عنوان :
تعداد صفحات : ۳۱
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
رواندرمانی گروهی شکل دیگری از روان درمانی است که برای مسائل معینی برقرار میگردد. و معمولا شکل پیشرفتهتری نسبت به رواندرمانی فردی دارد. برای تشخیص اینکه رواندرمانی گروهی بدرد چه کسی میخورد هر فردی تعدادی جلسات رواندرمانی فردی را پشت سر میگذاردو سپس میتواند به جمعی از کسانی که همان مشکلات را دارند بپیوندد. در این حال اعضاء شرکتکننده در گروه رفتهرفته به شکل روابط نزدیک هر عضو دیگر درآمده و هر عضو گروه از حمایت کنترلشده اعضای گروه برخوردار شده و تمام نقشهای جدید و چیزهایی را که میخواهد یادبگیرد تا به رابطه بهتری با دنیای درون و دنیای بیرون خود دست بیابد در تمرین با دیگران آنها را در خود درونی کند.
درمانهای روانشناختی معمولاً نیاز به دانش و خلاقیت بالا و صرف زمانی نسبتاً طولانی دارد. در کشور ما بسیاری از افراد از پس هزینههای یک درمان روانشناختی مؤثر برنمیآیند.
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بوده است که با هدف بررسی تاثیر روان درمانی گروهی بر میزان افسردگی واضطراب زنان نازا مراجعه کننده به درمانگاههای زنان وزایمان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفته است .
در این پژوهش از طریق نمونه گیری مبتنی برهدف ۶۰ زن نازا انتخاب شدندکه ۳۰ نفر آنان بعنوان گروه آزمایش در ۱۲ جلسه روان درمانی گروهی شامل : آموزش وتمرین آرامش عضلانی ، آموش ونیز استفاده از فرآیند گروه جهت حل بحران شرکت نمودند. بااستفاده از پرسشنامه وآزمون استاندارد بک وهامیلتون اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده است . یافته های پژوهش نشان داد که در گروه آزمایش میانگین نمره افسردگی بعد از روان درمانی گروهی از ۵/۲۱ به ۶/۷ ومیانگین نمره اضطراب از ۱/۴۵به۲/۲۸ کاهش یافته است در حالی که میانگین نمره افسردگی واضطراب در گروه کنترل دوماه بعد از پیش آزمون تغییر آماری معنی داری را نشان نداده است . همچنین میانگین کاهش نمرات افسردگی واضطراب رابطه ای با شغل میزان تحصیلات ودرآمد زن وشوهر، نحوه سکونت ، مدت درمان ،تعداد درمانهای انجام شده ، تشخیص نازائی بر اساس آگاهی زن ، نحوه واکنش همسر وخانواده همسر نداشته است وتنها میانگین کاهش نمرات افسردگی با سن زن رابطه نداشته است بطوریکه درخانمهای جوانتر بیشتر بوده است . نتایج حاکی از آن است که روان درمانی گروهی را می توان برای کلیه زنان نازا با خصوصیات جمعیت شناختی متفاوت به شیوه ای موثر بکار برد.
واژه های کلیدی : روان درمانی گروهی ، افسردگی ، اضطراب ،نازائی
گروه درمانی ۲
تاریخچه گروه درمانی ۳
ویژیگی افرادی که تحت گروه درمانی قرار میگیرن ۳
مراحل طبیعی در فرآیند گروه درمانی ۴
روان درمانی گروهی ۷
اطلاعاتی در مورد خدمات گروه درمانی ۹
روان درمانی ۱۴
بررسی نمونهای از روان درمانی ۱۵
منابع ۲۹
انسانها در گروههای اجتماعی متنوعی زندگی میکنند و فعال هستند. در این شرایط عجیب نیست که بسیاری از مسائل احساسی و عاطفی آنها از روابط مخدوش شده این گروهها ناشی میشود. با پی بردن به اهمیت روز افزون روابط اجتماعی و میان فردی در سالهای اخیر بجای توجه به عوامل درون شخصی توجه به عوامل حاکم میان افراد گروههای اجتماعی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. و بر این اساس در محیط بیمارستانهای روانی ، کلینیکها ، دفاتر مشاوره و روان درمانی و … به شکل بندیهای گروهی توجه خاص مبذول میشود. امروزه انواع شیوههای گروه درمانی از جمله متداولترین شیوههای روان درمانی هستند. در مقابل گروه درمانی ، روان درمانی انفرادی قرار دارد.
استفاده منظم از گروهها در روان درمانی پدیده نسبتا تازهای است. هر چند التیام یابی گروهی سابقهای به قدمت تاریخ دارد که نمونههای بارز آن را در تعالیم مذهبی میتوان مشاهده کرد. ژوزف پرات (۱۹۷۴) پزشک اهل بوستون را اغلب پدر گروه درمانی میدانند، در آغاز قرن بیستم ژوزف پرات مسأله گردهم آوری بیمارن معلول و آموزش جنبههای پزشکی بیماری آنها بطور دسته جمعی را مطرح ساخت. او صرف نظر از کار تعلیم ، فضایی گروهی بوجود آورد تا بیماران در سایه آن در مقام کمک متقابل به یکدیگر برآیند. چندین سال بعد ، تعدادی از روانپزشکان آمریکایی نقطه نظرهای پرات را در زمینه درمان روانی بکار بردند.
از جمله لازل و مارش که از یک شیوه آموزشی به صورت گروهی برای درمان ناخوشیهای دماغی استفاده میکردند. این شیوه به زودی منسوخ گردید و جای آنرا روان تحلیلی گران پر کردند. فروید شخصا به کار گروه درمانی نپرداخت، اما مقالاتی که در زمینه روان شناسی گروهی و تحلیل خود منتشر کرد، حاکی از اطلاع او از اهمیت پدیده گروهی بود. آدلر شخصا از برنامههای گروه درمانی در مراکز هدایت کودکان و نیز معتادان به الکل استفاده نمود. جنگ جهانی دوم به گروه درمانی وسعت تازهای بخشید. گروه درمانی برای تودههای عظیم بیماران روانی که به ارتش بریتانیا فرا خوانده شده بودند، نقش مهم درمانی ایفا نمود. بیمارستان نظامی نورت فیلد بخصوص مرکز مهمی برای ابداع شیوههای مختلف گروه درمانی بود. از جمله سایر بانیان گروه درمانی در آمریکا میتوان به گروهی از روانشناسان اجتماعی به سرپرستی کورت لوین اشاره نمود. چه مشکلاتی با استفاده از گروه درمانی میتوانند درمان شوند؟
مشکلات و مسائلی که با استفاده از گروه درمانی قابل هستند گسترش وسیعی دارند، از جمله مشکلات مرتبط به خود انگاره ، نداشتن احساس هویت ، عزت نفس و هدف و مقصود. مشکلات نشانهای شامل اضطراب ، افسردگی روان تنی ، عملکرد ضعیف شغلی ، برخورد غیر مؤثر با فشارهای روانی ، مشکلات عاطفی ، ناتوانی در ابراز اهمیت ، ناتوانی در کنترل احساسات ، پرخاشگری ، روابط اجتماعی نامناسب ، ناراحتی در مجمع ، ناتوانی در اعتماد به دیگران ، وابستگی شدید به دیگران ، ابراز وجود بیش از حد ، ناتوانی در برقراری ارتباط با جنس مخالف ، اعتیاد ، مشکلات زنانشویی مثل اختلافات و مشاجرات همسران و … .
بسیار باید از انگیزه لازم برخوردار باشد، میل به تغییر داشته باشد و در راستای رسیدن به این هدف بکوشد. ورود به برنامه گروه درمانی باید داوطلبانه باشد و بیمار به صرف توصیه دوستان و اقوام و مسئولین روان درمانی به این کار وادار نشود. بیمار باید به گروه درمانی معتقد باشد و آنرا یک شیوه درمانی درست و مناسب بداند. معتقد باشد که گروه نیازهای او را برآورده میسازد و مفید واقع میشود.
نظر به اینکه گروه درمانی اصولا فرآیند کلامی است، بیمار باید از مهارتهای کلامی و مفهومی کافی برخوردار باشد. در گروه درمانی برای بیماران شدیدا افسرده ، بیمارن مبتلا به اسکیزوفرنی حاد ، اختلال شخصیتهای پارانوئید ، اختلال شخصیت اسکیزوئید شدید ، اختلال شخصیت جامعه ستیز ، افراد مبتلا به بیمار انگاری و اختلال شخصیت خود شیفته در صورتی که گروه درمانی بلند مدت باشد، نمیتوانند مفید باشند.
در آغاز تشکیل گروه ، گروه هنوز کاملا روشن نشده است. به درمانگر وابسته است چرا که درمانگر را بوجود آورده و ادامه فعالیت گروه به نظر اعضاء گروه به درمانگر ارتباط دارد. اعضاء گروه در انتظار راهنمایی و دستور العمل درمانگر هستند. در نظر آنها درمانگر شخصی با معلومات و متخصص است و اعضاء خود را وابسته به درمانگر احساس میکنند و نیز تلاش میکنند رفتارهای مناسب داشته باشند تا بتوانند در گروه ماندگار شوند، هر چند آگاهی کامل از اهداف گروه ندارند. در مرحله دوم وابستگی تغییر شکل میدهد و گروه یاد میگیرد که وابسته به درمانگر نباشد و مسئولیت پذیر باشد.
در مرحله سوم صمیمت بیشتری بین گروه ایجاد میشود. احساسات خود را بیان میکنند و واکنشهای مناسب در مقابل احساسات دیگران نشان میدهند. درمانگر در جلسه درمان حضور دارد، اما تنها اداره کننده جلسه نیست. سعی میکند به عنوان یک عضو گروه انسجام جلسه را حفظ کند. و از تکنیکهای مختلف در مورد اعضاء گروه و واکنشهای آنها استفاده کند. ممکن است گروه درمانگر جلسه را با خطاب گروهی آغاز کند و ادامه جلسه را با تشویق و باز خورد به اعضاء تداوم بخشد.
بقراط روان درمانی علمی – تجربی را از پیش خبر داده بود. این روش از اواسط قرن هیجده بطور مستمر در دنیای غرب مورد استفاده قرار داشته است. آنتوان مسمر نخستین کسی بود که روش درمانی خود را استفاده علمی از خواب مصنوعی حیوان نامید. با آن که نظریههای او بیاعتبار قلمداد شدند، روان درمانی علمی – تجربی به شکل هیپنوتیزم ادامه یافت و بعد به لطف نبوغ فروید از شهرتی همگانی برخوردار گردید. در دهههای اخیر روان درمانی علمی – تجربی با استفاده از نظریههای پاولف و اسکنیر و نظریههای شناختی بیش از پیش گسترش یافته است.
روان درمانی انواع خاص بسیاری دارد و تقسیم بندیهای مختلفی بر مبناهای مختلف برای آن صورت گرفته است. از یک تقسیم بندی که طول زمانی روان درمانی مورد توجه بوده روان درمانی را به دو نوع بلند مدت و کوتاه مدت تقسیم بندی کردهاند. در تقسیم بندی دیگری بر حسب تعداد افراد شرکت کننده در روان درمانی دو نوع روان درمانی فردی و روان درمانی گروهی را معرفی کردهاند. مهمترین تقسیم بندی بر حسب نوع رویکرد مورد استفاده در طول درمان انجام گرفته است. در این دسته روان درمانی مبتنی بر رویکرد روانکاوی ، رفتار درمانی ، شناخت درمانی و روان درمانیهای مبتنی بر روند انسان گرایانه قرار میگیرند.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .