و حل مشکلات و مسائل انسانی و اجتماعی و اقتصادی را توصیف میکرد.
باید اذعان نمود که امروزه یا سازمان نقش مهمی در زندگی بین المللی و وسیله ارزندهای در به ثمر رساندن صلح جهانی به شمار میآید.
مقر کنونی سازمان ملل متحد در ساختمان مخصوصی در شهر نیویورک واقع است.
امروزه ۱۸۸ کشور عضویت سازمان ملل را دارا میباشند اما تعداد محدودی از کشورها به دلایل گوناگون در این سازمان عضویت ندارند. این کشورها عبارتند از: تایوان (چین ملی سابق) سوئیس، واتیکان (سریر مقدس) دارای ناظران دائم در سازمان میباشند.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .