عنوان :
مقاله بررسی حقوق کودک آزاری
تعداد صفحات : ۶۰
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
چکیده
بطور کلی هرگونه آسیب جسمی یا روحی و روانی ، سوء استفاده جنسی یا بهره کشی و عدم رسیدگی به نیازهای اساسی افراد زیر هیجده سا ل توسط افراد دیگر و بصورتی که تصادفی نباشد ، کودک آزاری تلقی می شود .
کودک آزاری از جرائم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی ندارد؛ مقابله با کودک آزاری، صیانت از بزرگترین سرمایه کشور یعنی نیروی انسانی محسوب می گردد و اقدامی است برای پیشگیری از جرم و تکوین شخصیت بزهکاران فردا.
بطور کلی در قوانین کیفری ایران هیچ قانونی خاصی در رابطه با کودک آزاری جنسی وجود ندارد و متاسفانه در این مورد جرم انگاری خاص نشده است . و همانطور که ملاحظه و بررسی شد حتی در برخی مواد قانونی زمانی که بزه دیده ، طفل می باشد ، حمایت کیفری کمتری نیز از وی مطرح شده است . این امر در حالی است که در کنوانسیون حقوق کودک که ایران نیز به آن ملحق شده است و در کنوانسیونهای بین المللی مرتبط دیگر بر لزوم جرم انگاری خاص در خصوص کودک آزاری تاکید شده است
علیرغم آنکه کودک آزاریها اعم از جسمی و روحی و جنسی در داخل خانواده ها و توسط نزدیکترین افراد به کودک از جمله والدین وی انجام می شود ، با کمال تاسف هنوز هیچ قانون خاصی برای حمایت از کودکان در مقابل خشونتهای خانگی تصویب نشده است و حتی قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب آذر ماه ۱۳۸۱ نیز ، والدین را در مورد اینگونه جرائم از تعقیب و مجازات معاف دانسته است . همچنین هیچ نهاد یا سازمانی که مسئولیت حمایت از کودکان آسیب دیده یا نظارت بر این امر را بر عهده گیرد ، وجود ندارد و کودکان علیرغم داشتن هیچگونه تامینی مجدداً به داخل همان خانواده و نزد والدینی باز خواهند گشت که آنها را مورد اذیت وآزار قرار داده اند !
بهر حال جرم انگاری خاص در مورد برخی رفتارها و جرایمی که علیه اطفال ارتکاب می یابد و تشدید کیفر مرتکبان اینگونه جرائم دو راهکار و مکانیسم پیش بینی شونده در حقوق جزای ماهوی برای حمایت کیفری بیشتر از اطفال است . همچنین اصلاح بعضی از قوانین کیفری مثل ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی ( در مورد عدم قصاص پدر به خاطر قتل فرزند ) که خود بنوعی خشونت قانونی علیه کودکان بشمار می رود ، ضروری می نماید تا احتمال سوء استفاده از این ماده قانونی توسط برخی والدین متعرض به کودک منتفی گردد.
واژه های کلیدی: کودک آزاری، قانون مجازات اسلامی ، کودک آزاری جنسی، قاچاق کودکان، حضانت،
فهرست مطالب
بررسی حقوقی کودک آزاری ۳
مقابله با کودک آزاری ۶
ریشه های کودک آزاری ۱۰
نقدی بر بند ۱ ماده ۵۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳
نقد بند ماده ۵۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳
تعریف کودک آزاری و کودک آزاری جنسی ۱۸
بند ب ــ ویژگیهای اصلی کودک آزاری جنسی ۱۹
بند ج ــ مشکلات اجتماعی و فرهنگی مربوط به طرح بحث کودک آزاری جنسی ۲۰
بند د ــ تفاوت سوءاستفاده جنسی از کودک ( ۴ ) باآزار جنسی کودک( ۵) ۲۱
بند ه ــ خلاء قانونی تعریف کودک آزاری جنسی در ایران و خلاء قوانین کیفری در جهت حمایت از اطفال ۲۱
اول ــ زنای با محارم و زنای زن محصنه با نابالغ ۲۷
دوم ــ لواط ۲۷
سوم ــ تفخیذ ۲۸
چهارم ــ مساحقه ۲۹
پنجم ــ تقبیل و مضاجعه ۲۹
بند و ــ خلاء های حمایت بیشتر از کودکان در قانون مدنی ایران ۳۲
۱ــ حضانت ۳۲
۲ ــ مسئله ولایت قهری پدر و جد پدری نسبت به اولاد خود ۳۴
۳- به ازدواج در آوردن دختران در سنین پائین ۳۶
نتیجه گیری ۳۷
آنچه کودک آزاری می نامند ۳۹
ردپای کودک آزاری ۴۱
نتیجه ناخواسته فقر ۴۳
کودک آزاری را چگونه می توان کاهش داد؟ ۴۴
منابع: ۵۴
منابع:
به نقل از ترمینولوژی حقوقی تألیف دکتر لنگرودی
کودک آزاری مؤلفان: دکتر علی اکبر سیاری، دکتر محمد رضا معین فر، وحید نو بهار،
فرزاد جلالی
ناشر: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
عبدالرحیم اسدالهی و محمد براتوند
ابراهیمی قوام، صغری(۱۳۷۴) اثرات سوءاستفاده و بدرفتاری بر تحمل اجتماعی و روانشناختی کودک، مجمع علمی جایگاه تربیت وزارت آموزش و پرورش.
ارونسون، الیور(۱۳۶۷)روانشناسی اجتماعی، ترجمه حسین شکرکن، چاپ چهارم، انتشارات رشد، تهران
آریانپور،امیرحسین (۱۳۵۷) زمینه جامعه شناسی، نشر کتابهای جیبی، تهران
اسداللهی، عبدالرحیم(۱۳۸۴) بررسی عوامل بروز جرم در زنان سرپرست خانوار زندانهای خوزستان، مرکز آموزش منطقه ۳ زندانهای کشور، اهواز
اسداللهی، عبدالرحیم و براتوند، محمود(۱۳۸۴) بررسی رابطه بین افسردگی و ورزش در دختران کانون اصلاح و تربیت اهواز، مرکز آموزش منطقه ۳ زندانهای کشور، اهواز
اسدالهی، ملیحه(۱۳۷۴) بررسی سوء رفتار والدین با کودکان خود در مدارس ابتدایی دخترانه تبریز، رساله کارشناسی ارشد پرستاری گرایش بهداشت کودک، دانشگاه تبریز.
افسری، معصومه و بهرام نژاد، علی(۱۳۷۵) تأثیر عوامل خانوادگی در بزهکاری نوجوانان، ماهنامه اصلاح و تربیت. سال دوم. شماره ۱۷
انجمن جامعه‌شناسی ایران(۱۳۸۳) روسپیگری، کودکان خیابانی و تکدی(مجموعه مقالات دومین همایش ملی آسیبهای اجتماعی در ایران خرداد ۸۱) نشر آگاه جلد پنجم تهران: مقاله:مقایسه کودکان خیابانی و شبانه روزی تهران، علیرضا صالح
انجمن جامعه‌شناسی ایران(۱۳۸۳) روسپیگری، کودکان خیابانی و تکدی(مجموعه مقالات دومین همایش ملی آسیبهای اجتماعی در ایران خرداد ۸۱) نشر آگاه جلد پنجم تهران: مقاله: نگاهی به وضعیت کودکان خیابانی در ایران، علل و عوامل، مصطفی جانقلی
انجمن روانشناسی آمریکا (۱۳۸۱)راهنمای اختلالات روانی DS M-IV-TR ترجمه محمدرضا نیکخو، چاپ دوم، نشر سخن، تهران
باستانی پاریزی، محمدابراهیم (۱۳۴۳) خاتون هفت قلعه ، نشر دهخدا، تهران
باقری یزد، سیدعباس (۱۳۷۹) بررسی موارد کودک‌آزاری جسمانی در مراجعین درمانگاههای اورژانس اطفال تهران، وزارت بهداشت و درمان ،تهران
بخشعلیان ، احمد (۱۳۷۷) شیوه و عامل سوءرفتار والدین بر دانش‌آموزان دختر دوره راهنمایی تهران، رساله کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی.
براتوند، محمود (۱۳۸۳) استرس و عوامل مرتبط با آن، ماهنامه اصلاح و تربیت، سال دهم، شماره ۱۱۴ ص ۳۷-۲۸
براتوند، محمود (۱۳۸۴) بررسی و مقایسه منطقه حاشیه نشین سیدخلف با مرفه نشین کیانپارس اهواز، ارائه شده در همایش آسیب شناسی اجتماعی و حاشیه نشینی، قوه قضاییه:تهران.
بوالهری ، عبدالعلی (۱۳۷۷) جایگاه بزه‌دیده در سیاست جنایی ایران ، رساله دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس
بی نا ، پرخاشگری کودکان در دوره نوجوانی، ماهنامه اصلاح و تربیت . سال پنجم . فروردین ۱۳۷۸
پورافکاری، نصرت‌الله (۱۳۷۶) فرهنگ تخصصی روانشناسی و روانپزشکی، انتشارات فرهنگ معاصر، تهران
ثناگوی محرر، غلامرضا (۱۳۷۹) مقایسه ویژگیهای شخصیتی مادران کودک آزار با مادران غیرکودک آزار در پسران ۱۵-۱۲ ساله تهرانی، رساله کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
حسینی سدهی، نرگس (۱۳۸۰) ادارک خود در نوجوانان آزاردیده و آزارندیده ناحیه ۶و ۱۱ شهرداری تهران، رساله کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
راوندی، مرتضی (۱۳۶۹) تاریخ اجتماعی ایران ، جلد ششم ، چاپ دوم ، نشر نگاه ،تهران
رحیمی‌موقر، آفرین (۱۳۷۶) بررسی مقایسه‌ای میزان شیوع بدرفتاری جسمانی با کودک کوی ۱۳ آبان شهرری و ناحیه ۳ شهرداری تهران ، معاونت پیشگیری سازمان بهزیستی کشور
رشیدی‌فر، ناصر (۱۳۷۶) بررسی رابطه بین عوامل جمعیت‌شناختی و ویژگیهای شخصیتی با کودک‌آزاری نوجوانان شهرستان اهر، رساله کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، انستیتو روانپزشکی تهران.
رید، ایولین (۱۳۸۴) فمنیسیم و مردم شناسی ، ترجمه افشنگ مقصودی ، نشر گل‌آذین، تهران
شیخاوندی، داور (۱۳۷۹) جامعه‌شناسی و انحرافات، نشر مرندیز، تهران
صفوی، شیرین (۱۳۷۴) سوءرفتار جسمانی با کودک، رساله دکتری حرفه‌ای پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران- تهران
طباطبایی‌نژاد، علیرضا (۱۳۸۰) پیشگیری از جرم و اصلاح مجرمین ، رساله کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی ،دانشگاه بهشتی تهران
فخرایی، سیروس (۱۳۷۷) نظرسنجی از مردم تهران درباره مفهوم کودک‌آزاری و راههای مقابله با آن، مرکز پژوهشهای سازمان صدا و سیما، تهران
کاظمی‌پور، شهلا (۱۳۷۷) سنجش نگرشی والدین نسبت به تنبیه بدنی کودک و کودک‌آزاری مرکز پژوهشهای سازمان صدا و سیما
کالینگفورد، سدریک (۱۳۸۰) کودکان و تلویزیون ، ترجمه واژگن سرکیسیان ، نشر سروش، تهران
گرت، استفانی(۱۳۸۲) جامعه شناسی جنسیت، ترجمه کتایون بقایی، چاپ دوم، نشر دیگر، تهران
گیدنز، آنتونی (۱۳۸۳)جامعه شناسی، ترجمه صبوری، منوچهر، چاپ دوازدهم نشر نی، تهران
ماسن، پل هنری و همکاران (۱۳۸۲) رشد و شخصیت کودک ، ترجمه مهشید یاسایی، نشر مرکز چاپ دوازدهم از ویرایش دوم ، تهران
مجد تیموری، میرمحمد ولی، روانشناسی شررات، ماهنامه اصلاح و تربیت، سال اول، شماره ۱۲ دی ۱۳۷۴
محسنی‌تبریزی. منوچهر (۱۳۸۳) وندالیسم ، انتشارات آن، تهران
محمدخانی،پروانه (۱۳۷۸) کودک‌آزاری ، شیوع و انواع ، رساله دکترا روانشناسی ، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران
مدنی، سعید (۱۳۸۳) کودک‌آزاری در ایران ، نشر اکنون ، تهران
نامداری ، پریسا (۱۳۷۷) بررسی میزان شیوع سؤرفتار در دانش‌آموزان دوره راهنمایی خرم‌آباد، رساله کارشناسی ارشد بهداشت، دانشگاه تهران.
نجفی توانا، علی (۱۳۸۲) نابهنجاری و بزهکاری اطفال ونوجوانان ، نشر راه تربیت، تهران
نوروزی، فاطمه (۱۳۷۲) بررسی پیشینه کودک‌آزاری و بی‌توجهی دانش‌آموزان دبیرستانهای دولتی شهر تهران ،رساله کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه علوم پزشکی ایران.
هرگنهان، بی آر و همکاران (۱۳۷۹) مقدمه ای بر نظریه های یادگیری، ترجمه دکتر علی اکبر سیف، نشر دوران ،تهران
هوشدار، اصغر (۱۳۷۸) رابطه افسردگی با بدرفتاری با کودکان در بیمارستان امام خمینی، رساله دکتری تخصصی روانپزشکی ، دانشگاه بهشتی.
وندر زندن، جیمز دبلیو (۱۳۷۶) روانشناسی رشد ، ترجمه حمزه گنجی ، چاپ دوم، مؤسسه انتشارات بعثت، تهران
بررسی حقوقی کودک آزاری
آمار رو به فزونی کودک آزاری همراه با آزار جنسی مسئولان دانشگاه شهید بهشتی را بر آن داشت تا همایش یک روزه ای با عنوان کودک آزاری با تاکید بر آزار جنسی برگزار کنند.
منصور فتحی، کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی انجمن حمایت از حقوق کودک در این همایش اعلام کرد: از مجموع ۹۰ درصد کودک آزاری ها ۶۵ درصد آن جسمی و به صورت کتک زدن، سوزاندن با جسم داغ، وارد آوردن ضربه با کمربند و کشیدن موی سر بوده است و ۳۲ درصد آزارهای روانی کودک مربوط به تبعیض، تحقیر، توهین، حبس در خانه و واداری به تکدی گری بوده و ۳ درصد از تماس ها هم مربوط به آزار و سوء استفاده جنسی بوده است.
منصور فتحی با بیان این که ۵۴ درصد از آسیب دیدگان دختر و ۴۶ درصد پسر بوده اند، گفت: در بین آمارها موارد حاد کودک آزاری در بین پدران ۴۳ درصد، مادران ۱۷ درصد و نامادری ۱۵ درصد، پدر و مادر به صورت مشترک ۸ درصد، ناپدری ۷ درصد ،معلم و مدیر مدرسه ۶ درصد، افراد غریبه ۴ درصد بوده که براساس این آمار ۹۰ درصد از آزار حاد به کودکان در محیط خانه و توسط نزدیکان کودک رخ داده است.
وی گفت: ۶۰ درصد از کودکان آسیب دیده دختر و ۴۰ درصد آنها پسر بوده اند ۷۰ درصد این تعداد زیر ۱۰ سال و ۳۰ درصد بین ۱۱ تا ۱۸ سال بوده اند.
دکتر رزا قراچورلو عضو کمیسیون حقوق بشر کانون وکلا در این همایش گفت: در قوانین کیفری ایران هیچ قانون خاصی در رابطه با کودک آزاری جنسی و جرم انگاری آن وجود ندارد.
وی در توضیح جرم کودک آزاری گفت: هرگونه آسیب جسمی یا روانی، سوءاستفاده جنسی، بهره کشی و عدم رسیدگی به نیازهای اساسی اطفال زیر ۱۸ سال توسط افراد دیگر ، کودک آزاری تلقی می شود.
این حقوقدان با بیان این که پنج ویژگی درمورد کودک آزاری جنسی کودکان مطرح شده است، تصریح کرد: اول این که کودک عموما عمل تجاوز جنسی را دوست ندارد که البته این مساله در قوانین داخلی کشور ما وجود ندارد، زیرا در قوانین ایران همه ارتباطات نامشروع و ارتباطات خارج از چارچوب نکاح ممنوع و منافی عفت است و جرم محسوب می شود، اما در قوانین سایر کشورها چون انگلستان این مساله مطرح است که کودک این رابطه را دوست ندارد.
وی ادامه داد: دومین مورد ارضایی جنسی فرد آزاردهنده است که هدف اصلی فرد متجاوز است. سوم تفاوت سنی و قدرتی بین فرد آزاررسان و آزار دیده است که طبق آمارها کسی که کودک را مورد آزار قرار می دهد معمولا تا ۵ سال از کودک بزرگتر است و چهارم این که این فعالیت های جنسی معمولا پنهان و همراه با توطئه چینی قبلی است و آخرین ویژگی این که گاهی کودک به خاطر نیازهایی از جمله وابستگی شدید به فرد آزار رسان و نیاز مادی روانی معمولا سعی می کند آزار را پنهان نگه داشته و خود هم پس از آن تمایل به مورد آزار قرار گرفتن را نشان می دهد. قراچورلو با بیان این که مجرمان و مرتکبان آزار جنسی کودکان معمولا قشر پنهان جامعه هستند، گفت: اگر فردی یک بار مورد آزار فرد متجاوزی قرار گیرد و فرد آزاردهنده را نشناسد مورد آزار جنسی قرار گرفته اما اگر فردی به دفعات مکرر مورد تجاوز قرار گیرد در واقع مورد سوء استفاده جنسی واقع شده است. عضو کمیسیون حقوق بشر کانون وکلا با بیان این که در کنوانسیون بین المللی بر جرم انگاری خاص در مورد کودک آزاری تاکید شده است، از نبود قانونی خاص برای آزار جنسی کودکان و حمایت ویژه در مورد آنها ابراز تاسف کرد.
وی ادامه داد: هیچ نهاد یا سازمان دولتی که مسئولیت حمایت از کودکان آسیب دیده را برعهده بگیرد وجود ندارد. حتی در برخی موارد والدین هم به حقوق حقیقی و واقعی کودکان خود آشنایی کامل ندارند و ممکن است کودکان خود را مورد آزار و شکنجه قرار دهند و همچنین بحث توریسم جنسی از جمله مواردی است که از آن به عنوان یک خلأ در قانون فعلی ما یاد می شود و در کنوانسیون حقوق کودک هم مسکوت مانده است.
مقابله با کودک آزاری
رسانه – کودک آزاری از جرائم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی ندارد؛ این در حالی است که در قانون مذکور برای تعقیب این جرم عمومی و کشف جرم که مقدمه تعقیب است، هیچ گونه چاره اندیشی و تدبیر کارسازی اتخاذ نشده است.
محمد مصطفایی_وکیل پایه یک دادگستری: کودکان و نوجوانان امروز یا بهتر بگوییم مردان و زنان فردای ایران که باید این کشور را بسازند و آرزوهای دست نیافته نسل های گذشته را برآورده سازند، غنچه های تازه شکفته و سبزه های نورسی هستند که سخت نیاز به حمایت و مراقبت ما دارند. آحاد مردم نه تنها در مقابل فرزندان خویش بلکه در مقابل فرزندان دیگران هم مسئولیت شرعی، اخلاقی، انسانی و ملی دارند و بیش از همه دولت مردان مکلف هستند تا شرایط زیست سالم و پرورش مادی و معنوی فرزندان ایران را تأمین نموده و امکانات را برای شکوفایی استعدادهای یکایک آنها را به کار گیرند.
متأسفانه یکی از عواملی که کودکان جامعه ما را شدیداً تهدید می کند، فقدان وسایل و نهادهای حمایتی کافی است که قادر باشند از این نهال های شکننده در برابر توفان خشونت دفاع کند. از مطالعه گزارش های مطبوعات می توان حدس زد که میزان این گونه خشونت ها در جامعه ما رو به فزونی گذارده است.
خشونت علیه اطفال زنگ خطر را برای جامعه به صدا درآورده و اگر به موقع برای مقابله با خطر اقدام نشود، این نسل و نسل های آینده بهای غفلت ما را خواهند پرداخت. خشونت علیه اطفال جلوه های گوناگون دارد و نه تنها جسم آنها را می آزارد، بلکه و مهم تر اینکه روان آنها را بیمار و اخلاق آنها را تباه می سازد. طفلی که مورد ضرب و شتم والدین آن هم به صورتی کاملاً غیر متعارف و غیرانسانی قرارمی گیرد، هرگاه جسم سالمی برای او باقی بماند، یقیناً روان سالمی نخواهد داشت. بسیاری از مجرمین امروز کسانی هستند که دیروز مورد بی مهری و بی توجهی شدید والدین یا سرپرست خود قرار گرفته اند و خشونت عمیق و مستمری را که در کودکی چشیده اند، امروز می خواهند به جامعه بچشانند.
به طور خلاصه مقابله با کودک آزاری، صیانت از بزرگترین سرمایه کشور یعنی نیروی انسانی محسوب می گردد و اقدامی است برای پیشگیری از جرم و تکوین شخصیت بزهکاران فردا. در این صورت هم از نظر تأمین خدمات اجتماعی و حمایتی و هم از نظر بسترسازی لازم حقوقی، دولت و ملت وظیفه سنگینی در این مورد دارند که هیچ عذری برای انجام ندادن آن مسموع نخواهد بود. در موقعیت کنونی با یک حقیقت تلخ مواجه هستیم و آن حقیقت همانا نارسایی ضوابط حقوقی مربوطه از یک طرف و عدم اجرای کامل ضوابط هرچند نارسای موجود از طرف دیگر می باشد که این امر بی تردید یکی از عوامل گسترش کودک آزاری و حتی به قتل رساندن کودکان به شمار می رود. به عنوان مثال در سال ۱۳۸۱ قانونگذار ما با شتابزدگی و شاید صرفاً برای عمل به برخی تعهدات بین المللی، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان را در ۹ ماده به تصویب رساند که اکثریت قریب به اتفاق مقررات آن به تعیین مجازات برای مصادیقی از کودک آزاری اختصاص یافته است و قانونگذار با فراموش کردن قاعده عمومی بودن همه جرایم، بدون ضرورت خاصی در ماده پنج قانون مذکور اعلام داشته که کودک آزاری از جرائم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی ندارد؛ این در حالی است که در قانون مذکور برای تعقیب این جرم عمومی و کشف جرم که مقدمه تعقیب می باشد، هیچ گونه چاره اندیشی و تدبیر کارسازی اتخاذ نگردیده است. تنها در ماده شش این قانون مقرر شده کلیه افراد و مؤسسات و مراکزی که به نحوی مسئولیت نگاهداری و سرپرستی کودکان را بر عهده دارند مکلفند به محض مشاهده موارد کودک آزاری مراتب را جهت پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضایی اعلام نمایند.
در قانون مدنی نیز خوشبختانه اصلاح مفیدی در ماده ۱۱۷۳ صورت گرفته و مطابق ماده اصلاحی مواردی که به استناد آنها ممکن است حضانت طفل از والدین یا یکی از آنها سلب گردد با بیان برخی از نمونه های بارز کودک آزاری و بهره کشی از اطفال، بیش از گذشته به صورت شفاف مشخص شده اند، اما حتی این ماده نیز به رغم اصلاحات به عمل آمده کارآمد نیست چرا که در جامعه ما ایجاد بستر حقوقی لازم از یک سو و وسایل اجتماعی کافی از سوی دیگر برای مبارزه با کودک آزاری، به اقدامات به مراتب بیشتری نیازمند است که از جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود.
نخست- تقویت سازمان ها و مؤسسات دولتی و انجمن ها و مؤسسات غیردولتی که در زمینه مقابله با کودک آزاری اقدام می کنند و جلب مشارکت عموم مردم در این زمینه وظیفه ای است که کمتر مورد توجه قرار گرفته، به ویژه آنکه حمایت مادی و معنوی از همه کودکانی که در معرض خطر قرار دارند، به تنهایی از عهده دولت ساخته نیست.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
